Keuzes, keuzes - Stafford pup

Ik zou contact opnemen met de kennel Special Muchi. Zij kennen er heel veel van! 

Tweeq, dat je wat verder kijkt, ik zou je zo de newfoundlander aanraden, maar die is te veel verzorging , zijn geweldige gezinshonden...nimmer bang te zijn dat ze niet welkom zijn, ja een beetje groot en te veel behaard....maar overal welkom....toch goed van jullie dat je verder kijkt.....en als je toch voor een stafford gaat , vraag dan aan  mick....naar een verantwoorde fokker.

" Ik denk dat het goed is dat je je zoektocht uitbreid naar andere rassen. Wat vaak erg goed werkt is dat je eerst duidelijk hebt wat jij/jullie een hond kunnen bieden. En dat je op basis daarvan een hond uitzoekt. Herders zijn bijvoorbeeld echte energievreters. Als je die niet elke dag de nodige uitdaging kunt bieden, dan wordt zo'n mooie hond al snel een strontvervelend beest. Een mopshond is een mooi schootformaatje. Maar je moet er van uit gaan dat hij niet een gezellig lange wandeling mee kan maken, want dan krijgt hij ademnood. 
 
Anyway, ik zou eerst duidelijk willen hebben wat jij een hond kunt bieden. En daarna kijken welke rassen hier goed bij passen. Neem de rasbeschrijvingen hierbij ook echt serieus. Toen wij indertijd besloten hadden dat we een hondje namen, kwamen we bij een nestje Appenzeller Sennenhond met Stabij terecht. Achteraf hebben we de karakterbeschrijvingen met een korreltje zout genomen op het moment dat we een slechte eigenschap lazen. Dat de Appenzeller veel zou blaffen hebben we voor onzin aangenomen. Foute inschatting . Rasbeschrijvingen zijn over het algemeen behoorlijk duidelijk over wat je kunt verwachten, dus neem dat asjeblieft niet met een korrel zout . 
 
Pin je ook niet te veel vast aan uiterlijk. Natuurlijk kun je voorkeur hebben voor bepaalde honden. Maar, mijn ervaring is dat je heel snel gehecht bent aan een hond en dat het uiterlijk er dan niet meer zo toe doet. Ook als je een hond minder mooi vind. Op het moment dat het karakter past is dat heel wat waard. Een hond die minder mooi is, maar wel het juiste karakter heeft is een juweeltje. Een hond die stoer/mooi is, maar je het bloed onder de nagels vandaan haalt is al heel snel gedoemd tot een enkeltje asiel. Dus ga eerst voor karakter en daarna pas voor uiterlijk . "

Dobber!

Hoi Dobber, de rassen die wij aangaven waren vanwege het uiterlijk door de vraag van een reageerder ervoor. Die stelde voor om wat rassen te geven waar wij qua uiterlijk op vielen.

De herder ben ik voornamelijk fan van door de mogelijkheden qua trainen maar zoals wij weten zijn de herders, collies en ook de tollers nogal gehecht aan beweging. Nu kunnen wij dat meer dan voldoende bieden, ook met 3 kinderen in huis echter is het wellicht te weinig voor deze rassen.

Waar ik voornamelijk nu tegen aanloop zijn juist de rasbeschrijvingen. Zo zegt de ene dat een Beagle intelligent is en echt een gezinshond is, terwijl het volgens mij strontenigenwijze beesten zijn. (althans zo ken ik ze, maar wellicht stuk opvoeding) Jack Russels zijn niet om te hebben want, druk druk druk, zelf ben ik ze gewend en mijn ouders hebben nu een Jack van 2 jaar en zijn beide 60+, schat van een beest. Zelfs nu mijn moeder een knie operatie heeft gehad en slecht vooruit kan valt het energie level in mijn ogen heel erg mee.

Welke ik vergeten was te noemen was de Entlebucher Sennehond, echter deze wordt ook omschreven als eigenwijs.

