weet niet zo goed wat ik moet doen...

hallo,

ik weet niet zo goed wat ik met de situatie aan moet.
Rocky mijn reus van bijna 11, is naar mijn inzien erg ongelukkig aan het worden. Februari dit jaar is er een tumor van 15 cm uit zijn milt gehaald. de milt is ook verwijderd. gelukkig was het goed aardig, hij heeft regelmatig 'aanvallen'. als hij zich teveel inspant dus bijvoorbeeld hardloopt en blaft tegelijk, dan zakt hij daarna door zijn benen.begint te kwijlen en zijn hart gaat super hart tekeer. na een minuutje is hij er weer en loopt hij verder.
hij piept heel veel de laatste tijd. niet meer omdat hij eruit wil, want dat heb ik dan net gedaan,maar waarom wel, dat weet ik niet.
hij plast in huis. heb ik hem net uitgelaten, kom ik twee uur later weer thuis en dan ligt er een dikke plas van 2 bij 2 meter. ben daarmee naar de da gegaan en bleek dat er een ontsteking zat. antibiotica gekregen en het ging goed. niet meer geplast. inmiddels heeft hij al wel weer in huis geplast. hij is ook incontinent.
Hij heeft artrose, na mijn idee wordt hij doof, en begint hij dement te worden. hij gedraagt zich anders dan normaal.
Ik weet niet wat ik moet doen. hij is helemaal onderzocht en er was niks te vinden. hij komt mij nog wel begroeten als ik thuis kom, al duurt het wel iets langer. bij het uitgaan lijkt hij heel bang, en na een tijdje gaat het beter en loopt hij rustig mee. naar andere mensen is hij in eens erg gericht. als er bijvoorbeeld twee mensen achter ons aan lopen houdt hij ze erg in de gaten. laat blafte die ineens heel hard na de buurvrouw die langs fietste. dingen die hij normaal nooit deed.
sorry voor het lange verhaal maar wil graag een duidelijk beeld geven. heeft iemand tips, zelf een hond heeft/gehad, die deze klachten had, of een mening? ik hoor graag van jullie.

groetjes

Incontinentie, artrose, dementie en beginnende doofheid, een enorme goedaardige tumor en daardoor verwijderde milt..

Ik wil je niet kwetsen maar ik vind dit moeilijk. Bij een ander ben ik snel geneigd te zeggen: Doe het nu het nog waardig is maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat je geen afscheid wilt nemen van je maatje en wilt vechten.

Heb je dit al eens overlegd met de dierenarts?

Heel veel sterkte.

Het is moeilijk om een beslissing te nemen in zo,n situatie,maar het belangrijkste is wat voor een indruk maakt de hond op je .
Is het nog een waardig bestaan voor je trouwe vriend.
Zelf heb ik twee jaar geleden onze eerste malamute moeten laten inslapen na veertien jaar
ze kon niet meer opstaan uit zichzelf moest haar helpen dit was voor ons het teken dat haar tijd was gekomen,het was een zware beslising maar beter voor onze lieve malamute Laika.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid bij dit moeilijke besluit.

Waarschijnlijk is je hond aan het dementeren.
Je moet kijken of de hond nog een waardig leven heeft, eet de hond nog, is de hond nog blij als jij hem aait.
Heeft de hond pijn etc etc..

Jij kent je hond het allerbeste.

mischien heb je hier iets aan om te beslissen wat je moet doen,
toen onze rottweiler oud was 10 jaar begon ze minder te eten opstaan ging moeilijk en met pijn,5min wandellen was al te veel want ze zakte halve wege door haar benen en lag op de grond we moesten haar naar huis dragen, da gebeld die is bij ons thuis geweest ondezocht en een spuit gekregen, daar deed ze het 5 dagen goed op nouja redelijk.
toen begon ze weer en als ze ergens lag en ze moest daar weg (ze liggen altijd minden in de weg he) en toen begon ze te grommen dit had ze nog nooit gedaan,weer naar da fotos gemaakt en het bleek dat ze al vol kanker zat,we hebben toen wijs besloen om haar te laten inslapen, ze lag bij me oop de schoot toen de da haar de spuit gaf ,man man wat heb ik gebruld en gejankt want het was mijn kind waar ik afscheid van moest nemen,maar ik weet ook heel goed dat dit het wijste is wat je kunt doen als er geen uitzicht meer is op herstel.
dus ik wens je heel veel sterkte en neem een heel wijs besluit denk aan je hond en niet alleen aan jezelf

Ik kan je helaas geen raad geven,maar wens je alvast heel veel sterkte toe.

