Keuzes, keuzes - Stafford pup

" Hoi Dobber, de rassen die wij aangaven waren vanwege het uiterlijk door de vraag van een reageerder ervoor. Die stelde voor om wat rassen te geven waar wij qua uiterlijk op vielen.
 
De herder ben ik voornamelijk fan van door de mogelijkheden qua trainen maar zoals wij weten zijn de herders, collies en ook de tollers nogal gehecht aan beweging. Nu kunnen wij dat meer dan voldoende bieden, ook met 3 kinderen in huis echter is het wellicht te weinig voor deze rassen.
 
Waar ik voornamelijk nu tegen aanloop zijn juist de rasbeschrijvingen. Zo zegt de ene dat een Beagle intelligent is en echt een gezinshond is, terwijl het volgens mij strontenigenwijze beesten zijn. (althans zo ken ik ze, maar wellicht stuk opvoeding) Jack Russels zijn niet om te hebben want, druk druk druk, zelf ben ik ze gewend en mijn ouders hebben nu een Jack van 2 jaar en zijn beide 60+, schat van een beest. Zelfs nu mijn moeder een knie operatie heeft gehad en slecht vooruit kan valt het energie level in mijn ogen heel erg mee.
Welke ik vergeten was te noemen was de Entlebucher Sennehond, echter deze wordt ook omschreven als eigenwijs.
 
Wij staan nog steeds open voor alle rassen, maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik nooit met een chihuahua, of dwergpinchers de straat op zal gaan. (vind ze gewoon echt heel lelijk)
  "

Tweeq

Mijn broer heeft een Mechelse Herder gehad. In huis rustig, maar hij stond wel altijd op alert. Het was een hond die veel energie had, mijn broer ging dan een blok van 15 kilometer fietsen oid. Wat Dagmar zegt is wel waar, hoe meer je fietst, hoe meer conditie de hond krijgt. Terwijl juist mentale uitdaging ook heel belangrijk is bij herders. Maar je moet er van uit gaan dat er altijd een baseline is, een bepaald niveau dat de hond per definitie nodig heeft. En daar moet je wel consequent de tijd en zin in hebben. 

Wat je zegt over de Beagle spreekt elkaar niet tegen hoor. Ze zijn erg intelligent en koppig. Maar het zijn ook echt wel leuke gezinshonden. Een gezinshond is niet per definitie intelligent EN meegaand ;). 

De Entlebucher is inderdaad ook erg koppig. Ik heb zelf een Appenzeller Sennen kruising, dus niet direct ervaring met de Entlebucher. Maar de sennenhonden kun je eigenlijk opdelen in twee verschillende groepen. De Grote Zwitserse Sennenhond, de Appenzeller Sennen en de Entlebucher Sennen zijn de felle honden. Deze hebben echt een goede opvoeding nodig, heel zelfstandig, nemen snel het heft in eigen handen (ook qua rangorde) en zijn absoluut geen allemansvrienden. Vooral de Appenzeller staat daarom bekend. En dan heb je ook nog de Berner Sennen. Vroeger een zelfstandige, maar vriendelijk erfhond die best eens een uitdaging kon zijn voor de baas. Tegenwoordig zijn het vooral de goedzakjes. Vriendelijk, sociaal, enthousiast, lomp en ze doen nog geen vlieg kwaad. Dus als je het uiterlijk van de Sennenhonden mooi vind, dan zou ik gaan voor de Berner. 

Hihi, ik ben blij dat je er achter bent gekomen dat het uitzoeken van het ras inderdaad moeilijker is dan überhaupt besluiten of er een hond bij komt ;). 

Tuurlijk.

Maar Ts is niet alleen.

Denk dat een windhond met zulke jonge kids geen goed plan is. Ben zelf helemaal verliefd op windhonden (en dan vooral de italiaanse), en eigenlijk lees en zie ik vooral dat kinderen gewoon te lomp met ze omgaan. Ze kunnen er lekker mee rennen maar stoeien etc is oppassen geblazen.

Helemaal mee eens!

Rottweilers zijn ook leuk: goed met kinderen, stoer, blijven maffe clowns en mits van een goede fokker en goed gesocialiseerd erg sociaal. En ze willen werken en zijn erg geschikt voor IPO

nadeel is wel dat ook Rottweilers Frankrijk niet in mogen.

Is een herplaatser misschien een optie? Velen wachten al jaren op een gouden mandje. En bij een volwassen hond weet je beter wat voor karakter het dier heeft.

Je zou eens met de beheerder van deze site contact op kunnen nemen. Zij helpt bij het herplaatsen van staffords:

https://dehondenvechter.nl/

Hoi Accalia,

Jammer dat je totaal andere ervaringen hebt met herders dan wij.

Al onze herders waren,stabiel, evenwichtig, vriendelijk,niet terughoudend,vriendelijk naar volwassenen,kinderen en dieren.

Geen een heeft nooit gevochten.

