HondenPage baasje Imke

Wat schreven de vrienden van Imke op het forum

Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Het Grote HP Frustratie Topic
" Je kunt je tuin ook gewoon dichtmaken he. De problemen van je hond hoef je toch écht niet bij een ander gaan neerleggen hoor.  " Dagmar Mijn tuin is dicht! Dat is het probleem niet. Beiden honden waren even goed over de zeik heen. Dyuna liep al in de tuin, buren weten van A tot Z van haar, bezoek kwam later en ineens liep er onverwachts een kleine jackrussel langs de schutting..   Erg? Nee, maar was er niet op bedacht en had stress voor beiden honden voorkomen. En ja, ik hád de verwachting, gezien ze alles weten over Dyuna dat er een vorm zou zijn van rekening houden met. Ze appen mij ook als ze iets willen weten of hulp nodig hebben.    
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Het Grote HP Frustratie Topic
" "In with anger and out with love" Bel even aan en vertel gewoon wat er bij jouw gebeurde achter de schutting. Of ze volgende keer even kunnen appen/bellen of aanbellen zodat je er rekening mee kunt houden. Heel heerlijk? Denk ik ook wel dat het met Dyuna een goede leerschool zal zijn. Hoe vaker die hond daar verblijft? Des de normaler wordt het voor haar, staat een schutting tussen toch?     Goed mijn frustratie? Dat de woningbouw renoveert en dan het middelste raam zo maakt dat het niet meer open kan. Hou je 1mtr gang over en twee breed uitslaande deuren aan de binnentuin/achterkant kant. Welke halve zool aan een buro? Bedenkt dit soort onzin?!?! Nu mag je dus al je meubels door 700mtr steeg met slecht gelegd pad en de helft niet onderhouden tuinen heen wielen om ze naar binnen te krijgen! Of door die smalle gang, de tuin in en dan terug naar binnen " Anouk van Botty O haha begrijp me niet verkeerd, zoals ik al lees van meerdere hier.   Voor mijn part komt er definitief een hond, graag zelfs idd dan went dyuna er wel aan. Maar de buren weten helemaal hoe Dyuna is. Zij was al in de tuin en ineens kwam er bezoek en er liep een vreemd hondje langs de schutting. Je kunt je voorstellen hoe dat even tekeer ging allebei.   Dat het mijn uitdaging is Bon! Mag men toch wel een bepaalde verwachting hebben dat het niet alleen maar ik ik ik is. Blijkbaar wel. Voor de rust voor Dyuna én het hondje van bezoek heb ik de mijne binnen gepakt.    
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Het Grote HP Frustratie Topic
" Nou misschien dachten jou buren wel dat het alleen op straat was dat Dyuna reageert? En om jou buren nou dom te noemen, en dat ze het dan tegen jou moeten zeggen, als er een hond komt gaat mij ook iets te ver.  Niet leuk dat je Dyuna binnen moet houden, maar inderdaad is dat jou probleem. En kun je niet aan de andere kant van de tuin met haar zitten, omdat de afstand dan groter is? Heel vervelend voor jou en Dyuna, maar je kan niet verwachten dat mensen er rekening mee gaan houden.  " ***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** Ja ik vind het dom als je nieuwe buren van a tot z weten hoe en wat mbt de hond óók in de tuin mbt vreemde honden die langs komen. Natuurlijk is het niet hun pakkie an, dat is iets dat ik mijzelf wel bedacht had.   Toch blijf ik van mening dat als je hoort dat Dyuna in de tuin is, je bezoek mét hond pas later arriveert en het betreffend hondje dan in de tuin laat wetende dat Dyuna ernaast zit. Dat is m.i vragen om behoorlijk wat stress.    
