Hondengedrag, ik zal het nooit helemaal begrijpen.

Kennen jullie dat. Ben je heerlijk aan het wandelen kom je een groep mensen tegen. De hond reageerd niet, dus je loopt heerlijk ontspannen door en je komt een groep jeugd tegen en weer geen reactie van de hond. Nog geen 5 min kom ik 2 wandelaars tegen en die waren ineens fout, terwijl die mensen totaal de hond negeerde, ze waren ook niet bang voor honden, ze hadden zelf jarenlang Rottweilers gehad.

Wij gewoon lekker door wandelen naar de grote zandvlakte en madam kon even lekker met een balletje spelen. Vanuit mijn ooghoek zag ik een hond aankomen die we goed kennen en de honden gaan samen lekker achter de bal aan rennen. Twee tellen later werden we bijna omver gelopen door een andere hond en ook die kon meedoen, geen probleem. Na 15 min ballen hadden we afscheid genomen en liepen wij door en kwamen een labje tegen en ook die wilde spelen, maar die kreeg meteen de kous op de kop. 1 van die honden waarmee ze had gespeeld kwam ook even kijken en die werd erg druk, maar hier weer geen reactie van die van mij, maar dat labje moest ze gewoon niet.

Honden, ik zal ze nooit helemaal begrijpen

dat klopt.......

in de blauwe stad nimmer een hond te zien, en als er een hond aankomt ? ligt het aan de hond wat tie wilt, spelen of niet, geen reactie ? dan loopt ze door zonder om te kijken, maar......


op een dag, een ochtend, komen er zeven teckels aan, grommend en lelijk doen, teckels zo klein als haar voorpoot, en bamse ? ............

raad eens ?

Ja, dat herken ik, vooral aan de lijn, 9 loopt hij er zonder naar om te kijken voorbij, de 10 hangt hij in de lijn, snap er soms ook niets van.

Bamse, die wilde spelen!!

Ik denk dat het bij honden net zo is als bij mensen. De ene moet je nou eenmaal wel en de ander heb je niet zoveel behoefte aan..

Ja daar zat ik ook al aan te denken, alleen de ene hond die uit zijn plaat gaat vindt ze wel goed en de ander niet en dat gaat allemaal heel snel, niet zo van, moet ik jou nou wel of moet ik jou nou niet. Sommige honden kunnen echt alles, terwijl sommige honden een knauw kunnen krijgen terwijl ze nog niet eens iets hebben gedaan

Heel simpel dit denk ik ook.

nee ze nam de benen, en twee kilometer verderop bleef ze de kat uit de boom kijken, de teckels waren doodmoe van dat lopen draven achter bamse aan, en kwamen rustig aan gelopen, zo,n grote beer was toch wel wat dachten ze.

dus die schreeuwlelijkerds blerrend achter bamse aan, en die grote beer nam de benen, tot de kust veilig was.

en voor mij is dus onbegrijpelijk waarom die teckels dat deden, dagen later kwam ik ze weer tegen en deden ze normaal tegen bamse. en bamse begroette hun ook.

teckels waren op dat moment een roedel denk ik dan zo, en bamse was een vreemde hond, en met zijn allen lekker sterk, die grote beer maar eens verjagen, en bamse liet zich verjagen.

misschien een voorbeeld van dit uit de encyclopedie op deze site:
De bekende druppel …
De hond wordt wakker en heeft een bijna leeg glas.
’s Ochtends wandelen en komen wat druppels in het glas bij.
Dan rust de hond en wordt het glas weer leger.
’s Middags afspraak bij de dierenarts. Het glas vult zich tot driekwart.
Dan rust de hond weer en wordt het glas weer leger.
’s Avonds trainen op de hondenschool en het glas vult zich weer.
Vervelende aanvaring tijdens de hondentrainer. Het vult zich tot bijna aan de rand.
Weer thuis rust en het glas wordt weer leger.
De hond wordt geaaid door een kind en het glas is te vol en de hond haalt uit.

Het glas staat in dit geval als symbool voor het stressniveau tijdens zomaar een dag uit het leven van een hond.
Het glas laat zien dat het niveau door activiteit en rust omhoog en omlaag kan gaan en dat bij te weinig herstellingstijd het glas van de hond ongemerkt uiteindelijk door iets heel kleins (de bekende druppel) te overvol kan raken en kan overstromen.

In deze link kun je de rest van de uitleg ook lezen.
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_458-Als-het-glas-van-je-hond-te-vol-raakt.-.php

@ mathilde: Ja het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat het stressniveau van de hond op een dag hoger is dan een andere dag. Wellicht is het dus een combi van ik moet je wel of niet en het stressniveau.

