Input nodig

Zoals jullie weten heb ik Biko en Mekje.
Biko heb ik sinds zijn derde, is nu 8,5 jaar reu.
Mekje heb ik sinds april, is net drie geworden, teefje.

Mekje is weg gegaan bij haar oude gezin (tevens haar fokker) omdat ze veel vocht met haar moeder. Niet te houden.
In het begin was het ook erg met Biko. Ze viel hem regelmatig aan. Ook andere honden die ik over de vloer krijg waren soort van prooi.

Mekje veel rust gegeven, ook voldoende beweging, het is een Aus met pit.
Ze geeft veel tegenstrijdige signalen. Ze lijkt heel nerveus, maar loopt ondertussen wel met oren vooruit, staart in een krul op haar rug.
Ze plast zo hoog mogelijk, staat met twee poten omhoog tegen een muur aan..
Ze plast over Biko zijn urine heen..
Ze kan plat gaan voor een teckel.. maar ook snauwen naar de volgende hond.
Vreemde honden doet ze niets, ze blaft wel, maar dat is het.

De hond van mijn zus corrigeert ze als die te druk is (en die is heel druk!)maar op een normale manier. Ze is erg mopperig, dat wel, maar doorbijten doet ze niet.

Wat ik doe is haar veel meer rust geven, haar niet de gelegenheid geven om te hoeven corrigeren. Daarnaast veel beweging.

MAAR
Ik schreef in een ander topic al dat ik Biko niet meer terug herken binnen. Hij ligt veel boven, zondert zich af.. Bloed laten onderzoeken, niets aan de hand.
Buiten is hij ook vrolijk, zwemt, rent, alles.
Nu had ik een paar weken terug al dat ik hem aai en hij piept bij zijn oor.. dik oor.. twee gaatjes erin gebeten.
Vorige week vond ik dat Biko 1 oog wat dichter had dan de anderen.. heel gat in zijn wenkbrauw.. hij heeft veel haar dus dat zie je haast niet.
Dit is dus allemaal gebeurt als ik niet thuis ben. Want waar ik bij ben gaat het over het algemeen goed.
Gisteren, kom terug van het uitlaten. Biko gaat in de gang liggen ik loop nog wat door de kamer, daarna naar gang richting Biko en Mekje vliegt op Biko af en bijt hem. Ik moet haar er dan echt afplukken. Nu ligt zijn neus open.
Ik hem Mekje in de bench gedaan.. niet zozeer voor straf, maar omdat Biko meteen weer naar boven wou vluchten.
Ik heb hem nog even beneden gehouden, maar hij dat wou hij gewoon niet, hij stond te hijgen bij de deur, hij wou naar boven.

Ik voel me nu zo ontzettend rot.
Ik ben verdorie zelf trainer en om de een of andere manier lukt het me niet om Biko veilig te houden en Mekje het vertrouwen te geven dat ze niet hoeft te bijten.
Maar ik begrijp het ook gewoon niet.. waarom Biko aanvallen als hij ligt, met zijn kop op de grond??
En waarom bijt ze hem door?

Ik weet dat mijn gevoel natuurlijk ook meespeelt... ik vind het intens zielig voor Biko. Hij was er eerst.. we hebben een hoop meegemaakt samen maar hij wil niet eens meer in de woonkamer zijn. Hij ligt hele dagen boven in de slaapkamer, het liefst nog onder het bed. (waar hij dan soms klem ligt omdat hij er eigenlijk te groot voor is, moet ik hem eruit trekken haha)

Mekje is ook een lieverd, maar het frustreerd me zo dat ze dit doet. Als ik nu weg ga dan gaat ze in de bench. En ze zal dus nog veel meer in de bench gaan. Ik vind dat helemaal niet leuk, maar ja, ik weet het anders ook niet.
Ik werk nu ook halve dagen om geld in het laadje te krijgen op kantoor. Dus ze zijn ook wat meer alleen dan voorheen.

Bijvoorbeeld ook als ik hem roep, komt hij gewoon niet omdat Mekje bij me staat. Ik moet hem dan gaan halen en samen met mij durft hij dan wel langs haar.

Als iemand nog tips, truuks of wat dan ook heeft, zeeeer welkom!

Heb je Mekje al eens medisch laten nakijken? bv schildklierafwijking.