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Het Grote HP Frustratie Topic
Hier ook een zojuist ontstane frustratie grrrrrrrr.   Sinds aantal maanden nieuwe buren zonder huisdieren noch kinderen.   Buren wéten dat ik Dyuna heb welke uber sociaal is naar mensen maar vreemde honden echt niet prijs stelt.   Dyuna is nooit gewend geweest om een hond aan de andere kant van de schutting te hebben. Krijgen de buren bezoek, loopt er ineens een hondje in hun tuin.   Dyuna gaat natuurlijk als een idioot te keer en probeert onder de schutting door aan het hondje te komen. Zij is idd erg territoriaal maar als de buren nu ff hadden aan geklopt dan had ik Dyuna binnen gehouden.    Was er voor beiden honden geen stress geweest. Dyuna zelf maar binnen gepakt en ondanks dat ik weet dat de buren het recht hebben om in hun tuin te doen en te laten wat ze zelf willen vind ik het even goed erg wrang en frustrerend dat ik de mijne nu moet binnen houden omdat ze dit echt niet gewoon is en de buren middels hun bezoek een hondje in de tuin pleuren.    Ze weten hoe Dyuna is, hoe dom kun je zijn zonder mij even in kennis te stellen.   Jaja ik weet, mijn probleem, mijn uitdaging. Ik had alleen wat meer rekening houden met.. verwacht
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Mijn allerliefste Duke is er niet meer!
Heel veel sterkte toegewenst met het verlies van je allergrootste vriend Duke.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Huisdierhaar verwijderaar
" PUCK & FENNIR Is er geen goedkopere versie dan een Dyson. Ik gebruik het namelijk alleen voor m'n hond. De Dyson is namelijk best duur. Ik ben op zoek naar een goedkopere stofzuiger. Iemand met alternatieven? " Mehraj 2de hands Mp? Just an idea!
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Huisdierhaar verwijderaar
Hier staat de stofzuiger al jaren 'standby'...er wordt 1 maal daags secuur alles gezogen en door de dag doe ik 'bijzuigjes'..Zo houdt ik de toko haarvrij, in zoverre dat mogelijk is.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Heel suf na lichte narcose, normaal?
De hond moet het liefste drinken om het narcose middel uit het lichaam te spoelen. Hoe vaker de hond drinkt hoe sneller ze 'opknappen' van een narcose.    
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Labrador al ruim 3 weken ziek
" Bedankt allemaal voor de lieve woorden.    We verwennen hem waar we kunnen en hopen dat de prednison wat doet. Hij krijgt een hele hoge dosering maar ik zie na 48 uur nog geen verbetering. Als hij het weekend niet opknapt dan is het maandag klaar. Dit gun ik het dier niet.. " Marijke Westera Spijtig dat de prednison in hoge dosering niets lijkt te doen. Ervaring leert dat dit medicijn doorgaans snel aanslaat en er in elk geval iet wat verbetering te zien moet zijn.   Het is een wijze overweging welke je hierboven maakt, hoe verdrietig ook.   Nogmaals heel veel sterkte! Je hebt het onderste uit de kan voor hem gehaald.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Labrador al ruim 3 weken ziek
Jeetje zeg! Dat is niet iets wat je graag te horen wilt krijgen.   Ik wens jullie op recht heel veel sterkte toe de komende en geniet nog van hem daar waar mogelijk is.   Zuma mag blij zijn met zo'n baasje dat alles op alles heeft gezet om erachter te komen wat hem mankeert waardoor jullie hem zoveel mogelijk kwaliteit nog kunnen meegeven dmv de juiste medicatie.   Nogmaals sterkte!
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Zwembad in tuin
In eerste instantie zorgen dat pup niet bij het zwembad kan. Zodra hij een leeftijd heeft dat hij zich redelijk kan behelpen en eea geleerd heeft langzaam begeleiden bij het zwembad en natuurlijk aan leren dat erin springen alleen mag op commando. Let wel, dan ben je echt wel ff verder voordat hij dat onder de knie heeft lijkt mij.   Om ongelukken te voorkomen, afdekzeil eraf laten. Mocht de pup onverhoopt zijn nieuwsgierigheid niet kunnen bedwingen of het is een waterrat in hart en nieren dan kan hij er in elk geval al niet onder terecht komen.    Ervan uit gaan dat de pup en later jonge hond er niet in duikt, zou ik niet doen! Een zeil erop is vragen om problemen.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Labrador al ruim 3 weken ziek
Aangezien het nog twee dagen duurt zou ik toch vragen om spoedig een ontlasting onderzoek evt op giardia of andere parasieten vooral nu gezien het feit dat hij een bloedspoortje na laat en de hond slechter wordt. 