Konden samen tegelijk tussen andere bekenden en onbekende honden in het bos ,op het strand op het hondenweiland.

Gewoon evt waaks maar zeker niet overdreven waaks.

waren rustige stabiele honden... hebben we het misschien met deze 5 herders net getroffen..die wij hebben gehad..

Wie weet..gelukkig dan maar.

Gewoon over het algemeen merk ik wel vaker dat tegenwoordig  een herder ook een etiket krijgt opgeplakt.

Even voor de duidelijk dit slaat niet op wat Accalia schrijft(!!!)  maar in het algemeen als je mensen spreekt of soms over herders leest..

Maar überhaupt zijn er genoeg mooie,leuke en fijne rassen!!

Om even in te wegen op de herders met eigen ervaringen: Mijn buurman had een hollandse herder die naar mij hapte als kind omdat ik te druk was. Mijn tante heeft een mechelaar die niet samen kan met de andere grote hond. Onstabiel dus. 

Maar in de buurt lopen er twee groendaelers die zich perfect gedragen, een zwitserse die super sociaal is en een duitse die perfect naar de baas luistert en altijd rustig is. 

Het is maar net hoe je je herder aanpakt, en hoe goed hij daadwerkelijk bij je past. 

Je kan je een bult trainen met een hond, maar dat maakt hem nog niet kindvriendelijk of 100 procent te vertrouwen met kinderen.

Heeft vooral te maken met een goede socialisatie bij de fokker tijdens de inprentingsfase van de pup.

Geen enkele hond is 100% te vertrouwen. Het is en blijft een dier.. 

Maargoed, ook dat is te overzien.

Hier ben ik het niet echt mee eens. Ik ben opgegroeid met katten en zelfs die zijn heel gebleven 
Maar zonder gekheid, Italiaanse windhondjes zijn inderdaad wel erg fragiel maar een whippet en alles daarboven kunnen echt wel wat hebben. Daarnaast lijkt het me ook een kwestie van de kinderen goed instrueren/sturen, iets waar een italiaantje een poot van breekt, zou ik een labrador ook niet aan willen doen... 

Het karakter van een windhond moet je natuurlijk wel liggen, maar ze uitsluiten vanwege de kwetsbaarheid lijkt me niet echt reëel. 

Haha....hier kan ik me alleen maar bij aansluiten.

Het huidje van de meeste windhonden is wel erg gevoelig, maar qua bang zijn voor breken van poten door de kinderen....dan kan je eerder bang zijn voor je kinderen 

Even voor de beeldvorming....als een langpoot het op zijn heupen krijgt moet je hier niet van opkijken 

(linken gaat niet helemaal goed geloof ik, probeer even iets anders)

Windhondspatjes :D

Maar behalve dit soort spatjes, is een windhond absoluut een geweldige gezinshond als je van een knuffel/slaapmaatje houdt 

Niet alle herders zijn zo serieus hoor 

Wel eens van een Hollandse herdershond gehoord? Geweldige lolbroeken en je hebt er een dosis humor voor nodig wil je ze in huis hebben. Heerlijke werkhonden en mijn ervaring is dat ze net wat stabieler / minder zenuwachtig zijn dat de Mechelaar. Echter zijn er maar weinig van en zul je soms langer dan een jaar moeten wachten op een Hollander met stamboom. Haal je er een zonder stamboom kan er van alles doorzitten en kunnen het ontzettend vervelende honden zijn. 

Wel klopt het dat ze altijd 'aan' staan, ze hebben erg veel uitdaging nodig, zowel mentaal als fysiek. Ook zien ze eigenlijk maar 1 baas, hoewel het prima gezinshonden kunnen zijn zullen zij zich altijd naar 1 persoon toe trekken. 

Het zijn echte werkhonden, en als er niet voldoende met ze gedaan wordt gaan ze zelf taken bedenken en zijn het soms écht geen leuke honden meer. 

Met andere honden gaat meestal goed mits goed gesocialiseerd. Echter met andere mensen, blijft het een herder en kan dus altijd veel waakser reageren dan dat jij wil. 

Hier ondertussen 6,5 jaar de trotse eigenaren van een SBT. Gijs is een feestje in ons eigen gezin. We zijn dol op hem. 4 jaar geleden is onze zoon geboren. En die 2 kunnen lezen en schrijven met elkaar. Voor in ons gezin zou ik wat dat betreft nooit meer anders willen.. 

Maar daar is de maar... Buiten is het continue waakzaam en alert zijn. En dan mogen we nog in onze handjes klappen dat Gijs best goed uit de verf is gekomen. Verre van sociaal te noemen. (Wat ook hoort) Maar ook niet dat hij alles wil opvreten wat niet aan zijn wensen voldoet. Hier in de buurt kennen we alle honden wel. Wat wel fijn is. Dan weet ik bij wie ik meer of minder afstand moet houden bij het passeren. Maar afstand is er altijd. Ontspannen even kletsen met een andere hondeneigenaar zit er niet in. Naar het bos op losloopplekken zit er niet in. Op vakantie.. alleen huisjes met omheinde tuin en geen parken waar juist veel hondeneigenaren heen gaan. Wat ik ook al voorbij zag komen altijd oog op de voor en achterdeur. 

