Mijn hondje gaat dood

Mijn naam is Juliet. Ik heb een ontzettende lieve boomer van 11,5 jaar oud. Samen hebben we heel erg veel mee gemaakt. Destijds koos hij mij uit, en die liefde was wederzijds. Ik ben altijd "zijn" baas geweest. Waar ik ging, ging hij. Iedereen in het dorp kende hem. Was dol op hem.
Samen hebben we ook heel veel meegemaakt. Verhuizingen, een scheiding, wonen in een kraakpand, weer een ander huis en tenslotte een nieuw thuis toen ik opnieuw trouwde en hij ook hiermee naar toe mocht.
Mijn boomer is ook een hondje met verlatingsangst. Hij stopt gewoon met eten en leven als ik niet bij hem ben. De afgelopen zomer moest hij twee weken logeren, ivm de laatste verhuizing. In die tijd viel hij af van heimwee. Hij moest hier op zijn ouwe dag wennen aan een leven met twee katten. Hoewel dat best moeilijk voor hem was, is het gelukt. Hij heeft zijn plekje gevonden en heeft nu rust.
En toen begon hij af te vallen. En te braken. Hij was al erg mager maar nu is het heel erg. Hij wordt steeds vermoeider. TOch is hij nog steeds mijn blije hondje, ook al kan hij niet iedere dag meer naar me toe rennen.

Uit onderzoek is gebleken dat zowel zijn nieren als zijn lever aan het falen zijn. Medicijnen voor zijn nieren verdraagt zijn lever niet en andersom.
Hij kan een weekje opgenomen worden om zijn nieren te laten spoelen. Zonder garantie dat dit werkt. Echter,een week in een kliniek,wordt zijn dood denk ik. Dat kan hij niet meer aan.

Na goed overleg met man, kinderen, dierenarts en mijn gevoel, hebben we besloten de symptomen, de misselijkheid, te bestrijden en verder hem te begeleiden en te verwennen tot het einde. Lekker thuis. Bij ons. Hij heeft geen pijn gelukkig. Maar is wel erg blij om hier bij ons te zijn.
Daags na die moeilijke beslissing kwam ik s morgens beneden en lag hij te kwispelen op de bank omdat hij geen energie had om op te staan. Toen wist ik dat het een goede beslissing is. Vandaag heeft hij een goede dag en is hij vrolijk.

Ook de dierenarts steunt ons hierin. Fantastsiche dierenarts.
Met onze boomer kan het volgende week afgelopen zijn. Of over een maand. ALs hij gaat lijden zal ik hem uit liefde en respect loslaten.

Ik besef nu pas ineens hoe het zou kunnen zijn als hij er straks niet meer is. Mijn hondje is mijn alles. Wat zal ik hem ontzettend missen.

Juliet

Hallo Juliet,

Geniet nog van de tijd die rest.
Geniet alsof elke dag de laatste is.

Als de tijd daar is laat je hem gaan,
dat is liefde.

Wens je heel veel sterkte voor de komende tijd.

Wat vreselijk :( Heel veel sterkte de komende tijd..!!

Wat erg,ik wens jullie veel sterkte toe de komende tijd.!!

Ah gossie... wat moeilijk! Heel veel sterkte!

Heb je zij eten al wel aangepast aan falende nieren en lever? Dit kan namelijk wel behoorlijk helpen....

Als je meer wilt weten.... zeg het maar

Wat heftig zeg!

Geniet van iedere minuut die jullie nog samenzijn.

Ik vind het een dappere en zeer diervriendelijke beslissing om niet meer te behandelen. Opname helemaal alleen is zo stressvol voor een hond.
Dat is pas liefde voor je dier hebben.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd en hoop dat die nog een beetje opgerekt gaat worden.

Wat een hartverwarmende reacties! Dank jullie wel! Wat lief. En wat fijn, zoveel begrip.

Van het dieetvoer werd hij depri, hij vond het vies. In dit stadium heeft dieet niet heel veel zin meer dus geef ik hem gewoon dingen die niet ongezond zijn en die hij lekker vindt. Rijst, boontjes, kip en vis door zijn brokjes heen.

Ik heb geprobeerd een fotootje te plaatsen, maar dat is me niet gelukt. Ik ben hier voor het eerst namelijk.

Onze dierenarts is fantastisch. Omdat baas en hond samen een band hebben, is er aandacht voor allebei. Ook dat komt een dier ten goede.

Voor nu geniet ik ieder moment maar gewoon. Maar als ik er over nadenk dat hij er niet meer is,voel ik mijn keel dicht knijpen!

en toen lukte de foto dus ineens wel..!

Het blijft altijd ellendig. Maar doe wat voor je gevoel het beste is en geniet samen nog van elk moment. Sterkte!

Wat erg voor jullie maar ik denk dat het de beste oplossing voor de hond is.

Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Heel veel sterkte!!!

vreselijk... Jouw verhaal doet me denken aan ons oude hondje die onlangs is gestorven.
Zij had ook lever- en nier waarden die 4 tot 5 x te hoog waren. En zij is van de ene dag op de andere echt ongelofelijk ziek geworden. Zelfs een infuus hielp niet meer. Wij hebben ook afscheid moeten nemen en dat deed ook enorm pijn.
Ik hoop dat jij nog van je hondje mag genieten en rustig afscheid kan nemen, zonder dat hij pijn moet lijden.

Veel sterkte gewenst! Profiteer nog van alle mooie momenten samen...

Heel veel sterkte , geniet nog van de tijd die jullie gegeven is

Heel veel sterkte!

Ik denk dat het een juiste beslissing is, ook gezien de leeftijd van je hondje!
Ik heb zelf een Dobermann gehad met nierfalen, vanaf haar tweede jaar ernstig ziek, addison (auto immuunziekte) en daarnaast ook nierfalen... De nieren zijn op een leeftijd van 5 jaar fataal geworden... Vanwege haar jonge leeftijd nog wel het spoelen van de nieren geprobeerd, maar dit mocht niet meer baten... Nadeel daarvan is geweest dat ze de laatste dagen van haar leven dus in de kliniek doorgebracht heeft... Eenmaal thuis bij mij is ze na 2 uur op mijn schoot ingeslapen...

Door mijn ervaring zou ik niet anders aanraden dan de keuze die je nu hebt gemaakt.
Jammer genoeg is het wel zo dat als de nieren eenmaal erg slecht zijn dit heel snel nog slechter zal gaan... Op het einde gaat dit wel pijn veroorzaken, maar dit merk je snel genoeg aan je hond en dan is het goed om in te grijpen... Ik hoop dat jullie nog even de tijd hebben om mooie herinneringen te maken en om afscheid te nemen. Met mijn andere hond (kanker) heb ik wel de mogelijkheid gehad om afscheid te nemen, mooie lange wandelingen en alles ging zo vredig... Dat koester ik nog elke dag... Bij het overlijden van mijn Prinsesje heb ik minder vrede omdat ik die laatste dagen met haar niet heb gehad... Het is dus echt heel fijn dat jullie dit wel hebben, geniet van elkaar en al het moois ondanks het grote verdriet!

Eerst en vooral veel sterkte gewenst.
Je kunt best zelf lekker koken voor je hondje en toch een nierdieet volgen. Op het internet kun je op de sites van universitaire ziekenhuizen vast wel een dieet voor mensen vinden. Je kunt altijd aan je dierenarts vragen of hij/zij het nog eens extra nakijken wil. Als je geen dieetlijst vinden kunt, heb ik er vast nog wel eentje liggen.
Ik heb in een vergelijkbare situatie (terminale kanker) gezeten en kan het prima begrijpen dat je je hondje nu vooral verwennen wilt. Al helemaal als je er toch niet zoveel extra tijd mee winnen kunt. Wij hebben haar dieet ook voor een stuk laten varen. Het is nu een hele troost dat ze tijdens haar laatste maanden toch nog wat vlees, groente en kauwschoentjes gekregen heeft.
Hou er rekening mee dat je haar waarschijnlijk niet lang meer hebben zult, maar geef de hoop niet volledig op. Mijn hondje heeft heel wat langer geleefd dan voorspeld.
Liefs, Floortje.

Ja, ook ik vind dat jullie het goed doen. Geniet nog van je Boomer zolang hij er is en nog een leventje zonder pijn kan hebben. en laat hem rusten als hij dat wil en van jullie genieten wanneer het maar kan.

Je hebt nu nog de kans om hem alles te vertellen wat je nog gezegd wil hebben, te bedanken voor de vriendschap en liefde die hij je gaf in moeilijke tijden. Laat hem voelen dat het goed is zoals het is. Dat het niet erg is dat hij niet meer uitgelaten kan rondrennen. Lekker luieren kan ook gezellig zijn.

"Je hondje gaat dood" schrijf je..." en dat is zo. niets of niemand leeft voor altijd. Geniet van elke dag die hij erbij krijgt. Sterkte gewenst.

Wat een verschrikkelijk verhaal zeg!! Ontzettend veel sterkte. Ik heb er echt de tranen van in mijn ogen.

Ik ben echt ontzettend geraakt door zoveel medeleven van jullie. Wat doet me dit goed. Ik voel me nu ook erg gesteund in onze beslissing om ons hondje bij ons te houden i.p.v. een opname.

Gisteren had ik een moment waarop ik dacht dat het allemaal een vergissing was. Ik dacht (hoopte) echt even dat de dierenarts zich vergist had. Ze heeft me echter duidelijk gemaakt dat dat niet zo is, hij is écht erg ziek. Waarschijnlijk zal hij geen pijn hebben maar langzaam aftakelen en steeds zieker en vermoeider worden. Als hij opnieuw gaat braken ondanks zijn medicijnen is het einde nabij. Maar dat kan een week of een maand of drie maanden duren. In ieder geval drong het toen echt tot me door.
Vanmorgen stond hij in de kamer op me te wachten en kroop direct tegen me aan toen ik ging zitten. Hij is ontzettend aanhankelijk.
Ik denk terug aan al onze wandelingen in de natuurgebieden bij de rivier, hij genoot daar altijd van. En toen hij moeilijker ging lopen heb ik een bakkie voorop de fiets gemaakt zodat hij toch nog naar de rivier kon.
Ik moest ook denken aan die keer dat hij onze hele fondue schotel stiekem had opgevreten met kerst. Wat waren we boos en wat was ie ziek!
Ik heb zoveel mooie herinneringen met hem gemaakt en ga daar mee door zolang het kan.

