Ja chris dat denk ik wel
Maar er is nog nooit wat echt vreselijks gebeurd hoor
Ze heeft nog nooit een hond verwond eigenlijk
En gelukkig ook
Maar ik hoor vaak wat is het toch een vreselijke leuke hond
Ik zeg dan altijd ja hé
Maar denk dan o jee als ze toch is bij al de mensen terecht gekomen was die haar graag wouden hebben
Had ze dan ook mogen blijven
Dat zijn vaak mijn gedachtes
Niet dat ik mijn zelf op wil hemelen hoor
Maar ik ben stapel gek op haar
Met alles wat er bij hoort
En neem dat andere dat ze niet goed gaat met alle honden voor lief
En ik hou er rekening mee
Ga geen confrontaties aan aan de riem
Ga gewoon de andere kant op als ik denk van dat gaat niet goed
Moet wel zeggen als Taat de ruimte heeft
Bijvoorbeeld op de hei dat dat stukke beter gaat dan aan de riem
Dit is niet om Taat nu in het zwarte dag licht te zetten he
Want echt het is een schat voor ons en voor mensen die ze goed kent ook
Het hele bejaarde tehuis dweept met haar
En ze kan perfect om gaan met demente mensen
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Voor alle mensen met een herplaatser mensen met puppy mogen ook reageren hoor" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Onze eerste hond was een herplaatser, schotse collie van 1.5 jaar met toch wel wat gedragsproblemen.
Ze was vals naar andere teefjes 1 in het bijzonder deze leefde ook bij die mensen dus de situatie was onhoudbaar.
Ze had een kijkje op mannen en zeker met pet op, en heel erg de drang om het ons te beschermen zeker toen we kinderen kregen is dat wel eens uit de hand gelopen.
Dat is dan zo'n probleem. Ik had dus pups en een man met pet.Nooit problemen gehad behalve dat er wel eens een haar op zijn uniform zat
goed topic joke
zelf nog nooit een pup gehad (ouders wel)
2 herplaatsers onze eerste hond kruising holl/mech herder was 2 jaar toen die bij ons kwam,had vele curcussen gevolgd,kende alle commandos enz een goede herplaatser dus
(we hebben er een fantastische hond aan gehad)
skinny gedumpt fokteefje bang,niet zindelijk enz enz enz heel veel werk van gehad,nog meer dan van een pup,een hondje met een heel verleden
een herplaatsing zeker niet onderschatten,mijn man wil na skinny geen hond meer,maar zou zo weer voor een herplaatser gaan)
hier dus heel duidelijk de TEL toegepast zoals criss dat zo mooi heeft verwoord,en heeft haar vruchten afgeworpen.
Ja Marit dat heb je heel goed omschreven
Marit, natuurlijk is dat de methode! Ik probeer dat zelf ook te doen, maar als iemand mij iets zegt of iets doet waar ik last van heb, reageer ik daar wel op. Het lukt me niet altijd 'om door te lopen'
Ik ben het met alle reakties eens, nog een ander punt, wat ik ook vaker lees is dat mensen boos zijn op het asiel omdat het karakter niet goed doorgegeven zou zijn. Naar mijn mening moet je blanco tegenover een herplaatser zijn, hem dus nemen zoals hij komt en vandaaruit eraan gaan werken. Als een hond bij zijn vorige baas bepaald gedrag vertoonde, hoeft dat gedrag nog niet automatisch bij de nieuwe eigenaar ook zo te zijn. Het hangt van zoveel factoren af. Ook als hij in het asiel met alle honden kon bijvoorbeeld hoeft dat buiten nog niet zo te zijn.
In mijn persoonlijk geval werd er vantevoren gezegd dat er weinig te vertellen valt over de hond, behalve hoe ze zich in het asiel gedraagt.
Lola was ook een hond die uitviel naar alles, zelfs naar ons hapte, van angst nergens langsdurfde, zich voor dood liet neervallen en niet meer verder wilde lopen. Toch zou ik haar niet als een moeilijke hond willen omschrijven, ze was in een asiel en kwam in een andere omgeving, dus moest wennen, niets meer en niets minder. Door zo'n hond wordt je wel gedwongen om heel goed op te letten, dingen voorzijn, goed op de lichaamstaal letten, zorgen dat je zelf rust en kalmte uitstraald etc. Het is een intensieve tijd, je leert er heel veel van, je investeert veel, maar krijgt er oneindig veel voor terug: een hond die weer rustig kan gaan wandelen, weer plezier in haar leven heeft, een eigen koppie heeft en niet meer overal voor schrikt.
