rare vraag misschien

Je vraagt om advies maar wil eigenlijk maar 1 ding horen.
Zoals ik al eerder zei, misschien druk je je wat ongelukkig uit maar het klinkt gewoon niet alsof je een hond een stabiel huis kan bieden om deze wijze.

Ik snap je probleem echt niet, en komt bij mij (ondanks dat ik alles gelezen heb) nog steeds over als jaloezie.
Je bent bang dat het knuffelen niet meer gebeurd?????

Sorry maar hoe doen andere mensen dat dan met 2 of meer honden?????

Er is niets leuker voor je hond dan er een maatje bij te hebben, dus maak er niet zo'n probleem van.

Ik heb er ook 2, tuurlijk spelen ze, maar daar zijn het honden voor, dat wil zeker niet zeggen dat ze absoluut geen aandacht van de baas meer willen!
Ik snap ook niet hoe je op die gedachten kan komen?

Het is een hond en die denken daar echt niet zo over na.

Daarnaast om eerst een hond uit het asiel te halen en als jij het niet vind gaan (omdat jij geen aandacht meer krijgt van je hond) hem weer terug brengen, sorry maar dat vind ik echt ziek.

Je moet je niet zo onzeker opstellen, dat heeft geen nut en dan gaat het altijd fout.
De energie die jij uitstraalt geef je door aan je hond en dan wordt hij ook onzeker, wat helemaal niet nodig is.

Als je blijft twijfelen zou ik het niet doen, dat is alleen maar zielig voor de hond die je in huis gaat nemen.
Is hij net gewent, wordt hij weer terug gebracht, want de nieuwe eigenaar kan er niet tegen dat de honden spelen.........


Ik denk niet dat je een geschikt persoon bent voor 2 honden.

Klinkt misschien hard, maar dat kan niet anders.

En een kat? Of is dat een raar idee? Asiels stromen weer vol met nestjes, misschien is dat wat voor jullie en Chevy.

Ja schrijft het gewoon een beetje onhandig neer. Maar ik begrijp nu wel wat je bedoeld denk ik.
Natuurlijk kun je ook gewoon samen gaan wandelen, dat doe ik ook hoor. Maar ik zorg wel dat ik iedere dag iets met de honden apart doe wat hen leuk vinden. Kiwi vind het heerlijk om een eind te wandelen maar Jamie houdt er veel meer van om lekker op schoot te slapen of wat te trainen, trucjes leren o.i.d., iedere hond is daarin weer verschillend.

Maar als je de honden áltijd samen uitlaat en alles samen laat doen krijg je honden die te veel aan elkaar hangen en nooit zonder elkaar kunnen. Dat is, vind ik, niet goed.

Twee honden is leuk maar ook meer werk, je moet je aandacht wel verdelen. Denk er gewoon nog even goed over na, zet de voor- en nadelen op een rijtje.

Sorry flowydragon ik vind het een heel raar verhaal wat jij vertelt.Ik raad het je ten zeerste af om nog een hond te nemen.Het is geen gebruiksvoorwerp maar een levend iets.
Misschien eerst een therapie volgen voor jezelf voor verlatingangst.Sorry dat ik het misschien cru zeg maar ik heb heel veel moeite met jou verhaal.

Het blijft klinken als jaloezie!
Tuurlijk zijn dan 2 honden blij dat je thuis bent, maar dat lijkt me niet mee dan normaal.

Leg dan eens uit waarom jij denk dat het niet meer het geval zal zijn als je 2 honden hebt!

Sjah het kan beide kanten opgaan.

Hier wordt ik door 2 honden uitbundig begroet als ik thuiskom, ook bij mijn vriend doen ze dit.
Ze gaan samen mee wandelen 9 van de 10 keer en dan spelen ze heerlijk met elkaar maar ook veel ieder met andere honden.
Thuis liggen ze of beide op de bank, of 1 op de bank en 1 ergens anders of allebei samen in hun mand.
Het zal mij echt een rotzorg zijn of ze nou samen in de mand liggen of samen bij mij of allebei apart.

Ik snap eerlijk gezegd je hele probleem niet maar dat kan aan mij liggen.
Je maakt je zorgen over iets terwijl je geen idee hebt hoe het is om 2 honden te hebben.
Dat is hetzelfde als je zorgen maken over wat er volgende maand gaat gebeuren snap je.

