Reuen castreren trend, spekken van de dierenarts of terecht.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier niet echt een mening over heb eigenlijk.. beetje vreemd eigenlijk

Ik heb 1 teefje welke geholpen is en 1 teefje welke niet geholpen is.

Elke keer als Sita loops is moet ik haar buiten extra in de gaten houden en kan ze niet zomaar met elk hondje spelen. Dus eigenlijk heeft ze gewoon wat minder vrijheid. De hele periode rondom duurt ook vrij lang en Sita heeft daar wel een beetje last van..

Aan de andere kant heeft geen ernstige medische klachten dus wil ik er niks aan laten doen.

Wel vind ik in tegen stelling tot Gerdine dat bij een honden oppas de honden geholpen moeten zijn. Tenminste, als ik ooit me hond voor langere periode onder zou moeten brengen ergens waar honden zijn die niet geholpen zijn, laat ik of me eigen hond helpen of ik zoek een ander adres.


Opzich vind ik het wel goed dat mensen hun honden laten helpen, dan heb je n iedergeva minder oeps nestjes dus minder hondjes in het assiel.. Aan de andere kant... iets afnemen van je hondje terwjl het niet nodig is...

Moeilijk hoor..

Omdat ik mijn mening moet onderbouwen van Gorby2009, anders ben ik een '.......'?
Ik heb showhonden. Als ik mijn reu laat castreren heb ik er niets meer aan. Voldoende onderbouwd?
En honden als persoonlijkheden zien is voor mij een persoonlijke keuze die iedereen mag hebben. Ik verwacht van mijn honden dat ze winnen. Daar worden ze voor getraind en de showring is inderdaad hun werk.

Waarom zou ik mijn honden niet evenveel waard mogen vinden als een partner of een kind? Ik gun jou toch ook je eigen beleving?

Als het om een goede reden is (dominantie, teefje in huis, hormonen, medisch), heb ik er totaal geen problemen mee hoor.
Maar ik vind niet dat mensen hun hond moeten laten castreren, gewoon zonder reden of een heel vreemde reden.
Maaaaarr ik heb liever dat een hond gecastreerd wordt dan dat er mensen zijn die gewoon niet goed opletten en er oepsnestjes ontstaan.

Kobus was helaas al gecastreerd toen hij bij ons kwam. Het asiel had dat gedaan, om te voorkomen dat er met hem gefokt zou worden. Dat zouden wij sowieso niet doen, maar ik snap het vanuit hun punt ook wel. Als wij zelf voor de keuze hadden moeten staan, hadden we Kobus niet laten castreren. Er was namelijk helemaal geen reden om hem te castreren.

Wij hebben Baiko niet laten castreren en laten dit waarschijnlijk ook niet doen. Wel heeft hij op dit moment een implantaat geplaatst gekregen, omdat hij in de omgang met andere honden heel heftig kan reageren en op het trainingsveld eigenlijk niet te trainen is (was). Hij is 4,5jr en tot het laatste jaar ging het eigenlijk heel goed, maar hij werd steeds feller op andere reuen en dan te heftig voor mij. Ik kon hem nog wel bij me houden, op tijd bij me roepen, maar het was eigenlijk de vraag wie nou wie langs de andere hond leide .

Dus hebben wij gekozen voor het implantaat om te kijken hoe een castratie zou werken voor hem. De uitkomst tot nu toe is dat hij veel meer trainbaarder is. Dus deze periode gebruik ik om zijn gedrag in de buurt van andere honden om te buigen (en dan wel naar mij, ik wil dan de aandacht, niet de andere hond). Dat lukt nu heel goed, op de training is hij weer netjes en valt hij niet zomaar uit naar de andere reuen in de groep.
Maar de enkele keer dat ik een andere reu tegenkom en dat uurtje trainen op het trainingsveld staat niet in verhouding tegen de rest van de tijd.
Hij is thuis en directe/bekende omgeving kort gezegd gewoon saai. Hij gaat mee in de jacht, hij is dan heel erg gepassioneeerd, doet zijn werk super. Maar nu doet hij zijn werk ook nog wel, maar met minder drift, hij is afwachtender, neemt niet echt zelf meer het initiatief.En ik zie hem ook liever een beetje driftiger of actiever liever gezegd dan nu.
Dus we wachten af tot het implantaat uitgewerkt is en zullen hem dan waarschijnlijk niet laten castreren. Ik hoop tegen die tijd dat ik genoeg basis heb getraind tegenover andere honden.