Heb je er ooit aan gedacht dat Mekje gewoon heel, simpel een hond is die je alleen moet houden? Natuurlijk kan je trainen tot je een ons weegt maar wie weet zit er iets in het koppie waardoor het haar gewoonweg niet lukt om samen te leven meteen andere hond. Biko is nu de dupe, maar zij ook... als zij tevreden en gelukkig is zal zij niet keer op keer aanvallen. Een hond die een andere hond blijft aanvallen als die op de grond ligt???? Medische oorzaken zijn uitgesloten?

Biko ga je verliezen op deze manier.. Nu vertrouwt hij jou heel duidelijk nog, maar niet meer genoeg om rustig in de woonkamer erbij te komen liggen.


klinkt natuurlijk niet echt leuk dit he... maar ik ben van mening dat een hond een aanvulling moet zijn op je geluk (en dat van zichzelf) en geen last. Nu heb drie ongelukkigen: de honden en jijzelf... welke waarde heeft dit?

Tips, nee; helaas heb ik die niet, ik denk dat je er al alles aan doet om dit in goede banen te leiden. slechts eentje: laat haar medisch onderzoeken.

o, chris was me voor, terwijl ik mijn verhaaltje zat te tikken.. sorry voor het dubbele antwoord.

Heb je er al iemand bij gehaald?

Misschien interne training bij een ander, die niet zo emotioneel aan haar gehecht is. Sociale en stressvrije training dan.

Soms staar je je blind op je eigen problemen, terwijl iemand anders meteen de oplossing ziet, ik zou er gewoon iemand bij halen.
En vooral niet schamen of zo omdat jij trainer bent, soms kan je het gewoon niet alleen.

Ik zou er zelf voor kiezen om het teefje te herplaatsen. Jou eigen hond gaat er aan onderdoor en dat is denk ik niet iets wat je wil en als je er een keer niet bij bent en de teef zoekt weer eens mot, loop je de kans dat de verwondingen alleen maar erger worden en ik vind dat je dat je reu niet mag aan doen!

Je zou eens een T3 en T4 bepaling kunnen laten uitvoeren bij de dierenarts, kijken of de schildklier niet te snel werkt.

Schildklierafwijkingen, zowel te laag als te hoog, hebben zeker invloed op het gedrag van een hond! het lijkt me een bloedproefje T3 en T4 waard om dit uit te sluiten.

Wat is hyperthyreoïdie?

Hyperthyreoïdie is de aandoening waarbij de schildklier te veel schildklierhormoon thyroxine (T4) produceert. Thyroxine is een belangrijk hormoon wat er voor zorgt dat allerlei stofwisselings-processen op de juiste manier verlopen. Wanneer er te veel thyroxine geproduceerd wordt, zal dat leiden tot een versnelde stofwisseling met allerlei gevolgen. Hyperthyreoïdie is bij de hond een zeldzame aandoening en komt vele malen minder vaak voor dan de hypothyreoïdie waarbij er te weinig schildklierhormoon geproduceert wordt.

Wat zijn de symptomen van hyperthyreoïdie?

Honden die aan hyperthyreöïdie lijden kunnen de volgende symptomen hebben:

gewichtsverlies ondanks enorme eetlust
veel drinken
veel plassen
hyperactiviteit
rusteloosheid
verhoging van de hartfrequentie
spijsverteringsklachten als diarree
Wat is de oorzaak van hyperthyreoïdie?

In 90% van de gevallen is de oorzaak van hyperthyreoïdie een kwaadaardige tumor van de schildklier (adenocarcinoom) die de verhoogde produktie van thyroxine veroorzaakt. Een andere oorzaak is de groep honden die met thyroxine wordt behandeld in verband met juist een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) en waarbij de dosering te hoog is.

Hoe stellen we de diagnose hyperthyreoïdie?

Op basis van de klinische verschijnselen en vooral op de bloedspiegel van het hormoon thyroxine stellen we de diagnose.

Wat is de behandeling van hyperthyreoïdie?

Omdat een kwaadaardige tumor vaak de oorzaak is van hyperthyreoïdie bestaat de behandeling uit het chirurgisch verwijderen van de schildklier. Eventueel kan gekozen worden voor een combinatie met chemotherapie.

Wat is de prognose van hyperthyreoïdie?

Omdat de oorzaak vaak een kwaadaardige tumor die frequent uitzaait is is de prognose gematigd.

Bronvermelding:
http://www.diergeneeskundigcentrum.nl/ziekten-hond/202.html

He..