@ Hadassa: Dit heeft mijn hond ook, maar als je dan kijkt naar de houding van de hond (hoge staart, oren naar voren gericht) dan snap ik het wel. Mijn hond houdt gewoon niet van dominante honden, wellicht heeft jouw hond dit ook..

bij de wandeling zou de beker dus overlopen.. Maar vraag je dan eens af wat heb ik de rest van de dag gedaan met hem en hoe heeft hij daar op gereageerd. Sommige honden zijn wat gevoeliger voor stres dan anderen, en sommige kunnen er ook weer wat beter mee om gaan. Weer andere honden hebben korte rust pauzes nodig om het glas weer leeg te maken dan de andere. Zo is iedere hond weer anders en reageert anders op situaties

Nee, dit bedoelde ik niet. Sommige honden kunnen bij die van mij echt alles (zelfs er bovenop springen), maar er zijn ook honden die dat niet hoeven te proberen. Vamiddag was ze lekker aan het rennen met 2 reuen en een teefje, gezellig samen achter een bal aan en er kwam een ander teefje bij, maar die moest ze op eerste gezicht al niet.

Nou ik denk dat het begrijpen van honden ons ook erg moeilijk wordt gemaakt, omdat heel veel theorieën gewoon de kop in gedrukt worden, en zijn niet (meer) van toepassing op onze huishonden.

Honden zijn of groepsdieren, solitairlevende dieren, of semisolitair levende dieren, honden zijn geen sociale dieren of juist wel, honden zijn buitenshuis niet bezig met rangordes of dominantie, trouwens voor een gedeelte ook binnenshuis niet meer, etc. Er worden veel conculsies getrokken die eigenlijk niet onderbouwd kunnen worden....

Als je honden wilt gaan begrijpen zul je toch bepaalde dingen overboord moeten gooien en je zult jezelf eerlijk moeten opstellen en open moeten stellen ten opzichte van honden, heel simpel...wij weten niet zomaar of de hond stress heeft, bang is of boos is, of dat het glaasje half vol is of half leeg, en hoe de hond zich hierbij voelt, dat weten we niet! Een hond gromt en trekt zijn lip op, je kan nu niet zeggen 'de hond is boos' of 'de hond is onzeker' want we weten niet hoe een hond zich voelt, maar dit gebeurt wel vaak....de hond heeft een lage staart en zijn oren zijn in zijn nek, en weer kan je niet concluderen 'deze hond is terneergeslagen of onzeker, bang of onzeker' dat weet je namelijk niet, maar een ander gevolg hiervan is dat je in de knoei komt met andere situaties, kijk maar eens als een hond staat te eten, ook dan is zijn staart laag en beweegt niet, en toch lijkt het mij dat hij hier wel van staat te genieten

Waarom mag jou hond de ene wel en de andere niet? of heeft dit niets te maken met ik mag hem wel en hem niet? zijn bepaalde dingen niet duidelijk tussen de honden of moet er nog iets duidelijk worden gemaakt, daagt de ene hond de andere toch uit door lichaamstaal en geur of heeft dit er niets mee te maken, waarom zouden honden zich eigenlijk zo gedragen naar elkaar toe? missen ze zelf iets mist de ander iets. Wil je meer te weten komen over honden dan zul je in het leven van dit dier moeten stappen, zijn gedrag observeren zonder hier gelijk conclusies te gaan trekken, dit om jezelf niet op het verkeerde been te zetten en dat je later tegenstrijdige dingen tegen komt in het gedrag van de hond, honden liegen niet en geven niet tegenstrijdige signalen, de enigste die het tegenstrijdig kan opvatten zijn wij, en dit gebeurt vaak omdat wij eerder de verkeerde conclusies al getrokken hebben.

Dus we moeten eerst andere dingen weten, hoe communiceren honden, wat zijn de capaciteiten van honden, wat zijn de relaties tussen honden die geen familie van elkaar zijn en wat mogen wij hiervan verwachten, wat is de positie van ons binnen deze relaties, wat gebeurt er in de opvoeding van honden onder elkaar en wat leren ze hierin, is het wel zo belangrijk dat honden moeten spelen met elkaar want hoe gaat dit in een roedel huishonden waarvan één oudere hond de andere honden heeft opgevoed(ik weet uit ervaring dat wanneer ze volwassen zijn er bijna niet meer gespeeld wordt, en als er gespeeld wordt gaat dit heel anders dan op het hondenstrandje) .

