HondenPage baasje silke en femke

Wat schreven de vrienden van silke en femke op het forum

*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Vaarwel lieve Tessel
Sterkte.  Wat lief dat je het gemis van Tessel, de hond van vrienden hier meldt.
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Loeken afscheid
Heel veel sterkte met het gemis van je knuffelaar Loeken.
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Bedankt iedereen.  Reacties van mensen die weten hoe het voelt zijn belangrijk om het verdriet te verwerken. x
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Nieuwe pup in huis!
Wat een leuk topic !  Mooie vragen van Katie, goeie lieve antwoorden.  Katie reageert er dan ook positief op en komt met een update.  Hondenforum op zijn best :)  Veel geluk nog met de pup !
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
" Wat verdrietig dat je afscheid moest nemen van MAC; voor jou de perfecte hond. Het gemis zal intens zijn. Veel sterkte met het verlies van MAC.     " Loesje Oei Loesje, ik was te vlug,  ook 3 doggies natuurlijk :(    x  
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Dankjewel voor de lieve woorden allemaal. 
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Afscheid van Mac Mac werd de perfecte hond voor ons. Hij was de makkelijkste hond die je in huis kon hebben. Vrolijk spelen met de bal als wij konden meespelen... Rustig als we moesten werken en geen tijd hadden. Hij was echter altijd paraat om een bal of speeltje te gaan zoeken. Een top-ballenvanger die het ook nog klaarspeelde om zijn balletjes vlug in de koelkast, wasmachine of vuilbak te gooien wanneer die open gingen. De bal of een speeltje van de trap of van een verhoging (een berm bij voorbeeld) laten vallen vond hij heerlijk. Hij was onze life coach. Want weer of geen weer, om te wandelen/lopen/buiten met de bal spelen, was hij altijd paraat. En wij deden mee. Je kon geen dag overslaan om een flinke wandeling te maken en dat deed ons ook steeds goed. Ik spreek in de verleden tijd... want enige tijd geleden voelden we dat Mac's lymfeklieren gezwollen waren. Onderzoek bij de dierenarts bracht lymfeklierkanker aan het licht. Tot en met vandaag heeft Mac zijn wandeling, met onderweg spelen met de bal, gedaan. Met moeite kreeg hij de laatste dagen nog eten binnen want de gezwollen klier aan zijn keel verhinderde het normale eten en deed hem kuchen. Mac werd iets minder actief, hijgde iets vlugger, dwaalde 's nachts wat meer door het huis... Kortom, elke dag werd wat moeilijker. Iets wat Mac zo min mogelijk liet merken. Maar wij kennen hem en wachten tot hij totaal zou aftakelen, veel pijn zou hebben, veel medicatie zou moeten krijgen, in huis zou doen (wat hij nog nooit gedaan heeft), niet meer zou kunnen gaan wandelen of spelen met de bal, ... ??? ... was geen optie. Vandaag, 10 december om 13u30 hebben we onze MacGyver laten gaan. Hij voelde zich zoals altijd nog gelukkig in de auto, wandelde bij de dierenarts binnen en was rustig tot het einde. Niet te geloven hoe mooi hij op zijn buik lag zoals hij vaak lag, met zijn pootjes voor zich uit en zijn snuitje op één ervan. Hoe droevig en ontredderd we ons de laatste dagen ook gevoeld hebben en hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van onze lieve mooie flinke Mac... We hebben er vrede mee hoe dit verlopen is. Rust zacht lieve Mac, al hoop ik dat je verder kunt rennen en spelen met een balletje...