En hier geen advies of i.d. van de dierenarts gekregen, wel gevraagd en zij vonden dit een hele goede keuze om het zo te doen. Castratie is onomkeerbaar. En we zijn blij dat het nu nog wel omkeerbaar is.

Wij zien toch liever de actieve wat driftigere Baiko. Hij is nu vooral lui, wordt dus ook dikker, maar dat vangen we weer op om zijn voer te minderen. Zijn beweging was al optimaal.

Baiko, goed dat je eerst een implantaat hebt geprobeerd, dat is natuurlijk altijd een goed idee als je twijfelt wel/niet. Zou denk ik altijd het overwegen waard zijn of het moet echt definitief door medische redenen

Mijn oppashond Mojo is gecastreerd toen hij 7 maanden oud was, dat moest van het asiel.
Of dat te veel jong was? En of het invloed heeft op zijn ontwikkeling en hormonen? geen idee..

Nee, Baiko heeft geen medische redenen, hij is kerngezond. En het snuffelen en kwijlen onderweg is misschien soms wat hinderlijk voor ons mensen, maar dat vond ik heel normaal natuurlijk gedrag, hij liep ook nooit weg achter loopse-teefjes-geuren aan.
Maar hoe deze lieve labrador tegen andere reuen reageerde was om van te schrikken. Nu deinst hij nog niet terug, maar is hij wel iets neutraler. Althans met trainen kan ik nu zijn aandacht pakken en dat voelt heel goed. Ook onderweg als ik andere honden tegenkom gebruik ik die direct als trainmoment. Dus ga ik dat doorzetten als hij geen implantaat meer heeft.

Ik zou als ik echt besluit om een hond te laten castreren hem eerst volledig laten uitgroeien en zijn karakter laten ontwikkelen. Ik denk dat dat pas is als de hond een jaar of 2 is.
Maar wij hebben toen we Baiko aanschaften besloten om hem niet te laten castreren, mits er een reden toe zou zijn. En dan nog kun je het dus eerst uitproberen d.m.v. een implantaat.

Ja dat zit mij met nam ook een beetje dwars, sommige honden worden al voordat ze een jaar zijn gecastreerd/gesteriliseerd. Lijkt me toch beter, als het kan tenminste, ze eerst volwassen te laten worden.

Aan het antwoord van Baiko zie je ook dat trainen ook gewenste resultaten kan opleveren. Hoewel dat bij een labrador misschien wel wat makkelijker is dan bij wat dominantere honden zoals die van Gorby bv. Sommige honden zijn zo dominant naar andere reuen dat je je suf kunt trainen maar dan zal het nog niet helpen.

ik vind dat je in een gezond dier niet moet snijden. rond de pubertijd gaan de hormonen op spelen en kan castratie helpen. maar kies dan voor gemische. dan blijft alles mooi intact en na de pubertijd is het over, die drukte dan.
en tja is het medische nootzakelijk dan is het natuurlij kniet anders

Ik kan je vertellen dat onze labrador echt niet de eigenschappen heeft als alle andere labradors. In de buurt van andere reuen had het net zo goed een mechelse herder ofzo kunnen zijn.
Maar omdat hij nu wat milder is als de andere honden genoeg afstand houden, kan ik hem nu op dit moment beter trainen en zijn gedrag ombuigen. Ik ben wel benieuwd of dit ook is als het implantaat is uitgewerkt. Ik moet genoeg basis hebben als het zover is.

Chemische castratie blijf je natuurlijk niet doen. Het woord ´chemisch´ zegt het al eigenlijk. Ik zou het nu één keer, hooguit twee keer doen als de eerste keer niet voldoende uitsluit. Maar daarna wel een definitief besluit nemen. Je blijft je hond natuurlijk niet b.v. 10 jaar lang een implantaat inbrengen.

