Vertel eens over vroeger:je eerste hond

Mijn allereerste hond was Macy, een bastaard yorkie achteraf gezien waarschijnlijk gekruisd met een shih-tzu of zo. Macy kreeg ik toen ik 4 jaar oud was na lang zeuren. Ik wou heel graag een hondje dus heb ik een dealtje gesloten met m'n moeder... Als ik zou stoppen met drinken uit de fles kreeg ik een hond . Dus dit deed ik ook meteen! Maanden lang heb ik gezegd 'ik vind het wel moeilijk hoor maar ik wil een hond dus ik drink niet meer uit de fles' (heb ik van horen zeggen dan hoor) en uiteindelijk was het dan na een tijdje zo ver...
Ik wou Macy eigenlijk juf Sonja noemen naar mijn kleuterjuf maar uiteindelijk is het toch mijn 2e keus geworden naar Macy uit The Bold and The Beautiful.
Macy heb ik natuurlijk niet zelf opgevoed maar ik ben wel bij iedere stap betrokken geweest. Ondanks dat ik 4jr oud was was het toch ook wel al echt mijn hondje en deed ik alles samen met mijn moeder met haar.
Macy is helaas 3jr terug gestorven nadat ze na wat traumatische ervaringen zwaar dement werd en op een gegeven moment gewoon echt geen kwaliteit van leven meer had. Ik had haar graag langer bij me gehad maar helaas het mocht niet zo zijn... Macy zal mij altijd dierbaar blijven gewoonweg alleen al vanwege de band die we samen hadden. Ze was echt mijn kleine macefriem en ik zal haar nooit vergeten.

Mijn eerste hond was Diego, een herplaatser van 1,5 jaar (Rottweiler).

Viel echt uit naar alles en iedereen en ik ben de enige geweest die hij nooit gebeten had.

Zijn geschiedenis was moeilijk te achterhalen maar wel makkelijk te raden aan het gedrag dat hij vertoonde.

Het is altijd een "gevaarlijke" hond gebleven doordat hij niet waarschuwde voordat hij wat deed, uit het niets je echt aanviel. Mijn vriend heeft de littekens nog steeds op z'n armen staan.

Ondanks dat hij zo was heb ik vreselijk veel van hem gehouden. Ik heb zelf nooit een probleem met hem gehad, het klinkt zweverig maar we voelden elkaar echt aan. Ook wist ik wat zijn gedrag versterkte en daar hield ik altijd rekening mee.

Uiteindelijk is hij overleden doordat hij van de brug afstruikelde en op een winkelwagentje belandde. Zijn rug was gebroken maar hij was zelf de sloot uit geklommen dus ik dacht in eerste instantie dat het meeviel. Een paar minuten later is hij overleden.

@ Sammy & Flex:
Wat een akelige gebeurtenis moet dat zijn geweest!, Fijn dat jullie hem nog een goed leven hebben kunnen geven, ondanks dat die uitviel naar andere!
Als ik vragen mag hoe oud is Diego geworden?

@Demi, ik kan er nog steeds niet normaal over praten zo erg vind ik het. Dat laat je op één of andere manier nooit meer los. Ondanks dat vele mensen riepen, goh dat is maar beter! Heb het zelf nooit zo ervaren.

Diego is bijna 3 jaar geworden.

Nee ik snap het, het is een akelige en nare ervaring! En je hebt veel van hem gehouden, dat kun je niet zo maar los laten. Mensen weten niet waar ze over praten als ze dat zeggen. Fijn dat hij nog 1,5 jaar bij jullie heeft komen wonen!

Liefs

De eerste hond die ik me herinner was van mijn opa, hij was zwart, een herderachtig vuilnisbakje en heette Chieny, Chieny was een hond die kon toveren, als mijn opa hem aaide kwam er vaak geld uit zijn vacht.
Hij kende ook heel veel trucjes, waarbij mijn opa altijd leuke verhalen verzon.
Toen mijn opa en oma overleden waren heeft Chieny nog bij ons gewoond totdat hij ziek werd en ingeslapen moest worden.