Dank jullie wel dat ik het er hier uit kan gooien. Ik ken hier nog niemand en dit is vrijwel mijn enige uitlaatklep.

ik hoop iut respect dat jullie nog lang samen zijn(L)
en als ik het zo hoor lijkt me julie hond een lief hondje

Vorige week ging het ineens weer beter. Hij at groenten, rijst enz.. en is in twee weken tijd 4 ons aangekomen. BEst veel voor een klein hondje. Hij was weer blij en leek zelfs weer jong!
En nu ineens... is het niets meer. Hij drinkt niet meer, wil niet meer uit, plast bijna niet en ligt alleen maar een beetje te kijken. Hij is een schim van wie hij is. Hij loopt een beetje mee op een sukkeldraf maar s morgens en s avonds wil hij niet meer weg.
Ik voel dat zijn einde nadert en ik denk dat ik deze week een beslissing moet gaan nemen.
maar zolang hij nog iedere keer stijf tegen mee aankruipt en zijn koppie op mijn schoot blijft leggen vind ik het zo verrot moeilijk...

Juliet

Heb een prop in m'n keel en tranen in m'n ogen bij het lezen van je bericht/en.

Ik wil jouw en je hondje veel sterkte wensen de komende tijd.

Het is en blijft een moeilijke beslissing.
Ik denk dat je het vanzelf merkt wanneer het echt genoeg is.
Een beter baasje had ie niet kunnen krijgen!

Heel veel sterkte voor de aankomende tijd en hopelijk mag ie toch nog een tijdje bij jullie blijven!

Vreselijke periode waar jullie nu in zitten. Je ziet duidelijk dat je maatje aftakelt, maar toch zie je nog dagelijks dat blije staartje en die vrolijke blik in zijn ogen.....Ik herken het helemaal. Ik heb het zo 2 x meegemaakt. Het einde gaat met ups en downs...., maar als het echt zijn tijd is, dan zie je het echt wel. Hoe moeilijk het dan ook is, uit liefde voor je maatje help je hem om vredig in te slapen. Daar zal hij je eeuwig dankbaar voor blijven. Wacht het moment af en laat hem dan gaan....Goed trouwens dat je de keuze hebt gemaakt om hem niet op te laten nemen. Ik verwacht dat je hem daar echt geen plezier mee doet! Ik heb mijn Buster nog wel op het laatst laten opereren, maar door die operatie is hij nog veel harder bergafwaarts gegaan....Na 3 maanden moest ik hem alsnog laten gaan. Hij was zichzelf helemaal verloren. Door de operatie was hij erg onzeker geworden en volgde er meerdere mankementjes....Ik heb achteraf erg veel spijt, dat ik hem nog heb laten opereren. Het was egoïstisch van mij....om hem langer bij me te willen houden! Ik wil je heeeeeel veel sterkte wensen in deze zware tijd en hoop dat je nog eventjes van je kanjer mag genieten. Knuffel hem maar lekker en zeg hem alles wat je hem nog wil vertellen.....

Heel veel sterkte gewenst de komende tijd moeilijk hoor.Ik weet welke pijn jij voelt.Maar geef je grote vriend een afscheid die hij verdiend ook al is het zo moeilijk.

Juliet,
ik lees je verhaal al van in het begin mee, en kan me goed voorstellen hoe het daar nu is.

Wel of niet eten of drinken, een opflakkering, jouw besef van de ziekte...

Geniet nog zolang het kan, bij pijn zul je de situatie moeten evalueren, al is dat een keuze waarvoor je jezelf heel erg pijn moet doen...

veel sterkte, ik leef met je mee

deze topic sprak me echt aan ik hoorde precies de naam van mijn honde en dan weet ik meten hoe
gruwelijk het voor jou wel niet is.
maar blijf denken aan de goede tijden die jullie SAMEN hebben mee gemaakt.

xxx veel sterkte de komende tijd !

Wat verschrikkelijk...
Heel veel sterkte !

Vind er geen woorden voor.
Heel veel sterkte en geniet nog zo veel mogelijk.

Nogmaals heel veel sterkte voor de komende periode, het is zo verdomde oneerlijk en niet te bevatten! Het enige wat ik nu als advies is geven is dat je jouw gevoel moet volgen, jij ziet wanneer je lieverd gaat lijden en dan weet je dat de tijd van afscheid echt gekomen is. Het is zeker heel moeilijk!