Wij staan nog steeds open voor alle rassen, maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik nooit met een chihuahua, of dwergpinchers de straat op zal gaan. (vind ze gewoon echt heel lelijk) ;)

Wat zoek je verder in een hond? Actief (wat en hoeveel ga je er mee doen), waaks, baasgericht, jachtinstinct, zelfstandig, etc. 

En het klopt zeker dat je die bullen beter links kunt laten liggen qua gezondheid.

Als je heel graag een Franse bull wilt kun je nog kijken naar hawbucks franse bullen kennel. Die proberen echt gezonde bulletjes te fokken met een neusje, staartje, etc. Die zijn goed bezig het ras te verbeteren

"Het is in ons huis gelukkig te regelen dat de hond in een apart verblijf zit tot er toezicht is van een volwassenen echter vraag ik mij af of een hond, stafford specifiek dit accepteert. Echter ze zijn slim genoeg om aanwezigheid te detecteren. Huilen, blaffen, krabben etc. willen we graag voorkomen."

Waarom zou je in hemelsnaam een pup/hond, van hetzelfde welk ras, ergens alleen gaan opsluiten?

Die pup/hond wil bij het gezin zijn: logisch dat ze gaan piepen of blaffen.

Een hond is een gezelschapsdier, die sluit je niet ergens alleen op.

Doe je dat toch, dan raakt het compleet gefrustreerd en beginnen de moeilijkheden.

Als je zo over honden denkt en met die instelling is het misschien beter dat je er geen neemt.

Vertrouw je hond en kinderen niet samen...weeral: geen hond nemen.

" Dat dit alles valt of staat met opvoeding, socialisatie etc. is in onze optiek logisch."

Is ook niet simpel met 3 kinderen die zich zeker niet consequent gaan gedragen tov de hond. Hoeft ook niet:daarom zijn het  kinderen. Maak je geen illusies...Ze zullen alles anders doen dan jij met de hond.

Hoi Luz, lekker genuanceerd en het geeft meteen aan dat je niet alles gelezen hebt, en zeker niet de openingspost.

Speciaal voor jou een quote hieruit.

Het dilemma zit echter in de 4 uur dat ze "alleen" is. Onze zoon 10 jaar komt rond 14:30 thuis en zal dan alleen zijn tot 17:00 met de hond. (gescheiden dan wel bij elkaar) 

Hiermee stel ik juist de vraag of het kan en of een idee is. Deze vraag komt voort uit het feit dat het overal aangegeven wordt en vooral bij Staffords, waar de vragen initieel over gingen.

Uiteraard kan er gezegd worden dat jou hond zoiets nooooooit zal doen en de internet verhalen niet waar zijn..... maar ja dan zijn Staffords dus ook geen HR hond en hebben ze slappe kaken en zijn ze gefokt om konijnen te vangen,.... dat staat namelijk ook niet op internet en dus waar......(korreltje zout)

Fijn dat jij een blind vertrouwen in een dier hebt, helaas heb ik mogen leren dat hoe lief en hoelang ze ook niks doen er altijd iets kan gebeuren. 

" Hoi Allemaal,
Even een algemene reactie op de voorgaande tips en wedervragen.
Dat we nu besluiten om toch te oriënteren is de wens van mij en mijn vrouw. Wellicht is het verstandiger om nog even te wachten maar de wens is te groot. Daarnaast denken wij dat een hond ook voor de kinderen heel positief kan zijn, mits goed begeleid. 
 
Na alle reacties hier en op andere fora zijn we ondertussen aan het kijken naar andere rassen al is de Stafford zeker geen gepasseerd station. Voor mij is het volledig verbod in Frankrijk wel een belangrijke. (alleen al voor doorreizen)
 
Wat voor ons echt belangrijk is qua karakter is leergierig, intelligentie, lief/ tolerant naar kinderen en eventueel naar andere honden (gniffel)
persoonlijk echt heeeeeel persoonlijk vind ik de labradors en golden retrievers saai,.... maar dat is meer omdat je ze teveel ziet.
 
