Bijou is plots overleden

Als ik dit filmpje zie krijg ik gewoon tranen in me ogen !
veel sterkte !

Wat een mooi filmpje, lief.

Bedankt Hannah, voor het nieuwe filmpje! Het gedichtje is inderdaad erg mooi en toepasselijk voor iedere hondenliefhebber/bezitter.

Gister heb ik alle spullen van Bijou in haar herinneringskist gedaan. Haar mooie voerstandaard staat nog wel in de keuken, net als dat haar medicijnschema op de koelkast hangt (voor mijn o zo goede geheugen).
Dat wil ik nog even zo laten staan, zodra ik de teksten heb ontvangen en die op de kist heb gekregen, zal ik deze spullen er ook in doen.

Het was wel vreemd, al haar spulletjes weer even vasthouden, haar lekkere en mooie dikke gebreide vest voor de koude dagen.
In haar K9-tuigje zitten allemaal haartjes vast aan de stof, normaal irriteerde ik me aan die haartjes die overal in je kleding prikten, en nu is ieder haartje wat ik vind goud waard.
Het tuigje heb ik dan ook in een plastic zakje gedaan, zodat de haartjes er op blijven.
Haar favorietje speeltje, ''Eendje'', als ik daar 1 keer in knijpte dan kwam ze al aangestormd om te spelen, nu kan ik er 20x in knijpen maar ze komt niet meer.
Dat zijn hele vreemde en verdrietige dingen.

Het is heel zwaar, Bijou was alles voor mij, en nu moet ik mijn leven opnieuw zien in te richten zonder haar.
Ik ga dinsdag mijn vrijwilligerscontract tekenen bij het dierenasiel, kan dan direct aan de slag met de honden uitlaten.
Ik zie daar wel wat tegenop. Het was al erg pittig, ook toen Bijou er nog was. En nu is Bijou er niet meer die op mij wacht als ik terugkom, maar kom ik alleen thuis.
Wel denk/hoop ik dat deze honden mij afleiding kunnen geven. Wat is er nu prettiger dan omringd te zijn met honden, ze blijven een passie van mij.

De afgelopen dagen loop ik met een vraag rond, namelijk wat eruit de autopsie zou zijn gekomen.
Een ''wat als'' vraag, waar je helemaal niets mee op schiet. Het is niet zo dat ik er spijt van heb dat ik het niet heb laten doen,
als het bij wijze van spreken nu nog steeds zou kunnen, zou ik het nog steeds niet doen.
Maar ja, ik snap het nog steeds niet. Waarom gebeurd zoiets?

Ik ben zeer benieuwd naar de teksten die ik heb laten maken voor de kist, ik hoop dat alles lukt.
Mijn pleegkitten is gearriveerd bij mijn moeder, een echt lieverdje, zeer ondeugend, maar daar houden we van !
Het is wel heel anders dan een hond, ze komt niet achter me aan gerend als ik even weg ga, ze is al heel zelfstandig.
Maar ja, dat zijn katten.

Lieve Caitlin,
Ik krijg veel van zulke vragen in mijn praktijk en ik probeer daar altijd een antwoord op te geven, hoewel het soms erg moeilijk is om te verwoorden hoe en waarom.
Elke gebeurtenis in je leven, gebeurd met een reden. Soms weet iemand gelijk de reden, soms duurt het jaren voordat duidelijk wordt waarom. De puzzelstukjes komen dan opeens bijeen en wordt het de hele gebeurtenis helder.
Als ik je raad mag geven, probeer je zoveel mogelijk je openen te stellen voor deze vraag. Niet dat je er elke dag aan moet denken, maar leg de vraag wel opzij. Dit zal moeilijk zijn, omdat je misschien niet weet hoe je dat het beste kan doen. Maar het antwoord op deze vraag, omdat je er zo mee zit, zal ooit bij je binnen komen.

Omdat ik zo met je meeleef meis...............kijk maar even in je pb box. Ik wil je graag een voorstel doen.
Dikke knuffel van mij.

