Ik twijfel zo enorm

aneee zo'n mooie hond iik vind het echt sneu voor jullie heel veel sterkte van ons hoor groetjes iris en tommy

Shit!!!!!!!

Gadver, wat een rotbericht.
Veel sterkte hoor, en probeer ons te vertellen, wat er aan de hand is alsjeblieft.

Groetjes

Olga

Tjee zeg dit is echt enorm K.U.T, en zo jong! jij hebt qua honden wel pech, maar weet dat ze wel heel goed omgevangen zijn en dat je enorm inzet om ze toch een goed een veilige thuishaven te bieden. Tara een Dikke knuffel van mij.

Groetjes Bianka

Och nee toch, wat een vreselijk nieuws! Waarom moet jou dit toch weer treffen? Ik wens je alle sterkte die nodig is.

jemig zeg wat vreselijk voor je!! Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen.

Veel sterkte!

Veel sterkte toegewenst.

Bedankt voor jullie lieve berichtjes.

Ik zal proberen een beetje uit te leggen wat er met Tara is en hoe het ervoor staat, maar het valt me echt heel erg zwaar. Ik heb het op het moment echt heel erg moeilijk met alles.....

Tara heeft een afwijking aan haar beenmerg. Haar rode en witte bloedcellen zijn niet goed, ook haar bloedplaatjes niet. Ze heeft ook inderdaad bloedarmoede wat maar goed is ook, want hierdoor vergaat ze nog niet van de pijn. Door de bloedarmoede is ze te sloom/moe om de pijn echt te voelen.
Tara is op dit moment haar eigen beenmerg aan het afbreken en snel ook. Ze heeft een vrij zeldzame afwijking, de da zei: het is al een uitzondering als we 1 zo'n geval per jaar hebben.

Naast dit heeft ze nog heel veel andere dingen die door dit bijzaak zijn geworden nu.

De da heeft nu voorgesteld om een kuur met medicijnen te ondergaan, dit duurt 2 weken waarbij ze onder andere aan de prednison gaat en daarnaast nog zo'n 4 andere medicijnen elke dag moet slikken.
Of we dit ook daadwerkelijk gaan doen is nog maar de vraag. De da had erg met me te doen en zelf heb ik dan ook het idee dat dit voorgesteld werd omdat ik Blondie nog maar kort terug verloren ben.

Hoe lang ze nu precies te leven heeft en hoe het nu verder gaat is nog niet helemaal duidelijk, hiervoor moet ik morgen naar de da en dan kunnen we verder praten. Want ja toen ik eenmaal het nieuws hoorde ging een hoop langs me heen.

Zelf heb ik al een tijd het gevoel dat ze niet lang bij me zal blijven. Ik heb al 2 x gedacht dat ze echt aan het sterven was, maar als ik het er met andere over had dan ging ik weer twijfelen en denken dat ik toch gek was ofzo. Nu valt alles op z'n plek en snappen we alle "problemen" die we met haar gehad hebben en nog steeds hebben.

Genezing is niet mogelijk, slechts wat uitstel en verbetering.

Ik weet niet wat ik nu verder ga doen, ik moet morgen afwachten om een afweging te kunnen maken. Als ik met deze medicijnen Tara een waardige verlenging op haar leven kan geven en dit dan ook een waardig leven blijft zal ik er alles aan doen. Maar als deze kuur slechts een paar maanden zal verlengen denk ik niet dat ik dit doorzet.

Zelf denk ik dat we over een paar weken tot een paar maanden moeten spreken als we het hebben over hoe lang ze nog te leven heeft. Ik ken mijn da en voor mij was dit heel duidelijk naar voren gekomen.

Ik voel me zwaar k&*(t ik ben nog niet eens over de dood van Blondie heen en dan ben ik de volgende straks alweer kwijt. Samen zullen ze dan net de 2 jaar gehaald hebben......

Weet even niet wat ik moet zeggen, schrok ervan toen ik dit las.

Hoop dat Tara met die medicijnen nog een tijd bij je kan blijven en ze geen pijn heeft.
Heel veel sterkte de komende tijd!

Liefs Joyce

Wat afschuwelijk zeg. Wat ontzettend zielig voor haar, zo klein en dan al zullen sterven.
En wat afschuwelijk voor jou, zo snel alweer. Je verwacht juist weer wat geluk en vrolijkheid in je leven en dan dit.