Mijn aller eerste hondje was Laika het was een boerenfox kruizing ( met wat weet ik niet) Als ik thuis was, was het een schat van een beest. Maar als ik even boodschappen ging doen sloopte ze mijn hele flat, was zelfs zo erg ik had voor 250 gulden nieuw zijl in mijn gang laten leggen geplakt en al volgende dag ging in naar de winkel uurtje later kwam ik terug had ze het zijl vanaf de woonkamer naar de voordeur helemaal kapot getrokken ik kon de voordeur haast niet meer open doen, ik heb lopen janken dat willen jullie niet weten. Ik heb haar een beetje op een minne manier weg gedaan ik had geen geld voor afstands kosten voor het dierenassiel dus heb ik maar een smoesje verzonnen dat ze is komen aanlopen en ik niet wist van wie die hond was, ik kon niet meer van zo'n hond houden terwijl ik knetter gek ben met honden. ik moest een briefje ondertekenen en ze hebben haar meegenomen. Daarna heb ik alleen maar pracht honden gehad.

Wat leuk om jullie verhalen te lezen!!

Up?

mijn 1e hond is lady en meteen een pitig dame met gebruiks aanwijzing en heb haar nu 1jaar en sinds een maand rocco er bij

Ik mocht nooit een hond geeneen dier trouwens(was toen allergisch helaas)toen ik klein was al onze dieren moesten toen de deur uit zo ging dat toen ik heb wat afgejankt hoor maar goed das een ander verhaal.Naarmate ik ouder werd kwam ik altijd met buurhonden/puppies aan zetten maar moest ze altijd terug brengen erg frustrerend ook.Maar toen ik eenmaal het huis uit was en lekker op mezelf woonde is die hond er wel gekomen.Heb Bono uit het asiel gehaald het was een kruising boxer/labrador en echt een hond uit duizende we hebben 14 jaar van haar mogen genieten en we denken nog steeds aan haar..Haar urn staat op de kast ze is/was echt speciaal.Daarna zijn er nog vele dieren gevolgd hoor het gemis wat ik toen had van geen dieren mogen hebben dat heb ik ruimschoots in gehaald hoor haha.En gelukkig maar ik zou me niet voor kunnen stellen dat hier geen huisdieren zouden rondlopen kan geeneen van alle missen punt uit.
greetz monic

ik moch ok geen hond vroeger heb astma en kon daardoor heel moeilijk ademen voor al door katten haren het leek wel of ik nie meer kon ademe maar nu voor het eerst een hond op 18e en ondanks de slechte eigenschap door verkeerde opvoeding en gebruik van deze hond door vorige baas ben ik mega blij met haar en hou ik zielsveel van haar

@Monic, wat fijn dat je over je allergie heen bent en nu lekker kunt genieten van de dieren om je heen!

haha volgens mij leef ik in het vroeger! maar wat vage dingen die ik me kan herineren toen ik nog echt een klein kindje was:
als eerste werd ik dus gewoon geboren met.........Willem een griffon korthals kruising, toen later toen hij dood was kwam sasha heidelwachtel kruising maar we hadden er geen tijd meer voor en we hadden het te druk dus die ging naar een kennis van ons die heel erg van sasha hield, toen later groeide ik een beetje om en ging ik zeuren om een hond en mijn ouders dachten toen, tsja als er een hond komt, word het een griffon korthals omdat Willem de liefste hond ooit was! en toen kwam de zwartwitte puppy Fester die nu inmiddels bruingrijs is en ik heb de 2e willem mogen meemaken en ik heb een nieuwe beste vriend, maar mijn ouders missen Willem nogsteeds heel erg, ze zeggen dat hij nog liefer dan Fester, en dat kan ik me echt niet voorstellen....