Ik denk dat je je meer zorgen moet gaan maken of het wel klikt tussen de honden en tussen jou/ je vriend en de nieuwe hond als dat je geen aandacht meer krijgt.

En daarnaast je hebt een hond toch???
Geen 2e vriend, of vervanging van je vriend.

Daarbij als ik zo al je verhalen lees, denk ik dat de hond de baas is in huis en bepaald hoe en wat er gebeurd.


Wij knuffelen als wij dat willen, niet op aandringen van de hond.

Vind het ook klinken als jaloezie
Jij bent te bang dat jij niet meer het belangrijkste bent maar straks de nieuwe hond.
Als je nu al zoveel twijfelt zou ik het niet doen.
Je kan beter 1 hondje hebben.....dan ben jij het belangrijkste voor haar/hem

Zou zelf graag een 2e hond willen
Lijkt me juist super een vriendje maar mijn vriend wil het niet

En tuurlijk zijn ze blij als je nog thuis komt.

Ik zou eerst heel goed aan jezelf gaan werken.
Lees je eigen berichten nog eens door. Het is zo overduidelijk dat je niet goed
in je vel zit. Het klinkt ook een beetje onvolwassen eerlijk gezegd.

Werk er eerst aan dat je goed in je vel zit, dat is voor iedereen toch beter?
Wat nou als er tegenslagen zijn met de asiel hond, ben je wel in staat die op te vangen?

Ik heb dagen gehad dat ik hier 5 honden in huis had en alle vijf lagen ze op of naast me... Ik heb altijd twee honden gehad en ze waren altijd blij als ik thuis kwam... Ze lagen altijd bij mij en sliepen altijd bij mij...

Maar jouw probleem is niet alleen of ze wel of niet naast of bij je komen liggen... Dit gaat veel dieper bij jou... Iemand praat met je mee en die geen snapt je ineens... Maar de goed bedoelde meningen van anderen om er niet aan te beginnen daar hoor ik geen reactie op verder...

Het is jouw onzekerheid en dat zul je projecteren op de honden, daarom dus gewoon niet doen... Als je vriend een hond wil waarom dan niet gewoon samen dingen doen met jouw hond, ik zie dat probeleem echt niet..

Ik denk dat ik je kern'probleem' wel begrijp. Het is een 'kind'angst denk ik. Angst voor verandering, angst voor afwijzing?

Ik denk dat het heel belangrijk is om voor ogen te blijven houden dat jij zelf verantwoordelijk bent en blijft voor de band met iedere hond afzonderlijk. Wat jij daarin investeert krijg je ook weer terug. Natuurlijk zullen ze lekker rollebollen als het klikt en misschien willen ze liever wat vaker samen contactliggen dan op de bank bij jou, maar als jij zorgt voor individuele qualitytime dan blijf jij hoe dan ook in beeld. Als je dit niet doet en de honden het zelf laat uitzoeken loop je kans dat je inderdaad de 'mevrouw' wordt 'die het vlees snijdt'. Maar dan zullen ze in meerdere opzichten lak aan je hebben vermoed ik

Ik denk dat het goed is als je durft te kijken naar je eigen angst en daarmee aan de slag durft te gaan om het te overwinnen. Dat is denk ik fijner dan jouw 'kind'angsten projecteren op de hond. Misschien dat je dan ook beter 'klaar' bent voor een tweede.

Jullie hebben ook een fret lees ik, dan kan je vriend die toch op schoot nemen tijdens een film... fretten hebben ook een hoog knuffelgehalte...

Even afgezien van waarom je twijfelt en of er nu jaloezie in het spel is of niet enz enz...

Persoonlijk denk ik zelf gewoon niet dat het in jouw situatie verstandig is er een hond bij te nemen. Je hebt nu al best wat twijfels en die twijfels zul je ook nog hebben als je de hond net in huis hebt gehaald. Mijn mening is dat je het ten eerste bij twijfel zowiezo al niet moet doen. Je brengt jouw emotie's ook over op je honden en zeker voor een eventueel nieuwe hond is dat geen prettig iets als dit jouw emotie's zijn. Daarnaast ben je al bezig om te kijken of je de hond kunt terug brengen als je het niks vindt (om het zo maar even te zeggen) en dat geeft gewoon aan dat de twijfel nu al (in mijn ogen) veel te groot is.