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Labrador al ruim 3 weken ziek
Is de ontlasting zelf al eens onderzocht?
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Hondje in laten slapen?
Durf het haast niet te zeggen maar lijkt er m.i meer op dat dit hondje zijn signalen in het verleden volledig genegeerd zijn waardoor hij bij benadering: Om doen van snuitje gaat bijten(bij de dierenarts hij om zich heen beet en er met 2 man sterk met handschoenen een snuitje werd om gedaan) Dit hondje is alleen al van het bezoek aan de dierenarts compleet getraumatiseerd.   Dat hij in het verleden 4x goed hard heeft gebeten is zeker niet fijn en het vertrouwen loopt een deuk op. Echter is het op 14 jaar tijd maar 4x en kun je je de vraag stellen of je hondje die 4x erg bang was en zich behoorlijk geintimeerd voelde waardoor hij geen uitweg meer zag?! Indien hij echt een kronkel had gehad of te pas en te onpas zou bijten noch te vertrouwen zijn, had hij m.i wel wat vaker gebeten dan 4x op 14 jaar.   Mijn kruising jackrussell deed dit idem. Vooral toen ik Hét signaal zag waardoor het kwam: Het over hem heen bukken! Vanaf die tijd iedereen gezegd hondje te negeren en handen omhoog te houden. Hondje bepaald zelf wanneer hij geaaid durft te worden. Sindsdien nooit meer een grommende en happend hondje gehad. Vaak denken wij dat de hond niet waarschuwt van te voren maar het opzij kijken van een hond bij benadering is al een signaal van Niet doen! Het bijv ineens gaan liggen bij benadering en hoofdje wat lager houden is een signaal dat ie zich geintimeerd voelt. Toch gaan vele mensen gewoon door met hun benadering en aaien.    Dat je geen risico neemt met de kleine, logisch! Er zijn zoals geopperd verschillende oplossingen om het veilig te houden voor iedereen. Zou je wel willen meegeven dat de hond te laten voelen en zien dat hij er ook mag zijn.  Veel 1 op 1 tijd met wat hij leuk vindt om te doen.   En uhrrr, andere dierenarts opzoeken welke subtieler en diervriendelijker omgaat met een oudje welke angsten heeft.  
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Koffie gedronken wat nu?
Tijdje terug uit lompigheid zelf m'n bakje koffie omgegooidWie was er als eerste bij om me te helpen met schoon maken? Juist ja, Dyuna! Dat was wel wat meer als een druppeltje koffie helaas! Sta je dan in een spagaat met een wc rol in de rechterhand, net je knoopjes open en de hond aan de linker hand bij de koffie vandaan halen. Dyuna en koffie niet lekker vinden? Hmm, ze spuugde er echt niet in!   Bottom line: niets van gemerkt, gewoon goed gedronken erna om de boel te verdunnen en voor de rest stuiter de stuiter de dag door(Doet Dyuna ook zonder koffie, alleen al daarvoor mag ze geen cafeïne)
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Puppy kan plas niet ophouden
Je geeft aan dat het water de hele dag staat. Kan het zijn dat hij verhoudingsgewijs veel drinkt?   Overigens vind ik het toch netjes dat een pup van 5 maandjes z'n plas ophoudt van 23u tot 08u s'ochtends. Ik mocht destijds blij zijn met 06u s'ochtends. Nog steeds staat mijn hond om 06.30u al in de tuin om de eerste nood te ledigen. 9uur ophouden is best lang voor 5 mnd jong. 