Hier hetzelfde hoor Hadassa. Denzel is een kruising Mechelse herder en kan met alle honden goed overweg maar soms "ineens" met een bepaald type niet.

Met mensen ook, 98 keer is er niets aan de hand en vande week liep er op redelijk grote afstand aan de overkant van de weg een man, gewoon in zijn sport outfit, hij keek niet eens naar ons en dan gaat Denzel staan grommen......geen idee waarom maar er zal toch wel iets zijn.

kom ik iemand tegen denk ik ook vaak van op een afstand, mmmm enge vent zeg. terwijl het een hele aardige man is, en soms het tegenovergestelde, aardige vent, en dan haalt tie zomaar uit.

voorkeur ? dat hebben onze honden toch ook ? zijn huishonden, en ze gaan af op ons. al denk je van niet.

vijf newfoundlanders, een ervan is erg afstandelijk, die van mij, alle zelfde karakter bijna, vier gaan overal op af, dieren enz. die van mij niet, ja op mensen, en zo zullen honden ook hun karakter trekjes hebben, onberekenbaar wordt er wel eens gezegd, al ken je nog zo goed je hond, er kan altijd iets aan je hond zijn, dat je inderdaad denkt ......nou dat had ik toch niet verwacht, zo ook met die teckeles, ik had nimmer verwacht dat bamse dr benen zou nemen, hahahahah en het was geen gezicht, zo,n grote beer met een roedel teckels achter dr aan. net sbs 6

ik ga er altijd vanuit dat Gorby precies weet wat tie doet, en dat tie nooit iets voor niets doet of "omdat hij iemand wel of niet mag" (dat laatste is een vermenselijking, die een hond niet kent)

onberekenbaar komt vanuit zijn positie gezien niet voor
ik geloof daar ook niet in, hij is ontzettend eerlijk en heel puur, hij is wie hij is
dat wij het niet altijd begrijpen is meer ons probleem als het zijne

misschien dat onberekenbare wel voor ons vaak zo lijkt, zo zagen we dat eerst ook, maar Gorby doe wat hij denkt dat nodig is te doen (of dat nu gewenst of ongewenst is), het is aan ons om zo'n situatie te creeren van ons naar Gorby toe dat hji bepaald gedrag niet hoeft te tonen (en dan bedoel ik het gedrag wat voor ons berekenbaar lijkt, soms wel en soms niet dus) en het zo uitblijft.

honden zien alles, iedere spiertrekking, ieder gebaar, ieder stukje geur (een licht gerimpeld neusje van een hond geeft al weer andere geur af als een gladde, en wij zien dat denk ik niet, maar de hond ruikt het wel) wij onderschatten dat denk ik enorm omdat we de hond menselijke maatstaven opleggen

om met de uitspraak te eindigen waardoor onze blik op honden veranderde:
gorby heeft geen probleemgedrag, jullie hebben een probleem met het gedrag van gorbY
als je daar goed over nadenkt, kan het een eye opener zijn
wil trouwens neit zegegn dat je alels zomaar kan oplossen , of iedere hond eender is
ook een hond heeft zijn eigen karakter, intelligentie, en communicatie mogelijkheden

Hoe beter ik Fedor leer kennen, hoe beter ik inzie dat het niet willekeurig is.
Hij kan met heel veel honden goed overweg, ook honden die naar hem keffen zijn geen probleem. Juist die honden waar ik niks aan zie, die vind hij 'eng'.

Later hoor ik dan vaak van 'pas op voor die en die hond' of blijkt dat die hond waar Fedor zo bang voor was idd al eens ene hond heeft doodgebeten. Hij heeft dus wel altijd gelijk tot nu toe! Mijn punt is, dat het best kan zijn dat wij niks zien aan hond die ze 'niet mogen' maar dat het best kan zijn dat zij het WEL zien. Als de andere hond geen enkel signaal meer geeft is het foute boel.

Verder idd voorkeur, ik heb zef de indruk dat herderachtigen en blije lomperds zoals Labradors en Newfies niet goed samengaan. Hoewel Fedor elke zondag speelt met een witte herder, zie ik ook dat ze enorm verschillend zijn. Het lompe enthousiasme van Fedor wordt door herders niet op prijs gesteld, en ik zie dat Fedor niks snapt van een aantal typische herder-trekjes. Onbekende herders worden dus gewantrouwd.