team Shadow schreef in Wennen aan hond
Hi Tim, Heel herkenbaar verhaal. Ik kon daar in het begin ook helemaal gek van worden. Iedere hond is anders natuurlijk en jullie pup is nog jong. Dan vragen pups ook meer aandacht. Wat voor ons goed geholpen heeft: - is niet meer binnen spelen, maar alleen nog buiten. - kauwmateriaal - s’ ochtends gelijk een flinke wandeling (volwassen hond) of hersenwerk - benoemen als de aandacht voor de hond even geweest is, door bijvoorbeeld “klaar” - in een andere ruimte werken als de hond (indien dit natuurlijk al kan). Voorkomt een heleboel afleiding. Succes
team Shadow schreef in Orienteren ras
Hallo allemaal, Ik heb twee weken geleden afscheid moeten nemen van mijn maatje. Inmiddels ben ik mij aan het oriënteren voor een eventuele volgende hond. Ik hoop dat jullie met mij zouden willen meedenken welke hond het beste bij onze situatie zou passen. Ik heb zelf mijn voorkeuren, maar sta graag open voor andere ideeën. Vooral ook omdat, mijn vriend en ik uiteenlopende voorkeuren hebben. Ik woon samen met mijn vriend en twee katten. Wij werken beide full time en daarnaast is mijn vriend nog bezig met een studie in de avonduren en weekenden. Wel kunnen wij beide een gedeelte van de week thuiswerken. Mijn moeder zou kunnen oppassen voor de dagen dat de hond erg lang alleen zou moeten zijn. Qua beweging zou een uur per dag bewegen, aangevuld met 2 of 3 kleinere rondjes haalbaar moeten zijn. Bewegen in de vorm van wandelen of canicrossen / hardlopen. Ik zou graag een sportieve, zelverzekerde hond willen met drive om mee te canicrossen. De voorkeur heeft een hond die wel los kan lopen en de trainbare rassen hebben mijn voorkeur. Persoonlijk houd ik van grote honden. Helaas, mijn vriend wil graag een niet al te grote hond (vooral in kilo's). Hoog op de poten, zou niet per se een probleem zijn. Mijn vorige hond (21 kilo) was eigenlijk al te groot/zwaar. Hij heeft het vaak over windhonden. Beide willen wij geen hond die druk in huis is. Ook in verband met neefjes en nichtjes zou de hond met kinderen moeten kunnen omgaan. Ik ben mij er uiteraard van bewust dat een groot deel opvoeding is of individueel karakter. Maar ik ben benieuwd of er iemand aan een ras denkt die in dit plaatje zou kunnen passen en daarin gelukkig zou zijn? Bedankt voor het meedenken. Gr. Naomi
team Shadow schreef in Innopet wagen
Volgens de voorwaarde voor dit model maar 10 euro
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Dobber 15 jaar!
Mooie Dobber en mooie leeftijd :)  Gefeliciteerd!  
team Shadow schreef in Het roepen op commando hier
Dit is volgens mij een beetje onrealistisch. Ik ken geen hond die nog nooit in zijn leven altijd gelijk heeft geluisterd. Een hond komt namelijk simpelweg niet als een robot op de wereld en zal ook nooit zo functioneren. Mijn inzien is een betrouwbare blijf commando het belangrijkste. Hier komen doet hij niet altijd en verwacht ik ook niet.