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Castratie/steralisatie
" Na een castratie verandert de hormoon huishouding van een teef. Het testosteron dat ieder zoogdier dus ook,vrouwelijk in zich heeft, gaat in verhouding, de overhand voeren, om dat oestrogeen voor 99% verdwenen is. . Je gaat dat merken aan teefjes die gaan meer  markeren, Hoewel in taste teven dat ook wel doen, Mijn toller was een heel terughoudend hondje en met de cyclus zag je het op en neer gaan. Na castratie werd het een hele fijne en stabiele hond. Mijn heidewachtel was een,  zacht gezegd, niet lieve hond maar andere honden, dat is gelijk gebleven. Als een hond te dicht bij kwam snauwde ze. Loopse teven vond ze na haar castratie heel interessant.   Diki is ook gecastreerd voor de eerste loopsheid, geen seconde spijt van gehad. Gewoon 100% zich zelf gebleven, maar ze markeert wel.  Dat teefjes ,,blijven ,, hangen in dat deel van de cyclus na castratie kan dus eigenlijk, omdat de hormoonhuishouding verandert. Maar dat heeft echt even tijd nodig. Vrouwelijk hormoon is niet met een paar weken verdwenen, Advies van drie maanden na de loopsheid castratie is, omdat dan de baarmoeder in ruststand is en de operatie  kleiner is met minder kans op complicaties. Overigens is mijn heidewachtel en mijn toller een maand voor de verwachtte loopsheid geholpen, totaal geen problemen.   " ientje Idd, dat gaf mijn dierenarts ook aan destijds. Dyuna is gecastreerd ten tijden van feisty gedrag, ze was nl schijnzwanger en het zou idd maanden duren voordat er stabiliteit zou komen na de operatie.   Ik zelf vermoed ook niet dat het puberaal gedrag is maar meer een combi van karakter, pubertje spelen en verlengde van hormonen...de tijd zal het leren.   Het poeperige, scheterige en aanhankelijkheid is gelukkig nooit veranderd,het is gewoon een gekke onzekere deur    
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Castratie/steralisatie
Voor Dyuna ook twee herder teefjes gehad, beiden waren niet gesteriliseerd. Qua gedrag/hormoonschommelingen was dat ook echt niet nodig. Waren schatten van meiden, loopsheid of niet.    Hadden beiden een melkkliertumor gekregen waarvan bij eentje uitzaaiingen optraden. Uiteindelijk moeten laten inslapen rond de leeftijd van 10.   Dyuna zelf laten steriliseren 100 dagen na de eerste loopsheid. Zwz in de hoop om medische problemen voor te zijn maar zeer zeker ook vanwege het gedrag. Wat was ze een loeder zegvoor, tijdens en na de loopsheid.   Daar zij zwz al 'een kop' erop heeft zitten wilde ik dit gedrag niet laten escaleren. Vloog rustig bijna door het raam heen als er een hond langs kwam.    Ze pubert wel nog steeds vol op, uittesten ,uitdagen enz! Of dit te wijten valt aan haar karakter icm leeftijd of omdat ze is blijven 'hangen' door sterilisatie, weet ik natuurlijk niet.   Afterall ben ik wel blij dat ik het heb laten doen.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Hond is weer ziek en nu (update)
" echo hadden ze gemaakt. Ik heb alleen gehoord dat hij gelukkig geen verstopping heeft. Ik was daar zo verdrietig dat sommige dingen me ontgaan zijn. Ik had wel gevraagd of het geen kanker of tumor kon zijn gewoon om dat uit te sluiten maar dat zagen ze er niet op. " Heavenly en de hond King (En Marvey en Ginny) Is zeker schrikken en snap ook je verdriet. Je doet je best en laten we hopen dat hij snel weer beter wordt. Verwen m maar goed maar vergeet vooral ook jezelf niet..honden zijn soms zorgen kindjes en kosten best veel energie
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Hond is weer ziek en nu (update)
O jeetje zeg, lijkt me toch schrikken.   De bleke slijmvliezen, oogleden en de bloedwaarde welke net aan tegen de ondergrens zit, klinkt voor mij toch heftig.   Was er evt de mogelijkheid voor een rongten/echo van de maag? Dit om te zien op welke wijze de maag gevuld is. Op basis van deze uitslag kan men bepalen of een maagoperatie noodzakelijk is of niet.   Vind dat afwachten altijd zo creepy met een hond welke al bleke slijmvliezen heeft.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Reserve sneezing aanval?