Als ik kijk naar leergierig, intelligent kijk zijn een aantal rassen die eruit springen bij ons echter zijn er zo verschikkelijk veel dat ik ze wellicht niet allemaal helder heb dus suggesties zijn welkom. Uiterlijk heeft een rol maar minder dan karakter.
Kleine voorkeuren qua uiterlijk zijn de herders - mechelaars - duits - australian, maar ook de Tollers en de Staffords vind ik waanzinnig mooi. Mijn vrouw heeft een voorliefde voor de Mops, Franse Bull, Engelse Bull maar deze vallen eigenlijk af omdat wij, wellicht door vooroordelen, de gezondheidsrisico's te groot vinden voor het dier zelf.
 
Dus kort verhaal lang, wellicht hebben jullie zo een beter beeld, of worden wij volledig afgezaagd. hihi.
 
Wat ik wel even kwijt moet, is dat de reacties tot nu toe heel erg veel toegevoegde waarde hebben en wij deze heel erg waarderen. 
Dank hiervoor,.
 
 
  "

Tweeq

Ik heb het zelf ook niet op labradors en goldens hoor. Er zijn ook zeker andere gezinshonden te vinden. 

De tibetaanse terrier, bijvoorbeeld. Zijn echt hele goede gezinshonden. Een herder kan ook een hele goede combi zijn. Als grootte niet uitmaakt, raad ik (als jack russel eigenaar) de jack russel aan ;). Ze moeten alleen wel goed begeleid worden met andere honden, vooral grote honden. Of een poedel, in verschillende groottes ‘verkrijgbaar’ dus dat is ook handig. Een ras dat misschien ook wel past, is de dobermann, al is dit wel een waker. 

Daar had ik het ,ook, op.

Stel jullie hebben een pup van pakweg 3 maanden oud.

 Pupje hoort mensen thuiskomen (zoon in dit geval) en is dolblij dat hij eindelijk zijn mensen hoort: piepen,gillen enz.

Verwacht je nu echt van je zoon dat hij niet naar de pup toegaat?

Okee jij hebt het verboden. Realiteit: hysterisch pupje als het moet blijven zitten of een zoon die stiekem de pup eruit gaat halen(waar hij groot gelijk in zou hebben)

Persoonlijk vind ik het heel raar dat je met kinderen, een ras kiest wat bekent staat als niet zo gemakkelijk.

Ras kiest?...... of onderzoek of het ras wel degelijk past en informatie wil krijgen over hoe en wat van wellicht mensen die het ras goed kennen en of fokken.....

Groot verschil, maar goed ik zit hier niet om discussies te voeren maar om info te krijgen over in eerste instantie een Stafford,..... wellicht als je de hele thread leest stel je je "aanval" wat bij, aangezien wij zelf ook langzaam tot inzicht komen dat het niet de beste keuze is.

Tweeq.. kijk eens voor een Vizsla ????

Zonder dollen, tis een geweldig ras, net als veel andere rassen.

Wij hadden voorheen een labrador, geweldige hond! Nu hebben we een Vizsla, wel nog een pup, maar jeetje, wat een geweldig ras én karakter!

Hoi Tom,

Heb eerder al gereageerd.

Ik zie bij jou de Duitse herder ook als favoriet voorbij komen.(gelukkig)

Nu hier twee Newfoundlanders en een kruising Newfoundlander/Leonberger en een powderpuff van 5,4 kg van mijn overleden moeder)

(Door medische omstandigheden van mijzelf ben ik van Duitse herders naar Newfoundlanders over gegaan)

Daarvoor in de loop der jaren 5 Herders gehad.

4 Duitse herders en 1 grote witte herder.

1 Als pup gekomen,twee van de fokker vandaan 1 hond was de fokker klaar met deze (opgeleide)teef de andere was na 1,5 bij de fokker terug gekomen.

Andere herders kwamen met 5,5 jaar en  1 herder van  ruim 8 a 10 plus qua leeftijd. 