Dat heb ik nou ook, alleen dan andersom. Dobby kan met iedere hond. Reu, teef. Tenzij ze heel lekker ruiken verliest hij snel zijn interesse en gaat zijn eigen weg. Alleen: niet iedere hond kan met Dobby. Dobby is altijd degene die andere honden vriendelijk begroet, geeft kalmerende signalen af wanneer nodig. Nooit een grom, snauw, nooit een opgetrokken lip. En heel vaak knalt een andere reu bovenop Dobby en is het knokken.

Leuk topic! Wij krijgen het vermoeden dat Eddie op Vietnamezen reageert, waarom, geen idee.

blijkbaar geeft hij dus geen kalmerende signalen
en dat is denk ik wat JT van HD bedoeld (en ik ook trouwens)
wij denken dat te zien, maar ik ga er dan wel gelijk vanuit dat andere honden het veel beter zien en niet voor niets reageren, het is natuurlijk oneerlijk om er maar van uit te gaan dat de andere hond in kwestie dus asociaal is..... kan zomaar een keer gebeuren, maar dat hoeft helemaal niet.

wij vullen vaak denk ik te gemakkelijk de emotie's van onze honden in
en te makkelijk wordt iets "kalmerend" genoemd, het is een signaal, maar het is maar de vraag wat de motivatie is, dat zou spanning of onzekerheid kunnen zijn en dan een heel andere betekenis krijgen

ik zag afgelopen vrijdag een leuke bij de winkels
wij hebben een meneer in de buurt met een enorme dog kruising fila bras. x bull mastiff
deze man wordt gevreesd want hij heeft heel weinig over deze enorme hond te zeggen
had er ook maar een prikband op gezet
hij stond wel heel stoer te doen (zoals gewoonlijk)
komen er 2 van die stoere ventjes aan, tuurlijk ook vol bewondering en de man wil de hond laten zitten
"bull, zit" (bull kijkt demonstratief de andere kant op, maar verstrakt wel iets)
"bull, zit" een flinke harde ruk op de ketting erbij (bull verstrakt nog verder en de staart verstijft mee)
"bull, zit zeg ik je" met een enorme knal op de prikband
en wat doet bull........ bull gaat zitten en gelijk door liggen, languit

veel zeggen hier op HP: hij is kalmerend bezig, want de druk werd te groot
moet je respecteren, en is "onderdanig" bedoeld.
ben ik het dus in het geheel niet mee eens, de hond controleert de situatie in mijn ogen, was loei kwaad en dacht na de 3e keer "krijg de ko**** met je gezeur, ik neem de situatie wel even over".

de man zegt trots; "luistert hij goed he" (tja tis maar wat je goed noemt"
en op het moment dat hij dat zegt, komt de hond direct overeind, met een voorpoot op de voet van de man, wat nog pijn deed ook...... hoezo kalmerend gebaar dat gaan liggen???

ik vind dat totaal ligt aan de context waaarin signalen getoond worden
en honden zijn heel wat subtieler als wij mensen
en bovendien zijn het honden, die ook anders emotioneel in elkaar zitten

Helemaal mee eens. Je kan het altijd zo goed verwoorden Gorby..

Buiten het feit dat we onze honden geen menselijke emoties moeten toekennen zijn wij daarin tegen geen honden en missen we nog steeds de meeste signalen.

Stel je eens voor dat wat wij 'kalmerende signalen' noemen, voor een hond helemaal geen kalmerende signalen zijn (ik heb trouwens moeite met de term 'kalmerende signalen' ik noem het conflict signalen).

Stel; voor een hond zijn gapen, tongelen, knipperen met de ogen, bek likken, smakken helemaal GEEN kalmerende signalen, maar voor de hond betekend het gewoon iets anders, wat gebeurt er dan met onze menselijke conclusies?

Tja goed punt. Ik heb jaren geleden ook geleerd dat de signalen die je opnoemt conflict signalen zijn. De hond heeft een innerlijk conflict met zichzelf. Wat zal ik doen?

Toen ik het boekje van Rugaas las noemde ze daarin dezelfde signalen kalmerende signalen en toen begreep ik het even niet meer. Kan 1 signaal meerdere betekenissen hebben of is het afhankelijk van de situatie waain de hond zich bevind? Ik durf het nog steeds niet met zekerheid te zeggen.......

Hahaha, Gorby dat noemen wij onttrekken aan het commando en het komt heeeeeeel vaak voor, helaas zien velen hier weer een bepaalde dominantie in Mijn Dober gaf heel veel tekenen vooraf, maar mijn damen nu slaat heel snel over, daar door mis je soms wel eens wat en soms zie je geen tekenen vooraf!

