rare vraag misschien

Ik denk dat ik je verhaal wel begrijp. Wat ik ervan begrijp is dat je bang bent voor veranderingen bij je huidige hond waar je het nu zo leuk mee hebt.
Denk dat je deze veranderingen van te voren niet kan weten , maar dat je het wel positief kan maken.

Gr,

Ik heb heel veel respect voor de mensen (al heb ik het nog meer voor de dieren) maar als iemand een hond wil halen uit het asiel en vervolgens terug wil brengen als blijkt dat de hond het te goed met de andere hond kan vinden dan kan ik totaal geen respect hebben... Hoe de situatie verder ook is, alleen de gedachten al vind ik respectloos naar de dieren toe! En ik denk dan toch liever aan die dieren dan aan "waarom doet of denkt iemand zo gek"....

We moeten niet vergeten dat de dieren altijd maar de dupe zijn door bizare gedachtes en handelingen van de mensen...

zo bedoel ik het ook niet!!!
ik bedoel te zeggen dat mensen toch ook haar op een andere manier kunnen uitleggen dat dit de bedoeling niet is?
waarom gelijk allemaal zo fel?
ik denk dat je op een rustige manier dingen uitleggen meer bereikt dan gelijk met zijn allen erboven op te springen!
op de manier zoals het nu vaak gaat in topics waar mensen advies vragen, dat er zovaak zo fel gereageert word schrikt mensen af en dat is zo jammer van dit forum.

wij kennen de hele situatie niet,misschien is het wel iets psychologisch of heeft ze een beperking,je weet het nooit vanachter een scherm!
en dat bedoel ik dus te zeggen,je weet nooit de hele situatie.
en door af te schrikken gaan mensen vaak denken van nou laat maar ik vraag niets meer, we nemen gewoon een hond erbij en dan zien we wel!
en dat is toch precies wat we niet willen?!

ik bedoel dit voor niemand persoonlijk overigens maar gewoon in het algemeen omdat ik het zovaak tegenkom op hp

ik snap hoe je je voelt.
In het begin zal jij niet de leukste persoon zijn en zullen ze meer met elkaar bezig zijn.

Maar ik heb hier gemerkt dat als jij goede band hebt met allebei jij ook genoeg aandacht krijgt

En als je zelf wilt werken eraan, houdt bij hoe ze reageren wanneer jij bijv weg bent geweest en weer thuis komt. Hoe blij is chevy dan.

Ik zou zelf zeggen ik zou het niet doen, en eerst hard aan je eigen probleem werken. maja. Ik ken de situatie verder niet

Ik snap je reactie maar toch vind ik niet dat ik wat minder fel hoef te reageren. Bij mij komt het hard binnen, zeker omdat ik ook haar vorige topic heb gelezen.

Ik vroeg me dan ook al hardop af of ze wel goed bij haar hoofd was. Misschien hard, zeker voor iemand met een beperking (als dat het geval is), maar dat maakt het in mijn ogen absoluut niet minder erg. Ik geef gewoon geen reacties met een roze strik er omheen zodat de TS zich wat minder aangevallen/teleurgesteld voelt. Het is zoals het is en soms is het leven wat hard.

Niet doen.

Kort maar krachtig. Ben ik het mee eens

Wij hebben nu dus Turbo erbij. Hij is nu 4 maanden en echt de aller beste vrienden met bentley (11 maanden)
Soms zijn wij even helemaal uit het zicht bij alle 2 maar kunnen wij weer genieten van hun spel, daarin tegen hebben we nu 2 honden om te knuffelen en leuke dingen mee te doen.

Je hebt eerder kans dat de honden "jaloers" op elkaar worden omdat ze allebei tegelijk aandacht van JOU willen.
Sowieso moet je pas aandacht geven als JIJ dat wil en niet de hond. Maar dat terzijde.

Een 2e hond neem je erbij in de hoop dat hij/zij met je 1e hond een super band krijgt.
Wil je dat niet, dan niet aan beginnen.