S&F. schreef in Marley heeft iemand gebeten... ik weet het niet meer nu
" Zo te horen snap je precies hoe ik me nu voel haha. Ik loop ook heel gespannen rond en heb het gevoel de controle echt kwijt te zijn. Mijn vriend staat er heel anders in. Hij gaat niet ' door ' als Marley gromt. Maar trekt wel duidelijke grenzen en is ook zeker niet bang voor hem. Ik houd dezelfde grenzen aan, maar volgens mij vriend is mijn manier van handelen erg onzeker. Soms zeg ik "pas op hoor nu wordt hij boos" , en vervolgens gebeurt er niks. Hij vertrouwt Marley hij heeft er ook vertrouwen in dat hij de signalen goed oppikt. Ik heb persoonlijk wel het gevoel dat Marley mij ook zou kunnen bijten inderdaad en dat zorgt voor spanning. Hier moet ik ook zeker aan werken met de GT. We dachten onder andere aan een leuke cursus volgen om de band te versterken en in huis ook oefenen met lichaamshouding, stem etc. " Lotte & Marley En dit is een stukje wat zo moeilijk is. Zo te lezen is de hond erg hond en is dat misschien voor jou nog het allermoeilijkst.  Ik heb dit thuis ook, alleen dan omgekeerd. Ik zie dus nooit slecht gedrag van mijn hond, hij is soms links en rechts baldadig (enorme puber) maar dat is het. Hij ligt letterlijk een half uur op zijn rug met zijn kop in mijn schoot zodat ik mondhygiënist kan spelen. Bij mijn man gromt hij voor van alles en kan niets. Bezitsagressie, grommen als hij langs loopt als hij eet, zelf bepalen wanneer hij wat doet dus niet doen als mijn man het vraagt (en dan gaan grommen dus wegjagen) en al dat soort. Doet hij niet als ik er bij ben trouwens. Dan houdt hij dat mooie gezichtje vast haha.  Mijn man is niet bang voor hem maar wordt wel onzeker van zijn gedrag. Waarom doet hij dit? Is er iets? (En blijft verder ook heel lief). En dan kan meneer net zijn kleine honden teentje langs die grens halen en hem dus iets verleggen.  Honden ruiken en voelen deze energie. De meeste honden doen daar niets mee, anderen zijn er iets gevoeliger voor en willen meer bevestiging. Er mag vanuit jou best een lijn getrokken worden. Tot hier en niet verder.  Dat houdt niet in dat je hem hoeft te herplaatsen of te slaan maar je doet alles voor die hond. Tijd dat hij daar ook een beetje respect voor heeft. Vaak als je die mindset alleen al aanneemt is dat al genoeg. Dat geeft jou wat zelfvertrouwen terug en hem de lijn waar hij zo te lezen wel behoefte aan heeft. Hoe lief het ook is, knuffelen is mensen taal. Ik zou zelf toch ook iets van assertiviteitstraining gaan doen. 
S&F. schreef in Afstand van pup
Snap dit wel… Het wordt een beetje een principe kwestie. Jij mag t allemaal opknappen (ook al heb je het zelf aangeboden) en zij willen geen contact meer alleen via moeders en zitten zelf lekker vakantie te vieren op de camping. Het is dan niet om de hond of het geld maar hoe achteloos er met een hond wordt omgegaan. En inderdaad, hoogstwaarschijnlijk is het op naar de volgende. Maar goed, daar kun jij nu eenmaal niets aan doen.  Jij hebt gedaan wat jouw verantwoordelijkheid was en daar houdt het nu op. Je kunt moeilijk overal hun foto gaan verspreiden of ik noem maar iets. En dan nog… Kopen ze er eentje bij een broodfokker met 80 rassen… Het houdt met dat soort mensen nooit op. Gelukkig voor jouw pup straks een nieuwe kans, zou me daar op focussen.   ho zie nu pas al het andere geschreven tekst op meerdere pagina’s. Spuitelf 
S&F. schreef in Tandsteen aan binnenkant gebit
Ik heb zelf Dentidog van Jean Peau, ook blij mee want het verminderd 80% aanslag bij mijn hond.  Hou echter die van jou achter de hand, Willemijn! Altijd goed een optie B te hebben. 
S&F. schreef in Strenger/meer baas worden
Wat ook kan, je hebt een Poedel, is dat deze misschien nu al wat uitdaging mist geestelijk. Het zijn super intelligente dieren en misschien is dit zijn manier om kenbaar te maken dat hij iets van je wilt.  Een snuffel of lickimat, een kong of veel meer commando’s gaan oefenen (trucjes). Wat je zegt is namelijk wel zo dat hoeft niet perfect, het is werken aan een band.  En als hij dan eenmaal moe is lekker laten rusten op z’n plaats. Hij is echt nog klein, ze hebben ook veel slaap nodig. 