We zijn echt dol op onze eigenwijze lieve clown. Maar een 2e keer zullen we toch voor een ander ras kiezen. Gewoon omdat hij, hoe geweldig hij ook is, ons best vaak "beperkt". 

Mijn eerste hond is een Duitse Staande. 

Is zeer slecht gesocialiseerd als pup, behalve met kinderen want de fokker had iets van 5 kids rondlopen in de leeftijd 6mnd- 12 jaar. 

Skip is nu dus onwijs goed met kinderen.

Ondanks Duitse Staande krijgt hij hier één keer per dag een los loop wandeling van 1 uur en 1 a 2 x een rondje van 15 minuten. Binnen = rust. Het is maar net wat je ze aan leert. Wel is een dag alleen aan de riem uitlaten een garantie dat er de andere dag wat gestuitert wordt .

En als je info wilt over de Parson bijv. Vraag maar raak :) ik ben de enigste actieve lid met een Parson. 

En als je inderdaad toch voor eigen IPO wilt doen en dergelijke zou bijv. Een RiesenSchnauzer ook wel een optie zijn? Zijn loyale en gemoedelijke honden. Gemoedelijker dan een herder maar worden ook bijv. Bij IPO ingezet. 

Hoi Allemaal,

Graag willen wij jullie allemaal bedanken voor de wijze woorden en goede adviezen. Ondertussen denken wij een goed ras gevonden te hebben en hebben ook contact met een fokker op het moment.

het wordt zeker geen stafford,.... maaaaaaar een

............

naaktkat (hihi) nee hoor

of het zeker is weten we niet maar een Groenendaeler zou het zo maar kunnen worden.

Hahahahahaha dat zou wel heeeel anders zijn!

Succes, ga eventueel meerdere fokkers af. 

Zorg dat ze uitslagen kunnen laten zien van erfelijke afwijkingen, stamboom zodat je ook de gezondheid kunt checken van vorige generaties, karakter van de ouderdieren is ook erg belangrijk. 

Hoi Ruby

gaan we zeker doen, maar de fokster in kwestie bood het zelf al aan en wil eerst kennis maken voor je op de wachtlijst mag.

daarnaast zit ze zelf in de raad van de rasvereniging, en is er schriftelijke goedkeuring voor de fok. Zo heet dat geloof ik. Stamboom etc staat op internet. Kan allemaal fake zijn maar uiteraard ga ik hier niet vanuit, ook vanwege het fijne eerste gesprek.

uiteraard gaan we wel alles inzien, maar t voelt goed.

tips altijd welkom

Veel plezier met de kennismaking, en vraag vooral ook even naar epilepsie en maagkanker. Deze ziekten komen jammer genoeg veel voor binnen het ras en dat wordt nogal eens (bewust) onder het tapijt geveegd. Lees vooral ook voldoende ervaringen met het ras (zoals hier). 

Hoi Accalia,

thanks voor je berichtje en gelukkig kwam de fokster hier zelf ook mee.

eigenlijk zijn dat de twee enige aandoeningen op latere leeftijd. 

HD en ED is bijna niet aanwezig en we krijgen idd dna uitslagen etc.

blijft lastig allemaal maar een hond waarvan we weten dat er niks mis gaat is er niet voogens mij.

 Lijft spannend

Leuk hoor.... de eerste stappen zijn gezet, heel veel plezier met de kennismaking en hopelijk mogen jullie in de toekomst een gezellige 4-voeter verwelkomen in jullie gezin 

Ach, ik heb helemaal niets tegen herders hoor, het was ook totaal niet bedoeld om ze een etiket op te plakken. Zoals ik direct al zei was het een hele kort-door-de-bocht omschrijving en vooral geschreven ter contrast met een stafford. Ik heb zelf een herdermixje (uit het asiel) en het is een prachthond. Maar in een gezin met jonge kinderen zou ik er persoonlijk niet snel aan beginnen. Zoals met ieder ras echter moet het vooral bij je passen. 

Voor een herdershond is het natuurlijk niet bepaald rastypisch om een rustige allemansvriend te zijn. Maar uiteraard zijn die er ook wel. Net als dat ik een jachthond heb die totaal niet jaagt.  

En er zit natuurlijk ook nog veel verschil tussen de diverse herderrassen: een Duitser is over het algemeen een stuk milder (en minder serieus) dan z'n Belgische broertjes, die dan weer een stuk prikkelgevoeliger zijn.

Ik vind deze beschrijving van de kennel Of Dazzling Black daarom wel een eerlijke. Staat ook gelijk een 'test' bij om te zien of je geschikt bent voor een Belg.  https://www.ofdazzlingblack.nl/honden/honden%20groenendaeler.htm