HondenPage baasje saskia

Sonja, John, Iggy+ ,Chelsea en Amy. schreef om 22 mei om 13:14
Hoi Saskia, welke teksten van Iggy bedoel je?
Elke en haar bende! schreef om 14 april om 14:57
Hallo Saskia, dankje maar praat niet graag over de laatste momenten van Sloef, erg moeilijk en ook veel schuldgevoel. voor jou zou het ook heel zwaar zijn geweest, je vriend 10jaar naast je zijde hebben en dan de keuze nemen om hem te laten gaan.. maar je hebt alles geprobeerd, en je hebt niet alleen gedacht aan jou maar ook om het welzijn van Jay gedacht. en nu een jaartje geleden maar wss nog heel moeilijk.. JR staan ook wel bekend om epilepsie.. heb jij nog andere diertjes? ikzelf had op dat moment een maltezer en zora had ik toen net een dikke week. heb mij kunnen optrekken aan mijn diertjes hier. maar denk dat het veel moeilijker moet zijn als je jou enige vriend moet achterlaten, en leeg achterblijft... veel maar heel véél sterkte Saskia groetjes Elke
rewana schreef om 21 februari om 22:12
Hoi saskia Bedankt voor je complimentje voor de tattoo. Ben er erg trots op. Zo heb ik Spyro altijd bij me. Wat wil je weten van Spyro ? Ik ben na 3kwart jaar er eindelijk achter gekomen dat zijn agressie werd veroorzaakt door een hersentumor. Het was wel te behandelen maar de kans dat het echt zou werken was heel klein. De specialist schatte het op 5%. Ook zou de behandeling veel pijn veroorzaken en dat was iets wat ik niet wilde en koos na veel overleg met mijn moeder (ik woon op mezelf maar mijn moeder steunde mij heel erg) voor de moeilijkste oplossing ooit. Als je nog meer wilt weten je weet me te vinden !!! groetjes rewana
Dominique & Mackenzie schreef om 26 januari om 17:38
Hoi Saskia, Bedankt voor je krabbel terug. Mijn hondje kreeg epilepsie toen ze ongeveer een jaar oud was. Al van pup af aan hebben we met haar gesukkeld. Het begon met uitslag op haar lichaam. Vervolgens raakte ze door een ontsteking aan haar laatste ruggenwervel verlamd aan haar achterhand. Dit is wonder boven wonder van de ene op de andere dag verbeterd. Toen begon de epilepsie. In het begin begon het met weinig aanvallen, wel 1 per week, maar meer niet. Tot een paar weken later, toen kreeg ze plots veel meer aanvallen. Soms wel 10 op een dag. Hierna zijn we begonnen met verschillende medicatie. Ze kreeg eerst phenoral, toen epikal en later nog keppra van dokter mandigers in Wageningen. 3 jaar lang heeft ze aanvallen gehad. Soms zo erg en zoveel achter elkaar dat ze in een cluster terecht kwam. We moesten dan naar de dierenarts direct om haar onder narcose te brengen (Wat ook helemaal niet goed is voor honden met epilepsie), maar het was de enige mogelijkheid. Ze kwam dan vaak weer bij en dan ging het weer even goed. Uiteindelijk hebben we de aanvallen zodoende onder controle gekregen dat ze iedere 4 weken 1 tot 2 aanvallen kreeg, soms 3. We konden er de klok vaak op zetten wanneer het kwam. De aanvallen die Angel kreeg was typisch een epilepsie aanval. Vaak is ze uren van te voren al erg onrustig. Meestal viel ze dan in slaap en in haar slaap begon ze dan plots te schudden, te verkrampen en te schuimbekken. Ze trok haar mond dan zo ver op en haar tong was helemaal blauw. Op het moment dat het schudden gestopt was en ze bij lag te komen, maar nog niet bij kennnis was, moest ik een spuit phenobarbital in haar rugspier zetten, wat vaak een 2e aanval tegenhield, maar lang niet altijd. Als ze dan bijkwam uit haar