En juist in de zogenaamde pubertijd hebben wij totaal geen last gehad. Pas na zijn tweede jaar begon hij zo dominant/agressief te reageren. En dat was de leeftijd voor Baiko dat hij echt uitgegroeid was en dat zijn karakter gevormd was.

Ja inderdaad. Daar ben ik het wel mee eens.
7 maanden klinkt ook wel echt heel erg jong... Maar ik heb nog wel eens verhalen gehoort van honden niet nóg jonger waren.

Bij ons in de buurt woont een echtpaar van eind 60 die onlangs een leonberger pup hebben genomen. Het beestje is nu 11 maanden en loopt 3 x per dag heen en weer op een strookje gras. Nu hebben ze hem laten castreren omdat hij zo druk is !. Heeft overigens niet geholpen, gek he?

Tja, ook al ben je 60 en neem je een hondje wat daarbij lijkt te passen, hij zal toch echt zijn beweging en uitdaging moeten krijgen. Daar helpt castratie totaal niet bij. Dit is dan weer een geval van ´gewoon maar doen zonder er verder bij na te denken´

ik vind iedere reden goed, want het is natuurlijk aan iedereen vrij te vinden wat hij of zij er van vindt, showen... dan zal je wel moeten, wat trouwens raar is want met een "geholpen" teef kan je wel gewoon showen, geen haan die er naar kraait.

en jij mag van mij je honden even veel waard vinden als je partner, als jij dat zo ziet en voelt prima, maar voor mij zit er toch wel degelijk verschil en het verliezen van een hond of een naaste, sorry, maar voor mij het geen vergelijk, in de verste verte niet en dus ook heeft het castreren van een reu voor mij niets te maken met het castreren van een mens, want die mens heeft namelijk (voor mij gesproken dan he) toch wel een iets andere plaats op deze aardbol als een hond.

fijn trouwens dat je van je honden "verwacht dat ze winnen" ik hoop dan maar voor hen dat ze dat ook doen.

Bij onze reu was 1 balletje niet ingedaald,de DA zei we halen alles weg, nee dus. Wij hadden voor een reu gekozen dan moet het ook een reu blijven. Onze fokster stelde voor Jazzy met 8 maanden te laten opereren. Haar DA dr Dijkshoorn uit Zeist heeft het balletje in het zakje geplaatst en het groeide mooi met het andere balletje mee.
Ik had net daarvoor een documentaire gezien waar ze het bij jongetjes deden ,toen dacht ik dat kan bij Jazzy ook, en zo geschiedde.

Ik vind dat iedereen dit zelf moet weten eigenlijk. Ik betaalde voor beide Jacks ongeveer 170 euro, ik kreeg korting bij de laatste die ik had laten castreren. Dus om het geld deden ze het niet. Ook kreeg ik pijnstillers mee, en moest later met 1 vd twee weer terug komen, zonder te betalen, ook met uitalen van hechtingen en controle werd niets berekend. Dus dat spekken valt wel mee. Maar ik kan me voorstellen dat men het lastig vind die bloedvlekken, die je haast nergens meer uit krijgt. Ieder moet zelf weten wat hij of zij doet. Ik zou een teefje ook laten sterliseren, puur vanwege het bloed wat niet altijd opvalt, ga mijn huis niet aanpassen voor een hond, en ik wil ze graag bij me op de bank hebben, en ten tweede, er worden genoeg honden afgedankt aan het asiel, en ten derde, de kans op baarmoederhalskanker vergoot. Ik bedoel het niet gemeen hoor, maar als ik een teef zou hebben, zou ik het laten helpen, puur voor het beesje zelf!

Maakt niet uit hoor. Tussen de 8 en 12 maanden is het goed om je beest te laten helpen. Ik heb het een jaar aangeken met ze! Ik ben super blij dat ik het heb laten doen, heb er lieve beestjes voor terug gekregen. Ze zijn gemoedelijker geworden. Want 1 een een rijdende hond vond ik niks, dat geplas in huis werd me te gek, en continu het in de gaten houden als er loopse teef in de buurt is. Ik wil geen oepsnestjes! En de ander moest zowieso om medische redenen.