Ik wil je ook veel sterkte wensen met het te nemen besluit,ik weet het ,het blijft moeilijk maar zoals Sandy zegt denk aan je hond en niet aan jezelf

Hij is oud. En door de doofheid misschien ook wat angstiger. Bange honden kunnen angstagressie vertonen (blaffen naar de buurvrouw).

Je moet je aan de oude heer aanpassen. Zolang hij zich nog comfortabel kan voelen is het goed toch?

Voor de incontinentie zou hij misschien iets van de DA kunnen krijgen.

Ik heb een Xchowchow/herder gehad die bijna 16 is geworden. Uiteindelijk ook geheel doof. Maar ze was met gebaren goed te sturen gelukkig. Ze ging moelijker lopen, de spieren in de achterhand verdwenen langzaam. De wandelingen werden steeds korter, op het laatst alleen nog even snel een p & p op het gras aan de overkant.
Toen ze niet meer kon opstaan hield het op............. moesten wij haar laten gaan.
Wij hebben zo lang gewacht omdat ze geen pijn had, nog met smaak at. Tevreden in huis lag te slapen en blij was ons te zien.

Jij kent je eigen hond het beste. Niemand anders kan beslissen wanneer het tijd geworden is. Sterkte hoor!

Ouderdom is geen ziekte. Als ie elke keer een enorme plas moet en dat niet op kan houden is er wel iets meer aan de hand. En misschien moet ie wel toch naar buiten als ie piept als je net terug bent.
En dat ie onderzocht is en er niets gevonden is ... Wat is er onderzocht dan? Bloedonderzoek gedaan uitgebreid? ECG gemaakt?Specialist bezocht?

Wat betreft de incontinentie: oudere honden moeten zowieso vaker naar buiten, of ze nu nierproblemen hebben of niet. Heeft de dierenarts trouwens bloedonderzoek gedaan voor de nieren?
Wat betreft het blaffen naar de buurvrouw: best mogelijk dat je hondje minder goed begint te zien. Best mogelijk dat hij daardoor wat angstiger is.
Mijn hondje had een hele waslijst aan ouderdomskwalen én kanker. En toch was ze nog gelukkig. Om haar gelukkig te houden, heb ik dingen moeten aanpassen. De wandelingen bv. niet meer in het bos en ergens waar ze altijd wel vriendjes tegenkwam. Het is een beetje zoeken naar datgene waar je je oude hondje nog gelukkig mee kunt maken. Onmogelijk is het echter niet. En zolang ze nog gelukkig zijn, doet het er volgens mij minder toe wat ze allemaal mankeren.
Pijn bij artrose kun je niet wegnemen, maar je kunt het wel zo laag mogelijk houden door aangepaste wandelingen, oefeningen, supplementen en medicatie. Hoe gespierder de slechte gewrichten zijn, hoe minder pijn je hondje eraan zal hebben. Dat geldt ook bij ernstige artrose. Ernstige artrose zorgt wel voor contstante pijn, misschien piept je hondje daarom?
Hopelijk mag je je hondje nog een hele tijd houden, groetjes, Floortje.

