Ik twijfel zo enorm

Ook ik weet ff niets te zeggen.
Hoop net als iedereen dat het aanslaat en ze nog een tijd bij jullie kan blijven.
Het zal een zware 2 weken worden maar er is nu een beetje hoop hou dat vast.
sterkte
mirjam

ook ik hoop dat de medicatie aanslaat, ik duim voor jullie.
sterkte, eilen

Zou toch proberen eens naar een klassieke
homeopahte te gaan en onder begeleiding uw maatje
ondersteunen, zij kijken naar het totaal beeld,
en voor alles, heel veel sterkte.
Waar leven is, daar is hoop.
De homeopathie brengt de balans terug in het lichaam
en dan kan het best zo zijn, dat het gewoon beter gaat.
Als Luca geen homeopathie had gehad, had hij zijn
poot nooit meer kunnen gebruiken, want de da had
die diagnose gesteld : niets meer aan te doen.
En nu rent hij en gebruikt zijn poot weer.
Waar leven is, is hoop.

Chocomel, ik ben nooit lang van stof maar weet dat ik met je meeleef, ik hoop zo dat de medicijnen aanslaan en je lieverd nog een tijdje bij je kan houden

Heel veel sterkte

Grts, Annnie

sterkte Chocomelk! ik leef heel erg met je mee..

wat vreselijk voor je
hopelijk gaat het met de medicijnen beter!

dikke vette knuffel, iris

Heel veel sterkte de komende tijd Chocomelk!
Ik lees net je topic pas, maar wat heb je al weer veel meegemaakt na het verlies van Blondie.

Ik zit met kippenvel en tranen in mijn ogen achter de computer. Ik hoop dat de medicatie aanslaat en dat Tara een beetje op mag knappen en nog een poosje bij jullie mag blijven.

Heel veel sterkte!!!!

Liefs, Marleen

Jeetje...
Hopelijk slaat die therapie aan..
Wat een pech ook he arme Tara..

Wij vertrekken vannacht naar Frankrijk voor 14 dagen. Ik hoop dat ik als ik terugkom hier positief nieuws kan lezen...
Veel succes met de behandeling!

ik lees het nu pas,en zit met kippenvel over mijn hele lijf en tranen in mijn ogen.....
waarom doen ze geen beenmergtransplantatie bij honden?
misschien wel in utrecht?ik wil alledrie mijn honden laten testen voor je en als ze het goede beenmerg hebben wil ik er alles aan doen om je te helpen.en ik denk heel veel mensen hier.
verder zijn hier gewoon geen woorden voor.
ik leef heel erg met jullie mee,en hoop dat de medicijnen aanslaan.
zo zie je maar,het is net als moedergevoel,als jij voelt dat er iets mis is,moet je altijd actie ondernemen,want je gevoel liegt nooit.
heeeeeeel veel sterkte

Zit hier ook met tranen in mijn ogen.

Ik hoop toch zo dat de therapie aan slaat.


Heeeeel veel sterkte!!!

Dikke knuffel voor Tara.

Groetjes Annelies

Echt weer enorm bedankt voor alle reactie's!

Ik ben nu niet meer zoveel hier op het forum, omdat ik emotioneel een beetje in de put zit nu.

Ik zal even een beetje een update geven over hoe het nu met Tara gaat.
Nou je kan in ieder geval wel duidelijk merken dat de medicijnen bijwerkingen hebben. Tara is helemaal wild geworden van eten, zo erg dat ze vandaag op de tafel sprong om een boterham te pikken, daarnaast drinkt ze ontzettend veel waardoor ze natuurlijk ook weer enorm veel moet plassen, verder valt het allemaal nog wel mee wat betreft de bijwerkingen. Ze is wel aktiever nu voor haar doen, maarja helaas zegt dit nog helemaal niets. Het kan zijn dat de medicijnen voor even verbloemen hoe het werkelijk met haar gaat.

Wel is ze nog steeds ontzettend veel moe, zeker met het warme weer nu erbij is natuurlijk dubbel zo zwaar voor haar.
Ook heeft ze nog steeds elke x zo'n ontzettend droeve blik, dan kijkt ze me zo aan alsof ze wilt zeggen: vrouwtje help me toch ik voel me zo ongelukkig

Ik weet dan ook niet wat ik ga doen mochten de medicijnen wel aanslaan en dat haar leven dan blijft zoals het nu is. Ze is nu echt alles behalve een gelukkige hond, op die manier heeft ze geen waardig leven dus ik hoop echt dat dit ook zal veranderen mochten de medicijnen aanslaan.

Verder is het voor nu dus nog afwachten.

Maar de narigheid mocht nog niet compleet zijn met het verdriet om tara, gister moest ik de hond van mijn ouders opvangen tijdens een epileptie aanval (de eerste aanval waarbij wij door hadden dat het epileptie was), dus morgen ook met haar naar de da.