Het gaat me echt enorm aan het hart, vooral voor Biko..
Ik vind Mekje als hondje echt geweldig, maar met haar heb ik (logisch denk ik) nog een mindere band dan met Biekje..
En dit doet pijn.
Maar ik wil Mekje ook niet weer herplaatsen. Ik wil zeker weten dat ik alles gedaan heb om het in goede banen te leiden.
Het lastige is ook dat het maanden eigenlijk heel goed is gegaan voor mijn idee, heel langzaam is het eigenlijk gegaan dat Biko zich terug ging trekken en ik dacht dat het te maken had met een kleine tia die hij gehad heeft een aantal maanden terug.
Tot ineens de puzzelstukje in elkaar vallen.
En dan gisteren erbij. Hij ligt gewoon. Het enige wat ik kan bedenken is dat hij naar mij keek en dat hij getriggerd heeft.
Vandaar ook dat hij boven gaat liggen denk ik, hij snapt er ook niets van.

Ik heb in het begin een collega trainer erbij gehad. Advies was ook stabiliteit bieden, duidelijke regels. Veel beweging en voldoende rust.
Het gaat ook echt stukken beter, waar ik bij ben.. eerst was het dagelijks raak. Nu was het alweer een paar maanden geleden. Maar blijkbaar pakt ze hem nu dus als ik er niet bij ben.
Dus nu zit ze dan in de bench.. maar hoe leuk is dit voor haar idd.

Ik heb er wel over nagedacht of ze meer een hondje is voor alleen. En misschien ben ik wel enorm egoistisch omdat ik me een mislukkeling voel als ik 'opgeef'.

Hmm die symptomen heeft ze niet.
maar lijkt me toch handig om haar even door de molen te halen..
Ga ik dus doen.

misschien ben ik wel enorm egoistisch omdat ik me een mislukkeling voel als ik 'opgeef'.

Ik denk dat je hiermee jezelf tekort doet. Ik denk dat juist jij alles wil proberen om het goed te laten gaan, maar soms moeten we gewoon toe durven geven, dat dingen gewoon niet werken/lukken!
Als jij alleen haar had, dan waren er geen problemen, maar jij hebt nu eenmaal al een andere hond en die was eerst.

Als zij veel in de bench moet, zodat je haar kan houden, dan vind ik dat je even eerlijk moet zijn tegenover jezelf, je beperkt zo wel haar vrijheid!

ik denk eerder dat het egoistisch is om niet reeel te blijven.

Kijk naar dit alsof het niet je eigen honden waren, niet je eigen situatie. Wat zou je die mensen adviseren?

En in het begin is er iemand komen kijken, maar bij nieuwe problemen horen nieuwe oplossingen

Er kunnen ook andere medische oorzaken zijn van haar gedrag, of bepaald gedrag stimuleren of juist onderdrukken. Ik denk dan aan een tumor bijvoorbeeld, maar ook pijn kan een invloed hebben op gedrag natuurlijk.

Ik ben geen dierenarts dus ik kan je daar geen raad ingeven.

Herplaatsen zou een optie zijn inderdaad. Maar eerlijk gezegd denk ik dan wel dat je eventuele medische oorzaken wel uit moet sluiten.


Wil in elk geval veel sterkte wensen ermee.

Zowel een Hyper als Hypo, kunnen verschillende uitwerkingen hebben en zijn niet altijd hetzelfde, of allemaal aanwezig.

Raadzaam dus om haar toch te laten controleren.

Het is gewoon zo moeilijk als het je eigen honden zijn!
Ik ben er gewoon emotioneel bij betrokken.
Voor Biko zou ik alles doen. Maar ik wil ook eerlijk zijn tegenover Mekje en haar wel een kans geven.
Ik ga in ieder geval langs de DA en haar na laten kijken, gewoon bloedonderzoek e.d.
Ook maar even contact opnemen met haar oude baasjes en met hun overleggen wat hun willen. Ze willen daar graag bij betrokken blijven, dat begrijp ik ook.
En iemand anders even mee laten kijken.
Probleem is wel dat het zich nu dus vooral voordoet als ik er niet ben.

Ik merk natuurlijk wel andere dingen aan Mekje, ze is enorm aandachtverslaafd.. je moet haar echt wegsturen. Ze slaapt alleen als je haar verplichte rust geeft.