Zelf heb ik dus 3 honden, maar ik heb ze alledrie echt alleen voor mezelf genomen en altijd met de gedachte ze tot hun dood bij me te hebben. Nooit heb ik eraan gedacht om te kijken of ik ze terug kan brengen ofzo mocht ik het niks vinden. Ik zal heel eerlijk zijn, Jessy hebben wij opgehaald toen ze 4 jaar was. Helaas bleek Jessy extreem angstig te zijn (lees: als ik haar riep kwam ze kruipend naar me toe, rolde op haar rug en plaste over zichzelf heen). Jessy bleek een heel nerveus en enorm gestresst hondje te zijn en blaffen kon ze ook flink. Ik zelf hou totaal niet van nerveuze, angstige en blafgrage honden. Ik heb me vaak aan haar geërgerd en kon maar moeilijk een klik met haar krijgen. Maar ik had haar in huis genomen en ik had voor haar gekozen, dus ben ik ondanks een stuk tegenzin flink met haar gaan trainen enz enz.... Helaas kan ik de sporen van haar vorige baasjes niet uitwissen en heb ik moeten leren om haar te accepteren zoals ze is, te gaan focussen op haar goede eigenschappen en zo toch een klik met haar te vinden.

Zoals ik jouw topic lees denk ik dat jij Jessy dan bijvoorbeeld allang had terug gebracht

Misschien moet je anders eerst eens een logeer hond erbij nemen om te kijken hoe je dit vind

Ik praat haar niet naar de mond, maar als ze weet hoe het werkt, dan valt er misschien iets van haar af. Een tweede hond afraden is goed voor nu, maar daarmee is haar probleem naar de toekomst toe niet weg. Haar vriend zijn gevoelens kun je toch ook niet uitschakelen? Als hij een topic zou starten, hoe zouden we daar dan op reageren? Je vriendin draait wel bij?! Snap je wat ik bedoel?

Als haar vriend een topic zou openen blijf ik bij mijn punt.
Je kan alleen honden toevoegen aan de ' roedel' als je roedel stabiel is.
Deze ' roedel' is niet stabiel en zal eerst aan zichzelf moeten werken.

Je kan gevoelens niet uitschakelen...maar honden moeten ook niet de dupe worden van de
egoitische trekken van de mens.

Het is overduidelijk dat ze wanhopig op zoek is naar iemand die zegt ' Ik zou het lekker doen' en klaar is de discussie.

Ik sluit me helemaal aan bij chocomelk. Bij twijfel niet doen en al helemaal niet met de indekking vooraf van weer terug kunnen doen.

Ik kan me een topic herinneren van niet zo lang geleden waarin je aangaf dat je vriend pertinent geen tweede hond wilde en dat je daardoor een kans moest laten gaan. In datzelfde topic gaf je ook aan dat je geen hond wilde waar al van alles mee was. Die kans loop je natuurlijk toch met een asielhond. Ik zou er heel goed over nadenken of dit wel het juiste moment is.

Soms moeten we even onze emoties uitzetten en even heel goed naar het verstand luisteren.

Ok ik ben mee. Kende die topic niet

ik vind je niet alleen jaloers maar ook heel egoistsich. als ik vanuit jouw perspectief paart: en chevy dan? die moet jou toch ook delen met je vriend? of wat als jij die hond leuker vind dan chevy. mag ik vragen hoe oud je bent? met het idee dat ik van je heb snap ik niet dat je al samenwoont.

mijn mening: een hond heb je als gezin en niet als persoon. stel dat de honden 1x tegen elkaar grommen, zit de hond alweer in het asiel, weet zeker dat je naar problemen gaat zoeken.
neem GEEN hond erbij, die verdien je niet eens.

sorry maar ben gewoon pissig op mensen zoals jij!

Ik heb het andere topic nog even nagelezen en daarin lees ik dat jijzelf ook aangeeft dat je niet klaar bent voor een tweede. Gef jezelf de tijd om te groeien en te ontwikkelen zodat je er straks ontspannen en vol verwachting ook echt klaar voor bent!

Gaan we hier onze tijd aan spenderen? Zonde!

Anders moeten we zometeen onze tijd spenderen aan het topic ' Help, moet ik Bruno weg doen?'

Is er misschien een link van dat andere topic?

Vind ik wel boeiend om ook even te lezen....