Bijou is plots overleden

Ocharme lieve Caitlin

Heel veel sterkte gewenst, moet echt verschrikkelijk zijn en dan nog de manier waarop...

1 ding is zeker, denk eraan hoe gelukkig je Bijou haar leventje gemaakt hebt! Het wordt een supersterretje aan de hemel! xxx

Wat een lieve Konijntjes zeg
Ze zijn ook echt heel mooi

Ik kwam weer even spieken hoe het gaat...

Fijn dat de as bij je is...
Zo heb je haar toch nog een beetje bij je.

Ook ik ben benieuwd naar de kist.
Zal vast een ontzettend mooi eerbetoon voor Bijou worden.

Wat een leuke konijntjes... Echt schatjes.
Hopelijk werkt het om een klein beetje afleiding te krijgen...

Caitlin,
zijn je teksten al binnen? Je uitleg eerder, heb ik begrepen maar ik moet nu opeens er aan denken of ze al binnen zijn. En anders duurt dat wel heel lang. Of zit er echt een lange tijd aan verbonden omdat het geen standaard teksten zijn?

wat doe jij dit knap allemaal zeg.....je bent een voorbeeld...
en wat een schatjes die konijntjes wil je ooit weer een hondje of heb je zoiets van daar wil ik nu nog lang niet aan denken...
onze odile overleed 27 sept 2007 en ik zei ik neem nooit meer een hond...
binnen een week was ik op zoek naar nestjes en 1 nov was bram er...geen vervanging maar ik mist echt een hond een maatje

Weer even een berichtje..Ik heb inmiddels contact gehad met de webwinkel van de teksten, er was blijkbaar ergens iets mis gegaan waardoor het niet op de post gegaan is.
Ze hebben gezegd het donderdag op de post te doen, dus ik zit nog in de wachtstand..Moet er toch echt volgende week zijn.
Houd nu vooral mijn hart vast of het wel gelukt is, want de klantenservice bij hun is zwaar belabberd.

Verder gaat het wel oke, ik zit nu in een ander deel van het proces lijkt het wel. Alles is nu heel erg verdoofd, ik kan gewoon over haar praten zonder enige emotie.
Niet bewust, maar het lijkt even alsof de tranen op zijn. Er gaat geen seconde voorbij dat ik niet aan haar denk.

Heb nu een week lang geen kaarsje meer gebrand bij haar urn, dat is puur gevoelsmatig. Ik probeer gewoon te doen wat voor mij het beste voelt. Ik had heel erg gehoopt dat de urn/as het gemis minder zou maken, dat ze dan dichterbij zou voelen.
Maar dat is helemaal niet zo, en daar ben ik wat teleurgesteld in. Het is weer niet zo dat ik de as dan uit ga strooien hoor, wil het wel bij me houden, maar het heeft (nog) geen emotionele waarde.

De dagen dat ik geen afspraken heb ga ik naar het asiel, en dat is prettig om bezig te zijn met honden.
Onbewust ga je op zoek naar die ene asielhond die nét dat ene karaktertrekje heeft, of een beetje op haar lijkt.
Die ga ik natuurlijk nooit vinden, maar onbewust ga je daar toch naar zoeken.

Uiteraard zijn jullie de eerste die de kist zien als die af is!! Zodra de teksten binnen zijn ga ik de kist afmaken, en zal dan direct foto's maken en hier laten zien.

He Caitlin,

Dat verdoofde gevoel herken ik wel. Ik denk dat het een manier is van je lichaam om je te beschermen tegen nog meer verdriet. Op een gegeven moment grijpt je wezen in en zegt dat het genoeg is geweest met de tranen en het verdriet. Dan krijg je een soort van schild omdat je ook verder moet.
Ik heb zelf de as van Duplo laten uitstrooien, ik vond het een eng idee om dat in huis te hebben. Ik was heel bang dat de katten het zouden omgooien ofzoiets en ik hem zou moeten opzuigen. Raar maar daar dacht ik telkens aan.
Het viel mij ook een beetje tegen met de as van mijn Oma dat ik haar niet voelde als ik daarbij was. En dat verwacht je toch wel..
Misschien moet dat ook nog wel komen.. is het nog te vroeg om dat te gaan voelen omdat het gewoon teveel voor je is.

