Engelse Stafford en mijn zwangerschap

Hallo,

Ik ben nu 8 maanden zwanger.
Donja is mijn eerste hond, geboren op 9-9-08 ze heeft een goed en Nederlands stamboom, ik heb haar van marktplaats af toen ze al 13 maanden was.
Donja is een Engelse Staffordshire Bull Terrier en echt een lieverd, kan me niet voorstellen dat ze ooit een mens wat aan zou doen, ze vind echt iedereen leuk.
Ze betekend alles voor me, we doen veel met haar cursussen gehoorzaamheid waar ze op de eerste of tweede plaats eindigt, wandelen, Stafford en Pitbull dagen bezoeken.
Ze is erg op mij gericht, ze gaat overal mee naar toe behalve 't werk, zelfs met boodschappen gaat ze mee in de auto, autorijden is voor haar helemaal het einde.
Nu ben ik 8 maanden zwanger, ik merk niets aan haar dat zij het merkt want ze zit altijd al bij me meer kan al niet.
Iedereen zegt oh je mag straks wel oppassen en dat Donja straks niks meer voor me betekend als die kleine er is, en ik spreek het allemaal tegen, want ik zou er nooit laten vallen, ze zou overal bij betrokken worden, waarom haar uit de buurt houden ben niet vies van een lik, ik weet watze binnen krijgt.
En dan al die vieze verhalen, het bloed van de bevalling laten ruiken, placenta laten opeten of een poepluier ik begin er niet aan vies gedoe, ik kan er toch ook zo laten ruiken aan de baby zelf.
Ik zelf denk steeds wel dat het allemaal goed komt, maar zoveel mensen die negatief praten waardoor je zelf ook negatief gaat denken.
Bij deze iemand tips of surgesties hoe jullie het aangepakt hebben, of mensen die negatieve en positieve ervaringen willen delen.

Als je je hond overal bij betrekt -zoals je al van plan was-dan wordt een baby in huis snel normaal.Niet dat ze het gek vindt ,de baby ruikt al naar jou,dus dat zit wel snor.Sommige hondjes kijken wel even vreemd op als zo'n baby dan geluidjes gaat maken(nieuwe geluidjes in huis).Gewoon laten kijken /ruiken en erbij betrekken.
Maar je zal best iets minder tijd hebben voor Donja,zo'n baby is een tijdrovend 'iets'.

Gefeliciteerd met je zwangerschap

Gefeliciteerd.

Waar je vooral om moet denken is dat je je hond nu dingen leert of afleert zoals jij het straks wil hebben.
Hier mogen ze niet op de kinderkamer komen (voorheen wel), dus moest ik ze leren te wachten bij de drempel.
Niet meer op de bank, voeden en een hond op de bank gaat erg lastig.

Zet de box vast in huis en eigen alle dingen zoals je straks wil gaan doen met de baby, dan went je hond eraan voordat de baby er is.

Let vooral niet op antwoorden van mensen in je omgeving die zelf geen honden hebben, die reacties zijn zwaar overtrokken en dat komt puur omdat ze zelf bang zijn (zonder dit aan te geven).
Jij je eigen hond vertrouwen zoals altijd, niet buiten sluiten.

Wij laten bij elke binnenkomst en afscheid (dus ook de slaapjes tussendoor) de honden begroeten en afscheid nemen, zodat de baby en de honden zich betrokken voelen bij wat er gebeurd.
Zo doen wij het met alles, zorg ervoor dat je samen 1 bent!

Gefeliciteerd met uw zwangerschap!

Als je vreest voor het gedrag van uw hond aan je (toekomstig) baby,
kun je eens oefenen met een 'speelgoed' baby.
Zo kun je eventueel zien hoe hij ongeveer zal reageren,
Want zoals meeste weten, kan een hond 'jaloers'zijn op een nieuw lid in de familie,
Ik raad het je zeker aan om het met een speelgoed baby te proberen

(in Dog Whisperer With Cesar Millan, was er ook zo een aflevering, dat een vrouw 8maanden zwanger was en vreesde voor haar toekomstig baby),,eventueel kun je die video eens opzoeken op youtube , en zien hoe ze het in elkaar fixten

veel succes!