Van een oude hond kunnen we geen jonge meer maken, wel kunnen we er nog zo lang mogelijk van genieten.
Zolang je hond geen pijn heeft, graag eet, en er 'graag bij is', neem ik al die kwaaltjes voor lief.
Dat er een moeilijke tijd aankomt dat weet ik, geniet zolang het kan.
Aan al die kleine veranderingen is er wel een mouw te passen.
Ik wens jullie veel goede moed.

je moet nooit vergeten om eerlijk te zijn tegen je eigen hond,en jij bent de gene die voor hem of haar het moet gaan bepalen wanneer zijn einde gaat komen,ik weet het dat zijn geen fijne voor uit zichten, maar het over komt iedere honden lief hebber,als je zeker weet dat je ten alle tijden goed voor de hond bent geweest dan heb je het goed gedaan,meer kun je voor een hond niet doen,en denk goed na of je weer een andere hond wilt in de toekomst,het is bij veel mensen zo eens een hond altijd een hond en bij die categorie hoor ik ook bij, en heb daar nooit geen spijt van gehad in ieder geval tot dusver niet

sterkte hans

zie dat je al heel veel adviezen hebt aangeboden gekregen hebt. en daar hoef ik eigenlijk niets meer over te zeggen......

wel wil ik je nog even veel sterkte toewensen met je besluit, dat moet je zelf doen, dat kunnen wij nimmer voor jou doen,wel raad geven.
als je hond nog een waardig leven heeft, dan wacht je daar nog even mee om je hond in te laten slapen, zie je dat je hond dit niet meer prettig vind, dan is aan jou de keuze. ook dat hoort er bij bij het hebben en houden van een hond, zijn ze jong en gezond , dan denken wij niet graag aan het laatste stukje, maar ook dat hoort erbij.

Ik denk dat je zelf diep in je hart weet wat het beste is voor je maatje. Anders had dit tipoc niet in deze rubriek gestaan.....
Sterkte met een juiste beslissing maken.

Bedankt voor al jullie reacties
het gaat een beetje op en af met Rocky.
Hij begint naar mijn idee wel te dementeren, doet soms heel puppy achtig, maar voor een bak met voer of een wandeling is hij altijd nog te porren. Ookal duurt het iets langer dan eerst.
Mijn keuze is eerst nog niks doen. zolang ik iid denk dat hij het nog naar zijn zin heeft laat ik het zo.

bedankt voor jullie reacties en medeleven.

Misschien heb je iets aan deze link

http://www.dapderoosberg.nl/HondAtmM/Dementie/tabid/167/Default.aspx

Het gaat over dementie bij honden. Ik weet dat er medicatie is die zorgt dat de hersenen beter doorbloedt raken. Dit kan in enkele gevallen verlichting brengen.
Ik las ook het een en ander over homeopatie, wellicht heb je in dat kader iets aan deze link:

http://www.nmlhealth.com/p,51,457/Cholodin-hond.aspx

Ikzelf zou dan liever zelf even langs gaan bij een klassiek homeopaat. Onder het mom van baat het niet, schaadt het niet.

Sterkte, met welke beslissing je ook neemt.

Wij zitten hier ongeveer in hetzelfde schuitje, zitten ook tegen een beslissing aan te 'hikken' en ik snap je op en af momenten heel goed! Maar als er meer af als op momenten zijn moet je voor je hond kiezen!

Als ik jouw verhaal lees lees ik dat de hond gewoon op begint te raken.. Krijgt hij pijnstilling tegen zn artrose? en iets tegen zijn incontinentie??
met dit weer wordt de artrose pijn erger heb ik het idee ( wij hebben dus ook een hond met artrose ) hier krijgt hij nu Corta-flx voor, speciaal geimporteerd vanuit Amerika.. We zouden over 2 weken resultaat al moeten kunnen zien... daarnaast krijgt hij ook pijnstilling.

De eerste paar dagen ging het beter was hij ineens weer puppy! En sinds 2 dagen gaat het weer slechter, en krijgt hij wonden aan zijn poten (wss allergische reactie! ) die we in de gaten moeten houden.. hij heeft ook blaasgruis, waar hij speciaal voer voor krijgt nu, maar ook hij plast nu dus in huis.. (geen controle meer over zn blaas )


Het is heel moeilijk! Wij hebben een lijn van 3 weken getrokken, of we verschil zien. Is het positief gaan we verder proberen! Is het negatief kiezen we voor de hond zelf!