Als je zoveel twijfel hebt zou ik het niet doen.
Mijn ouders hebben een roedel thuis van als ik en mijn hond erbij zijn 3 honden. Die geven zowel aan elkaar als aan ons veel aandacht. Nu hoef ik ook niet altijd een hond op schoot en vind ik het wel lekker als ik een keer ongestoord tegen mijn vriend aan kan kruipen.

Idd kort maar krachtig,
Als je zo twijfelt gaat het niet goed komen, sowieso. Dus

Ik zou als ik jou was maar eerst eens een goede pshychiater zoeken.
Zo kom je dan hopelijk van je jaloerse,egoisme af.
Verder sluit ik me bij Sammy&Flex aan.
Hard zijn is tenminste wél eerlijk,daar word dan weer niet naar gekeken,jammer.

en jochem de fret???hij zit toch ook graag op schoot??
jij de hond en je man de fret.

en als je je man wilt knuffelen laatje je hond lekker met de fret spelen ook leuk toch??
en er is ook niks mis met je ventje knuffelen toch??
tis geen verplichting om tijdens film kijken beide met een hond op schoot te zitten.

ik zie me al aankomen bij mijn man.

"kom schat we gaan film kijken,jij marley en ik lilo ,of jij lilo en ik marley"

kom op zeg!

die fret heb je al toch!

Ik sluit me bij de reactie Veronique aan. Ik vind sommige reacties heel erg cru overkomen en niet in verhouding staan tot het schrijven van TS, die wellicht in de beleving van velen emotioneel wat 'anders' overkomt. Het lijkt mij dan ook niet echt nodig om op deze botte wijze te reageren. Met iets meer respect en opbouwende kritiek (ipv afbrekend) heeft een boodschap meer kans van slagen om binnen te komen bij de ontvanger.

Er zijn hele gezinnen die samen de hond uitlaten. Je hoeft toch niet allemaal je eigen hond te hebben. Mijn vorige hond trok heel erg naar mijn ex maar om daar nou jaloers op te worden, helemaal niet. Hond blij, ik blij.

Misschien zijn de reacties bot maar ik denk dat als we het lief en vriendelijk brengen het niet binnenkomt. Het hele plan ligt al klaar, een zot plan bovendien. Ik heb een tweede hond weg moeten doen omdat het niet klikte met mijn eerste hond, dat is pas erg. Zij vindt het een onoverkomelijke ramp als de hondjes het goed met elkaar kunnen vinden ?!? Daarbij ziet ze niet in hoe raar en ongewoon dat is. Ze verdedigt het zelfs. Tijd voor de psycholoog in plaats van een tweede hond.

Tijd voor de psycholoog in plaats van een tweede hond.

Ja, dat is wel wat dit topic oproept. Ook bij mij. En ik heb dat ook al in een reactie verwerkt. En nee geen zijden handschoentjes, gewoon helder en oprecht. Ik spreek me niet uit over dat mensen er iets over schrijven, maar wel over de manier waarop. Dat mag mijns inziens ook iets minder cru. TS komt erg jong over (al is ze dat misschien niet), maar voor mij wel iets om rekening mee te houden.

Ik snap je tenslotte wel hoor. Ik kan me wel inbeelden hoe het voor jou is. Ik weet wat je wil zeggen. Maar toch: dan zou ik geen 2de hond nemen.

Volgens mij als het verhaal van de TS goed wordt gelezen, zegt ze zelf ook al dat ze dus echt een probleem heeft, met het aandacht verdelen en/of aandacht te kort krijgen. Ze zegt meermalen dat haar gedachtes daarover wel heel gek zijn. Dat van een asielhond halen en evt. als die problemen gaan spelen, dan weer terugbrengen is inderdaad geen goed idee. Maar mensen ze vraagt hier i.e.g. nog een mening van ons over, ze heeft het tenminste nog niet gedaan. Om zo afschuwelijk iemand af te kraken, is ook weer niet nodig.