(deze teef waar mee gefokt was deed t-m de laatste week pakwerk waarin ze zeer goed in was had een diploma voor naast de fiets 20 km mee te lopen kregen dit diploma ook mee))

Verder waren de andere  allemaal herplaatsers(buiten hun eigen schuld om is wel belangrijk om te vermelden!!)

Al de Herders die wij(!!) persoonlijk hebben gehad waren super trouw, leergierig, makkelijk, actief,diervriendelijk dus ook hondvriendelijk!!

Wij hebben in principe bijna altijd een roedel gehad.

Ook bv daarom leefde de witte en Duitse Herder samen en konden overal tegelijk mee naar toe ook los in het bos of op het strand met andere honden van klein tot groot.

Toen de Witte Herder overleed kwam er weer een Duitse herder bij deze konden samen dus ook overal los en ook samen spelen met andere honden!!(beide dus herplaatsers!!!)

Wanneer de Herder volwassen is en alle gewrichten zijn goed kun je evt zelf er ook mee gaan fietsen of bv hard lopen.

Win win situatie evt voor beiden.

Konden keurig los naast ons lopen vroeger mochten honden wel gewoon los ook op straat mits ze natuurlijk luisterde!

Ook op openbare ruimtes konden we ze gewoon blijven liggen als we dat van ze vroegen.

Herders zijn zeer leergierig willen graag alles voor de baas en het gezin doen.

Maar wel zo als je ze rustig en lief opvoedt doen ze alles voor jouw en je gezin zonder dat het een onderdanige hond wordt!!

(hebben beslist geen harde aanpak nodig qua opvoeden zijn gewoon echt gevoelige en leergierige honden!!)

Ze kunnen vaker een voorkeur hebben voor 1 iemand in het gezin maar zijn werkelijk wereld honden in gezins verband!!

Plus je kunt ze ook natuurlijk wat sturen door heel het gezin te betrekken met de opvoeding,eten geven en borstelen.

Ik blijf altijd een zwak houden voor Herders prachtige honden zowel uiterlijk!!(hou zelf wel van de rechtere,rechte ruggen bij een herder!!)

Maar ook qua karakter!!

Een 10 plus!!!

Had mij echt ontzettend  goed ingelezen qua Newfoundlanders.

Niet zomaar even aangeschaft maar echt ook verdiept in het ras!!

Maar ondanks dat ik het vanaf het begin ook heerlijk vond een Newfoundlander heb ik toch echt ook wel wat moeten schakelen en wennen met het verschil met onze herders.

Maar zoals ik schreef hebben wij nu twee Newfoundlanders tante en Nichtje van elkaar.

En sinds een paar maanden een kruising Newfoundlander-Leonberger al zeg ik het zelf() een mooie grote zwarte hond.

Is nu 9 maanden en weegt nu 54 kg.(en groeit nog wel verder uit)

Zij is echt zeer leergierig en wil ook graag dingen voor je doen en ook beslist niet saai en heeft mooie gangen qua lopen. 

Deze grote honden kunnen met alles en iedereen overweg, kinderen hele kleine hondjes, grote honden.

Zoals je nu na dit te hebben gelezen begrijp je wel dat ik van beide rassen hou!!

Ook trouwens van de Leonberger!!!! 

Heel mooi en prachtig ras qua karakter en uiterlijk!!

Maar als ik het zo lees past een Duitse herder meer bij jullie gezin en wensen.(of een Leonberger)

Succes met de zoektocht!!

Je zult zien als je je er verder in verdiept dat er nog veel meer prachtige en evt stoere(makkerlijke )rassen zijn.

Een herder kan prima hoor, zo ontzettend veel beweging hebben die ook niet nodig.  Meer beweging leidt enkel maar tot meer conditie en dus nóg meer beweging nodig hebben om 'moe' te zijn.

Uitdaging bieden in de vorm van speuren, denkspelletjes, truucjes leren etc is veel belangrijker.  En consequent zijn in thuis = rust en kalm zijn.  Dan maakt eens een dagje enkel uitlaatrondjes doen echt niet uit.