Wens je veel sterkte en veel succes met de kist.

Liefs, Margje

Bedankt Margje, ik dacht wel al dat het bij het proces van rouwverwerking hoorde, het is zo raar dat het gevoel nu ineens weg is.
Het gemis uiteraard niet, maar het voelt heel anders, heel verdoofd. Ik neem aan dat dat vanzelf weer wegtrekt.
De ''waarom'' vragen zijn weer weg, of beter gezegd; ik heb ze naast me neer gelegd. Nu heb ik meer van die angsten die eigenlijk nergens op slaan, ik ben bang dat ik haar vergeet bijvoorbeeld, bang dat ik me niet meer voor de geest kan halen hoe ze er uit ziet, hoe ze rook, al dat soort dingetjes.
Terwijl ik héél veel foto's heb, een filmpje, wat wil je nog meer.
Vannacht was ook zo naar, ik heb al een aantal jaar last van iedere nacht nachtmerries, dat is heel erg vervelend, maar raak je ook aan gewend.
Nog nooit heb ik over Bijou gedroomd, niet toen ze in leven was en nu ook niet. Ik dacht dat als ik ooit over haar zou dromen dat dit dan een mooie droom word.
Vannacht was dus een nachtmerrie inclusief Bijou, ze had een aanvaring met een herdershond, heel apart. Waar dat dan vandaan komt géén idee, maar het is wel erg vervelend wakker worden.

Ik had ook de angst dat ik de urn om zou gooien. Heb er even over gedacht om wat as ergens anders in te doen en dit bij mijn moeder thuis op te slaan ofzo, zodat je altijd reserve hebt.
Heb dit niet gedaan, de urn is met heel veel moeite open te krijgen en niet breekbaar, en staat veilig op het bureau, de kans dat er dus wat mee gebeurd is vrij klein.
Ik hoop dat de as op ten duur wat meer voor me gaat betekenen, zo niet dan niet, maar voor nu is het helemaal niet bijzonder.
Eng vind ik het niet, het is maar stof denk ik dan, de echte Bijou zit niet in de urn.

Lieve Caitlin,
De droom die je hebt gehad, met Bijou en de herdershond.............die zul je niet letterlijk moeten vertalen, maar figuurlijk om te weten wat deze droom heeft betekend.
Verder betekend loslaten absoluut geen vergeten! Je hoeft dus niet bang te zijn dat je Bijou vergeet, hoe ze er uit gezien heeft, hoe ze rook, hoe ze keek, hoe ze liep......dat zul je echt niet vergeten.
En over de mooie urn, maak geen zorgen. Ik her er hier 5 op de kast staan. Alle 5 de honden waren speciaal voor mij, ze hadden alle 5 iets anders waar ik ze aan kan herinneren. De urnen op zich zijn niet speciaal, eigenlijk ook hun as niet, omdat ze zoals je zelf al zegt, er niet inzitten. Maar een urn kan je zien als een symbool dat je Bijou voor altijd bij je hebt en niet alleen in gedachten.
Een soort van tastbaarheid, dat als je naar de urn kijkt, dat je haar dan weer ziet.

Nachtmerries zijn niet fijn, maar vertellen je een hele boel. Nachtmerries vertellen je leven, waar je mee worstelt en waar je meer zit. Dromen zijn altijd een weerspiegeling van wat je overdag meemaakt, hoe je er mee omgaat en hoe je het oplost.Als je ergens heel druk mee bent, dan zal dat verder gaan in je slaap en dus in je dromen. Zaak is dan om waar je ook mee zit, dat je daar aan gaat werken en dat je probeert om dat eerst op te lossen. Hoe moeilijk dat ook kan zijn!

Dikke knuffel van mij.