als ik je verhaal zo lees,zolang hij geen pijn heeft en nog de dingen doet zoals een hond hoort te doen moet je nog van hem genieten zolang het kan. je weet tenslotte zelf denk ik wel wanneer het niet meer hondswaardig is.
voor de incontinentie zou je bij je da kunnen zijn.
dementie het hoort bij het ouder worden.
kijk het gewoon aan.
veel sterkte en beterschap met je ouwe reus.
dikke knuffel van tank

Mijn Jack russel was ook bang,onrustig schrikachtig,was omdat ze slechter begint te zien.Zij heeft pilletjes gehad is voor de doorbloeding van het hoofd normaal.Zij moet dat nemen voor de angsten en schrikreakties.Zij is nu niet meer bang,het helpt haar enorm.Zij doet normaal,alleen ja soms blaffen als ze denkt dat ze iets raar ziet.Voor de rest doet ze het weer goed nu.

bedankt voor al jullie lieve reacties

ik ben met rocky naar de da geweest. hij heeft pillen voor incontinentie gekregen en dat gaat er goed. de rest gaat alleen maar minder. Hij heeft ook pijnstillers gekregen, inmiddels al een hogere dosis, maar heb niet het idee dat het helpt. De 'aanvallen' dat hij door zijn benen zakt is nu ook al uit het niets. zonder dat hij druk doet of blaft ofzo. Nu ik dit zo aan het schrijven ben, weet ik eigenlijk wel wat ik moet doen.
Maar ik vind het zo verschrikkelijk. Wat nou als hij eigenlijk nog wel happy is, of het straks beter gaat, of dat het lijkt alsof ik ermee afdank?? Echt niet!! Ik vind het verschrikkelijk.
Met oud en nieuw was hij bij mijn ouders omdat die buiten het dorp wonen en daar dus minder vuurwerk is, en rocky is ontzettend bang voor vuurwerk. Het was direct zo leeg in het huis..
En ja, ik mag niet alleen aan mezelf denken, maar ik vind het zo moeilijk.

Hoi Amanda,

Wat raadt de DA voor Rocky aan? Denk je dat Rocky ondanks de pijnstillers erge pijn heeft?

Helaas kan ik je geen raad geven wat je moet doen. Maar leef wel met je mee want weet als geen ander hoe moeilijk dit is.
En al je vragen die door je hoofd spelen, snap ik ook heel goed.

Wens je echt heel veel sterkte toe.

de da heeft niks gezegd over inslapen of iets. we kijken hoever we komen.
wel heeft hij zijn nieren gecheckt en die zijn goed.

ik ben er ook nog niet tegen over de da over begonnen. meer ook omdat ik het niet durf. heb zonet gebeld maar mijn da heeft vandaag geen dienst, dus morgen bel ik opnieuw. ik moet het toch maar zeggen, en vragen hoelang ik moet wachten ofzo

Ik leef ontzettend met je mee het is zo'n moeilijke beslissing.
Ik herken heel erg het gevoel dat het "misschien straks weer beter gaat..."
Ik wens je heel veel sterkte,
uiteindelijk hoort het loslaten ook bij het liefhebben hoe pijnljk dat ook is.

Ziet hij nog wel goed?
Dat kan namelijk angst geven en extra waakzaamheid door onzekerheid...
Ik denk dat je goed op m moet letten hoe hij zijn dag beleeft...
Of het plezier nog afweegt tegen de ellende...
Het is heel erg moeilijk en ik wens je heel veel sterkte...

Ik wens je heel veel sterkte toe wat de beslissing ook is.

Ga anders eens even met de dierenarts praten die weet wel wat het beste is.