De eerste honden die ik heb meegemaakt waren van mijn ouders, een mechelaar (bonnie) en een tervuerense herder(rex)
rexie was al een ouwe dibbes en ik lag als klein kindje altijd bij bonnie te slapen en die zat ook alijd aan mijn bed. Toen zij overleed hebben we haar gecremeerd en uitgestrooid over zee met een helikopter, omdat ze zo ontzettend dol was op he strand en de zee, dat was wel heel mooi.
Voor de rest kan ik me niet veel herinneren, was ten slotte ook nog wel heel klein. De eerste hond waar ik me wel veel van herinner was Zimba, een witte herder. Dat was de liefste hond die ik tot nu toe ooit heb gekend, helaas is ze veelste vroeg overleden aan kanker..
Zij is ook in onze achtertuin begraven, en op haar graf staat een houten 'grafsteen' met een uitgenseden foto van haar.

Onze eerste hond is er gekomen nadat mijn moeder een zware operatie had. Ze had een hersentumor die verwijderd moest worden.

Na de operatie was mijn mams doof langs één kant, haar mond stond een beetje scheef en ze kon niet meer ruiken.

Omdat ze half doof was, wilde mijn vader een hondje dat blafte wanneer er iemand het huis zou binnenkomen. We kochten een shi-tzu. Trixie was zijn naam. Een hele lieve sloeber... die natuurlijk hoe kunnen jullie het raden... Niet blafte

Daarna kwamen we in een dierenwinkel. Daar stond op de toonbank een kaartje. Hondjes te koop. 500 frank. dat is nu zo'n 12,5euro. Mijn mama grapte er een beetje mee. Ze vroeg aan de dame: 'speelgoedhondjes zeker'.

We gingen naar de pupjes kijken en nee hoor! Verschikkelijk mooie hondjes. Ras nog steeds onbekend. We hadden onze Benji snel gekozen. Een allemansvriend, goed te trainen, super trouw.

Nu konden ze samen waken.

Trixie is gestorven aan een longontsteking.
Benji hebben we op late leeftijd moeten laten inslapen. (zo'n 2 jaar geleden.) beestje had zich lang sterk gehouden. Maar hij kon op het einde amper nog op zijn pootjes staan.

Toen Trixie stierf, kwam Benji er maar niet bovenop. Een collega van mijn papa had 2 JR zitten en hij deed ze zomaar weg. Daar hebben we Seppe gekozen. Benji kwam er snel bovenop en ze werden de dikste vrienden.

Nadat Benji stierf heeft mijn vader geen hondje meer genomen. Seppe leeft nog altijd en hij is intussen 8 of 9.

Zo... Dat zijn mijn herinneringen.

Nu ik op mezelf woon, heb ik als eerste hond een labrador; Lucky. Want een leven zonder honden is geen leven

Mijn eerste hond (nouja de eerste hond in ons gezin toen ik geboren was) was Pascha (spreek uit pasjaa). Een teefje, kruising schapendoes bouvier geloof ik. Een hele lieve hond, m'n moeder had haar vanaf pup. Luisterde geloof ik ook behoorlijk goed, gwn een heerlijke gezinshond. Maar kan me er niet zo heel veel meer van herinneren, was dan ook van m'n 0e tot m'n 3e levensjaar ofzo.
De hond daarna kregen we toen ik een jaar of 10 was. Dat was Asta, een reu kruising herder met schotse collie. We hadden hem uit het asiel gehaald toen hij ongeveer 10 was. Hij was dus al behoorlijk oud en stram, maar een ontzettend lief beest. Hij hij op de achterkant van z'n hoofd een kaal stuk, hij had ooit een auto-ongeluk gehad waardoor dus de huid aan de achterkant van z'n hoofd kapot is geweest, daar was de laag waarin haren groeien dus weg en was het dus gewoon kaal. Hij had daardoor ook één scheef oor. In het begin staat die kaalte heel raar, maar op den duur merk je er helemaal niks meer van.
Wat ik me nog van hem herinner is dat het een ontzettende lieverd was, en een hele rustige huishond. Af en toe spelen vond hij erg leuk, en begon dan ook luidruchtig te blaffen, hahaha. Verder gewoon korte rondjes en lekker bij ons in huis zijn. We hebben hem op (ik dacht) 12 jarige leeftijd in laten slapen. Hij was zo stram en had enorm last van artrose enzo, waardoor hij bijna niet meer kon lopen... was gewoon niet leuk meer voor hem. En hij heeft toch nog een heerlijke oude dag bij ons gehad.
Daarna kwam mijn 1e pup. Boogie, australian shepherd reu. Ik was toen 13 jaar (was in begin 2007 dat we hem kregen). Super leuk hondje, ik hield enorm veel van hem. Lekker actief en een hond waar je ook geestelijk veel mee kan, trucjes leren e.d. Veel met hem gedaan, gehoorzaamheid behendigheid enzo. Hij was wel een enorme puber, hahaha. Zo had m'n moeder nog niet eerder meegemaakt, haha.
Helaas is hij op 3 jarige leeftijd overleden.. aan auto-imuunziekte.
En nu hebben we dus Ginger, onze 2e aussie. Een teefje van nu bijna 7 jaar jong. Heerlijk ding. We hebben haar sinds 2010. dus ook (net als Asta) een herplaatser, maar zij is via de fokker herplaatst.
Dit zijn alle honden die ik in m'n leven heb gehad/gekend