Ik heb een leonberger en een Staffordshire bull terriër. Echt een wereld van verschil. Ik vind het beide super rassen maar een leonberger alleen zou toch wat saai zijn voor mij. Het makkelijke aan mijn leonberger is dat ze gewoon mega sociaal is. Vriendinnen hebben ook honden als zij willen gaan wandelen gaat mijn leonberger mee. Mijn Stafford blijft dan lekker thuis. Die maak ik echt niet blij met vreemde honden.

Nouja, om nou te zeggen dat je niet zou moeten beginnen aan een "moeilijk" ras als je kinderen hebt vind ik ook niet terecht. Want ja, wat is moeilijk? En wat is dan een makkelijke hond?  Onze eerste gezinshond was een bullterrier. Het is een fantastische gezinshond geweest. Ja, eigenwijs en ontzettend lomp en kon niet met andere honden dus daarom liet ik hem niet uit toen ik klein was, maar ik zou nou niet zeggen dat het een verkeerde keus was. Een hond wordt pas moeilijk wanneer die niet bij je past. 

Dit dus !! Je moet een hond kiezen die bij je past. Mijn eerste eigen hond was een stafford. Ja, ik heb er veel tijd in gestoken maar dat is net zo met mijn leonberger. Dat was mijn tweede hond. Die heeft net zoveel tijd gekost. Haar karakter is makkelijker maar met mijn stafford kan ik echt lezen en schrijven. 

Ik heb, via het asiel, het geluk gehad om een aantal Engelse Staffies te leren kennen en werd helemaal verliefd op het ras, trouwens ook op de Amerikaanse versie. De Engelse Staffies die ik kende, waren absoluut niet intolerant tegenover andere honden. Zaten er zelfs mee samen in een hok en dat wil heel wat zeggen, kleine ruimte, stress etc.

Ging er ooit met eentje op wandel en we moesten drie West Highland Terriers passeren die behoorlijk uit de bol gingen (maar dat mag natuurlijk want ach zijn maar kleine hondjes...), de Staffie reageerde totaal niet. Bekeek de hondjes even en liep ze straal voorbij, wat aan de bazin van de kleine honden een reactie uitlokte van "neem een voorbeeld aan die Staffie".

Kwamen wel van baasjes die hen veel in contact lieten komen met andere honden en die zelf een tweede hond hadden.

Voor mij is de Stafford een droomhond en hoop heel erg dat ik er ooit eentje kan adopteren. De vooroordelen vind ik heel triest, want als er problemen zijn worden die veelal veroorzaakt door bazen die er niet goed mee omgaan of nog erger. Maar het ras wordt de dupe. Tuurlijk zijn er Staffies die absoluut niet met andere honden kunnen, maar dan is het aan de baas om ervoor te zorgen dat er niets voorvalt.

Een Stafford is een erg gevoelige hond, baasgericht en heel trouw. Samen met kinderen kunnen ze prima, zo lang de kinderen ook wordt geleerd wat kan en niet kan, want geen enkele hond is natuurlijk een speelgoedje.

@Rubby88 je zou toch echt eens moeten komen helpen in het asiel, want dat is onzin wat je verkondigt aangezien je veralgemeent. JA er zijn Staffies die je absoluut niet kan combineren met een andere hond, maar ook heel veel die het wel kunnen en er zelfs gezellig mee samen wonen, waarbij heel dikwijls de andere hond de baas speelt over hen. En NEEN ik spreek niet over jonge Staffies, want anders ga je dat weer verkondigen, dat ze nog niet volwassen zijn en daarom zo braaf. Zoals ze in het asiel zeggen, een Stafford is een hond punt uit, vaak hebben ze meer moeite met andere rassen dan met hen. Ze testen ze uit zoals andere rassen, gaan niet stigmatiseren op voorhand. Het is ook heel vaak een kwestie van welke honden je combineert. Ga geen dominante Stafford reu bij een andere dominante Stafford reu plaatsen, idem dito met teefjes. Ik ken er velen die bij een Labrador, Golden of Jack Russel wonen. Zo zijn de beste maatjes van mijn Golden dame Staffords, idem dito met mijn vorige hond.