" Als je er niets over weet moet je misschien niet reageren. Je moet juist de neus voor een paar seconde dichthouden. Dat doen de dierenartsen ook. Ons hondje heeft het sporadisch ook wel eens, vooral wanneer ze zich er druk heeft gemaakt (bezoek dat binnenkomt, spelen etc) vaak houdt het maar heel kort aan en is het zo weer over, maar als ze er niet makkelijker uit komt wrijven we over haar keel en houden haar neusje even dicht. Niets naars aan, en fijn dat we deze tip van de dierenarts hebben gekregen.  " Pascale, Kahlúa&Willow Volledig mee eens! Het heet niet voor niets Reverse Sneezing, maw omgekeerd niezen. Door de neusgaten even dicht te houden en de hond over de keel zachtjes te wrijven, slikken ze doorgaans en gaat de ademhaling weer normaal. Dit is idd ook wat een dierenarts doet en adviseert.  
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Hond is weer ziek en nu (update)
Dyuna heeft dat gal braken ook wel eens sporadisch gehad toen ze wat jonger was. Inderdaad in de vroege ochtend als ik bijv een uurtje later eten gaf als dat de maag wenste. Hier is de laatste maaltijd rond 22u icm een runderkophuid welke ze eerder op de avond heeft gehad. Wellicht het verschil dat Dyuna 4x per dag te eten krijgt, waardoor eea proportioneel verdeeld is over de dag.    Kan me voorstellen dat als een hond een gevoelige maag heeft en deze 2x per dag te eten krijgt: bijv 7u in de ochtend en 19u s'avonds, dat er dan behoorlijk veel tijd tussen zit waardoor braken op de loer ligt.   Beste advies voor nu, hond goed in de gaten houden en kijk niet alleen naar het braken maar ook zeker naar de ontlasting dat deze niet tegen een zwarte kleur aan zit. Duidt nl op bloed. Als de hond wederom bloed zou braken, dan kan je m.i niet meer spreken over een gesprongen adertje.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Hond is weer ziek en nu (update)
" Dit is van een hele andere orde, maar dit gedrag moet je afkappen hoor. Is niet oké, is neurotisch gedrag. " Bulleke Bijkomend een uiting van stress kan zijn juist op dit moment dat de hond zich tóch niet heel erg lekker voelt wellicht?
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Hond is weer ziek en nu (update)
De uitdrukking bloed braken klinkt heftig.   De vraag is echter alleen: Hoeveel spuugde hij? De hoeveelheid bloed zegt doorgaans iets over de beschadiging. Of dat nu de slokdarm of de maag is.   Aangezien hij vrijdag ook wat slijmerig bloed heeft gespuugd maar erna niet meer kan het aannamelijk zijn dat het om een kleine beschadiging gaat. Immers bij een grote bloeding had hij meer en frequenter gebraakt. Waarschijnlijk vanochtend door de druk is de 'beschadiging' weer open gesprongen met als gevolg bloed braken.   Dan nog blijft de vraag, hoeveel was het? Een paar druppels tov van een 'plas' bloed is een wezenlijk verschil.   Feit blijft dat ik persoonlijk van mening ben dat je met dit soort medische zaken nooit moet wachten totdat het 'minder goed gaat' met de hond.   Je weet immers niet wat er aan de hand is en hoe erg is. Terugval van de hond kan ook met pech betekenen onomkeerbaar. Immers is het signaal 'bloed' al gegeven dat er iets niet goed zit. Daarbij gaf je in eerdere berichten aan dat hij gewoon zichzelf is en doet puberen tov je laatste bericht dat hij redelijk levendig is. Ik maak hieruit op dat de hond tóch zichzelf niet is. De een verbergt alles en gaat door (survival mode) terwijl de andere hond compleet van slag kan zijn.   Veel wijsheid toe gewenst en beterschap voor de hond
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Kunnen honden in het autisme spectrum zitten/adhd (etc.) hebben?