Vooral niet naar CM kijken, maar je eigen gevoel volgen!

gegeliciteerd !
en zo als je het zelf vind moet het goed komen !

amai, proberen te helpen is ook al een kwaad..
ik zwijg dan maar, je weet het waarschijnlijk tog beter

ben het met Veronique eens !

Hallo aanstaande Annelien,

Ik snap dat je met de komst van een baby'tje een beetje wil weten hoe dat eraan toe gaat.

Ik had en Dobermann van een jaar toen mijn eerste kind kwam.
Mensen hadden mij ook bang gemaakt, Wodan was heel close met mij, wat zou hij van de baby vinden...

Toen ik bevallen was, heb ik mijn man een vies slabje mee naar huis laten nemen en in de mand gelegd. Een beetje gesnuffel, verder niets.

De tijd daarna, gaat er véél tijd in de aandacht voor de baby zitten, maar de hond hoeft dat niet negatief op te nemen.(het wordt een 'samen zorgen voor'.)
Zolang hij voelt dat jullie band niet verbroken is, neemt hij de baby er als verlengstukje van jou bij. Als het helemaal goed zit, zal hij ook jouw kind gaan verdedigen, zoals hij met jou ook zou doen.

Het komt er altijd op aan om de hond te vertrouwen -niet alleen laten met kind, dat is iets anders- zodat hij niet bang wordt van de baby en onzeker wordt.
Honden die afgesnauwd worden na de komst van een kind, zien dit kind als een indringer, en raken gedesoriënteerd.
Dat maakt ze onzeker en jaloers.

Ben er zeker van dat de band met jouw hond zo goed is, dat jullie de baby als drie-eenheid gaan zien.
Veel succes, en geniet er nog van, het loopt wel los!
Enne, alvast proficiat!

Laat de hond maar rustig aan je baby ruiken, zoals je al van plan was. Nooit de hond met de baby alleen laten, verder gewoon blijven doen tegen je hond. Je kindje krijgt idd niks van een lik ofzo.... Ook ik heb geen placenta of poepluier aan mijn honden gevoerd doen ik baby's kreeg, maar gewoon tegen ze gedaan. De honden waren een deel van ons gezin en de baby's werden dat ook. Geen probleem. Toen ik met de eerste uit het ziekenhuis kwam, heb ik de honden meteen aan de baby laten ruiken. Dat is zo'n ontzettend mooi gezicht! De honden deden heel voorzichtig, die hebben heel goed door dat dit een 'puppy' is.
Dat mensen jou waarschuwen komt misschien omdat ze je hond eng vinden. Gelukkig weet jij wel beter. Als je een stabiele hond hebt, er gewoon tegen blijft doen, komt het absoluut goed.

En dat je deze laatste maand wat onzeker wordt van dit soort verhalen is logisch: je moeder gevoel wordt wakker, je gaat je zorgen maken. Ik vind het misdadig als mensen tegen een vrouw die 8 maanden zwanger is, dit soort verhalen gaan vertellen. Ik ga je nu ook niet vertellen hoe mijn bevallingen verliepen.... Jij moet leuke verhalen over honden en over baby's horen, daar heb je nu veel meer aan. Onderschat niet wat de hormonen op dit moment met je doen. Laat je niet gek maken. Gezonde, goed opgevoede honden geven geen problemen als er een baby komt. Dat is belangrijk om te weten en te onthouden. En laat de rest van de wereld maar kletsen.

Geniet van deze laatste maand!!!

Daar ben ik het helemaal mee eens Gea!

Wow, gefeliciteerd!

Ik herken die verhalen hoor! Ben zelf 15 weken gepasseerd, dus moet nog even!
Maar wat een horrorverhalen je hoort! De meest bizarre dingen komen voorbij!