Dus ook ik kom tot de conclusie dat een herplaatser minstens zoveel werk is als een pup, in sommige gevallen juist veel meer werk en veel langer om resultaat te zien. In sommige andere gevallen kan je geluk hebben en heb je een kant en klare perfect opgevoedde hond, maar daarvan uitgaan kan je niet.
Dat is dan zo'n probleem. Ik had dus pups en een man met pet.Nooit problemen gehad behalve dat er wel eens een haar op zijn uniform zat
Ik had gelukkig een opa met een pet en samen met h'm hebben we haar geleerd dat zowel mannen en dan ook nog met pet heeeel leuk zijn, duurde ff maar dan heb je ook wat
En een collie is natuurlijk een fantastische ras met een zeer zacht karakter, we hebben er echt een super fijne lieve hond aangehad.
En ik hou er rekening mee
Ga geen confrontaties aan aan de riem
Ga gewoon de andere kant op als ik denk van dat gaat niet goed
Moet wel zeggen als Taat de ruimte heeft
Bijvoorbeeld op de hei dat dat stukke beter gaat dan aan de riem
Joke, zulke dingen doe ik ook en ik wilde eerlijk gezegd dat iedereen met een hond aan de lijn dat zo zou doen, aan de lijn wekt toch veel meer spanning op dan zonder lijn.
wij hebben zelf ook meerder herplaatsers thuis gehad en hebben met 2 heel veel geluk gehad die waren gewoon super lief luisterde goed enz maar we hebben ook 1 hondje uit het asiel gehad en die hebben we na een paar weken terug moeten brengen .
Ik en mijn zusje waren net 6 en 7 jaar oud en bobby verdedigde alles wat ie maar kon pakken en beet dan ook echt door.
Hij was ook bang van ALLES ,hij was als zwerfhond in het asiel gekomen en waarschijnlijk jarenlang mishandeld.
Waardoor hij bij de simpelste dingen echt aanviel en door beet,een keer heeft ie zelfs door mijn vader zijn werkschoen heen gebeten tot bloedens toe en toen hebben mijn ouders toch de keus moeten maken hem terug te brengen want het was geen doen aangezien ik en mijn zusje nog zo klein waren.
Hij heeft in die paar weken tijd mijn vader tot 5 keer toe tot bloedens toe doorgebeten.
Uiteindelijk hebben ze hem in het asiel ook in laten slapen omdat hij gewoon te vals was om te herplaatsen.
vind dat ook nog steeds super erg maar ook ik kan wel begrijpen dat je in sommige gevallen ervoor moet kiezen hem toch weg te doen ook al doet dat nog zo veel pijn.
Leuk topic! Herplaatsers moet je zeker niet nemen omdat het makkelijker zou zijn dan als je een pup zou nemen, je slaat alleen de zindelijkheidstraining over vind ik zelf. Verder is het net zo veel werk omdat je het dier niet kent, hij of zij zal je gaan uitproberen omdat ze je grenzen niet kennen, doen pupjes ook. Maar verder is een volwassen hond meestal al wel opgevoed en kent de basis commando's wel, hoeft bij lange niet altijd zo te wezen natuurlijk.
Daarbij komt het verschil van wat bij de vorige eigenaar mocht en wat bij jou bijvoorbeeld niet mag, daar kun je erg veel werk aan hebben.
Mijn eerste herplaatsertje Kira kende totaal geen manieren en moest continue begeleiding hebben, Chica (mijn 2de herplaatsertje)bijvoorbeeld had deze wel geleerd, al had Chika een zware obsessie die erg moeilijk af te leren valt, is natuurlijk ook wel karakter-ras gebonden.
Ze hebben altijd pup of herplaatser punten waarbij je veel werk aan hebt, er komt nooit een hond bij je die je metteen 100% begrijpt en accepteerd zonder je uit te proberen en dus heb je er werk aan.
Dat is nu eenmaal de voorwaarde van hun eeuwige trouw aan mensen hahaha!