Ze is 23 en paraveterinair en biotechnisch laborant. Lijkt me toch niet zo "beperkt".

Ik zou alsnog gaan voor de tegoedbon

Makkelijker met ruilen....

Ook intelligente mensen kunnen geestelijke problemen hebben, en Einstein was bijvoorbeeld een autist.

ik vind het een beetje een raar verhaal
je zegt dat je niet jaloers bent maar zo komt het wel heel erg over.

En een asiel hond ff ruilen als JIJ jaloers word???
dat vind ik best wel gemeen...

ik zal het niet doen

Hahahahahahahahahahahahaha!!!!
sorry hoor maar ik ga echt kapot van het lachen door ale reacties hier!

en iedereen vergeet dat die lievert ook nog een fret genaamt jochem heeft!!!

kroelt die niet ?????

Het mooie aan intelligentie is dat je dit positief kunt gebruiken, bijvoorbeeld om je problemen aan te pakken. In dit geval is het gebruikt om een waterdicht plan te timmeren voor het geval een tweede hondje vriendjes wordt met een eerste hondje. De verwijzingen naar een psycholoog zijn volgens mij ook helemaal niet naar bedoeld. Zo onzeker nog minstens 50 jaar op deze wereld rondlopen lijkt mij geen pretje. Probeer er iets aan te doen, lukt dat niet pas je omgeving er dan op aan.

Tegenwoordig zien steeds meer artsen de gunstige uitwerking die honden op mensen kunnen hebben. Bij mij vond mijn psychiater een hond zelfs belangrijker dan eten koken. Hierin vind ik het wel een voorwaarde dat je een normale relatie kunt hebben met een hond. Als samenwonend stel 'vechten' om de hond vind ik ver gaan. Deze hond heeft een dusdanig zware taak dat ie nooit gemist kan worden maar die dag komt wel ooit. Is daar dan nog mee te leven ?

@Ria,

De verwijzingen naar een psycholoog zijn volgens mij ook helemaal niet naar bedoeld.

Als je het hele topic doorleest zul je lezen dat ik niet doel op mensen die haar aanspreken op de verantwoordlijkheid om eerst met zichzelf aan de slag te gaan. Dat is wijzer dan alle emoties te projecteren op de hond(en). Mijn schrijven is gericht aan mensen die echt zeer cru uit de hoek komen, het belachelijk maken met denigrerende opmerkingen. Dat is mijns inziens helemaal niet nodig.

Maar vreemd met dieren om gaan is dan wel nodig?

Door zulke mensen zitten de asielen over vol....

Veel mensen zien dieren nog steeds als een gebruiksvoorwerp, maar een dier heeft toch emoties...

Deze vrouw heeft een keuze, die hond die ze uit het asiel wil plukken heeft niks in te brengen en heef dus ook geen keuze...

Sommige mensen zijn misschien hard in hun oordeel, maar ze zijn wel eerlijk... Het is en blijft een vaag verhaal... Ik dacht in eerste instantie dat iemand hier voor de grap zoiets had gepost om de boel op te hitsen... Maar toen ik zag dat ze al vaker reageerde op het forum had ik door dat het serieus was en heb ik een reactie gegeven...

Sommige reacties zijn misschien wel hard, al vind ik die van mezelf trouwens niet hard... Maar geef toe, het hele bericht waar dit topic mee gestart is, die is pas hard...

Maar vreemd met dieren om gaan is dan wel nodig?

Deze vrouw heeft een keuze, die hond die ze uit het asiel wil plukken heeft niks in te brengen en heef dus ook geen keuze...


Zoals ik het hele verhaal van TS lees, schat ik in dat ze zich onvoldoende bewust van de kant van de hond, de behoeften en gevoelens van het dier. Ze is vooral erg bezig met zichzelf, haar behoeften, haar gevoelens en haar angsten die ze projecteert op de honden. Nee dat vind ook ik geen uitgangspositie om aan een hond te beginnen, of dit nu een pup is, herplaatser of asielhond.
Confronterende reacties vind ik helemaal niet erg, maar wel als ze bot en kwetsend zijn. Dit stoot eerder af dan dat je iemand en stuk bewustzijn meegeeft. C'est le ton qui fait la musique.