Het heeft ook z'n inwerk tijd nodig, die van mij zijn nog wel wat hieperdepiep, maar ik moet zeggen dat ik met de dag merk dat ze WEL rustiger worden! Dus ben ik niet met je eens. Chemisch castreren kan namelijk erg gevaarlijk zijn voor het beestje, wist je dat? Nee, hakkie takkie, weg is zakkie!:P

ik denk dat veel dierenartsen de hoeveelheid "oeps" of "onverantwoorde" nestjes ook beu zijn.... ook zij hebben liever dat er alleen verantwoord gefokt wordt door ervaren fokkers... 99% van de honden en katten die zij meemaken zijn van "gewone mensen" zijnde "niet fokkers".... en om de kans op verkeerde nestjes te verkleinen is het advies castreren/steriliseren voor hun de enige manier....

ik kan niet zeggen dat ik deze gang van zaken verkeerd vind van DA's... ik zie hier ook niemand klagen over het beleid van dierenasiels om honden/katten eerst te steriliseren/castreren voordat ze herplaatst worden.... ben je een verantwoorde fokker dan heb je heus wel een goed weerwoord.... ben je gewoon iemand die een leuke hond wil..... dan is castreren/steriliseren helemaal niet zo'n slecht idee.....

Oh.. en dan komt ok nog even het "feministiche" in mij op.... waarom zouden het altijd alleen de teefjes moeten zijn die "geholpen" moeten worden?

Ook reutjes hoor.

Daar ben ik dus ook heel benieuwd naar, want ik denk, dat als zijn hormonen hem weer de baas worden, hij dus gewoon weer in zijn oude gedrag vervalt. Ik hoop het niet voor je, natuurlijk!
Wil je nog eens een update plaatsen?, dat helpt andere een keus te maken, denk ik.

Het woord zegt het al hoor: chemisch castreren, dat schijny 100x zo slecht te zijn voor je beesje!! Daar zijn vele honden alsnog door moeten worden gecastreerd..

Pfff... wat een ophef over castereren.
Ik vind als mensen hun hondje willen laten helpen ,dat dat hun goed recht is!
De een laat hem helpen om niet de hele dag met een stuiterende Ge%ile hond rond te lopen die niks mag doen.
De ander laat hem helpen om wat rust te creeeren in hun eigen roedel.
Weer 1 laat hem helpen omdat als je al een teefje hebt lopen ,je toch een keuze moet maken.
Ik denk dat we iedereen in zijn waarde moet laten ..neem aan dat we allemaal volwassen zijn,allemaal het beste voor hun hond voor hebben .
En niet zomaar de ballen eraf laten halen..voor nopes.
Liever mensen die hun verantwoordelijkheid nemen dan constant oepsnestjes.
Er zijn al zoveel mensen die fokken er zijn al zoveel pups op de wereld en er zijn al zoveel hondjes in het asiel,die niet te slijten zijn ...

@Fenn, Chemische castratie vind je slecht omdat hier veel risico's aan zitten?. Bij elke medische ingreep zijn er ook risico's dus dat blijft hetzelfde. Verder zal dat echtpaar van eind 60 gewoon eens lekker een uur met hun hond naar een losloopgebied moeten gaan, daar worden ze pas rustig van en niet van zoals jij het zegt "hakkie takkie weg zakkie"

Verder ben ik zeker niet tegen castratie of sterilisatie, als dit met een goede reden wordt gedaan nadat de hond volwassen is. Echter jonge honden castreren om redenen als: druk gedrag, of onstoken voorhuid vind ik wat rigoreus. Bij normale onstekingen helpt nl. een watje met gekookt water meestal ook wel goed. Zal wel steeds terugkomen maar dan weer opnieuw. Idem voor sterilisatie. Je neemt een teef maar vind vervolgens het bloedverlies vies. Volgens mij zijn hier ook hulpmiddelen voor en is steriliseren de makkelijkste weg.