Ik hoop dat ze nog een tijdje pijnloos en gelukkig bij jullie mag zijn.
Dat je dat rot donkere wolkje,van weten dat ze er nog maar zo kort zal zijn, af en toe maar mag "vergeten" en je momenten zal hebben dat jullie het goed samen hebben, dat jullie samen nog kunnen genieten van de goede momenten.

Heel veel sterkte

Liefs Marianne

Ik lees hier nu net het ganse verhaal en sta werkelijk verstomd....dit verdien je echt niet!!!
Maar aan de ander kant van deze medaille hebben deze hondjes wel een SUPER verzorgend baasje getroffen, die alles in het werk stelde om haar hondjes de beste verzorging te bieden....en dat kunnen we niet van sommige mensen zeggen.

Ik wens je heel veel sterkte en geniet nog van je lievelingen.

Liefs

Martine

chocomelk,

ik heb soortgelijk meegemaakt, indien het een auto- immuun ziekte is kan ik je wel mijn verhaal vertellen.

Liefs

Martine

hey lievie,

ik zit hier nooit op, dat weet je, maar ik ben ook zo verdrietig om dit alles dat ik je ook op deze manier wil laten zien dat ik aan je denk en dat ik er voor je zal zijn.

ik ben ook heel blij om te zien dat je zo veel lieve reacties krijgt, hoop dat je dit wat steun geeft.

denk aan je.

dikke kus, saron

Jeetje, kwam even speciaal om te kijken wat het bloedonderzoek had uitgewezen.. Wat een domper!
Wat valt dit tegen zeg... wat een verdriet voor jullie, opnieuw!
Ik zou veel willen zeggen, hoewel er eigenlijk geen woorden voor zijn. Heel veel liefs & sterkte.

Wat triest Chocomelk, je had je zo op deze pup verheugd en je gaat er toch meestal van uit dat je een hond neemt voor vele jaren. Sneu en akelig voor jou en je hond dat het zo gelopen is. Hopelijk slaat de medicatie aan en kun je toch nog even genieten van je Tara.Heel veel sterkte!

Oh Chocomelk wat erg! 'k zit hier echt met de tranen in m'n ogen!
Ik was net vanavond dit verhaal beginnen te lezen, en wou je een hart onder de riem steken ivm je twijfels,(die had ik namelijk ook met onze sam en nog steeds een beetje) maar toen ik verder en verder las...
Er zijn geen woorden voor!
Heel veel sterkte!

Bedankt voor jullie lieve berichtjes!

Ik ben net alles maar even gaan googlen en ik weet nu iets beter waar ik aan toe ben.

Tara zal inderdaad niet genezen en de kans op verbetering met medicijnen is ook klein als ik het zo allemaal op internet lees.

Ik denk zelf dat we niet meer voor de medicijnen gaan kiezen, want ik denk dat dit een enorme lijdensweg gaat worden voor Tara. Het is bij voorbaat al een verloren strijd, dit kan ik het arme beestje echt niet aan doen. Ik wil haar geen strijd laten voeren die ze echt niet kan winnen.

Ik hoop dat ze nog een tijd mee kan gaan zonder pijn en we haar nog een fijne tijd kunnen bezorgen, maar meer dan dit zal er niet inzitten helaas.

Ook nu zal ik weer afscheid moeten gaan nemen van mijn tweede lieve meissie.....

AAAAAH wat verschrikkelijk!!!!!
Ik lees je berichtjes echt met tranen in mn ogen.
Vreselijk dat je hondje zo jong al ZO ziek is en dat je in korte tijd 2 van die enorme schatten moet verliezen.
Ik wens je enorm veel sterkte en ik hoop dat je steun kan krijgen via ons of van naasten.

Heb er verder geen woorden voor.

Oooohhhh wat vreselijk is dit zeg!!
Je treft het idd niet.
Wat mij opvalt is wat je schrijft, klinkt bij mij in de oren als zijnde TNS, iets wat voorkomt bij Border Collie's, dat heeft dus ook te maken met het beenmerg met de witte en rode bloedcellen.
Is het dat toevallig??

Wat een afschuwelijke tijd ga je tegemoet zeg, een knuffel van mij.

http://bordercollie-blubber.nl/TNS.htm

Jee, meis wat heb jij een pech...

Sterkte hoor, ik denk aan je en stuur je positivo's en kracht...