S&F. schreef in Beweging american bully
Soms heb je ook gewoon honden die denken ik vind het wel prima, liever thuis. Ken wel meer Bully’s (en ook Staffies) die dat hebben.  Mijn Amerikaanse Bulldog werd ook ineens een huismus toen ze wat ouder werd. Die rondjes hoefde niet meer zo, als ze maar de hele dag buiten in de tuinen kon lopen/zwemmen/slapen.  Mijn Staff nu hoeft niet zoveel beweging (daar krijg ik hem niet moe mee) maar wel indrukken. Dus die moet zoveel mogelijk mee naar dingen toe.  Iedere hond is anders. Zolang ze iets leuk vinden prima maar als je iets gaat doen omdat het hoort en de hond heeft er geen plezier in zou ik het laten. 
S&F. schreef in Agressieve hond
Opnieuw socialiseren bestaat niet. Er zijn fases in de puppentijd die je niet over kunt doen.  Sorry maar ik vind dit verhaal absoluut niet meevallen. De loodgieter die zichzelf totaal niet bemoeit met jou of een ander waar naar toe gerend wordt om hem te bijten. Dat is geen angst….  En ja, ik heb zelf ook een bijter gehad tot het eind. Want ik ben eigenwijs. Elke GT adviseerde me haar in te laten slapen, lekker niet gedaan. Het heeft me wel 10 jaar van mijn leven gekost. Dat had ik niet anders gedaan als ik het terug kon draaien maar dit is wel de realiteit. Mijn hond werd na een paar jaar beheersbaar maar bleef tot het eind gewoon bijten. Dat wist ik ook. Man in mijn buurt die haar niet aanstond? Ja pech. Hond in mijn buurt? Bam. Ze heeft nooit een buitenstaander kunnen verwonden (al heeft het vaak op een haar na gescheeld)  maar over gaat het niet. Deze hond is geen 2 jaar oud maar 4 zoals de DA zegt (en misschien wel ouder) en dit gaat niet anders worden.  De realiteit is dat je het hele leven van de hond rekening moet blijven houden met de gebruiksaanwijzing van je hond. Geen bezoek voor de hond weg is, bezoek weghouden bij hond, bezoek niet naar hond laten kijken, niet naar drukke plekken wandelen met de hond, altijd opletten of mensen niet zomaar willen aaien. Kinderen ontwijken, plekken waar kinderen veel zijn ontwijken, plekken waar andere honden (en dus hun baasjes) zijn ontwijken. Ik kan nog wel even doorgaan…    Mijn kinderen konden haar echt niet recht in haar ogen aanstaren of denken haar zomaar even te kunnen knuffelen. Het is eigenlijk een serieus risico dat je neemt om een dergelijke hond te hebben.  Ik persoonlijk heb ondanks alles van haar genoten maar nooit meer. Besef je dat je ook nog eens naar de dierenarts moet waarin je via de achteringang je hond moet brengen, die je waarschijnlijk slapend terug krijgt (ze lieten mijne echt niet wakker worden daar) en al dat soort dingen.  Nu ik weer een hond heb zonder rugzak waar alles mee kan zet het me ook vaak aan het denken. Eigenlijk is het niet normaal om zo te leven. Mijn vorige hond had verder nog een leuk leven omdat thuis voor haar alles was. En ja ik maakte ook alles voor haar. Van zwembaden van een paar meter tot springpole’s en wat niet. Die kon functioneren. Maar als dit niet het geval is en jij als baas ook nog continu wakker ligt hiervan ja…   Het mag ook ophouden, dat maakt je dan geen slecht mens. Overdragen naar een ander is heel erg lastig en zo’n stichting is echt verschrikkelijk blijkt. Maar het is ook wat het is. Vind de naald in de hooiberg maar… 
S&F. schreef in Puppy met baknijd/grommen bij snack