Caitlin, zo verdrietig voor je.

Caitlin,

ik zie je bericht nu pas.
Oooooooooooooh, wat erg meid, IK kan het me haast al niet voorstellen, wat verschrikkelijk.
Wat zul je haar missen, zo'n geweldig hondje.......jemig ik ben vol ongeloof!!

Caitlin, heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel sterkte toegewenst bij het dragen van het verlies van je geweldig lieve hondje.

sterkte hoor

Ik wil je, ook vandaag, even veel sterkte wensen. Ik weet zeker dat de kist ook prachtig gaat worden!

Sterkte Caitlin!!




xx Hannah

Ik ben nou wel erg benieuwd naar de kist

Hoe vidn je het nu om in het asiel te werken?

Ja ik ook, die teksten zijn er nog steeds niet..Een kant en klare tekst duurt ruim een week voordat je dat in huis hebt, dus een zelfgemaakte tekst duurt minimaal 2x zo lang.
Even afwachten, volgende week zou het er toch wel moeten zijn, lijkt me, ik zal van de week even contact met ze opnemen.
Word ook nogal moe van het wachten!

In het asiel gaat het goed, het is leuk werk in de zin dat je even er op uit kan met een hond, en het is dankbaar werk natuurlijk.
Maar dat is het wel, het zijn natuurlijk allemaal wildvreemde honden, dus je hebt er geen klik of band mee, en dat moet je ook voorkomen, want de bedoeling is dat ze zo snel mogelijk weer weg gaan natuurlijk

Ik heb sinds gister 2 fluffy dwergkonijntjes, ik heb ervaring met alle mogelijke kleine huisdieren, en het leek me wel fijn, weer wat leven in de brouwerij.
Dus op naar de Ranzijn in Zaandam (eerste keer dat ik daar geweest ben), geweldig grote afdeling voor kleine diertjes.
Zagen er allemaal super uit, hele schone bak/ren, en ik had er al direct 2 op het oog, en dat waren toevallig vrouwtjes gelukkig.

Het is niet te vergelijken naturlijk met een hond of een kat, maar er is weer wat leven in huis, en iets om te knuffelen. Ze zijn beiden ontzettend lief, tam en vooral nieuwsgierig.
Liggen lekker op schoot met zn tweetjes te slapen, of rennen de kamer rond.
Heb uiteraard een kooi, maar ik houd er niet van een dier in een kooi te houden de hele dag, dus overdag staat het deurtje open.

En ja, dan heb ik nog pleegkitten Lilly, paar keer per week ga ik naar mn moeders huis toe om op haar te passen, en we zijn al goed aan elkaar gewend
In augustus komt ze 3 weken hier in huis, daar kijk ik al naar uit.

In augustus komt ze 3 weken hier in huis, daar kijk ik al naar uit.

Wel oppassen dan met je fluffies!!

Gezellig dat je weer wat leven in de brouwerij hebt. Dat doe je goed Caitlin.
Ik heb even een vraag over die teksten. Hoezo heb je die laten maken? Ik snap dat even niet, om je heel eerlijk te zeggen. Zijn dat dan mallen of zo, en dat je die dan in kan schilderen op de kist of hoe kan ik dat zien?

Jazeker Angela, de konijnen gaan uiteraard in een afgesloten aparte kamer, geen risico's lopen!!
Lilly groeit wel op met 2 cavia's, maar ik ga het er niet op wagen hoor.

Die teksten zijn meubelteksten, het is nogal lastig uit te leggen, een soort luxe stickers.
Stickers is een verkeerde omschrijving, want als je het er eenmaal op hebt 'geplakt', zie je alleen de letters, geen stickerranden.

Er op schilderen zou niet mooi worden, dit is kant en klaar in een goede kwaliteit, wat je er op kan plakken.
Misschien ken je van die muurstickers? Dan kan je hele gedichten op een muur maken, zo'n idee is het.