aanval, wilde ze naar de huiskamer toe en bleef ze zeker een uur tot 1,5 uur rondjes lopen door het huis. Nog heel onrustig, vaak ging ze na die tijd rustig ergens liggen en haar roes uitslapen. Dit is een beetje hoe een aanval van Angel was. Angel kreeg 10 pillen op een dag, 5 's morgens en 5 's avonds. Iedere keer op dezelfde tijd. De laatste 3 maanden voor haar dood begon ze een raar symptoom te vertonen, ze begon met haar nek te trekken. In het begin dachten wij dat het een voorteken was voor een aanval. Vaak kreeg ze ook die avond of dag een aanval. Wij dachten dat het bij epilepsie hoorde, (achteraf blijkt dat dus gedeeltelijk zo te zijn). Het leek net of ze een stijve nek had die ze los aan het draaien was, heel vreemd en moeilijk uit te leggen, maar jij begrijpt wat ik bedoel. Op het moment dat ze dan ook met haar nek draaide was ze totaal niet fit. Ze was lusteloos, wilde niet eten, wandelen en moest vaak overgeven. Wij dachten dus ook dat dat bij de aanvallen hoorde of dat ze gewoon ziek was. Totdat ik dokter Mandigers mailde. Hij zei mij dat dit geen verschijnsels voor epilepsie was. Hierdoor ben in een bloedonderzoek gaan doen. Alles was daarbij goed. Vanaf dat moment ging het allemaal heel snel. Ze raakte van de been af en wilde niks meer. Ze was lusteloos, lag maar op de bank en kon niet meer op haar benen staan. Ze viel heel de tijd om en kon dan ook niet meer opstaan. Het is niet te beschrijven hoe je je dan voelt. Dan keek ze me met van die oogjes aan van "ik kan niet meer, pak me alsjeblieft op". Toch bleef ze iedere keer proberen, ze was echt een bikkel! Tot die zaterdag, 17 december, 's morgens heeft ze nog geplast en geprobeerd te lopen. Een uur later kon ze niets meer. Niet staan, niet lopen, niets, ze was totaal verlamd. Ook kregen we bijna geen contact meer met haar. We hebben toen ook de keuze moeten maken. Ik heb tegen haar gezegd en gevraagd "schatje, is het goed zo?" Toen ik dat vroeg en zei, likte ze me en vielen haar ogen weer dicht. Toen wist ik dat het genoeg was, ze kon niet meer, ze was op. Ik heb toen de keus gemaakt om naar de dierenarts te gaan en haar een spuitje te laten geven. De moeilijkste beslissing die ik ooit heb moeten maken. Ik heb me dan ook lang afgevraagd of het de goede keus was. Totdat ik dingen begon te lezen op internet. Achteraf is me een hoop duidelijk geworden. Dinsdag voordat ze stierf was ze heel onrustig, ze bleef rondlopen, en ging maar niet liggen, uren en uren. Haar bolletje was gloeiend heet, gewoon niet te geloven. Ik zei toen ook al tegen mijn ouders van, er is iets niet goed in dat bolletje en dat was ook zo. Vanaf dat moment begon ze ook om te vallen en verlammingsverschijnselen te vertonen. Eerst dacht ik een hersenbloeding. Maar nu denk ik toch echt dat het een tumor geweest is. Ik vind het zo moeilijk om haar niet meer bij me te hebben. Ze sliep altijd bij me en nu is ze er niet meer, ik huil iedere avond in mijn bed. Nu ik dit schrijf ook weer. Ik heb nog nooit zoveel van iets/iemand gehouden als van haar, en nu is ze er niet meer. Ik heb maar zo kort van haar mogen genieten, als ik me rot voelde, deed ze wel weer iets stoms waardoor ik moest lachen. Of ze kwam me troosten. We voelde elkaar zo goed aan. Nu is er echt een leegte. Ik vind het nog iedere dag moeilijk om thuis te komen en er is geen Angel die op me wacht. Het is nu 6 weken geleden, maar het blijft moeilijk, iedere dag weer...