Hoi Naomi,

Wat wij erg graag willen is dat de hond baasgericht is en graag wil werken voor het baasje. Denk hierbij aan IPO trainingen voor "eigen gebruik" voor nu zijn we niet van plan om echte wedstrijden oid te willen gaan doen. Dus niet alles via de regels etc. maar wel luisteren op 1e commando, maar het kan zomaar dat als het virus je pakt je verslaafd bent.

Wellicht simpel gezegd een goede intelligente trainbare hond voor een gezin. Baasgericht en kan eventueel toch alleen blijven. (geen 8 uur achter elkaar en zeker niet dagelijks, zoals eerder al aangegeven)

Jachtinstinct mag maar hoeft niet, en hoeft ook niet volledige afwegzig te zijn. Jack Russels ken ik en die vliegen achter alles aan maar de Russels die ik zelf gehad heb luisterden prima op het AF commando.

Hoop dat dit een beter beeld geeft en jullie nog tips hebben.

Nogmaals bedankt voor alle input.

Zeer zelden belanden goedgefokte SBT's en AST's met papieren in een asiel. De honden die je hebt gezien zijn afkomstig uit pret- en "oeps"nesten. Geen betrouwbaar beeld van het ras dus. Er zit ook een heleboel pauperbende in het asiel. Kruisingen tussen rottweilers en staffords, mechelaar x stafford enz. Allemaal honden die niet geboren hadden mogen worden. Er zitten er niet voor niks zoveel in het asiel. Je kunt je ervaring beter baseren op goedgefokte rashonden dan op die paar honden in het asiel die je gezien hebt. 

De Schotse collie (eventueel korthaar als dit jullie meer aanspreekt) zou prima passen denk ik.

Qua karakter hebben ze iets weg van herders en van collies, ze zijn alleen iets makkelijker qua beweging. Met 2 uur per dag zijn ze erg tevreden. Ze zijn erg goed te trainen en kunnen ook de sport in (of je er IPO mee zou kunnen doen? Ik denk het niet of je moet geluk hebben) denk hierbij aan utility, flyball, gehoorzaamheid etc.

het zijn geweldige gezinshonden (mits goed aangeleerd natuurlijk), maar wel gevoelig. Niet zo gevoelig als bv een border, maar een kleine stemverheffing geeft al een groot effect. Over het algemeen zijn vooral de kortharige varianten nooit zo in populariteit gestegen als bv een labrador of golden dus met de gezondheid zit het ook wel snor (natuurlijk is het wel belangrijk om te kijken naar de verplichte testen zoals mdr1, HD etc)

Interesting, ik kende de langharige variant uiteraard wel maar nog nooit een korthaar gezien. Omschrijving past inderdaad prima en zit dicht bij een herder. Maar lees ook dat ze wat nerveus kunnen zijn.

Gaan we weer met de positieve en negatieve kanten en of het allemaal klopt?

Pff wie had gedacht dat een ras kiezen lastiger is dan de keuze om een hond te nemen.

Ze kunnen inderdaad wat nerveus zijn, maar een deel ligt daarbij ook bij de Fokker. Bv de Fokker waar ik 1 van mijn collies vandaan heb had al een teef die erg hoog in gaar energie zat en wat nerveuzer was. Dit is dan ook terug te zien in Aedon. Met een goede training hebben we dit kunnen verminderen en is hij een stabiele grote jongen geworden haha. Vreemde vind hij dan nog steeds niet tijd even leuk, maar dat is zeker niet Schotse collie eigen!

Ik zou zelf nooit een hond als een herder en aanverwante bij jonge kinderen zetten. Is ook nogal een hele andere type hond als een Stafford.

Ah de verwachte soepkip heeft zich gemeld, ook gevolgd of ze na plaatsing zo gebleven zijn? Vast niet...

Ik weet niet of het is wat jullie zoeken, en mensen met ervaring met deze rassen moeten me corrigeren als ik het fout heb hoor! Maar heb je wel eens naar de Groenendaeler gekeken? Of een Tervuerense herder?