Om het een beetje in perspectief te zetten… Ik heb bijna exact hetzelfde gehad met mijn hond nu. Onze vorige hond had vreselijke baknijd  en dat was snel er uit en eigenlijk nooit wat aan de hand. Ze wist na een tijd dat wij niets afpakten en dat was prima. Ook wij waren vreselijk aan haar gewend en nadat zij overleed kwam dus na een tijd mijn pup.  Felle donderstraal, ook moeilijk met eten en speelgoed. Automatisch kwam ik al niet in zijn buurt dus er is nooit een reden geweest voor hem om iets te doen. Alle kinderen hier, die van mezelf en mijn familie leden, weten dat honden eten is uit de buurt blijven. En dan toch zijn we dan een keer bij mijn moeder, hij pakt iets en uit gewoonte van de andere hond pakt ze het af. Klats, echt doorgebeten. En daarna zo mogelijk nog feller op eten.  Nu is hij 10 maanden oud en je kan in z’n voerbak roeren, hij geeft nergens meer om. Al dat felle gedrag is weg. Heeeeel soms ,als hij iets heel bijzonder lekkers heeft, en iemand wilt toch te dichtbij komen dan waarschuwt hij met een grom. Dat mag, dat weet hij ook. Dan nemen we afstand en komt die sufferd het dan toch maar even bij je brengen zo van nou vooruit jij mag ook wel.  Wat ik toen tegen m’n moeder zei zeg ik ook tegen jou. Deze hond is niet de vorige hond. Ze is jong, is nog helemaal niet vertrouwt bij jullie en weet totaal niet wat ze aan de situatie heeft. Dat moet groeien. Ze is klein, ze geeft toe aan basis instincten (dit is van mij) en zal gaandeweg in haar leven ook meer beheersing leren. Niet alleen zij moet die omgangsvormen leren, ook de kids. Met 1,5 begrijpen ze niet zoveel maar dan zal er toch even ergens een hekje moeten komen. Of de hond eet in de gang.  Voorkomen is alles en als het zoals het bij mij mis ging sta je 1-0 achter dan duurt het alleen maar langer. Duidelijke structuur en grenzen zodat er gaandeweg vertrouwen kan groeien, ook met de kids. Dan komt het vanzelf goed. 
S&F. schreef in Liz laatste nest -> Lewis UPDATE
Ohhhh zo mooi  Toch nog steeds verleidelijk al die stippen 
S&F. schreef in Engelse Staffords steeds kleiner?
Zijn altijd al kleine hondjes geweest. Amerikanen horen ook niet ineens heel groot te zijn hoor, dat zijn ook middelmaatjes.  Nu een flink aantal jaar geleden al dat gedoe met die Bully’s kwam in XL, XXL en mega pockets en ga zo maar door in kwam zie je dat dit soms ook overgeslagen is op (uiteraard stamboomloze) Staffords. De Engelse 30 jaar geleden waren een klein formaatje en nu nog eigenlijk.  Ik heb nu een Amerikaan en heb al veel vaker de discussie gehad met mensen met een Stafford in Labrador reu formaat hoe mijne geen “echte” kan zijn. Hmmhmm…. Uiteindelijk ben ik altijd, suprise, degene met een stamboom thuis. Sommige zijn bijna net zo groot als m’n Bulldogs waren haha. Bizar hoor. 
S&F. schreef in Hondenscholen ervaringen
Nooit gedaan bij mijn vorige honden. Waren simpelweg niet welkom en waar ze wel welkom waren wilde ik niet perse heen. Nu met mijn pup wel vanaf 8 weken gegaan en ik vind het echt heel leuk (en hij ook, niet onbelangrijk). We hebben inmiddels alle basis cursussen afgerond en gaan nu naar de G&G, hij is 10 maanden oud.  Vond die basis echt leuk. Wat Klara zegt, het ging helemaal niet zo om het luisteren en meer om ontdekken en leren. Ik wilde juist in de groep zodat hij zou leren aandacht te hebben wanneer er ook veel leukere andere dingen zijn. Op dit moment even geen succes in zijn puberteit maar goed, het zit er wel echt in haha.  Het gaat er vooral om waar jij je prettig bij voelt. Ik merk dat mijn hond heel graag wilt werken en hij kan hier een hoop in kwijt. Win win. 