Ik vind zelf dat ik ook een goede band heb met mijn hond, al is hij soms gewoon lomp. Daar zal ik dan ook extra op moeten letten. En zijn bezig met soort kleine heropvoeding. Nu al dingen afleren of aanleren die hij later zal moeten kennen. En moet zeggen dat het prima gaat.
Zolang je je hond niet gaan negeren of straffen als de baby er is denk ik niet dat je je druk moet maken.

Zelf heb ik me totaal afgesloten voor zulke verhalen van 'buitenaf' en wil geen ongevraagde adviezen meer. Je eigen gevoel zegt vaak duidelijk genoeg wat je wel en niet moet doen! En jij kent je hond het beste, iemand anders niet!

Vb. 'Pas je wel op dat je hond niet op je kind gaat zitten straks?'

Hoe?!! Leg ik me kind dan op de grond voor het gemak? En trouwens, hij is zo een sul met kinderen, zo rustig en zo voorzichtig. Hij zal eerder uit de buurt blijven.. Zo bizar..

Bizar of niet, dit soort dingen gebeuren wel degelijk helaas.
Toevallig kende ik persoonlijk jaren geleden een familie wiens kind gepakt was door een jonge hond.
Hun hond (een of andere kruising), was maar 7 maanden oud, dus gelukkig heeft hij niet veel schade kunnen aanrichten.
Het kind was maar twee jaar oud en misschien dat hij de pup aan zijn staart of oor trok, niemand weet het, want de ouders keken naar tv. Hoe dan ook, de hond heeft dat jongetje aan zijn gezicht gebeten.
Gelukkig reageerden de ouders heel snel en hebben een serieus verwonding kunnen voorkomen. Daarnaast was de hond zoals ik al zei best wel jong.

Mijn enige advies aan Annelien is: laat de hond en het kind nooit alleen.
En vraag aan een expert hoe je de hond aan een baby het best kan laten wenen.
Ik denk zelf ook dat alles goed komt, maar zoals de Engelsen het zeggen "better safe than sorry"
In ieder geval veel plezier met het kleine straks!

Ouders kijken tv en laten kind en hond samen spelen? Valt dit onder kindermishandeling? Dat is net zo onbenullig als de deur van de babykamer open laten staan als je een kat in huis hebt. Welke plek is nou lekkerder voor je kat dan de wieg? Je kunt problemen ook opzoeken..... Een hond verdient een verstandige baas, en kinderen verdienen verstandige ouders. Aangezien ik over Annelien geen twijfels heb, komt het vast helemaal goed.
Nogmaals Annelien: laat je niet gek maken. Een hond is leuk, moeder worden is geweldig, en het is ook nog prima te combineren. het leven is een feest.

Da's helemaal waar; laat je niet gek maken, daar heb je hormonen voor!

Zonder gekheid, zoals Gea zegt, ouders die hun kind alleen laten, of deuren openlaten...
Als jij deze vraag hier stelt, is dat een teken dat je ermee inzit, en dat is bij veel mensen pas het geval, nadien...

Blijf nog even genieten van je zwangerschap, het zal zo allemaal veranderen voor jou. Beter dan je ooit had kunnen dromen; moeder worden, weet je pas op het moment dat je je kind vast hebt.

Over onzekerheid gesproken...toen ik zwanger was van de eerste, zat ik niet eens echt in met, hoe gaat m'n hond reageren? Ik ging naar het JAC, informatie halen over drugs etc. Dat vond ik toen echt beangstigend.
Maar dat hoort bij 'in verwachting zijn'. Je wordt ongerust en probeert je zo goed mogelijk te wapenen.

Wait and see, no panic

de engelse stafford word in engeland de nannydog genoemd dus denk dat het wel goed komt,maar ik snap wat je bedoeld ik zit de soms ook aan te denken want ik heb precies het zelfde hier.

plus ze staan wel heeeel erg bekent dat ze super lief voor kinderen zijn, en heel veel geduld hebben voor dat ik dit ras aanschafde heb ik daar veel over gelezen en gehoord.