Groenendaeler:

Tervuerense:

foto: kennel the red dragon

Klein verschilletje maar ten opzichte van een atletische stafford (eigen fok btw), om over eigenschappen en karakters maar te zwijgen...

Tweeq, ik had je even een pb'tje gestuurd.

Ik denk dat jullie vooral even goed duidelijk moeten krijgen wat jullie nou prettige eigenschappen vinden in een hond. Een herdershond is écht een wereld van verschil met een Engelse stafford. In vrijwel alle opzichten. Een stafford is een enorme mensenvriend en is doorgaans dol op alles wat op twee benen loopt, terwijl herders terughoudend (tot zelfs angstig) tot ronduit waaks en territoriaal zijn. Persoonlijk vind ik herders daarbij vaak helemaal niet zo stabiel, maar eerder overgevoelig. Staffords zijn vrolijke lolbroeken die het leven als een groot feest zien, herders zijn serieus van aard. Staffords zijn uitgesproken energiek maar hebben als het ware een stand van 0 (bankhangmodus) tot 100 (energie-explosie), terwijl herders in principe altijd 'aan' staan en eerder een wat nerveuze energie hebben. Herders zijn veel vocaler. En nu heb ik slechts enkele globale (en behoorlijk kort-door-de-bocht) verschillen genoemd. 

Als ik alles zo doorlees denk ik dat een (wat milder type) terriër uitstekend bij jullie zou passen. Lekker sportief, kunnen tegen een stootje, ongecompliceerd, intelligent en stoer. Ligt qua karakter ook een heel stuk dichter bij een stafford dan een herder, maar is doorgaans wel een stuk makkelijker met soortgenoten (uitzonderingen daargelaten). Je schrijft dat je zelf positieve ervaringen hebt met jackies. Waarom zouden jullie daar niet voor gaan? Andere leuke opties zouden bijvoorbeeld border terriërs, parson russell terriers, en manchester terriers zijn. 

Overigens denk ik dat een boxer karaktertechnisch ook goed zou kunnen passen (hoewel wel aan de lompe kant), maar die zijn qua gezondheid echt om te huilen.

Een tip is om gewoon even alle rasgroepen door te spitten. Dan kan je vanzelf dingen wegstrepen en kom je uiteindelijk ook op bepaalde rassen terecht.

wel in het achterhoofd houden dat als je effectief IGP wil gaan doen, dit met een stafford (en alle honden die lijken op terriers muv de airdale) niet mag.

PBtje terug ;) onwijs dank

Hoi Mick,

De eigenschappen tussen alle genoemde rassen zij inderdaad ver uiteen lopend en vandaar ben ik dit topic gestart.

Lezen op internet kunnen we "bijna" allemaal maar ik hoor liever verschillende meningen en adviezen van kenners en (bet)weters ;). Zo kan ik een mooi beeld vormen en een betere keuze maken.

De Stafford is ondanks zijn mooie uiterlijk (prachtig) zachte aard naar kinderen wellicht wat te gecompliceerd voor ons. Dit hoofdzakelijk vanwege de verboden in andere landen en niet zozeer de tolerantie van het ras. Daar is mee te leven vinden wij.

Dus we zijn heel erg zoekende naar een geschikt ras en vind tot nu toe deze thread maar ook het forum heel erg leerzaam en gemoedelijk op de soepkippen na ;) hihi en waardeer alle input enorm

Respect voor hoe jullie dit aanpakken! Heel verstandig en in alle tijd 

Misschien richting de jachthonden? Denk aan de weimeraner of vizsla. En bijvoorbeeld windhonden hebben een enorm zachtaardig karakter, maar misschien weer net te "breekbaar". Al heb je hier ook weer veel verschillen in grotere honden als greyhounds en kleinere zoals whippets, met langhaar : silken windsprite etc. Etc.

Denk dat jullie inderdaad het best alle rasgroepen af kunnen gaan en gaan kijken wat het meest past. Heel veel succes in ieder geval