Max precies hetzelfde, maar vertel mij eens... Er wordt hier gezegd dat honden geen onderscheidt maken in rassen, maar waarom kan Max dan schnauzers en Franse buldoggen niet uitstaan en is hij gek op rottweilers???

En waarom valt hij alleen uit naar reuen maar hebben we wel een roedel van 6 reuen bij elkaar en dat gaat altijd goed?

Van de week liep Romee met max en kwam er een zwarte (onbekende reu) herder op max af. Max gaat liggen maar nog komt de reu op Max grommend afstormen. Max staart tussen de poten terwijl bij een andere reu hij vol in de aanval gaat...

rarararara

misschien (en das maar misschien hoor) ligt dat ook aan jou
want onderschat niet wat een hond meekrijgt in fractie's van seconden van jouw lichaamshouding, gezichtsuitdrukking etc

ohoh, een schnauzer........ en ja hoor, het gaat nog fout ook
het ene ras zal de ene hond meer liggen als de andere, omdat er wel wat rastypische gedragingen zijn

maar een hond kijkt echt niet naar de stamboom hoor, dat is voor mij ook echt een menselijke afweging en redenatie.

en jij interpreteert nu het gaan liggen zodanig dat jij vindt dat de grote hond zijn "aanval" af moet breken,
a. is het wel een aanval, hoe vreselijk gewond was Max?
b. was het gaan liggen wel zo bedoeld, waarom zou de andere hond dan perse moeten stoppen, wat ging er aan vooraf, wat is bij het liggen de uitdrukking van Max geweest.

kijk, ik bedoel niet dat er geen honden zijn die niet zo sociaalvaardig zijn, die komen we allemaal weleens tegen, maar ik denk zelf dat wij te makkelijk signalen denken te kunnen uitleggen.

gaan liggen is lang niet altijd "leuk" bedoeld
Hadasse herkent dat dus duidelijk ook
Gaan liggen kan een heel slimme manier zijn om de situatie naar "de poot" te zetten bv

hoeft niet, maar kan wel.

Duidelijk

Max was niet gewond want was achter Romee gaan staan. Ik heb niet gezien hoe hij is gaan liggen maar Romee kan volgens mij wel zien of het uitdagend of kalmerend bedoelt was.
Max was aan het snuffelen toen de herder op hem af kwam rennen.

Mijn Max is geen lieverdje hoor en ik ben de eerste die dat zal beamen maar hij loopt niet snel bang achter je weg.

Er is nog nooit iets voorgevallen behalve het feit dan dat er een schnauzer en een bulldog tegen max hebben gegromd toen hij pup was. Bij Max lijkt het wel dat hij de reuen ,die niet aardig tegen hem hebben gedaan toen hij pup was, niet moet.
En het gebeurt niet alleen als ik met hem loop maar ook bij mijn vriend en bij Romee.

gaan liggen of sluipen hoeft geen voorspel van spelen te zijn, als die van mij dat doet is ze de situatie aan het inschatten niet voor spel maar voor aanval. het ligt ook aan de staarthouding en ook nog eens aan de oren. Qua gezichtsuitdrukking is het ook goed opletten.

als je er open voor staat (dus probeert niet bij voorbaat in te vullen wat de hond denkt of doet, of wat je graag zou willen dat hij denkt of doet -ook zo'n valkuil, want we hebben natuurlijk allemaal de liefste hond ) kan het zo ontzettend boeiend zijn

@simone
Schnauzers (en zeker de middenslagen) zijn behoorlijk pittig
Maar uiten zich ook heel snel, dat is wie en hoe ze (vaak) zijn, meestal zij ze wel erg eerlijk trouwens.
Als er naar een pup gegromd wordt, is er vaak schrik, want je denkt dat dat niet mag, daar kan je alleen iets over zeggen als je erbij was natuurlijk.
Maar ik geloof niet dat een pup het ras onthoudt wat tegen hem gegromd heeft
Meer dat baasjes dat onthouden.....

Heb ik ook last van hoor, ik heb ook 1 ontzettende traumatische herinnering
Dat blijft altijd ergens knagen, daar doe je niet zoveel aan, al leven de honden in kwestie al een hele poos niet meer, en zijn ze veilig op hoge leeftijd richting regenboogbrug gegaan, bij mij zit daar wel een angst en argwaan....... en ik weet zeker, dat Gorby die feilloos oppakt als we zo'n soort hond tegenkomen en zijn houding zal dan misschien veranderen

en een hond die achter je schuilt...... dan heb je als baas een taak te doen
en kan je zeker de motivatie van de andere hond met argwaan bezien

Het lijkt allemaal zo makkelijk, maar ondertussen