Ik vind het super dat er zoveel mensen hebben gereageerd, heb ook alles gelezen.
De plastic baby heeft de vorm van een baby maar stinkt naar plastic dus is geen baby.
Ze heeft wel eens een baby born gezien van me nichtje maar doet ze verder niks mee.
Staffordshire Bull Terrier dit ras heb ik inderdaad gekozen omdat ze met kinderen goed bekend staan en een stootje kunnen hebben en natuurlijk is het een mooie stoere hond die niet tot weinig verhaart haha.
Ze is wel eens in de buurt geweest van een baby van een ander, alleen baby's houden hun mond open dus likt ze haha dus dat moet ik wel afleren maar dat kan pas als het er is.
Er heeft er zelf eens 1 haar lip vastgepakt, waar ik enorm van schrok en vlug los maakte, maar Donja keek me alleen maar aan van help! en deed niks gromde niet maar bleef wel uit de buurt van dat kind tot het ouder was, maar dit zijn niet je eigen kinderen van jezelf word ze toch anders.
Een puppy met een baby is toch anders denk ik dan een volwassen hond, puppy's zijn ook niet het besef van voorzichtig doen en behandelen iedereen even hard.(speels)
Heb nooit een pup gehad maar als ik ze van andere ziet en hoe ze met mij spelen of met mijn hond even wild, alleen mijn hond laat zich bespringen en doet niks tegen een puppy omdat ze waarschijnlijk weet dat ze kwetsbaar zijn, en een puppy heeft dit waarschijnlijk ook met een baby of als tie pijn heeft snauwt tie ook gewoon zich af daar is het misschien mis gegaan, terwijl een volwassen hond misschien minder direct reageert.
Weet niet of ik dit allemaal goed heb hoor, maar dit bedacht ik me zo.
In ieder geval bedankt voor alle verhalen en tips!!

Hoi Annelien

Wij hebben 2 engelse staffordjes, 1 teefje en 1 reu. Toen ik (nu alweer 4 jaar geleden) beviel van ons zoontje, waren onze staffords 3 jaar (teefje) en 1,5 jaar (reu).
Tijdens de zwangerschap heb ik me eerlijk gezegd niet echt druk gemaakt om hoe ze met de baby om zouden gaan. Het zal wel goed gaan, dacht ik. En dat klopt voor een deel ook!
Ons teefje en mijn zoontje zijn werkelijk de beste maatjes! Hij kan ALLES bij haar doen, vanaf dag 1!!!!! Ik durfde ze al vrij snel alleen te laten en wist/weet 'zeker' dat zij niks zal doen! Maar ons reutje vond mijn zoontje duidelijk een indringer! Hij wilde niets van hem weten, vluchtte altijd zodra mijn zoontje eraan kwam en hield hem altijd heel goed in de gaten. Dat is in de afgelopen jaren steeds beter geworden, maar 100% vertrouwen doe ik de reu niet.
Toen ik samen met mijn zoontje uit het ziekenhuis thuiskwam, heeft mijn man direct ons zoontje in de wipstoel op de grond gelegd (en ging er natuurlijk naast zitten). De honden kregen zo de kans om ons zoontje 'vrijbljvend' te besnuffelen en te likken. De wipstoel hebben we vaak op de grond gezet. Zo konden de honden makkelijk bij ons zoontje en raakte ons zoontje ook gewend aan de honden! We hebben ze altijd mee laten gaan naar de babykamer en waar dan ook in huis en de baby lekker laten besnuffelen. Likken vond ik toen al niet lekker en bij een baby is dat ook niet zo heel erg hygienisch! Waar we veel meer mee bezig zijn geweest, dan we van te voren vermoedde, was ons zoontje te leren hoe om te gaan met honden!
Helaas is het bij ons ook zo, dat onze honden 'gedegradeerd' zijn! Ze waren, voordat mijn zoontje er was, écht mijn 2 kindjes. Dit is allang niet meer en af en toe voel ik me daar erg schuldig over! Soms denk ik weleens om ze weg te doen naar iemand die, net als ik ooit, deze 2 schatten op nummer 1 heeft staan.
Heel veel succes met de combi hond en baby!

Groetjes Sandra