" Een normaal brein bestaat niet. Bij iedereen zijn verbindingen op een andere manier opgebouwd. Dat kun je zien aan het feit dat iedereen verschillende kwaliteiten of juist moeilijkheden heeft. ADHD en autisme zijn geen ziektes, en ook niet per definitie beperkingen. Het zijn gewoon varianten qua hersenstructuur. Waarom zulke mensen opvallen, is omdat onze maatschappij niet is ingericht op mensen met deze hersenstructuur, daardoor lopen ze vaker tegen problemen aan. Als je een wereld vol had met autisten, werden de “normale” mensen juist als beperkt gezien.    " Iglo Heel goed gezegd    Of autisme en adhd bij honden voor komt, is iets waar we geen bewijs van hebben. Echter sinds ik Dyuna hetzelfde ben gaan benaderen als mijn eigen kind mét autisme en adhd zie ik wel een hond dat wat meer controle heeft gekregen over haar zelf.   Zo vaak werd er gezegd, deze hond moet werken, zowel fysiek als mentaal. Toch wist ik na de eerste week 'hier klopt iets niet'. Een puppy dat al gefrustreerd raken van spelen door te gaan piepen. Er was geen blije uitstraling waaruit ik kon op maken: Dit vindt ze geweldig om te doen!    Dyuna is altijd al vocaal geweest en nog steeds. Heeft duidelijk dwangmatig gedrag waar ze niet uit te halen valt, tenzij helemaal uit de situatie halen. Is vanaf dag 1 altijd al 'onrustig' geweest tenzij ze verplichte rust kreeg.   Ze kan inmiddels zelf haar rust pakken maar staat gerust meermaals op. Ze kan niet tegen hoge geluiden, als er gebbq-ed wordt buiten raakt ze al over haar toeren door de geur en dikwijls is er helemaal niets aan de hand en toch blaft ze.   Ze is behoorlijk sensorisch sensitief. Nog steeds als ik haar voorpootje met een vinger aanraak, zie je even zo'n schrikreactie. Over het hoofd aaien heeft ze nooit fijn gevonden, evenals de achterhand. Borstelen ondanks 1,5 jaar oefenen blijft een probleem tenzij ik gewoon mijn ding doe omdat het moet gebeuren.   Gelukkig heeft zij met momenten wel degelijk impulscontrole maar buiten is zij niet bereikbaar. Dit viel al op als pup zijnde. Als ze ergens van schrok, liep ze van mij af ipv naar mij toe en schuilen achter de benen.    Zodra Dyuna bijv vervelend wordt en blijft knabbelen in de handen met veel vocaal protest weet ik dat ze overloopt. Door haar verplicht rust te geven zie je na een uurtje dat ze veel meer down to earth is.   Het meest opvallende kenmerk is dat niets lijkt te beklijven. Dit viel mij al op als pup zijnde en nu nog steeds. Als Dyuna is een bubbel zit en focus heeft, is ze heel leergierig en goed leerbaar. Het 'Nee' aanleren heeft zeker 3 maanden geduurd totdat het kwartje viel. Zeker een jaar lang heeft ze tegen het aanrecht opgesprongen hetgeen er nu pas bijna uit is.    Zodra je teveel en te lang met Dyuna 'werkt' in een omgeving waarbij zij afgeleid is raakt ze overprikkeld en reageerde destijds reactief. Na een auto rit hoefde ik niet meteen te gaan wandelen maar moest ze eerst rust krijgen. Nu kan ze na een autorit wel meteen gaan wandelen. De wandeling is afhankelijk welke route, hoe bekender de route hoe rustiger ze is hoe meer ze haar behoeftes durft te doen. Komen er veel honden voorbij dan ben ik haar 'kwijt' bij hond nr 3 en is huiswaarts keren het beste.    Komen we geen honden tegen dan is een rondje van een uurtje geen probleem. Opvallend is altijd al geweest, ze ruikt, ziet en hoort alles ze kan het alleen niet filteren waardoor ze reactief reageerde. Dit is er bijna zo goed als uit, juist doordat ik kijk naar wat ze aan kan en niet naar wat ze ogenschijnlijk volgens anderen zou moeten omdat het een herder is.   Bestaat autisme en adhd bij honden? Daar durf ik geen antwoord op te geven. Ik geloof best dat net zoals bij mensen een ieder 'anders' geboren kan worden en als men de handelswijze afstemt op datgene waarvan men denkt dat de hond of mens nodigt heeft en dit zijn vruchten afwerpt, is mijn inziens belangrijker dan dat het beestje een naam krijgt.   Ik heb een kind met autisme en adhd en ik heb er een harig 'kind' bij met idem dezelfde zorg. Zou er nooit voor gekozen hebben maar zie het als: Het zal zo moeten zijn dat juist Dyuna bij ons terecht is gekomen.    
