Hondengedrag, ik zal het nooit helemaal begrijpen.

Vertel mij wat

De oegen zeggen ook heel veel. De grootte van de pupillen met name.
nadeel is dat je meestal achter je hond staat als er zoiets gebeurd.
Ik ga de laatste tijd vaak samen met mijn man met Fedor wandelen, en dan kun je de boel ook eens van een andere kant bekijken. Dat heeft mij al veel informatie opgeleverd.

Ook gaat het vaak erg snel, en ik ben het helemaal met Gorby eens, vaak ook zo subtiel dat het ons ontgaat.
Maar afstand nemen hevlpt wel, laat eens een ander met je hond lopen en kijk eens wat hij doet vanuit een ander oogpunt.

oegen =ogen natuurlijk...
blinde muts.

Hahaha, zonnetje, typen kan erg moeilijk zijn

Op zich wel een goeie om een ander met jouw hondte laten lopen zodat jij het van een afstandje kan kijken, maar.... Bij een ander kan je andere reactie's krijgen en niet elke hond laat zich begeleiden door iemand anders

ja dat is waar, daar moet je wel rekening mee houden. Als je weet wie er mee loopt, kun je dat ook wel een beetje incalculeren. Toch wel eens leuk om te doen hoor.

Hmmmm, voor dat jij de lijn vast hebt kan je door die van mij al naar het ziekenhuis Het is leuk als je een wat makkelijke hond hebt

Nee, als het niet gaat dan niet. Allicht.
Maar is er ook geen trainer of iemand verder die een beetje het vertrouwen van je hond heeft?

jawel, maar hun willen de relatie met Shai niet op spel zetten en dat begrijp ik ook wel weer, het heeft al lang geduurd voor dat ze hun dichtbij liet komen!

Ik zou ook niet meteen hele heftige situaties opzoeken. Lijkt me niet verstandig, maar als ik jou zo een beetje volg is het alles of niks toch? Lage tijd relaxed en danineens in het rood. Kan me voorstellen dat je dat niet aandurft.

Misschien eens iemand vragen om jullie op film vast te leggen dan? Dan kun je later terugkijken.

filmopname's en foto's, je weet echt niet wat je terug ziet als je er probeert objectief naar te kijken

leukste vond ik, toen ik voor het eerst de heupriem omkreeg en dus geen "handcontact" meer met Gorby had en moest gaan lopen met af en toe een wending, bleek ik mn hond toch niet zo erg goed te kennen hoor en al helemaal niet te doorgronden, prachtig dan te zien waar die staart zit, hoe hij contact vermijdt of juist opzettelijk maakt........., door het gebrek aan sturing via de riem (die dus duidelijk een enorme impact heeft) kwam de echte verhouding tussen hem en mij naar voren en er ging een hele wereld voor me open
e
n mn ideeen over Gorby (die we toch al behoorlijk hadden moeten bijstellen) zijn toen totaal om gegaan, en juist daardoor kunnen we hem nu veel beter sturen ook.

vraag maar eens aan iemand om wat opname's te maken als je gewoon aan het trainen bent, of wandelen, of wat spelen, hoe de interactie is, wat Shai zegt (of juist niet)

echt leerzaam hoor, en ook leuk trouwens want je kan jezelf dus dan ook op heel veel "betrappen'
ik vond dus dat ik niet veel beloonde....... schaam schaam dus, want dat was dus wel zo, en vaak op een totaal verkeerd moment

De gt heeft ons toen gefilmd en dat heb ik terug gezien , ik wist dat het erg was, maar ik schrok me rot

Het nadeel bij mij is en dat krijg ik ook van trainers en gt's mee, ik ben gewend aan honden die agressie vertonen (hadden we in het werk nodig, inponeren en afschrikken), dus wat andere mensen heel ver vinden gaan, dan zie ik het eerder aan de ogen van de persoon dan aan de hond Het is net zo als haar indimmen, niemand weet hoe, maar wat ik mee heb gekregen van de gt is, hoe je het doet doe je het (wat ik een gevaarlijke oplossing vindt, ik vind het bijna een vrijbrief om een keer een mep te geven of om nog verder te gaan, als dat helpt )