Jeetje wat heftig allemaal weer,
Ik hoop inderdaad dat het allemaal zal aanslaan en dat ze gelukkig mag worden, nu vind ik dat labradors snel een droeve blik hebben hoor ( bij onze shanna ook soms )

en van de hond van je ouders.. wat heftig.. hoop dat het een van de weinige keren is..

Hoi Choco,

Wat een gebeurtenissen allemaal ...

Even over de hond ven je ouders die een epilepsie aanval kreeg..
Je weet dat je niets moet doen hé..
Behalve de hond ergens bij wegtrekken als het zich ergens tegenaan bezeert tijdens de stuip..
Kwam er plas mee, ontlasting..?
Fietsen?
Hoofd in de nek..?

Tijdens een aanval;
Niet praten..
Niet tegenhouden..
Dus niet aanraken..

Ieder geluidje, aanraking veroorzaakt weer een nieuwe omweersbui in het hoofdje..

Komt de hond uit de aanval dan ook niet aanraken of dichtbij komen..
De hond is mogelijk blind in zo'n geval en kan happenbijten naar alles wat er beweegt om zich heen, óók naar de baas!!

Je weet dat goede voeding, en entingen van grote invloed kunnen zijn op epilepsie..?

Is het een idee om met Tara ondersteunende homeopatiese middelen te geven ...??
Als je geinteresseerd bent naar een klass.homeopaat dan lees ik het wel, ik help je graag..

Ik wil niet beweren dat een homeopaat haar kan genezen hoor..
Maar haar conditie/constitutie kan wel geoptimaliseerd worden zodat het haar mogelijk beter in haar velletje doet zitten, dus ze meer kwaliteits-tijd heeft...

Sterkte, lieve groet, Ilja

Ilja, ja ik wist dankzij dit forum dat je gewoon heel rustig moet blijven en inderdaad niets moet doen.

Ja ze is van te voren dan al wat gedesorienteerd. Voordat ze zo'n aanval krijgt gedraagt ze zich al wat anders en ze had dus inderdaad ook geplast, maar met fietsen ben ik niet bekend?

Ik wist inderdaad dat entingen er ook mee te maken kunnen hebben, maar ze heeft haar enting ongeveer een jaar geleden gehad dus lijkt me stug dat deze aanval van enting kwam.
Voeding heb ik inderdaad ook tegen mijn moeder gezegd, mijn moeder geeft altijd blikvlees zeg maar. Ze ging nu dan maar eens smuldier proberen dus ben benieuwd.

ik heb net met de diergeneeskundige faculteit in utrecht gebeld,maar natuurlijk was de persoon die ik moest hebben er niet.morgen om 9 uur probeer ik het weer.die vrouw aan de telefoon dacht dat hun er iets aan konden doen,maar ik weet helemaal niet of ze weet wat aplastische anemie is.

wil natuurlijk niet zeggen dat je daar dan naartoe moet,maar dan weet je of er mogelijkheden zijn.

sandy van mij heb 6 weken geleden bulten uit het niets gehad zou 2 keer punctie doen en wat denk je bulten weg het is onbegrijpelijk en dag er na had ze er weer 2 nu heb ze er nog maar 1 ze slikt pencceline en koorstremmers ze was een week goed en nu weer gammel de dokter denkt dat ze onstekking heb gehad en mischien nu nog wel ze at haast wel tandvlees kleur is goed
ze moet nu nog 12 dagen kuur af maken ze heb dan totaal 7 weken dan die medicijnen geslikt ik ben er niet zo voor maar het zal wel zo moeten
ze niest nu af en toe ik zit er toch over na te denken om even naar andere dieren arts te gaan kijken wat hij zegt
het is zo moeilijk ik komal jaren bij me dieren arts
maar ik had gevraagd of hij bloed af wou nemen maar dat hoefde nog niet sandy van mij heb al 40.01 verhoging gehad ze heb nu 39
kon ze maar praten ik ga even na denken of ik naar andere atrs ga kijken wat hun zeggen me eigen da had wel gezegd van als sandy nog zo is moeten we naar utrecht gr jolanda

Wat erg voor. Hoe is het mogelijk dat je zoveel pech hebt met je honden? Ik gun je zo graag een gezonde hond. Heb je ze allemaal van hetzelfde adres?

dit is een topic van 1 jaar oud............

Dit topic is inderdaad al bijna een jaar oud. En omdat dit topic weer omhoog gehaald is zal ik er hier dan maar meteen bij vertellen dat Tara dus inmiddels de 1 gepasseerd is

Natuurlijk is Tara nog steeds ziek, maar ze is wel aardig stabiel en geniet weer van het leven. Onze da is verbaasd over haar enorme vechtlust en had hier natuurlijk wel op gehoopt, maar had het niet verwacht.

We gaan binnenkort starten met oefeningen om haar spieren in de achterhand sterk te maken voor de hd zodat ze dit straks ook goed kan opvangen.

Al met al dus toch nog een hoop geluk gehad. De toekomst met Tara blijft een onzeker iets, maar we genieten van haar zoals ze nu is en staan maar niet teveel stil bij die onzekerheid.

Alsnog in ieder geval heel veel bedankt voor al jullie steun destijds!