Sorry voor de tranen Anna.
Bedankt voor jullie lieve woorden!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het verdriet dat nooit is verteld..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Allemaal nog bedankt voor de reacties!
Pablo heeft een speciaal plaatsje gekregen op mijn kamer...
Lieve Hannah,
Wat heb jij je liefde voor Pablo mooi omschreven!
Ik wens je heel veel liefde, sterkte en kracht.
Jeetje Hannah, wat ontzettend mooi verwoord.
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
En uiteraard een dikke knuff van Balou & Kyra!
jeetje wat een mooi en ook triest verhaal zeg, kreeg er tranen van in mijn ogen
heel bijzonder...het moest zo zijn, jullie vriendschap en liefde voor elkaar...
heel heel veel sterkte!
Bedankt voor jullie reacties!
Wat een zielig verhaal
Sterkte voor jullie allemaal. Echte horror als je zoiets meemaakt
Wat een zielig verhaal Ik heb nu bijna een jaar geleden mn eerste hondje verloren. Hij was pas 5 jaar oud en kon helaas niet meer verder leven omdat hij lekkende hartkleppen had. Ik hoorde Cesar Milan in zijn programma een keer het volgende zeggen: You do not always get the dog you want, but the dog you need. Ik vond dit heel erg slaan op ons hondje. We wilden hem natuurlijk wel maar we wilden geen ziek hondje. Ik ben er nog elke dag verdrietig om maar dan probeer ik maar te denken aan alle leuke momenten en niet aan hoe ziek hij is geweest. Hij was een hele speciale hond en was heel lief en slim. Ik ben blij dat hij mijn hondje is geweest!
Sterkte met rouwen.. dat zal helaas nooit meer weg gaan:(
x
Een aan de late kant berichtje:
Wat vrezelijk!!
Ik begrijp wat je bedoelt dat het je enigste vriend was!
Lucky mijn eerste en beste vriendin,
heb ik ongeveer het zelfde leren kennen!
Super zo iemand die je iedere dag weer aan het lachen maakt!
Heerlijk, iemand die van ECHT van je houd!
Iemand waarvan je weet dat ze er altijd voor je zal staan.
Ook al heb je wat stoms gedaan ze zal altijd voor je
er zijn!
Super zo'n vriendschap! Mijn Lucky is nu 11 jaar
en haar conditie begint echt achteruit tegaan....
Mijn grootste vriedin! Vrezelijk die gedachten, dat
ze er nooit meer zal zijn, vrezelijk die gedachten
dat ik dat vrolijke kopie van haar niet meer kan zien...
Vrezelijk de gedachten dat ik haar niet meer in m'n
armen kan sluiten!!! Elke dag is ze er weer voor me!
Elke dag troost ze me weer, elke dag geeft ze me weer
een lik! We maken wandelingen samen! Die helaas
steeds korter worden, het wordt moeilijk voor haar om
verre stukken tegaan, ze heeft veel last van haar poten.
Ze was er nu 11 jaar voor mij, en nu zal ik er voor
haar zijn!
Ik zou nooit voelen hoe die vriendschap voor jou was!
Meschien een beetje omdat ik het zelfde mee maak.
Maar 1 ding moet je in je hart houden!
Ze zal er altijd zijn! Maar niet hier maar in
je hart! Daar zal ze waken over jou!
Zij was er lang voor jou! En dat laatste uur
was jij er voor haar! Ik zal nogmaals nooit voelen
hoe dit moment voor jou is! Maar ik wil je heeeeeel
veel sterkte wensen!!!
Xxxxx Dewi en een lik en poot van Yamin en Lucky
Net als jij zat ik heel erg diep toen ik mijn hondje leerde kennen. Ik kon over geen brug meer lopen zonder me af te vragen of ik er niet beter af kon springen. En toen was daar die kleine puppy. Ik hoefde helemaal geen puppy, ik moest op mijn werk gewoon dagelijks langs haar en haar broetjes en zusjes passeren. Maar ze was zo knuffelig en zo grappig dat ik al snel besefte dat ik niet zonder haar kon.
Vier weken geleden moest ik haar laten inslapen. Ik mis haar ontzettend maar het fijne is dat ik het gevoel heb dat ze nog steeds voor me zorgt. Door de vele mensen die ik dankzij haar heb leren kennen en die me nu onverwacht heel erg steunen. En doordat ik door haar ontdekt heb hoeveel deugd ik heb van natuurwandelingen.
Ik was bang dat ik zonder haar weer zelfmoordgedachten zou hebben, dat ik niet meer uit mijn bed zou komen. Maar dat is helemaal niet zo. Ik mis haar ontzettend maar doe nog elke dag onze natuurwandelingen.
En doordat ik een tijdje geleden aan een grappig boek over haar begonnen ben dat nog lang niet af is, slaagt ze er nog steeds in om me aan het lachen te brengen. Hetzelfde met de vele herinneringen die ik aan haar heb.
Zij heeft jou getoond hoeveel je aan de juiste hond kunt hebben. Misschien moet jij nu haar les opvolgen en op zoek gaan naar een leuk hondje dat haar werk verder zetten kan. Misschien kun je ook een Galgo uit Spanje adopteren?
Veel sterkte, Floorje.
Hannah, Pablo was er speciaal voor jou. Heeeeel soms kom je zoiets tegen, dat is nu intens geluk.
Hij is je ontnomen, maar wat jullie hadden gaat niet verloren.
Meelevend dat de eigenares dat ook heeft gezien; je bent niet alleen...
sterkte
Nog bedankt voor alle reacties!
Ah Hannah, met een brok in m'n keel lees ik je verhaal. Wat heftig zeg! Veel sterkte, vandaag lijkt me extra emotioneel! Hieronder een gedichtje:
Those we loved, don't go away,
they walk beside us, every day.
Unseen, unheard, but always near.
Still loved, still missed, still very dear
Wat bijzonder en mooi geschreven Hannah. Heb de tranen over mijn wangen lopen.
En wat deze hond voor jouw heeft betekent is waarschijnlijk onbeschrijfelijk.
Verschrikkelijk dat Pablo zo om het leven is gekomen.
Heel veel sterkte.
Pablo is voor altijd bij je, in je hart en om je heen al zie je hem niet!!
Lieve Pablo, vandaag heb ik nog even bij de meest afschuwelijke plek gestaan. Ik heb een bloemetje voor je neergelegd.
Toen ik weer wegfietste, hoorde ik een hele duidelijke, heldere blaf van dichtbij. Ik keek om, naast me, rond me heen. Er was niemand. Ik weet zeker, dat jij dat was lieve Pablo. Je baasje en ik missen je nog steeds. Nooit zullen wij jou vergeten.
En ik weet dat wij hebben afgesproken, dat je OOK op mij zult wachten, zodat we met alle honden die ons aan het hart liggen, heerlijk kunnen genieten van de rust.
Elke dag denk ik nog aan jou, ik zal je nooit vergeten!
xx Hannah
Vandaag voel ik me even hevig alleen, ik mis hem echt. Echt vreemd hoe je een band kan hebben met een hond, die niet eens van jou is.
Elke dag denk ik, aan hoe jij mij begroette, zoals je bij niemand anders deed, hoe je mij een van je zeldzame likjes gaf, hoe je mij leerde, dat er vertrouwen en liefde bestaat
Wat heb je je gevoel voor hem mooi verwoord meis,
Heel veel sterkte toegewenst met het gemis van je maatje!
Wat een verhaal, dit is echt verschrikkelijk wat er met hem gebeurd is.
Ik wens jou en het baasje van hem heel veel sterkte.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het verdriet dat nooit is verteld..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?