hersentumor 
Hallo,
Ik zoek lotgenoten waarvan hun hondje helaas ook een hersentumor heeft / had.
Ik had een boerenfox, Jay, net 10 jaar jong. Hij kreeg ineens zware epileptische aanvallen. Ik heb in Utrecht een MRI scan laten maken en daaruit bleek dat mijn lieve hondje een hersentumor had die de epileptie veroorzaakte. Ik heb hem medicijnen gegeven, phenobarbital tegen de epileptie en prednison om de zwelling weg te halen die om de tumor zat. Na zo'n twee weken ging het ineens weer stukken beter met Jay maar plotseling kwam de epileptie weer terug en heb ik met veel pijn in mijn hart de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen, Jay in laten slapen, om hem uit zijn lijden te verlossen. Met epileptie kunnen honden heel oud worden maar die tumor gaat niet weg. De aanvallen die hij gehad heeft waren vreselijk om te zien. Er zijn nog meer vreselijke details, die ik best wil vertellen als iemand daar interesse in heeft. Ik zit stuk van verdriet en zoek lotgenoten die dit ook meegemaakt hebben, want een hersentumor bij een hond is heel zeldzaam. Ik hoop dat er iemand reageerd.
een onbeschrijflijk verdrietige saskia
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "hersentumor" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
sorry kan niet echt reageren. heb geen ervaring met hersentumor maar wil je wel heel veel sterkte toewensen. goed dat je lotgenoten zoekt. mijn hond shila heeft melkkleirkanker...nou ja daar is het mee begonnen ze zit helemaal onder deze monster tumoren. we genieten van haar zolang zij nog kan. nogmaals sterkte. knuffel nina
Ik wensje heel veel sterkte toe met dit grote verlies.Ik begrijp je verdriet heel goed.
Wij hebben ook een hondje van 7 moeten laten in slapen om dat hij iets in het koppie had hij begon steeds meer aan te vallen en te bijten.
En was niet meer te vertrouwen en ook wij hebben met heel veel verdriet laten inslapen.
Danny (Gast)
Sterkte met dit verlies. Vreselijk om je hondje zo te moeten missen.
Heel veel sterkte met dit grote verlies!
Wat een rot ziekte is het toch ook!
Ervaring met een hersentumor heb ik niet, wel had mijn Dico (Dobermann) botkanker en zat de tumor op zijn schedel... Een klein geluk in deze was dat de tumor naar boven groeide (als een ei op zijn schedel) maar op den duur groeide het toch ook richting de hersenen, begon meer en meer pijn te doen en groeide ook enorm snel... Heb hem voor het echte lijden ging beginnen in laten slapen... Dit is gebeurd vorig jaar Maart, maar het verdriet draag ik nog elke dag met me mee.....
Ik wens je heel veel sterkte toe, ik weet hoe groot het gemis is en hoe leeg het gevoel!
Hoi Nina,
Dankjewel voor je reactie. Wat erg van jou hondje Shila. Ik begrijp dat je je hondje niet laat behandelen of kan dat niet? Ik hoop dat Shila en jij nog lang op een fijne manier van elkaar mogen genieten, geef ze een knuffel van mij en sterkte.
gr saskia
Wij hebben ook een hondje van 7 moeten laten in slapen om dat hij iets in het koppie had hij begon steeds meer aan te vallen en te bijten.
En was niet meer te vertrouwen en ook wij hebben met heel veel verdriet laten inslapen. "
Hoi Corrie,
Dankjewel voor je reactie. 7 jaar is veel te jong voor een hondje....ik begrijp jullie verdriet. Dachten ze dat het iets neurologisch, iets in zijn koppie was of hebben jullie dat laten onderzoeken? Sterkte met dit treurige verlies
gr saskia
Wat een rot ziekte is het toch ook!
Ervaring met een hersentumor heb ik niet, wel had mijn Dico (Dobermann) botkanker en zat de tumor op zijn schedel... Een klein geluk in deze was dat de tumor naar boven groeide (als een ei op zijn schedel) maar op den duur groeide het toch ook richting de hersenen, begon meer en meer pijn te doen en groeide ook enorm snel... Heb hem voor het echte lijden ging beginnen in laten slapen... Dit is gebeurd vorig jaar Maart, maar het verdriet draag ik nog elke dag met me mee.....