Dominique & Mackenzie schreef om 13 januari om 21:24
Hoi Saskia, ik was net een forum aan het lezen en kwam een berichtje van je tegen. Dat jou hondje met zijn hoofd naar achter draaide. Ik kreeg letterlijk kippenvel over mijn hele lichaam.. Mijn hondje deed dat ook..:( dit geeft me nu eindelijk wat meer duidelijkheid en weet ik dat ik het goed heb gedaan..
Dominique & Mackenzie schreef om 13 januari om 18:54
Hoi Saskia, Dankjewel voor je krabbel. Angel had echt een hele zware vorm van epilepsie. Ze kreeg 10 pillen op een dag en daarnaast nog prednison. Het is zo iets verschrikkelijks he, je kan gewoon niks doen en het is gewoon iedere keer wachten tot de aanval komt. Iedere keer heb je dan toch weer die hoop als het dan een dag of week langer wegblijft, dat het misschien wel nooit meer terug komt, maar dat is niet zo. Mijn hondje had het ook echt al van pup af aan. Was dat bij jou hondje ook? Echt een hel die epilepsie. Ze denken nu ook dat ze een tumortje gehad heeft of dat ze een hersenbloeding/infarct erbij heeft gehad. Ze zeiden dat het niks met de epilepsie te maken had, maar het komt er natuurlijk wel extra bovenop en het heeft ook met het hoofd te maken natuurlijk. Dus ik denk dat het een combinatie van alles is geweest. Ik wil jou ook nog veel sterkte wensen :'(
Joyce&Jay schreef om 07 oktober om 09:59
Hoi hoi, Sorry voor mijn late reactie!! Wat een mooie hond was jou Jay.. kan je verdriet zo goed voorstellen na 10 jaar.. :( Heel erg veel sterkte!! Ik kom inderdaad weinig hondjes tegen die Jay heetten, best leuk toch?? We hebben een mooie naam gekozen! Liefss Joyce
Floor Arensman schreef om 26 september om 17:04
Misschien in de toekomst weer een boerenfox als het verdriet een beetje is gesleten of ben je er nog niet aan toe weet een leuk nestje met een reuze lieve moederhond de moeder van Nina heeft op 17 aug puppies gekregen ik heb er al twee en drie wordt toch echt wat te veel.groetjes Floor tara en Nina.
Floor Arensman schreef om 26 september om 17:02
Wat een mooie boerenfox zeg en wat erg wat hem is overkomen dat gemis gaan nooit weg en het voordeel van boerenfoxen zijn dat ze zo trouw zijn en onvoorwaardelijk van je houden sterkte ermee wel leuk dat je mijn vriendje bent geworden.Mijn hond nouska had ik uit het asiel toen ze een jaar was ze was mishandeld in haar jonge leven en heeft daar altijd een tik aan overgehouden vooral mannen moest ze niet maar was zeer trouw aan de baas ze was altijd gezond toen ze 17 jaar was kreeg ze een hersenbloeding en hebben we haar moeten laten inslapen.Nu heb ik tara van 7 jaar en Nina van 2 jaar schatten zijn ze zijn ook met elkaar echte maatjes.
Justme schreef om 04 september om 21:23
Hoi hoi, Dank je wel voor je krabbel. Jij hebt ook een mooi gedicht geplaatst op je profiel. Liefs
nina + schreef om 01 september om 20:29
hoi saskia, ja miss is er iets mis gegaan. maar heb je berichtje onder hersentumor gelezen. wilde je bedanken voor je medeleven. wat heb je trouwens een mooi gedicht gemaakt. de rillingen lopen over mij rug...nogmaals bedankt en veel sterkte meid. gr nina
Dobry schreef om 22 augustus om 20:45
Hoi Saskia, dankjewel voor het compliment, ja wat kunnen asielhonden lief en aanhankelijk zijn he. Wat was Jay een lieverd, wat een heerlijk snoetje. Ja het gedichtje heb ik zelf geschreven, het loopt ook niet helemaal lekker haha, maar dat geeft niet. groetjes Arina

Laat ook een krabbel achter
Om een krabbel achter te laten moet je eerst inloggen