Overigens lees ik hier in andere topics vaak genoeg dat mensen die full time werken of opvoeding niet zien zitten wordt aangeraden dan 'maar' beter te kiezen voor een asielhond. Het is dus niet zo vreemd dat sommige mensen denken dat je deze dieren makkelijker zijn. Vergeten we voor het gemak even alle stress van het heen en weer schuiven.

Ik heb nooit anders gehad dan herplaatsers en asielhonden en dit is een passie, geen optie.

Daar ben ik het ook helemaal mee eens! Of het nu een pup of een asielhond is, alle honden hebben het zelfde nodig... Als je fulltime werkt vind ik persoonlijk dat je beter niet aan een hond kunt beginnen... Ook geen asielhond... Wil je toch echt een hond dan vind ik dat je verantwoordelijkheid moet nemen en een goede oppas/opvang voor de hond moet vinden... En dan bedoel ik niet 5 keer in de week iemand anders... Een vast adres zodat de hond alsnog stabiliteit heeft in een vertrouwde omgeving..

Jammer genoeg zitten er nog veels te veel honden veels te lang en te vaak alleen, mensen willen vaak wel een hond maar willen niet alle verzorging op zich nemen...

Dat is in dit verhaal natuurlijk ook een beetje zo... De vriend wil... Maar de vriendin ziet het niet echt zitten... Het is al duidelijk dat dit geen goede basis is voor een hond....

ik zou zeker niet aan een nieuwe hond beginnen als je twijfeld.....en dan een asielhond op proef????.....je lijkt wel niet goed snik.Ik werk zelf in een asiel en die honden hebben al genoeg meegemaakt,dus is het helemaal niet goed om van het éne gezin naar de andere te hoppen omdat je even wil proberen.zowiezo doe je dat met geen één hond ook met een pup moet je gweoon weten waar je aan begint.....en anders niet doen!!!! Het zijn geen dingen maar levende wezens!!!!

Zoals het er nu uitziet lijkt het erop of Flowydragon heeft afgehaakt. Dit is het laatste wat ik wilde. Als zij zo fair is om haar vraag en twijfels hier neer te schrijven, dan is dat heel flink van haar. Ze weet zelf ook wel waar het probleem zit hoor.
Hoeveel mensen die niet op HP zitten 'nemen' gewoon een hond, zonder dat de goegemeente hier iets van weet. (kijk maar naar Spanje bijv., of onze asielcentra)
Nogmaals, ik praat haar niet naar de mond, en ken ook de voorgeschiedenis niet, maar als je je kwetsbaar opstelt, is het laatste wat je verwacht onderuit gehaald te worden. Natuurlijk is een hond geen 'interieurattribuut' , en is een kwetsbare asielhond dan zeker geen optie, maar ik denk dat dat maar was om haar twijfels in te kleden.
Ik wens haar veel succes toe in het vinden van het juiste evenwicht, da's al wat ik nog kan zeggen. En volgens mij denkt ze daar al lang over na.

ja ik keur haar niet goed maar ik denk dat ik haar begrijp.
ik denk dat ze er niks kan aan doen hoe raar het ook klinkt.

ik heb heel dit topic gelezen.

allesinds als je nog meeleest ik denk dat het beste is dat je geen nieuw hondje erbij neemt.
ik begrijp dat je het moeilijk hebt me nieuwe dingen.
de angst en onzekerheid ja ik begrijp je wel hoor

je hebt er allesinds goed aan gedaan om raad te vragen
ik hoop dat je aan somige antwoorden iets hebt.

het ging nu ook goed met je 1 hondje.
houd het zo en geniet van dit hondje


het komt waarschijnlijk hard aan en je had liever anders gehoord
maar ik ben eerlijk doe het niet neem er geen hondje bij.


groetjes nadine