Ik wens je heel veel sterkte toe, ik weet hoe groot het gemis is en hoe leeg het gevoel! "
Hoi,
dankjewel voor je reactie. Wat een sneu verhaal over Dico. Dat ze dit allemaal kunnen krijgen. En je voelt je zo machteloos. Ik heb Jay ook voor het erge lijden, behoed voor nog meer ellende. Maar dat moment kiezen was het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Toch goed dat jij dat ook gedaan hebt want als je hondje echt begint af te takelen krijg je dat beeld nooit meer van je netvlies. Toch begrijp ik als geen ander dat je het verdriet elke dag met je meedraagt. Het lege gevoel, de stilte. Ik merk om me heen dat je niet te lang mag treuren om je hondje, meeste mensen snappen dat niet, daarom hou ik zo van honden. Ik wens ook jou heel veel sterkte toe, weet dat ik in ieder geval aan je denk en je begrijp.
liefs saskia
Saskia, ook ik wil reageren, hoewel ik nimmer een hond hebt gehad met een hersentumor, het is altijd verschrikkelijk om je hond zo te zien lijden, en er niets aan te kunnen doen. houd de mooie herinneringen bij je, en probeer de nare dingen naar de achtergrond te dringen.
maak een mooie fotocollage van je hond. en probeer je verdriet een plekje te geven.
ik kan je niet steunen wat betreft de hersentumor van je hond.
Doesjka:,Laika&Snowy 
1 doggies
Saskia, ik wil ook even reageren!
Mijn hond had geen hersentumor. maar wel epelepsie.
En idd dat was zoo ontzettend naar om te zien, op een gegeven moment hebben wij ook de keuze gemaakt haar in te laten slapen.
Ze had er 2 op een dag en ze had het al aan der schildklier, ze had 3 dagen nodig om volledig bij te komen na zo'n aanval, maar die tijd kreeg ze niet.
Ze was letterlijk op!!.
Maar ik wil je wel heel veel sterkte toewensen!
maak een mooie fotocollage van je hond. en probeer je verdriet een plekje te geven.
ik kan je niet steunen wat betreft de hersentumor van je hond. "
Willemijn,
dankjewel voor je reactie en je advies. Ik had al een mooie fotocollage en probeer nog een nieuwe te maken van de afgelopen jaren. Ik hou zeker de mooie herinneringen in mijn hart. Soms moet ik wel aan de nare dingen denken omdat dat de reden is dat ik Jay uit zijn lijden wilde verlossen. Fijn dat je meedenkt.
gr saskia
Mijn hond had geen hersentumor. maar wel epelepsie.
En idd dat was zoo ontzettend naar om te zien, op een gegeven moment hebben wij ook de keuze gemaakt haar in te laten slapen.
Ze had er 2 op een dag en ze had het al aan der schildklier, ze had 3 dagen nodig om volledig bij te komen na zo'n aanval, maar die tijd kreeg ze niet.
Ze was letterlijk op!!.
Maar ik wil je wel heel veel sterkte toewensen! "
Hoi Doesjka,
Fijn dat je reageert. Vreselijk dat jouw hond ook zoveel aanvallen had. De dierenarts zegt dat ze er zelf niks van weten maar het trekt alle energie uit hun lijfje. Dapper dat je die moeilijke beslissing hebt genomen om je hond niet langer te laten lijden, ik weet hoe verschrikkelijk moeilijk dit geweest moet zijn. Dankjewel en jij ook veel sterkte.
gr saskia
Missy 3 doggies
Geen ervaring met hersentumor bij honden. Wel (helaas) bij een vriend en ook mijn moeder. De vriend kon niet meer geholpen worden en heeft nog maar een paar maanden geleefd. Met almaar verder afnemende kwaliteit van leven en ten slotte euthenasie.
Mijn moeder werd geopereerd nadat ze ook rare toevallen en bewustzijnsstoringen had gekregen en de tumor was ontdekt. Na de operatie ging het nog een tijdje redelijk (wel uitval verschijnselen aan spraak en denken), daarna liet haar geest haar in de steek, we weten niet of dat 'gewone' dementie was (w.s. niet het was een raar beeld) of dat de tumor terug was. Zij liet geen MRI meer toe. Ze is ongeveer 1/2 jaar later overleden.