S&F. schreef in Oriënteren op ras
De windhonden groep. Klinken super actief, vallen reuze mee. Binnen vaak de grootste luiaarden.  Zijn zachtaardig, super lief en echte knuffelkonten. Kortharig ook nog. Denk dat die aan alle wensen voldoen! 
S&F. schreef in Ervaringen sportbrok
Om direct antwoord te geven op je vraag heb ik de Acana gevoerd, werd er niet beter op.  Heb net als jij een jonge hond en vanuit je kennis wil je het goed doen maar het kan ook te. En dat lijkt ook bij jou te gebeuren (dat is heel veel vet wat je voert haha en dan weet ik nog niet eens welke brok). Zijn darmen kunnen het waarschijnlijk niet aan.   Ik zou persoonlijk zijn eiwitlevels omlaag brengen in de brok, stoppen met veel vet voeren en na een paar weken kijken hoe zijn vertering dan gaat en wat je kunt aanpassen met iets meer vlees en groente.  Snap de gedachtegang. Meer sport, meer behoefte, meer/beter eten. Maar als de darmen het niet verwerken heb je er niets aan. Mijn puber bleef maar mager, nu is hij een enorme spierbundel op veel minder eten en veel meer beweging. 
S&F. schreef in Spondylose, ervaringen?
Je gaat langzaam aan wel denken dat er inderdaad meer is. Bedoel mijn hond werd zelfs incontinent van de spondylose (gelukkig kon medicatie dat opvangen) maar nog niet de klachten die jij omschrijft.  Wil je niet beledigen maar omdat het een Labrador is.. Is ze niet te zwaar? Met slijtage is dat namelijk wel van belang dat er nog geen 100 gram teveel op zit. Dat kan ook extra belasten. Fietsen is sowieso een heel goed idee. 
S&F. schreef in Spondylose, ervaringen?
Het vervelende aan spondylose is dat de uitwerking er van, net als bij mensen, bij iedereen verschillend is. De ene heeft een klein beetje en kan amper meer bewegen, de ander is net op de juiste manier vergroeid en kan nog best heel veel.  Mijn vorige hond had het echt heel erg op een gegeven moment. De dierenarts gaf haar nog een jaar. Het heeft nog jaren geduurd en uiteindelijk is ze er niet eens aan overleden. De andere arts, waar we voor haar hersentumor kwamen, kon aan de hand van de foto’s niet geloven dat ze nog voor hem liep te stuiteren. Hij zei letterlijk: Deze hond hoort hier allang niet meer te zijn en al helemaal niet zo te kunnen lopen.    Wat ik deed was heel veel rechtlijnig bewegen en goed kijken hoe ver dat kon. Heb haar wel op pijnstilling gezet, al was het alleen maar om zeker te weten dat er iets was wat het eventueel verzachtte. Honden zijn hard, je ziet het niet altijd goed. En een hoge dosis vitamine d3 en visolie. Van de tuinen, goede kwaliteit. Daarnaast nog groenlipmossel. Dat liet die van mij 2 meter hoog springen tot haar dood.  Maar goed, ik besef me ook wel dat het misschien ook wel een klein beetje geluk hebben was. Ik heb dus jaren gezegd tegen mijn omgeving als jullie iets zien zeg het aub, want zelf kun je er blind voor worden. Ik hoop dat jullie ook nog heel lang samen hebben. 
S&F. schreef in Kennismaking
Hoe oud is Mila nu?  Dat mijn hond nog geen sloopkogel puber was was ik soms ook een beetje te voorzichtig hoor. Dan dacht ik o jee hij is al best groot naast de ander. Zo was er eens een Yorkie dat is heel lang z’n beste vriend geweest haha. Ik moest gewoon er niet naar kijken  Die kleine was de baas. Nu laat ik hem tijdelijk alleen maar met honden van hetzelfde kaliber die goed grenzen aangeven want *hormonen*.    Over een paar weken is de Teckel wat steviger en zou ik het op z’n beloop laten en je hond aanwijzingen geven. Als ze toch te druk wordt dan haar even aanlijnen.  Ze zijn wel heel schattig allebei hoor! 