Zelf denk ik wel dat ze het meest gelukkig zou zijn als ze als hondje ergens alleen zou wonen met alle aandacht en tijd voor haar alleen. Want dat is wat ze wil.
In hoeverre ze dan geen andere problemen gaat ontwikkelen weet ik niet, dat zou best kunnen.

Mekje is de helft van Biko, maar waar hij normaal echt voor zichzelf opkomt doet hij dat vanaf dag 1 al niet bij haar.
Hij laat zich in een hoekje drukken en hij laat zich gewoon bijten. Mekje heeft niks.
Buiten probeert ze hem ook de baas te zijn, maar door de ruimte kan hij daar alle kanten op en kiest hij gewoon een andere, of rent hij omver. Hij weegt 32 kilo en zij 15.. Dan maakt ze een duikeling, maar leert daar niet van..
Toch kan Biko het buiten wel goed aan. Hij laat niet zonder meer zijn stok of bal afpakken, zoals in het begin. Niet omdat hij de strijd aangaat, maar omdat hij haar te snel af is. Of de stok loslaat en een andere pakt.

Dit is echt moeilijk hoor!

Heb je al eens gefilmd als je niet thuis bent? Zo kun je de interactie tussen de honden goed zien. Je weet anders nooit wat er zich afspeelt als je er niet bij bent. Daarnaast is inderdaad zoals al gezegd een gedegen onderzoek door dierenarts zeker wel aan te raden.

anoniem geeft een super goede tip, kan heel boeiend zijn en geeft misschien wel antwoord op waar het probleem zit, of liever gezegd, wat er getoond wordt als jij er niet bent.
(heeft ons bij de vorige hond echt verstelt doen staan ooit)

want de interactie tussen de honden is dus niet goed
en dat heeft ook met jou te maken (bedoel ik niet lelijk he, maar dat snap je hopelijk)
iets gaat er niet goed, Mekje neemt rechten die ze niet heeft, namelijk het echte corrigeren in een roedel, het is maar de vraag of haar dat recht is toebedeeld, of dat dat alleen jou toekomt
(maar dat is een beetje zoals ik met mijn hond(en) leef)

te snel werkende schildklier komt niet vaak voor, maar een checkup om alles uit te sluiten is natuurlijk gewoon goed

je kan jezelf enorm blindstaren op jezelf
is mijn ervaring ook, en dan is het de kunst iemand te raadplegen die je vertrouwt maar die ook durft te zeggen waar het fout gaat en wiens advies je voor veel waarde heeft

wij hadden met Gorby zo'n eye opener nodig, en die was hard en heel direct
"Gorby had geen gedragsprobleem, wij hadden een probleem met het gedrag van Gorby"
daar mochten we over na denken en als we daar mee konden instemmen, gingen we verder praten
tuurlijk ligt het complexer, maar de basis van de problemen werd bij ons gelegd, en op zichzelf gezien was dat volkomen terecht, de hond is wie hij is en heeft geen geheime agenda.

Je hebt honden die graag alleen hond zijn, dat ook heel goed kunnen
hier een exemplaar wat bezoek prima vindt, logee, kan ook nog, maar hij zwaait ze nog liever uit, hij heeft er geen boodschap aan, het irriteert hem alleen maar in huis, hoewel ik dolgraag wel een hond erbij zou willen, denk ik er niet over het ook te doen, ik zou Gorby te kort doen, gewoon.... omdat hij zo is.

sterkte en wijsheid !!!

Is inderdaad een goed idee.
Dan moet ik ze even in de woonkamer houden.
Ik had er al aan gedacht. Ik moet dan wel een camera kopen.
En de katten gaan voor de woonkamerdeur plassen als ie dicht is..
maar goed, dat overleef ik ook wel voor een keer

Of een laptop met webcam? Of een camera lenen van iemand. Er is vast wel iemand in de buurt met een camera. Ik heb het zelf al eens met een klant gedaan met skype. Die had zijn laptop aan gezet met skype aan en dan kon ik vanaf mijn huis precies zien wat er gebeurde. Werkte perfect!

Ja dat is wel een idee.
Er zit wel een camera op mn laptop, gewoon is uitvinden of die dat een beetje goed kan opnemen.
Dank voor de tip.

misschien kan je toch eens een GT ernaar laten kijken (die zien toch altijd weer andere dingen als dat je zelf ziet).

Een andere optie is inderdaad zoals Gerdine al voorsteld om Mekje eens een tijdje intern bij iemand te zetten. Misschien kan iemand als Nelis Verhoeven wel doordringen waar jij dit niet kunt omdat je te veel emotioneel betrokken bent.