Dat is ook zeker fout alleen tegen ons hebben ze niet gezegd toen we hem terug brachten dat ze hem dan in lieten slapen ,wij hoorde dat later van een kennis van ons die daar werkte..
de reden dat mijn ouders hem toch hadden genomen ondanks dat ze geen achtergrond wisten was omdat ze hem toch een kans wilde geven en op de een of andere manier was ie tegen ons heel anders als in het asiel,schijnbaar konden hun hem niet eens uitlaten terwijl ik met mijn 7jaar oud hem wel kon uitlaten zonder trekken enz.
Dat gedrag kwam naar boven toen ik of mijn zusje speelgoed hadden laten slingeren en me ouders dat wilde afpakken alleen op den duur had ie dus papa gebeten en durfde mijn ouders zelfs als ze naar het toilet moesten osn niet meer alleen te laten met bobby en dat was ook het moment dat we hem terug brachten ,daar hebben we ook allemaal super veel verdriet van gehad.
maar uiteindelijk denk ik dat het voor bobby beter is dat ze hem hebben laten gaan ,dan kreeg ie tenminste de rust die hij verdiende.
Ik wil hiermee geen mensen bang maken want dit is natuurlijk wel een uitzonderlijk geval maar denk goed na voor je aan een herplaatser begint want het is niet alleen maar leuk en gemakkelijk!!
Het klinkt misschien heel gek maar juist door deze ervaring heb ik vanaf die leeftijd gezegd als ik ooit een hond neem word het er een uit het asiel of een ander soort herplaatser en geen pup!
Wat fijn dat jullie allemaal je ervaringen hier neer zetten
Hoop dat en hoop mensen dit topic lezen
En naar gaan denken dat ook een herplaatser veel werk op kan leveren
Simba was 7 maanden toen we hem uit het asiel haalden. Was zindelijk, lief maar hevig voor een labrador. Wel heeft hij veel angst voor een borstelsteel. Mss heeft hij daar slechte herinneringen aan. Voor de rest geen problemen. Perra hebben we ook uit het asiel en zij was 8 maanden. Ze leefde in spanje bij belgen en die belgen zijn naar belgie gekomen wegens gezondheidsredenen en hebben haar naar het asiel gebracht. Perra liet geen gevoelens zien mmaar was ook wel zindelijk. Stal ook wel eten en at haar uitwerpselen op. Nu is ze heel uitbundig, probeert somsnog wel eten te stelen maar voor de rest gaat het uitstekend. Ze is een echte knuffelmie. Je gaat toch uitgebreid kennis maken met de hond die je verkiest in het asiel en dan zie je toch al veel. En ook bij een fokker moet je het afwachten of het wel de hond wordt die je dacht...
ik heb 5 jaar in een asiel gewerkt, ook honden geplaatst bij mensen, job zat al 2 maanden in het asiel en bleek thuis toch heel anders hoor.
ook ik heb honden geplaatst die terug kwamen omdat ze beten. dan denk je eerst dat het aan de mensen ligt omdat je in het asiel totaal geen problemen hebt gehad met de hond. vervolgens weer terug om hetzelfde dan vertel je het er wel bij maar de hond blijft een kans behouden. (na de 3 e x en een cursus houd het helaas wel op)
ook honden die geplaatst waren weer terug omdat ze beten volgende herplaatsing blijkt het bij die eigenaren een super hond te zijn.
ook andersom: honden in het asiel die mega gefrustreert zijn en eenmaal in een huis dus schaapjes blijken te zijn.
denk dat veel ook af hangt van de baas-hond combi. en waar mensen toe bereid zijn. helaas zijn de honden in het asiel ook pup geweest en toch is er ergens iet fout gegaan.
ook ik vraag me af of vooral job een andere hond geweest zou zijn wanneer ik m als pup zou hebben gehad, maar ja dan had ik hem ook niet gehad.
nu wil iedereen m hebben dan zeg ik ook dat hij uit het asiel komt en daar genoeg andere honden zitten die ook zo kunnen worden.
Ik heb chipke in huis gehaald toen ie 1 jaar was. Hij was zindelijk, wat ik al heel gemakkelijk vond maar voor de rest kon ie niks. Ondertussen kent ie al heel wat commando's, kan ie een paar leuke truckjes en kan hij los. Eigenlijk is het redelijk makkelijk gegaan met hem maar dat is misschien omdat ie nog jong was.
