ik weet niet wat ik moet doen

mijn man wil een pup voor mij halen,omdat ik niet over het verdriet van mijn westy heen kom,maar ik voel me zo schuldig tegenover westy hem laten inslapen en een andere weer kopen ik mis hem zo het is zo stil we waren echt 1 samen

Snap ik heel goed...

Zou ook een beetje naar je man luisteren, die proberen ook op hun manier je verdriet te troosten, dit is hun manier.

Vind het heel lief dat hij dat zo voorstelt, vervangen kan de pup niet, maar het is wel een liefdevol gebaar waarover je je niet schuldig moet voelen.

sterkte!

Je ruilt je hondje natuurlijk niet in, al voelt het misschien nu wel zo.

Denk wel dat het goed is om je verdriet even toe te laten, geef het een plekje.
En dan is er écht weer plek voor een ander hondje, een nieuw maatje.

Mijn ouders hadden precies hetzelfde toen Terry was overleden (op 27 januari 2000).
Mijn vader had de fokker gebeld dat hij was overleden en die had toevallig net een week ervoor een nestje gekregen. Mijn moeder wilde het nog niet, maar na een week werd ze gék van de stilte in huis.
En zo kwam half maart Max.
Natuurlijk zijn ze Terry nooit vergeten, maar er was wél een plekje in hun hart bij gekomen voor Max.

Een mensenhart is zó groot, daar kunnen heel veel dieren een plekje in vinden.

Sterkte met het verlies van je Westie in ieder geval.

ik heb ook mijn maltezer 5 weken geleden laten inslapen hij was 15 jaar
en vorig jaar ook een moeten laten inslapen
er is niets zo triest als dat
maar ik ga toch weer een pupje nemen
bij mij was het ook zo me schuldig voelen
het is zo leeg in huis nu 15 jaar hondjes gehad en in ene niets meer
als ik jou was gewoon doen
dat helpt je over je verdriet heen
veel sterkte

Ieder rouwt op zijn manier. Maar als je het gevoel hebt nog niet klaar te zijn voor een nieuwe hond, haal dan zeker geen pup in huis. Want ook deze hond verdient een baasje dat helemaal voor hem gekozen heeft om wie hij is, en niet als vervanging voor een andere hond of om het verdriet op te vangen.
Het is vreselijk dat je je lieve vriend hebt moeten laten inslapen, en het gemis is enorm. Probeer je op te trekken aan alle fijne momenten die jullie samen hadden. Maar schuldig hoef je je niet te voelen. Het is niet omdat je een andere hond in huis haalt, dat je Westy 'vervangt'. Maar zie de nieuwe hond wel als wat ie is: geen Westy, maar een nieuwe vriend voor jou. Er is vast plaats in je hart voor vele lieve maatjes, de ene hoeft de andere niet uit te sluiten.
Forceer niets, je zal zelf wel merken wanneer je er klaar voor bent!

wil je eerst heel veel sterkte toewensen, maar ik weet ook uit ervaring dat een pup je heel oed helpt om over het vredriet heen te komen van je hond, echt waar.
doe het maar je krijgt er echt geen spijt van, en voor een ander hoef je het niet te laten.

Je hoeft je er echt niet schuldig over te voelen hoor.

Vind het wel ontzettend lief van hem dat ie een nieuwe pup wilt kopen.
Hij ziet waarschijnlijk dat je een hondje om je heen mist. En hij wilt die leegte graag opvullen.
Een nieuw leven in huis is niks ergs aan.

Een nieuwe pup zal Westy niet vervangen.
Westy zal altijd een plekje in je hart hebben die niemand je kan afnemen.

Annie, verdriet mag en is goed, maar blijf daar niet in hangen, geef het een mooi plekje, je hondje verdwijnt niet , hij blijft altijd bij je, in je hart, maar ga verder met je leven. dat heeft je hondje niet gewild dat jij blijft treuren en je schuldig blijft voelen.

je hond heeft van jou veel gekregen, en hij heeft ook veel gegeven, een plekje geven.

en wat je man doet, is vreselijk lief, en als je deze pup weer begroet, verdwijnt de erge pijn van het verlies van je hondje. en ga jij ook weer houden van deze pup. doen zou ik zeggen.