Asta:

Ow!!!

De koningspoedel (dure geld eter) van mijn opa kwam te overlijden en mijn pa wilde naar het asiel om voor mijn opa een nieuwe hond te halen. Ik mocht mee en ik zag Tara.. Een kruising bouvier herder. Ik was zelf 4 jaar en de hond was ongeveer net zo oud als mij. Ik bleef zeuren.

Helaas gingen we naar huis zonder hond. Hij had wel een hond voor mijn opa uit gekozen. Maar ik bleef zeuren en huilen en drammen en doen, want ik wilde het zo graag!

We gingen een paar weken later terug samen met mijn opa om zijn hond te halen. Ik bleef zeuren totdat ik van de asiel medewerker Tara aan de riem mocht vast houden. De hond trok me natuurlijk alle kanten op en nogsteeds wilde ik die hond: Tara!

We gingen naar huis met 2 honden: 1 voor opa en 1 voor ons. Ik hield tara goed aan de riem vast, maar ineens ontdekte ze het knopje van het electrische auto raam.. Het raam ging open en Tara rende naast de auto!! ik schreeuwen..

Uiteindelijk heb ik heel veel met haar meegemaakt en ik mis haar nog elke dag! Ze is 16 jaar geworden!

dit is Asta:

Nu ik samen met mijn vriend woon heb ik overigens een herder EN een bouvier.. Nu zie ik duidelijk wat Tara van welk ras had.

Maar Tara was vooral heel rustig en beschermend. Als ik begon te huilen om iemand, dan zorgde Tara ervoor dat die persoon weg ging!

Als er een schaap op zijn rug lag in het weiland, dan zorge Tara ervoor dat wij het zagen en de schaap gingen redden.

Toen mijn moeder de gang aan het stofzuigen was en mijn broertje zijn speen helemaal in zijn mond had gekregen en erin stikte (in zijn wipper in de woonkamer), heeft Tara mijn moeder aan haar broek naar mijn broertje gesleept! Zo heeft mijn broertje zijn leven aan die hond te danken.

Alles wat ik mooi vond, accepteerde Tara in de roedel. Alles wat ik eng vond of niet leuk, zorgde Tara ervoor dat het verdween.

Ow wat mis ik haar!! Geen enkele hond zou haar kunnen vervangen..

Nala is mijn eerste hondje.
Ik heb ze gekregen toen ik bijna 12 was.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 11 was, en dan hebben we een tijdje (mijn moeder, broer en ik) in een klein appartement gewoond. We gingen 1 week naar mama, dan 1 week papa, en zo altijd door en dat is nu (3jaar later) nog.

Mijn mama zei altijd dat als ze een groot appartement had gevonden, dat ze dat dan zou kopen en dan zouden we een hondje kopen.
Uiteindelijk vonden we een appartement en enkele maanden later kwam Nala.