Lieve groet, Ilja

Lieve Chocomelk,

Zou je toch niet (even) de prednison proberen? mijn hond is vier jaar geworden en waarschijnlijk nog ouder indien ik niet het nieuwe middel dat ze toen voor hem hadden uitgetest gegeven had, hij deed het goed op de prednison. Ik verwijt me dit nog steeds! Natuurlijk is elke aandoening anders en als je hond echt niet reageerd op het middel zal je uiteindelijk zelf moeten beslissen,

wens je sterkte meid, ik weet wat nu allemaal door je heen gaat

Liefs

Martine

Lieve Chocomelk,

Ik wil je heel veel sterkte toewensen.

Ik denk aan je en ik hoop dat je Tara nog lang pijnvrij bij je mag hebben.

Liefs Esther

NEE
wat erg.... ):

heel veel sterkte!
hopelijk heeft Tara nog een laatste leuke tijd bij jullie.

heel veel sterkte toegewenst nogmaals.

veel liefs, Uma

Hé wat erg, ik zit hier gewoon met de tranen in mijn ogen achter de PC !

Zulk een lieverd met een fantastisch baasje en dan dit, het is toch echt niet eerlijk !

Ik voel enorm met je mee en kan me voorstellen hoe verschrikkelijk dit voor je moet zijn, nog maar zo kort na Blondie !

Ik wens je heel, heel veel sterkte en hoop dat Tara toch nog een tijdje een leuke tijd kan hebben bij jullie en jij de kans krijgt om, hoe zwaar ook, afscheid van haar te nemen !

Liefs,
Marie-Rose

ja echt!
zo kort na Blondie...

hopelijk vind je toch wat troost in Jessy en Storm.

liefs, Uma

Wat een vreselijk moeilijke beslissingen moet je nu nemen.
Ik wens je hierbij heel veel sterkte, en ben er zeker van, dat je voor Tara het allesbeste baasje bent dat er bestaat.

Veel liefs

Olga

lieve chocomelk,
heel heel veel sterkte..
zit met tranen in mijn ogen achter de pc,
wat kan het leven oneerlijk zijn!

Ik weet niet of het hetzelfde is maar mijn vorig hondje, een keeshondje had ook een ziekte in haar bloed. Ze brak ook haar goed bloedcellen af of zoiets.Ziekte zat vooral op haar slijmvliezen. Met als gevolg bloedend tandvlees, bloedend neusje, slijmpjes aan haar vagina. Ik geloof dat ze een jaar of 8 was toen ze aan de Prednison ging. Ze was hier heel goed mee. Soms (bij bvb heel droog neusje) moest ik de dosis verhogen. Op 13 jaar had ze slechte nieren waarschijnlijk door de Prednison. Maar met speciale voeding van Hills, was dit ook onder controle. Ze is uiteindelijk 15,5 jaar geworden en is gestorven omdat ze water op haar longen had en haar hartje het begaf. Typische ouderdomsklachten dus... Tijdens de warmste juli maand ooit in 2006.

Allemaal weer ontzettend bedankt!

Ja ik ben inderdaad vergeten de naam van haar ziekte hier te vermelden, ze heeft aplastische anemie. Anemie staat voor bloedarmoede en het aplastische staaat voor het feit dat dit dus uit haar beenmerg voortkomt.

Deze ziekte komt ook bij mensen voor en bij mensen is het dan zo dat ze een beenmergtransplantatie nodig hebben om te blijven leven. Tara heeft hier dus ook een zeer ernstige vorm van, waardoor ook bij haar het enige redmiddel een transplantatie zou zijn. Iets wat ze dus niet bij honden doen.....

Tara zal uiteindelijk vreselijk ziek worden, met of zonder medicijnen.

Natuurlijk wil ik Tara niet zomaar opgeven, ik ben stapel op haar en wil haar zo lang mogelijk hebben. Maar ik wil haar geen leven van pijn geven, ze is al haar hele leventje aan het strijden nu en ze is eigenlijk al letterlijk zo moe gestreden...

Als ik haar met deze medicijnen een waardige verlenging aan haar leven kan geven zal ik dit natuurlijk gelijk doen, maar overal staat helaas dat de kans heel klein is dat de medicijnen uberhaupt zullen aanslaan om haar pijn dus te verlichten....

Ik heb best interesse in je verhaal martine, maar ik kan het even niet aan om nog meer ellende te lezen nu.

Ik ben op dit moment echt even helemaal stuk, heb de hele nacht niet geslapen en ben sinds gisteravond echt letterlijk alleen nog maar aan het huilen.