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Pup 15 weken kan niet alleen zijn
Je pupje heeft duidelijk meer tijd nodig. Ze zal zelf naarmate de tijd vordert wat meer afstand van je gaan nemen waardoor piepen, plassen en poepen ook over gaan. Immers zal ze dat waarschijnlijk van de stress doen.   Hier ook een gevoelige dame welke in de puppentijd prima even alleen kon blijven maar een fase tegemoet ging waarbij het alleen zijn ff stagneerde...ik heb mij hierop aangepast en nu heeft ze de drang niet meer om te slopen of mij telkens overal na te lopen.   Zelfs als ik buiten even iets ging weg gooien, moest zij erbij zijn. Nu.blijft ze netjes wachten. Ging ik naar het toilet moest ze mee. Hier zelf nooit in mee gegaan noch gestimuleerd maar ze had de drang wel en vond het met momenten echt moeilijk.    Door op te bouwen en vooral niet te pushen en haar grenzen over te gaan, is het nu zo goed als weg. Ze gaat liggen als ik naar het toilet ga en kan makkelijk een paar uur alleen blijven.   Dit heeft alleen veel tijd gekost en die tijd hebben sommige pupjes wél nodig.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Zonder jouw toestemming veranderd jouw hond van eigenaar ???
Even heel cru gezegd:   Stel de hond was overleden, wie had je dan voor het gerecht gesleept omdat jouw zoon uit zijn comfort zone wordt gehaald en zijn vaste structuur kwijt is???    Heb zelf een kind met autisme, maar de stoornis van je zoon gebruiken als wraak jegens je dochter vanwege de hond gaat buiten alle grenzen om. Structuur, voorspelbaarheid vanuit autisme staat los van de hond, immers heeft je zoon de hond al 10 maanden niet gezien.   Treurig natuurlijk dat je zoon de hond mist maar als jouw zoon er echt zo'n hinder van had ondervonden qua structuur ed, had er allang een andere hond geweest en niet 11 maanden wachten. Beetje vreemd verhaal dit! Succes verder! 
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Afscheid
Beste Hilde,   Het is nog zo vers allemaal. Logisch dat het verdriet met een hoop vragen er nog vol op zijn.   Bij elk overlijden was het voor mij kenmerkend en wellicht dat meerdere zich erin herkennen, dat er sprake was van fases van rouw. De eerste tijd voelde ik ongeloof,verdriet, verontwaardiging, het typische Hoe dan?   De tweede fase was acceptatie: Het is zo! icm verdriet..de dagen van verdriet worden ietsje minder..maar eraan denken en kijken naar foto's gaat niet zonder verdriet..   Naar verloop van tijd en dan spreek ik over maanden, gaat het praten erover steeda gemakkelijker...de verontwaardiging en ongeloof hebben plaats gemaakt voor herinneringen ophalen.   Zelfs nu bijna 4 jaar later na het overlijden van mijn poes kan ik er weliswaar gewoon over praten en naar fotos kijken echter als ik een hele reeks fotos bekijk van ziekteproces en helemaal verzonken ben in het proces van toen, zelfs dan hou ik het nog steeds niet droog.   Geef je zelf de tijd en ruimte om verdriet toe te staan. Wat je omgevings denkt en vindt is niet van belang. Het is Jouw gevoel!    Zoals ik het lees heeft Macy geen langdurig voor afgaand proces van pijn gekend en was je erbij toen 'het' gebeurde!    Nu voel je dit waarschijnlijk nog niet zo maar hopelijk kun je hier op termijn op terug kijken met de gedachte dat het snel was, geen aanloop van lijdensweg en je was er voor haar.   Veel sterkte de komende tijd.