Mijn vorige hondje, een boerenfox, hebben we geadopteerd toen ie 13 was. Hij was ook zindelijk maar trok aan de lijn, was niet vriendelijk tegen kinderen, had baknijd, stal eten waar ie maar kon. Dat is nooit echt goedgekomen. Het lukte gewoon niet. Dus altijd alleen wandelen, nooit los, altijd vast zetten als er kinderen op bezoek kwamen, ...
Het kan dus alle kanten opgaan met een herplaatser hé. Ligt heel aan de socialisatie, opvoeding, aard van de hond en hoe die in het verleden behandeld is
Onze asielzoeker klopt volgens de gebruiksaanwijzing die we erbij hebben gehad.
Voor veel mensen een reden om hem absoluut niet te nemen, voor ons juist wel.
Groeit een pup altijd goed op??, meestal wel, maar kunnen ook verknipt raken.
Hoeveel asielhonden zijn er hier op HP aanwezig in vergelijking met alle asielhonden in Nederland??.
Mischien 2%.!?
Dus om me nu een goed beeld te kunnen vormen over welke situatie er nu beter is??
Ik lees hier juist veel verhalen van mensen die hulp zoeken bij het gedrag van een asielzoekert (opzich prima natuurlijk), maar dan krijg je het idee dat er dus vaak wat mis is..
Maar als je landelijk kijkt naar alle asielhonden (de andere 98%), denkt dat het allemaal wel meevalt met de problemen.
Dit topic is ook niet bedoelt om hoeveel problemen er zijn met een herplaatser Landsheer
Want dan zal niemand meer een herplaatser nemen
Dit topic is bedoelt of je nou drukker bent met een pup of een herplaatser
En naar mijn idee maakt dat niet uit wat je neemt
Dat je net zo druk bent met een herplaatser als een pup
Mooi om alle reacties te lezen. Alles wat bij het lezen van Joke's eerste post door mij heen ging is eignlijk al geschreven. Ik kan geen vergelijking maken. Ik heb nog nooit een pupsel vanaf de start mogen begeleiden naar volwassenheid.
Ik heb nu 4 herplaatsers in totaal gehad. Allemaal anders, maar wel allemaal met hun eigen historie en daardoor reeds opgebouwde gebruiksaanwijzing die niet bijgeleverd was. Stuk voor stuk geen makkelijke herplaatsers.
Wat volgens mij belangrijk is om vooraf bij stil te staan is dat je bij herplaatsers;
-een verrassingspakketje krijgt (gebruiksaanwijzing die niet bijgeleverd is), waar het tijd en vertrouwen nodig heeft om echt te leren kennen en inzicht te krijgen
-waar je bij een pup bepaalde standaard dingen weet (als je je goed voorbereid) waar je voor komt te staan (zindelijkheidtraining, opvoeding etc), is dit bij een herplaatser vaak afwachten.
-allereerst vaak te dealen hebt met een stuk herplaatstress (soms terugval in gedrag waarvan niets bekend was) en dit is voor heel veel mensen ontmodigend en reden om de hond weer terug te brengen.
-te maken krijgt met een periode waarin je rust, regelmaat en stabiliteit moet gaan opbouwen alvorens je kunt gaan denken aan en het werken aan bepaalde dingen
-vaak te maken hebt met erfenissen uit het verleden van de hond waar je soms niets van weet, maar wel met de gevolgen aan de slag moet.
-soms te maken krijgt met een hond waarmee het extreem moeilijk is om een vertrouwensrelatie mee op te bouwen (die wel noodzakelijk is voor goede samenwerking). Dat vraagt soms heel wat tijd, geduld, inzicht en creativiteit om dit op te bouwen.