Nala en ik zijn onafscheidelijk.
We zijn altijd samen, ze is echt mijn oogappeltje
Ik zou haar nooit meer kunnen missen, en ik hoop dat ze nog heel oud mag worden.

Dit is Bobby, ik kreeg hem voor mijn 11de verjaardag.

Mooie foto, Els!

@ Sima, het toeval wil dat ik op zoek was naar andere foto's van lang geleden, en ik ineens deze tegen kwam.
Je kan wel zien dat het een oude foto is. We gingen als kind altijd met onze ouders naar de bossen. Bobby ging dan ook mee, hij kon helemaal niet tegen autorijden, rende als een gek steeds over ons heen, spuugde, kwijlde, piepte, en wij zaten van top tot teen onder de haren. Leuke tijd wel

Mijn eerste hond bij mijn ouders was een schipperke. Hij heette Binky. Binky was erg ondeugend en was vaak op pad. Als de deur open stond, was hij vertrokken! Achter de teefjes aan....Hij luisterde echt helemaal niet, had altijd stopjes in zijn oren Uiteindelijk is Binky verhuisd naar een boerderij waar hij de hele dag buiten rond kon rennen en niet meer hoefde te ontsnappen. Daar was hij op zijn plek en we konden hem nog steeds op gaan zoeken! Wat we ook regelmatig deden, maar Binky was daar meer met de koeien bezig als dat hij ons kwam begroeten.... Toen kregen we Loes, een duitse dog van een paar jaar oud. Prachthond, maar ze was niet lief voor mij en mijn zus. Ze beet mij in de handen en ze moest helaas na een korte tijd van mijn vader terug naar waar ze vandaan kwam. Vond ik toen heeeeeeel erg! Toen hebben we even alleen maar cavia's en vogels gehad, maar ineens had mijn moeder mijn vader weer zover dat we weer een hond kregen en dat was Denise. Een Franse basset. Ze is als pup bij ons gekomen en ik ben eigenlijk een groot gedeelte van mijn jeugd en tienerjaren met haar opgegroeid. Ze was echt een vriendinnetje van mij! Een schat van een hond!! Ze kon alleen niet alleen thuis zijn! Dan jankte ze de hele buurt bij elkaar....Toen ik op jonge leeftijd op mij zelf ging wonen, kon Denise helaas niet met mij mee, omdat ik nog studeerde en dus vaak van huis was,maar ik kon niet meer zonder hond! Ik miste Denise enorm! Toen kwam Flos direct in mijn leven...Ik heb hem bij een boer gehaald voor 50 gulden Hij was toen pas 6 weekjes oud! Uiteindelijk heb ik 17 jaren van hem mogen genieten en helaas hebben we nu bijna een maand geleden toch afscheid moeten nemen van deze geweldige hond waar ik echt geen één slecht woord over kan zeggen! Ik moet nog steeds erg wennen aan het idee dat hij niet meer bij ons rond rent...Mis hem enorm. Maar ben nog steeds blij en trots dat ik hem zo lang bij me heb mogen houden