Ben benieuwd naar het resultaat!

Caitlin, je bent echt aan het verwerken he? Valt niet mee om de lege plaats een plekje te geven als je begrijpt wat ik bedoel......

Met wat als vragen schiet je niets op en het brengt Bijou toch niet terug, maar dat weet je zelf ook wel natuurlijk.
Ik kan nog altijd verdrietig worden als ik aan mijn honden denk die ons zijn ontvallen. Dat is inmiddels over de jaren heen een heel roedeltje al........... en elk van hen wordt nog gemist op een bijzondere manier.
Toch is het goed om verder te gaan. Wij doen dat met andere honden, jij kiest een ander pad.

Dapper dat je in het asiel gaat helpen. Dat is werk wat zo erg nodig is en veel te weinig gewaardeerd wordt. Respect voor jou hoor!

Nogmaals heel veel sterkte!

Daar ben ik het niet mee eens.
Caitlin weet het heus wel, maar daarom mij zijn best vragen stellen. Waarom niet?
Er komt altijd antwoord op onze vragen, het kan kort of lang duren.......maar antwoord krijg je. Waarom mag men nooit vragen stellen als Waarom nu, of Waarom .....(vul maar in)

Ook bij het overlijden van mensen krijg je altijd dat andere mensen zeggen, van ja hoor eens, je krijgt hem/haar er niet van terug, en je moet nu maar eens door gaan leven hoor............
Ik begrijp dat nooit, want de ene mens wil iets verwerken op die manier en een ander mens doet het weer anders. Die stapt er zo overheen en leeft verder.

Mijn ex was er ook zo eentje. Na het overlijden van mijn eerste hond, huilde ik na 3 dagen nog steeds tranen. Zei hij dat het nu maar eens afgelopen moest zijn met dat gedoe. En met het overlijden van mijn vader, idem dito.
Ook mijn eigen zus wilde mij met "geweld" van mijn vader afhouden toen ik hem in mijn armen wilde nemen. Kom op zeg..........en tegen mijn moeder werd gezegd dat ze niet moest huilen maar sterk moest zijn.
Nee, absurd vind ik dat en ik heb daar uiteraard wat van gezegd.

Nee hoor, iedereen mag verwerken op de manier zoals diegene dat wil. En de antwoorden komen ooit van zelf!!

Ieder verwerkt op zijn eigen manier, en bij de een gaat het sneller dan bij de ander.
Bijou is voor veel mensen al weer 5 weken overleden, voor mij is het pas 5 weken geleden. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar zoals ik er nu bij zit denk ik dat dit nog heel wat weken gaat duren voordat de wonden zullen overgaan in littekens.

En natuurlijk gaat het leven door, dat snap ik. Ik blijf ook zo veel mogelijk bezig, maar leef op de automatische piloot. Alles gaat langs me heen, terwijl ik dingen doe.
En voor nu is dat goed zo, er komt vast een tijd waarbij de mist op zal trekken en je alles wat meer mee maakt.

Op dit moment is alles vooral nog erg zwaar, het gemis, de leegte en vooral eenzaamheid, rouwen is iets wat ik op dit moment als enige mee maak.
Godzijdank bestaat HP, hier kan ik mijn ei kwijt en word je heel goed begrepen. Verder niet zo, of je word met een scheef oog aangekeken aangezien je na 5 weken nog ontzettend verdriet hebt om een hond.

Veel dingen doen me nog herinneren aan haar, de stomste dingen, zoals gister ik naar konijnen ga kijken, die afdeling grenste aan de mega grote hondenafdeling.
Ik was dol op dierenwinkels, leuke nieuwe spulletjes kopen. Nu draaide mijn maag om bij het zien van halsbanden, jasjes, mandjes en benches.
Ik probeer me dan maar voor te nemen dat ik op een dag weer met positieve gedachten en gevoelens op de hondenafdeling kan rond kijken en winkelen.