Ik denk zeker niet dat alle herplaatsers zo ingewikkeld zijn als het gemiddelde van de herplaatsers die ik (gehad) heb. Maar het beroerde is dat dit lang niet altijd van tevoren te voorspellen is. Als mensen bewust en uit passie, liefde, kiezen voor een herplaatser is het belangrijk zich te realiseren dat dit zich niet altijd laat voorspellen. Realiseer je dat je een verrassingpakketje in huis haalt wat het produkt is van zijn unieke eigenheid en levensverhaal. Het zijn niet vaak honden die je direct dankbaar in de armen vallen. Daarom is het zo belangrijk dat je er als mens blanco, maar vol vertrouwen instapt. Zonder verwachtingen en droombeelden. Maak jullie eigen droombeeld waar door stapje voor stapje samen op weg te gaan. En bind er geen termijn aan, water stroomt
Voor mij is het een passie.
Jeetje petra wat heb jij dat mooi omschreven zeg
Geweldig
Tja, mensen zeggen dat het aan de geschiedenis van de hond ligt, de hond zelf, het baasje. Ik denk dat asielen ook nog wel wat beter werk kunnen doen. Ik kreeg over Dobby te horen dat hij angstig was, en druk. Ja hij kon loslopen. Hij vond ballen leuk.
Als je weet hoe Dobby dan echt is... niet angstig, vind juist alles en iedereen leuk, ja druk, nee niet loslopen. Ballen zijn inderdaad leuk, maar daar kun je ook moeilijk mis mee zitten.
Het is net alsof je naar een autohandelaar gaat. De informatie die je krijgt kan goed zijn, maar ook niet. Zoals de hond aan je gepresenteerd word kan kloppen, maar ook niet. Zoals de hond zich bij kennismaking gedraagt kan kloppen, maar ook niet.
Je kunt dus uit het asiel komen met een geweldig mooie rode Ferrari, of een glimmend mooi rood wrak vol technische problemen. Je weet het niet van tevoren. Je probeert logisch na te denken en de juiste keuze te maken, maar als de asiels al niet de goede informatie hebben/geven blijft het net een loterij.
Ik vind eigenlijk dat dat allemaal wel wat professioneler kan. Gedragstesten misschien. Gedragstherapeuten die in het asiel met dieren werken. Niet een of ander persoon die eigenlijk niet voldoende kennis heeft wat betreft probleemgedrag en oplossing daarvan. Je laat een persoon die autostoelen bekleed ook niet een auto verkopen.
Ik kies zelf eerder voor een herplaatser omdat ik weet wat voor hond ik in huis haal, en wat ik kan verwachten.
Bij veel herplaatsers weet je dat juist niet vantevoren toch?
Mijn ervaringen met onze herplaatser?
Dat ik me al dikwijls de bedenking heb gemaakt ; 'Hadden we haar maar al als pub gehad.'
Begrijp me niet verkeerd, we zijn dol op Sasha, maar ze heeft doordat ze als pub niet de juiste en nodige aandacht heeft gekregen wat slechte gewoonten ontwikkeld waar ik soms geen antwoord op weet. Ze plast niet in huis, kan alleen zijn (al was dat één van de redenen dat ze zo gezegd weg moest), is lief voor kinderen, voor alle mensen trouwens...
En daar zit het nu net... ze is té lief voor mensen, ziet ze aankomen en gaat in kwispel modus lang voordat ik kan zeggen/roepen niet aanhalen. De reactie die je dan krijgt is, maar ze is zo lief ...
Is ze ook, maar ze heeft duidelijk geleerd om die gevoelens op te wekken en is er zéér goed in, probeer die focus van je hond maar te krijgen als ze iedere voorbijganger zo lief vind en in de helft van de gevallen nog eens in dat gedrag bevestigd wordt.
Dus minder werk als een pup, dat weet ik nog zo niet, veel werk en zeker een werk van liefde én van lange adem.
Het had voor ons gemakkelijker én minder werk geweest om haar ineens -met haar gouden karakter- juist op te voeden dan haar continu te moeten corrigeren op wat veel mensen een 'luxe-probleem' vinden.
Zou ik terug een herplaatser nemen? Ik wel, genoeg lieve honden in het asiel te vinden (met een hoekje af soms, maar ik vind mezelf nu ook niet perfect ), bij mijn man gaat het eerder over ooit terug een hond nemen na Sasha. (En hij was degene die perse een hond wilde ) . Hij heeft de workload duidelijk onderschat, en dan ben ik nog degene die meest met Sasha in de weer is...
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Voor alle mensen met een herplaatser mensen met puppy mogen ook reageren hoor" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?