Ik heb het nooit verteld, het doet erg pijn. Maar nu is het toch eens tijd dat jullie het weten.
Hoe ik van honden ben gaan houden is een heel speciaal verhaal.
De liefste, meest geweldige hond die ik kende.
Het was een jaar of 3 geleden. Ik voelde me verschrikkelijk, ik zat toen echt zowat te huilen op de stoep.
Ineens, een natte neus in mijn nek. Ik schrok een beetje, ik hield niet zo van honden. Hij kwam zijn kop tegen me aan leggen. Hij troostte me, en liet me niet meer gaan. Hij wilde dat ik hem ging aaien, op het moment dat ik hem aanraakte, gebeurde er iets. Ik hield van deze hond, meer is er niet over te zeggen. Hij maakte me glimlachen, hij kwam me, samen met het baasje, elke dag trouw even begroeten, na school. Als ik weer eens buiten was, en hij zag me, kwam hij me begroeten. We waren vrienden. Echte, trouwe vrienden.
Zijn baasje had nog 2 honden. Ik begon echt verschrikkelijk van honden te houden. En hij leidde me overal in, hij bracht me in een compleet andere, geweldige wereld. Met hem knuffelen was in de hemel zijn. Ik had een verschrikkelijk sterke band met hem.
Hij heette Pablo, de mooiste, statigste en meest lieve galgo die er was.
Een paar maanden later is hij gruwelijk overreden. Zijn achterpoot is eraf gerukt. Hij heeft nog een uur geleefd. Toen heeft zijn baasje afscheid genomen.
Ze kwam het mij vertellen.
Ik was mijn enige vriend verloren.
Dit alles is nu, vandaag, precies een jaar geleden.
Lieve, lieve Pablo.
Al de hele dag brand voor jou een kaarsje, ik mis je. Je hebt me vriendschap en trouw laten zien, gegeven en beloofd. Je blijft altijd in mijn hart. Jij hebt ZO veel voor mij betekend!
In Spanje mishandeld, en dan, geef je iemand je vertrouwen. Je was speciaal. Niks heeft mij ooit zo kunnen raken dan jou. Je zult nooit vergeten worden, niet bij je baasje en niet bij mij. minimaal elke week huil ik nog om je, soms sta ik stil, bij de plek waar het gebeurde. Met een bloemetje sta ik er soms.
Ik houd van je, en je blijft altijd in mijn hart. En ik weet dat jij je aan je belofte houd, dat je er altijd voor me zal zijn!
Een dikke knuf van Hannah
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het verdriet dat nooit is verteld..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
wat erg voor Pablo, zijn baasje, maar natuurlijk ook voor jouw!
van fijn dat Pablo in zijn korte leven jouw zo heeft geholpen!!!! ik kan me voorstellen dat je hem heel erg mist! heel veel sterkte nog!
Oh Hannah, wat erg
Nog heel erg veel sterkte voor jou en zijn baasje!
Ik snap het alleen niet zo goed..Is zijn achterpoot er opzettelijk afgerukt?
In ieder geval echt een gruwelijk einde, echt superzielig
Ai Hannah wat triest
Hannah ik wens jouw en het baasje van Pablo, veel, heel veel sterkte.
Je hebt je verhaal mooi omgeschreven Hannah, hiermee bedoel ik, hoe je tegen Pablo aankeek, en hoe je je voelde, en voelt.
Dat Pablo je tot grote steun was, je vriend, je kameraad etc, hoe Pablo je steunde in periode als jij het moeilijk had
Ik kan me heel goed voorstellen hoe erg je Pablo mist Hannah
Knuf, groetjes Chicka
Wat erg voor jullie allemaal dat er zo plotseling een eind moest komen aan het leven van Pablo. En ik snap precies die gevoelens v vriendschap. Sterkte.
Rust zacht Pablo
Meis je hebt heel veel gevoel in je lijf voor een jong meisje,wat super gevoelig en recht uit je warme hart geschreven.
Je schrijft zo mooi en met veel bezieling over deze hond,dat ik dat heel bijzonder vind voor zo'n jonge meid.