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Maak nu een foto van je hond
  Deze foto zojuist gemaakt past perfect in dit topic..Lekker op zondagmorgen mooi liggen wezen
Tiamo ^_^ Dyuna schreef in Interpretatie gedragingen/signalen
Bedankt voor jullie reacties.   Het is bij Dyuna nooit een issue of ze geaaid wilt worden. In het verleden sprong ze juist richting de passant uit joligheid, nu kijkt ze alleen na. Zodra ze de kans krijgt om geaaid te worden, is zij er als eerste bij.   Dyuna is zoals de meesten weten, vrij onzeker buitenshuis, binnenhuis lijkt ze soms een reu vol testosteron welke wel ff laat blijken dat zij haar zin wilt door drammen met momenten. Zo zeker als dat ze soms binnen is, zo onzeker is ze buiten. Behalve bij mensen, zo lijkt het!   Zodra ik met haar in het natuur gebied loop met de 2 honden vriendinnetjes en zij loopt onverhoopt niet vooraan, kan ze ook wel eens tegen mij aanspringen. Hiervan weet ik, ok door lopen totdat we vooraan zijn en dan trekt ze ook veel minder. Wat dat aan gaat wel typerend herder dat alles wilt overzien. Loopt haar 'roedel' niet vlak achter haar aan, dan stopt zij, kijkt om en wacht totdat iedereen weer compleet is.   Op dit punt geen enkele onzekerheid, zou je zeggen. Loopt ze in de tuin waar ze dus geen overzicht heeft wat er buiten gebeurd, tilt ze zo nu en dan haar voorpootje op en gaat rondjes lopen. Hier vindt ze het duidelijk spannend. Overigens ook nooit eruit gekregen ondanks verwoedde pogingen dat het 'goedzo' is. Of totaal te negeren. Ze lijkt enerzijds heel waaks, anderzijds onzeker...waaks uit onzekerheid zullen we maar zeggen.   Afijn, zodra Dyuna echt iets te spannend vindt zie ik haar staart ook vnl naar links zwiepen, dit icm gespannen mondhoeken welke zich elke seconde afwisseld met ontspannen/spanning.   Wat dat betreft prima te lezen voor mij en doorgaans vermijd ik spannende situaties of momenten waar ze echt getriggerd wordt tot uitvallen naar honden.   Het is alleen dat opspringen jegens mij waar ik niet zo goed de vinger op kan leggen. Ik zie een ontspannen hond, welke als een puppy heen en weer gaat en ook weer terug keert voor de aandacht. Ze bouwt idd hierdoor wel spanning op, maar positieve spanning. En wellicht maakt dat, dat ze tegen mij opspringt niet wetende hoe ze deze moet kaderen?   Natuurlijk ook tekend altijd al geweest bij Dyuna, ongeremd projectieltje..alhoewel ze nu toch echt wel rustiger begint te worden nu ze reeds 1,5 jaar is Overigens als we bij de dierenarts zijn springt ze letterlijk op mijn schoot. Hiervan weet ik duidelijk: HELPPPP! Nooit iets gebeurd aldaar, integendeel, alles wordt op haar tempo gedaan met koekjes, lekkers enz! Toch reageert zij heel heftig en kruipt op mijn schoot heel dicht tegen mij aan. Eigenlijk best zielig! Ik probeer dan zo monotoom mogelijk te blijven maar haar wel te kalmeren met mijn stem. Dit werkt natuurlijk niet. Ze kruipt helemaal in mijn broekzak en pas in de auto is ze weer cool.    Zo zie je maar, soms kun je nog zo goed socialiseren of er gebeure helemaal niets waardoor de hond een verkeerde associatie krijgt. Het zit er en ik accepteer haar zoals ze is.   Het is ook niet dat het een issue is, ik wil haar graag nog meer begrijpen. Ja, sommige dingen krijg ik er helaas nog niet uit, anderen zaken gaan juist heel erg goed.  Denk dat dit ook de insteek is van het hebben van een hond, samen groei je in de loop der tijd naar een stevige relatie onderling. En ach, ze is een scheet voor ons