Verder ben ik zeker niet tegen castratie of sterilisatie, als dit met een goede reden wordt gedaan nadat de hond volwassen is. Echter jonge honden castreren om redenen als: druk gedrag, of onstoken voorhuid vind ik wat rigoreus. Bij normale onstekingen helpt nl. een watje met gekookt water meestal ook wel goed. Zal wel steeds terugkomen maar dan weer opnieuw. Idem voor sterilisatie. Je neemt een teef maar vind vervolgens het bloedverlies vies. Volgens mij zijn hier ook hulpmiddelen voor en is steriliseren de makkelijkste weg.

Jada, de voorhuidontsteking verdween echt niet met een watje met gekookt water, ook niet als je dat blijft herhalen.
Wij hebben gespoeld, antibiotica, maar hij bleef druppen.
Mijn muren zaten tot 1 mtr. hoog onder de groene spikkels, mijn vloer lag vol, en als hij even gezellig kwam knuffelen, had je een broek vol groene pus.

Noem mij maar een zeikerd, maar ik vond het supersmerig en onhygiënisch!

@ Jada, voor een teef is het vaak beter wanneer er je niet mee fokken wil om te laten sterliseren hoor. En ook voor de oepsnestjes, als ik een teef zou hebben zou ik het laten helpen tenzij ik er mee fokken wil. En idd hoe kitty zegt, een voorhuidontsteking verdwijnt niet met ff wat water enz enz.. Dat pus is gewoon smerig en alleen maar ellendig voor je beest! IK ben blij dat ik mijn jongens heb laten helpen. Ik heb er twee rustige honden met af en toe nog wwat hyperactiviteit heb terug gekregen. Ik zou het zo weer doen. En ik merk aan ze dat ze er zelf ook blij mee zijn, en zelfs de mensen die bij ons op visite nu weer kunnen komen. Want toen een kennis bij ons op visite was, die hadden thuis een loopse hond, met als gevolg dat onze honden dat roken, en continue bij die persoon gingen rijden. En dat is niet zomaar af te leren door te zeggen foei of een andere aanpak. Dat is reu eigen namelijk wanneer het niet geholpen is.

Ook in het bos zijn ze hanteerbaarder, wanneer er iemand loopt met een loopse teef hoef ik niet bang te zijn dat zze als een dolle stier te keer gaan en weglopen. Ook het plassen in huis is acuut gestopt, en het slopen in huis is ook afgelopen. En bij een van mij hoef ik me geen zorgen te maken dat hij door zijn balletje dat niet in dalen wou, kanker zou krijgen.

Maar dan nog, wel of niet, het is ieder zijn eigen keuze. Het is geen trend of wat dan ook. Ik wil geen oepsnestjes, en geen weglopende hond omdat hier in de buurt een loopse teef is. En tuurlijk zit aan elke medische ingreep risicos, maar als jij egrens last van hebt ga je toch ook naar je HA voor een kuurtje of iets dergelijks?

Mijn Punky werd voor zijn castratie in alle dingen geremd, nu heeft hij juist meer vrijheid! Echt heerlijk zo. En blitz heeft geen last meer van dat blijvende balletje in zijn lies dat niet indalen wou. IK heb twee gelukkige honden, en ik merk aan ze dat ze me dankbaar zijn. Ik kan nu met ze rondlopen zonder bang te hoeven zijn dat ze weglopen of wat dan ook. Alleen moet ik met Punky nog om kinderen denken. Maar 1 ding scheelt, doordat hij bang is gaat hij er niet echt op af.

@ Kitty,

Maar dat is dan toch een medische kwestie (voorhuidontsteking).. goed, kan begrijpen dat de vlekken van bloedverlies bij een teefje smerig kunnen zijn...

Maar toch snap ik dan niet dat je daarvoor wilt steriliseren..

Als je geen bloedvlekken wilt bij je teef.. kies dan niet voor een hond.. maar voor een kat of een pluche beest... ik heb al eerder gezegd, je weet waar je voor kiest en je weet wat je erbij krijgt!

Sorry, je moet iemand zijn