Sterkte hoor,het leek mij een prachtige hond,innerlijk als uiterlijk.
Pfff, wat super erg
aaahh....
sterkte meiss
grtz
Heel erg veel sterkte der mee!
dat is echt wel een verschrikkelijke gedachte die dan in je hoofd blijft zitten..
maar gelukkig heb je waarschijnlijk heel veel goede herinneringen! en heeft hij je laten merken hoe ontzettend lief honden zijn en dan natuurlijk speciaal pablo!!!
Heb je verhaal echt gelezen meet een brok in mijn keel, super mooi omschreven!
Bedankt voor jullie lieve reacties!
*zucht* moet van het liedje nog steeds huilen...
Ik heb een cadeautje gekregen, waar ik echt heel emotioneel van werd....
Een klein potje met een beetje van zijn as...
x Hannah
Heb je dat van die vrouw gehad?
Wel echt heel erg lief van haar zeg. Ook leuk dat je contact met haar hebt gehouden.
Maar is natuurlijk ook heel erg dubbel, geweldig dat je nu een beetje van hem bij je kan houden, maar aan de andere kant natuurlijk ook heel emotioneel.
Nogmaals echt veel sterkte, Hannah!
Wat vreselijk voor je.
Hij had nu net een fijn thuis en jij had ook een lief maatje.
Ik wens je heel veel sterkte toe.
Wat verschrikkelijk, heel veel sterkte vandaag.
Spijtig dat het ongeluk gebeurde. Innige deelneming voor jou en de baasjes.
Je hebt het heel mooi verwoord Hannah. Ja, sommige mensen of dieren ken je heel lang, andere komen een korte periode in je leven. Maar daarom zijn ze niet minder belangrijk. Ze kunnen je heel veel leren, ze kunnen je gelukkig maken... Pablo deed de 2 tegelijk : Hij leerde je gelukkig zijn.
Groetjes en sterkte bij het herdenken
Wat vreselijk zeg
Heel veel sterkte.
écht Mooi geschreven trouwens...
Ik zit hier gewoon te huilen..
Tjonge, wat moest dat vreselijk zijn!
Je hebt het wel super mooie geschreven, ´k zit gewoon helemaal te trillen.
Heel veel sterkte, en als er wat is, kan je bij mij terecht.
Liefs en een dikke knuffel voor jou,
Sophie.
wat erg voor jou ,ook voor het baasje
veel sterkte
Wat vreselijk ,heel veel sterkte Hanna !
Bedankt voor jullie lieve reacties!
kus Hannah
Prachtig! Mooi geschreven....
Ik ervaar(de) hetzelfde met mijn eigen en andermans honden.... pasgeleden hoorde ik ook een mooie uitspraak:
"Hoe beter je mensen leert kennen, hoe meer je van dieren gaat houden"... haha!
Hoewel ik niet zonder liefde voor/met mensen ben, drukt dit wèl aardig uit hoe geweldig ik de (onvoorwaardelijke) liefde van honden vind!...
Hannah, je hebt mijn tot tranen toe gebracht.
De liefde die uit je woorden voor Pablo komen is zo voelbaar.
Pablo heeft je met zijn liefde en vertrouwen in jou geleerd dat je weer gelukkig kon zijn en van honden bent gaan houden.
Wat erg dat jij maar ook Pablo zijn eigenaar hem op zo'n verschrikkelijk manier hebben moeten verliezen.
Hannah heel veel sterkte. Ook voor de eigenaar van Pablo.
Lieve mooie Pablo rust zacht daar op je plek achter de regenboogbrug.
Pablo heeft je in laten zien, dat een hondenvriend toch wel heel bijzonder is.
jammer dat jouw Pablo er niet meer is, ja Pablo was niet jouw hond, maar van een vriendin, maar toch een beetje van jou, altijd erg als je een goed vriendje moet missen.
en wat vreselijk aardig dat je van pablo een beetje een herinnering gehad heeft van deze vrouw. geef het een mooi plekje, weet zeker dat je dat gedaan hebt, en gedenk jouw Pablo.
vergeten ? nee nimmer, Pablo is ook in jouw buurt.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het verdriet dat nooit is verteld..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?