Mijn ervaring is echt dat hoe meer je als mens emotioneel betrokken bent hoe moeilijker het is voor de hond om stabiel te zijn. Vaak verwarren menselijke emoties de hond alleen maar waardoor ze juist in gedrag terecht kunnen komen die wij liever niet zijn. Daardoor kom je dan weer in in neerwaartse spiraal waar je alleen bijna niet uitkomt.

Het feit dat jij hier alleen niet uitkomt zegt niets over jou als trainer maar meer over hoe dicht jij bij je honden staat.

Hoi Margje,

Ik kan je geen gouden tip geven, ben niet zo'n alles weter wat honden betreft, weet jij alles van haha.

Ik heb Biko ontmoet, wat een mooie en lieve hond, ik vond jullie ook perfect bijelkaar passen, baas en hond. Daarom vind ik het ook zo sneu voor Biko, hij verstopt zich, heeft bijt wonden van Mekje, durft niet eens meer te komen als je hem roept.

Juist als je er een hond bij neemt moet de eerste er van opbloeien, die moet er van genieten, met zijn allen moet je lol hebben.
Soms gaat het niet zoals je wilt, ik weet er alles van, het voelt als falen, maar ik kan me niet voorstellen dat als jij het niet kan oplossen, een ander het wel kan.

Ik hoop natuurlijk dat het goed komt, dat ze samen plezier gaan hebben, en vooral dat Biko zich weer thuis gaat voelen, want dat is toch wel heel belangrijk, nu voelt hij zich vast heel eenzaam.

Dank je Marga, super lief van je!
Ja Biko en ik passen heel goed bij elkaar.
Mekje zorgt er voor dat we niet te lui worden met zn tweeen haha

*diepe zucht*

Morgen een afspraak bij de DA
Ook met Mekje.
Pluisje (het konijn) wordt gecastreerd zodat Plofje (het babykonijn) straks zijn vriendinnetje kan worden zonder dat we babykonijntjes krijgen
Heb gebeld en kan meteen Mekje even na laten kijken.

Ik vraag me af wat er ineens is verandert waardoor ze weer opspeelt.
Doe jij iets anders? Andere gewoonte? Iets verandert in huis? Onbewust een terrein afgebakend voor haar?
Hoe zit jij in je vel? Klinkt gek, maar ik denk dat dit een hondje is waar je veel boven op moet zitten als jij niet lekker in je vel zit; zal ze haar eigen regels weer gaan maken.

Trek je onderscheid in de honden? Je zegt dat Biko je maatje is, de 1e..laat je dit goed aan haar blijken?

Veel vragen.

Margje ik heb geen oplossingen, maar heb zelf ook een pittige tante in huis. Dus ik weet hoe je je voel.
Ik hoop voor jou dat je de juiste oplossing vindt.

Bij Tara werkt, raar maar waar, als ik zeg zachtjes, zachtjes met Bo. Ze stopt gelijk, enigszins verontwaardigt, ik mag ook nooit wat leuks doen.
Maar sinds een paar dagen gebruik ik het ook als ze naar buiten rent, meestal gooit ze zich in hoog tempo tegen de schuttingen aan, ze ziet de buurkat of hoort een buurman, maar als ik zachtjes zegt van te voren, heeft ze haar tempo al aangepast als ze naar buiten gaat.

Ik ben benieuwd of er ook een medische kant bij Mekje meespeelt? Het is een prachtig hondje, ik hoop dat je de juiste oplossing vindt of aangereikt krijgt.

Weet je ook waarom Mekje en haar moeder (geloof ik?) zo vochten? Hoe werd dat getriggerd? Wie begon er, Mekje of de moeder? Misschien kun je door in het verleden te kijken wat duidelijkheid krijgen. Begon Mekje het gevecht dáár, waarom dan? Jaloers (ja, ik weet dat honden dat niet zo kennen, maar voor het gemak noem ik het zo)? Is Mekje juist vaak aangevallen door haar moeder waardoor ze er nu boven op zit, als een kind dat gepest is en nu zelf de dader word?

Je schrijft dat ze aandachtsverslaafd is.
Je schrijft dat Biko misschien naar je keek en ze er toen bovenop vloog.

Misschien zit het probleem daar? Misschien vind zij dat jij van haar bent, en Biko daardoor als concurrentie ziet, of zich de ranghogere voelt omdat Biko confrontaties ontwijkt en daardoor het gevoel krijgt te mogen regelen of Biko aandacht mag of niet?