Ik denk dat het heel erg is dat je hebt moeten besluiten je hond te laten gaan. Maar gezien mijn ervaringen, zie boven, denk ik dat je hem veel leed hebt bespaard verder.
Sterkte met het gemis hoor.............. 
Mijn moeder werd geopereerd nadat ze ook rare toevallen en bewustzijnsstoringen had gekregen en de tumor was ontdekt. Na de operatie ging het nog een tijdje redelijk (wel uitval verschijnselen aan spraak en denken), daarna liet haar geest haar in de steek, we weten niet of dat 'gewone' dementie was (w.s. niet het was een raar beeld) of dat de tumor terug was. Zij liet geen MRI meer toe. Ze is ongeveer 1/2 jaar later overleden.
Ik denk dat het heel erg is dat je hebt moeten besluiten je hond te laten gaan. Maar gezien mijn ervaringen, zie boven, denk ik dat je hem veel leed hebt bespaard verder.
Sterkte met het gemis hoor..............
Dankjewel voor je reactie.
Wat een ongelooflijk verdriet, als ik je verhaal lees, echt verschrikkelijk....
Mijn dierenarts zegt dat het bij mensen en honden vaak hetzelfde is, de ziekten en het verloop daarvan. Ik heb nooit geweten dat die beslissing nemen voor Jay zo verschrikkelijk moeilijk was maar mijn dierenarts zegt ook, wees "blij" dat jij dat kan doen want bij mensen is dat vaak niet mogelijk en die hebben dan ondraaglijk lijden, daar heb jij jouw Jay voor behoed. Daar zit wat in maar dat maakt het verdriet en gemis niet minder. Als ik Jay had laten behandelen dan kregen ze de tumor waarschijnlijk niet helemaal weg en zou die ook weer terugkomen. Dit wilde ik hem niet aandoen. Heel veel sterkte voor jou
gr.saskia
"
Anoniem (Gast)
lieve saskia, je heb het jammer genoeg goed begrepen. ik kan shila niet laten behandelen omdat er al uitzaaiingen zijn en ze is een oud dametje van nu inmiddels 15 jaar. de tumoren bij haar tepel zijn in een paar maanden erg hard gaan groeien. pillen om de tumoren te remmen slaan al niet meer aan. ondanks dat de tumoren bij haar tepel gesprongen zijn en ik steeds meer bultjes ondek gaat het goed met haar. ze heeft geen pijn en is nog steeds een vrolijk oud hondje. ze houd zelf haar gespronge bulten schoon. ik spoel het zelf ook een paar keer per dag schoon en doe er zalf op. om haar tussen door rust te geven draag ze ook een rompertje. ze vind het nu vrij normaal om het blauwe pakje aan te hebben en het schoon spoelen doet ook geen pijn en laat ze vrij goed toe.... het doet pijn als ik berichte lees zoals jou bericht. ik weet dat ik zelf ook voor z,n beslissing kom te staan. soms denk ik ook zal ik z,n leven willen elke keer je bulten schoon houden maar als ik dan zie dat ze nog steeds met mij en mijn zoon speelt en niet levensmoe is. ik vind het soms zo moelijk...doe ik het wel goed voor haar .......pff dat bedoel ik nou goed dat je lotgenoten zoek. ik wilde er een klein berichtje van maken. knuffel terug van shila gr nina
Hoi nina,
Ik had gereageerd en een heel bericht geschreven maar ik denk dat er ergens iets niet goed is gegaan.
Wat vreselijk voor shila maar ik lees dat jij ook alles voor haar doet om haar een nog zo aangenaam mogelijk leven te geven. En ik vind ook, als ze nog speelt en blij is, lekker voor haar blijven zorgen, haar vertroetelen. Je wil nooit dat je hondje lijd, maar het is vreselijk moeilijk om "het moment" te bepalen, want je wil ze ook nooit los laten. Uit liefde voor je hondje moet je de juiste beslissing nemen maar die blijft onbeschrijflijk moeilijk. Ik hoop uit mijn hart dat je nog lang van shila mag genieten. Ik denk dat voor shila het allerbelangrijkst is, dat jij bij haar bent. Geef haar een dikke knuffel en veel sterkte.
liefs, saskia
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "hersentumor" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?