Oh, wat erg! En zo'n moeilijke beslissing.
Zelf hebben we ooit (al meer dan 10 jaar geleden, maar het blijft door m'n hoofd spoken) een hondje van de ene behandeling in de andere gestuurd, met als gevolg een lange lijdensweg voor het dier waarna ik hem uiteindelijk toch nog moest laten inslapen.De DA stelde steeds maar nieuwe behandelingen voor en elke keer dacht ik: nu gaat het beter gaan, dit gaat helpen! Maar niks. En ik heb achteraf zo'n mega-schuldgevoel gehad dat ik niet genoeg naar m'n hond gekeken heb, en te veel aan mezelf heb gedacht.
Het is zooooo moeilijk, want je kan niet in de toekomst kijken. Je moet beslissen op basis van wat je nu ziet, hoe Rocky nu leeft, en hoe jij inschat dat hij nog ergens vreugde -of niet- aan beleeft.
Wat je beslissing ook is, heel veel sterkte, want dit is zo moeilijk!!!!!!

Heel moeilijk he.

Ja, misschien toch best eens eerlijk aan een buitenstaander met kennis vragen... De DA misschien... Hoe hij denkt dat het is voor Rocky. Of hij het kan vergelijken met andere honden in zijn praktijk die stabiel bleven... verbeterden of zieker werden... enz... Het hoeft je beslissing niet uit te maken, maar je kunt er wat aan hebben als je het samen overdenkt met je eigen gevoel.

We leven erg met je mee. Het is normaal dat je het er moeilijk mee hebt. Heel veel goeds gewenst en een knuffel voor je lieve Rocky.

Bij mijn hondje hielpen pijnstillers voor de artrose ook nauwelijks. Spierversterkende oefeningen (uit: The pet lovers guide for canine arthritis and joint problems) en rustige wandelingen (max. 30 min.) op een zacht grasveld (sportcentrum in de buurt) zorgden voor een duidelijk verschil. Mijn hondje dat liever niet meer wilde wandelen, kwam er terug zelf om vragen.
Beton, asfalt, grind en oneffen oppervlakken (bos) moest ik volledig mijden, ik bracht haar in een fietskarretje van en naar het sportcentrum.
Alleen erg jammer dat ik dit pas zo laat ontdekt hebt.

Maar ervaar dit zeker niet alsof ik vind dat je het nog niet mag opgeven. Jij ziet je hond dagelijks en kent hem het beste. Als de vooruitgang met al je moeite niet voldoende is om hem er gelukkig uit te laten zien, is het misschien het beste hem te laten gaan.

Ik heb me nadien nog een hele tijd schuldig gevoeld, ook al had ik zoveel voor haar gedaan. Dat je schuldgevoel hebt, wil niet altijd zeggen dat de beslissing verkeerd is, het kan ook een teken van jouw liefde zijn, van het alles voor je hondje willen doen.

Waarvoor je ook kiest, veel sterkte, Floortje.

Hier zitten we ook in hetzelfde schuitje. Na de mildverwijdering hebben we een totaal andere hond weer gekregen.
Ik kan hem nog niet laten gaan en meneer geniet zelf ook nog van het leven. Alleen voor de mensen is het "lastiger" 5 minuten nadat we een uur zijn wezen wandelen plast snuf zo weer in de huiskamer. Sja..nieuw laminaat komt wel als snuf er niet meer is, dan maar ff tegen bobbels in de vloer aankijken.

Heftige inspanning moet je overigens zoveel mogelijk vermijden als de mild is verwijderd. De mild zorgt er namelijk voor dat er met inspanning extra bloed wordt vrijgegeven. Als deze er niet meer is kan er geen bloed worden vrijgegeven en met heftige inspanning kan je hond eraan dood gaan.

Hoe is de kleur van zijn tong/tandvlees en buik?

hallo,

het is alweer een tijd geleden, maar inmiddels is rocky echt op. alle klachten zijn er nog. hij poept er nu ook bij in huis. het ''hurken'' voor het poepen gaat eigenlijk niet meer. hij slaapt alleen maar. een blokje om gaat heel soms nog. hij is inmiddels Zo goed als helemaal doof.zijn vel/vacht zit straks om zijn lichaam en het lopen gaat echt moeilijk.

ik heb de keuze gemaakt. en bel morgen de DA. in overleg met mensen om me heen. ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. maar ik weet ook dat het heel egoistisch is om geen stappen te ondernemen, omdat ik zijn aanwezigheid niet kan missen. bah.