Je zegt, dat ze tegenstrijdige signalen af geeft, maar is dat ook zo? of vat jij de signalen verkeerd op? hang je de verkeerde conclusies aan de signalen?
Misschien zou je iets meer moeten gaan denken aan het dier op zich, ten eerste de hond gaan observeren zonder hierbij gelijk conclusies te trekken, en als je conclusies gaat trekken moet je na gaan of deze conclusies gebaseerd zijn op ons menselijke denken of zijn ze gebaseerd op het hondse denken. Je moet altijd kritisch zijn, klopt hetgeen je geleerd hebt over honden ook daadwerkelijk met het hoe en waarom honden zo doen.

(Daar komt nog bij, en ik blijf het zeggen, met een clicker en met koekjes bouw je niet een vertrouwensband op met je hond, ook krijgt de hond niet meer respect voor je, dit is alleen goed om bepaalde truckjes aan te leren, als je dit zou willen.)

Maar je kan je erg focussen op een bepaalde trainingsmethode, en deze trainingsmethode zou volgens jou moeten werken, maar hierdoor kan je ook verblind worden. Het praten over trainen op zich vind ik al vreemd, want het probleem zit m vaak in de opvoeding, trainen doe je op bepaalde tijdstippen en onder bepaalde omstandigheden en voor bepaalde evt. sporten die je met een hond doet, maar opvoeden is een kwestie van 24/7, je houding ten opzichte van een hond, wat en hoe sta je ten opzichte van de hond, en wat nog belangrijker is hoe ziet de hond jou....

Als ik je verhaal zo een beetje lees, denk ik aan een hond die misschien wel teveel zelf moet regelen, terwijl zij hier niet echt capabel genoeg voor is, het vechten met de moeder, het hoge plassen, de hoge naar voren gerichte oren, hoge staart, de andere vechtpartijtjes, het zijn tekenen van het niet duidelijk zijn van de rangordes, of het niet duidelijk krijgen van de rangordes, en wat is jou taak als baasje hierin?

Dat is inderdaad wat ik bedoelde toen ik vroeg hoe je in je vel zit.
Ik heb het idee dat het niet duidelijk genoeg is voor haar, jij wellicht niet sterk genoeg bent op het moment.
En dat voor haar aanleiding geeft tot onrust, sneppen en snauwen, jaloersie ook?bezitterigheid.

Ook ik ben van mening dat de clicker geen magic fix is. Dat er veel zit in jou als leider. Je hebt 2 stevige karakters, Biko is ook niet 'peanuts'.. jouw rol bepaalt alles.

Geef haar die ruimte niet, focus je niet te veel op 'arme' Biko..die dopt zijn eigen boontjes wel als jij maar doet wat jij móet doen. leiding pakken en grenzen stellen.
Er wordt niet gevochten, period.
Jij bepaalt.

Ik zou eens kijken naar jouw rol.

En niet te veel Biko beschermen en over ontfermen. Je creeert daar meer onrust.

wat ik me afvraag..is Biko gecastreerd?
zulke honden laten wat makkelijker over zichzelf heen lopen.

en als Mekje de moeder van haar aanviel..is er meer aan de hand.
ik denk dat Mekje een dominante aanleg heeft (wat helemaal niet verkeerd is)

ik denk dat Mekje zich mischien beter voelt met een zeer dominante reu.

een andere tijdelijke oplossing is de pil voor honden.
ik laat zelf liever de natuur zijn gang gaan en ben daarom niet zo dol op castreren.
maar mischien dat je toch tijdelijk de pil kan geven aan Mekje om te kijken of ze daar rustiger van word voordat je gaat castreren en dat het alsnog niet helpt.
mischien heeft ze wel erg veel last van rondgierende hormonen.

en met die hormomen kan je dierenarts je ook helpen.

verder kan het ook helpen door juist de situaties te gaan filmen.
hang een camera op en kijk wat er gebeurd als je weg bent
of wat er gebeurd als ze weer eent mot hebben
laat een vriend of vriendin je een tijdje filmen
gewoon kijken wat er gebeurd want het kan zijn dat je een paar dingen mist.

maar ik vind het gewoon keigoed van je dat je toch een oplossing hiervoor gaat zoeken.

maar...heb je mischien een foto van Mika?
ik ben wel benieuwd naar die mooie aus