S&F. schreef in Kennismaking
Haha bij je eerste zin dacht ik TECKEL BABY Dus zo ver het indammen van enthousiasme    Ik zou ze zelf eerst laten snuffelen met iets er tussen, bijvoorbeeld een ren. Van de lijn af, er niet teveel mee bezig zijn steeds. Alles met Bull er in is lomp, blij en sterk maar ook heel gevoelig voor de stemming van zijn of haar baasje. Op die manier gaat het wat natuurlijker. Uiteindelijk, eenmaal gewoon, zal het iets afnemen. Iets    Een doekje met geur van de pup thuis is ook nog een idee. 
S&F. schreef in Buiten wandelen
Kan me ook voorstellen dat door de wending die je topic heeft genomen het onoverzichtelijk is nu. Het is echter nooit weggegooid geld om er eventueel een keer een gedragsdeskundige naar te laten kijken. Die misschien heel snel ziet waar dit vandaan komt en hoe je hier op kunt anticiperen.  Wij zien hem vanachter het scherm niet. Ondanks dat ik een voorstander blijf van kort houden (dus bijten niet mogelijk) en doorstappen kun je misschien veel meer handvaten krijgen. Het is een jonge hond, perfect kun je het nooit doen maar niemand is ooit uitgeleerd. 
S&F. schreef in Buiten wandelen
" Het staat er natuurlijk een beetje scherp gesteld, maar de achterliggende gedachte 'nu doe je even wat ik vraag' is niet altijd meteen slecht. Waarmee ik niet wil zeggen dat het een standaard manier van werken moet worden in de opvoeding. Maar in bepaalde omstandigheden mag je m.i. best even een houding hebben van: nu is het klaar! Hup! En doorpakken. Ook dat kan duidelijkheid geven aan de hond. Een zekere standvastigheid, een grens, een recht-door-zee houding hoeft geen taboe te zijn. Uiteraard is het afhankelijk van hoe en wanneer je dit inzet, maar het is niet zo zwart/wit, vind ik, dat het meteen als 'not done' moet beschouwd worden.   " Alaska's Finest! Dit. Ik schrijf het misschien onhandig en dit is veel beter omschreven maar gebeten worden is bij mij een no-go.  Ik vind dat jij echt ontzettend ver gaat in hoe je mij benaderd omdat ik je visie niet deel. Eerst noem je me een Hitler, nu zeg je dat ik het welzijn van mijn hond minder hoog in het vaandel heb staan en dat ik geen rekening hou met zijn zijn. Dat het me alleen maar gaat om mezelf en dat ik er geen kaas van heb gegeten. Sorry maar gaat t niet vrouw? Jij bent duidelijk als kind niet eens even kort gehouden    Wat je er ook allemaal bij tracht te halen, ik blijf bij wat ik gezegd heb. Je hond even kort houden zodat hij je niet kan bijten (want daar geef je links of rechtsom een reactie op, heel knap als je dat kunt negeren) en hem dan verder negeren maakt in mijn ogen dat ze leren dat bepaald gedrag geen succes boekt. Er gebeurt simpelweg even niets.  Dit is natuurlijk niet in alle gevallen de juiste aanpak. Dit zou ik absoluut niet doen als mijn hond aangeeft bang te zijn of iets dergelijks. Maar dat lijkt me hier totaal niet aan de orde. Echter dan nog, het is niet direct een ramp als je hem even negeert en stevig doorloopt.  Verder ga ik er maar niet op in. Je hond krijgt echt niet gelijk een schildklier aandoening als je hem eens even kort houdt. Koekoek.