Het is heel logisch Caitlin dat je het nu nog erg moeilijk er mee hebt. en idd iedereen verwerkt op hun eigen manier. en eigenlijk vind ik ook dat mensen anderen in hun eigen waarde moeten laten en niet lopen te oordelen. de ene vind de hond alleen maar de hond en vinden het niet nodig om zo lang te rauwe en de andere heeft er gewoon meer last van. dus mensen laat iedereen gewoon in hun eigen waarde. Ik kan Caitlin goed begrijpen en het zal mij net zo gaan. ik zal ook helemaal gek worden.

Wat leuk zeg,

Kan je een foto plaatsen van de nijntjes?

Ik heb het gevoel dat het de goede kant met je opgaat. lekker bezig blijven .. en natuurlijk ben je op een mooie en goede manier met Bijoutje bezig.

Hier zijn ze;



Ze zijn nogal bewegelijk, dus dit is de enige scherpe foto Grappig is dat ze beiden een ander karaktertje hebben, wel zijn ze allebei erg tam en vooral nieuwsgierig.

Wat een schatjes!

En over dat begrip tonen.. Ik weet wat je bedoelt.. Ik had toen ik klein was altijd een konijntje, Pluisje heette 'ie. Hij werd ziek, zat helemaal verstopt, hebben alles nog geprobeerd maar uiteindelijk moesten we hem toch in laten slapen. Goh, wat heb ik gehuild! Zelfs mijn vader (het altijd-stoere-bink type vader) barstte in tranen uit, toen hij mijn konijntje wegbracht.. En nogsteeds mis ik dat beestje hoor, hier worden ook geen beesten in kooien gezet, liep altijd los, kwam altijd kroelen op de bank, at oliebollen mee als we die eens per jaar meenamen van de kermis, en kreeg tie geen aandacht beet 'ie m'n pa in z'n kont en had dan de grootste lol om zichzelf, haha. Nu ligt 'ie onder een steen in onze tuin, waar nu een hele mooie plant groeit. En ook ik werd belachelijk gemaakt op school, want 'het was maar een konijn'. Bah, ik heb het toen weggestopt voor de buitenwereld, en heb er (waarschijnlijk daardoor) nog heel lang écht verdriet om gehad. Gelukkig kan je terecht hier, iedereen van hier zal jou steunen in deze moeilijke tijd, er worden filmpjes en zelfs hele kunstwerken gemaakt, ik hoop dat dat je wat troost bied.
Dikke knuffel..

ahhh wat een lieverdjes zeg.. hih heell. leuk

Wat schattig zeg!
Mooie kleurtjes ook.

Mijn broertje en ik hadden ook konijntjes gehad vroeger.
Altijd erg leuk. Mn broertje wilde ze altijd uitlaten dus hadden mn ouders zo tuigje gekocht.
Er grappig gezicht

Wat zien ze er grappig uit!
En hoe doe je dat dan als ze in huis mogen lopen?
Kun je konijnen ook zindelijk maken?
(heb totaal geen verstand van die beestjes)

5 weekjes is nog niet zo lang meis.
het is in augustus 4 jaar dat ik rocky in moest laten slapen, maar ik mis hem nog steeds,
een hondje neemt toch een plekje in je hart in,
en dat plekje blijft daar zitten,
droopy heeft nu een ander plekje van me hart,
maar ik hou daar ook al zoveel van.
meis geniet van die twee kleintjes, ze zien er mooi en lief uit,
liefs gerrie

aaaaa wat een lieverds!!!

Ja, konijnen kun je zindelijk maken! Kan er zelfs agility en gehoorzaamheid mee doen, haha.

Gecondoleerd met Bijou! Hoop dat je kist mooi lukt.

Grapje zeker?

Grapje zeker?

Ik vind je profielfoto schitterend en als ik ooit hetzelfde ga meemaken, wil ik echt een voorbeeld aan je verwerkingsproces nemen.. Heel erg veel sterkte gewenst en lekker knuffelen met de knijntjes