Mijn eerste hond bij mijn ouders was een schipperke. Hij heette Binky. Binky was erg ondeugend en was vaak op pad. Als de deur open stond, was hij vertrokken! Achter de teefjes aan....Hij luisterde echt helemaal niet, had altijd stopjes in zijn oren Uiteindelijk is Binky verhuisd naar een boerderij waar hij de hele dag buiten rond kon rennen en niet meer hoefde te ontsnappen. Daar was hij op zijn plek en we konden hem nog steeds op gaan zoeken! Wat we ook regelmatig deden, maar Binky was daar meer met de koeien bezig als dat hij ons kwam begroeten.... Toen kregen we Loes, een duitse dog van een paar jaar oud. Prachthond, maar ze was niet lief voor mij en mijn zus. Ze beet mij in de handen en ze moest helaas na een korte tijd van mijn vader terug naar waar ze vandaan kwam. Vond ik toen heeeeeeel erg! Toen hebben we even alleen maar cavia's en vogels gehad, maar ineens had mijn moeder mijn vader weer zover dat we weer een hond kregen en dat was Denise. Een Franse basset. Ze is als pup bij ons gekomen en ik ben eigenlijk een groot gedeelte van mijn jeugd en tienerjaren met haar opgegroeid. Ze was echt een vriendinnetje van mij! Een schat van een hond!! Ze kon alleen niet alleen thuis zijn! Dan jankte ze de hele buurt bij elkaar....Toen ik op jonge leeftijd op mij zelf ging wonen, kon Denise helaas niet met mij mee, omdat ik nog studeerde en dus vaak van huis was,maar ik kon niet meer zonder hond! Ik miste Denise enorm! Toen kwam Flos direct in mijn leven...Ik heb hem bij een boer gehaald voor 50 gulden Hij was toen pas 6 weekjes oud! Uiteindelijk heb ik 17 jaren van hem mogen genieten en helaas hebben we nu bijna een maand geleden toch afscheid moeten nemen van deze geweldige hond waar ik echt geen één slecht woord over kan zeggen! Ik moet nog steeds erg wennen aan het idee dat hij niet meer bij ons rond rent...Mis hem enorm. Maar ben nog steeds blij en trots dat ik hem zo lang bij me heb mogen houden

Mijn ouders hadden een vuilnisbakkie,trix en toen kwam ik er bij,later vertelde ze mij dat ik als eerste waf waf zei voor papa of mama.Dus ben wel altijd omringd door honden.Trix is erg oud geworden.Mijn ouders wilde wel weer een hondje en toen kreeg ik van een oom voor mijn verjaardag een Schotse Collie.Nou dat was niet helemaal de bedoeling van mijn ouders en dat ging in het begin ook helemaal mis.Hondje kwam als pup en moest nog zindelijk worden natuurlijk.Zo klein als ik was kan ik me nog herinneren dat mijn moeder er helemaal gek van werd.de hond is een poosje terug gegaan naar mijn oom tot ze zindelijk was en daarna kwam ze weer bij ons.Was ook wel een beetje dom van mijn oom want ik was toen een jaar of 8 en kon niet echt voor mijn hond zorgen.Ondanks de slechte start zijn we de beste vrienden geworden en hebben samen heel wat leuke dingen beleefd.Lassie is 12 jaar geworden . Daarna kwam Silja,een ierse Setter,een drama .Stond een advertentie in de krant van een {fokker] bood een nestje aan .Wij er naar toe en toen kwam er een heel mager scharminkeltje op mijn moeder af en ze was verkocht.Volgende dag al zaten we bij de da. niet voor algehele controle maar het beestje werd gek van de jeuk,bleek na onderzoek schurft te zijn .Wat hebben mijn moeder en ik voor dat beestje geknokt haar er bovenop te krijgen .dat lukte in eerste instantie totdat zij voor de eerste keer loops werd.Zelfde laken en pak.Weer schurft maar aan haar poten en kop.Na bezoek aan faculteit utrecht afscheid van haar moeten nemen. Ouders toch weer Nieuwe Setter maar wel bij goede fokker,zij is. samen met mijn ouders oud geworden.Nou dat waren zo,n beetje de eerste honden in mijn leven.

Toen ik geboren werd was er al een hondje in ons gezin. Een dwergpincher: Petra. Helaas was dat voor mij niet een hele fijne hond want ze was nogal jaloers op die kleine mensepup die ik was. Opgevoed was ze ook niet; honden en andere dieren waren er gewoon en liepen allemaal gewoon rond het huis in de tuin. (er werd wel gewandeld hoor maar vrijwel alle honden in onze buurt liepen gewoon los en kwamen bij elkaar in de tuinen. Gezellig buurten.zo hadden we regelmatig vriendjes van de hond over de vloer)
Na Petra kwam Nouschka: een kruising tussen een friese stabij en iets kleins. Moeder werd op de boerderij gebruikt om mollen te vangen, misschien iets als een JR. Nouschka kwam uit de nest van 11 en de rest van de pups is waarschijnlijk verdronken.. Andere tijden Voor mij is nouschka altijd een heerlijke hond geweest, spelen rennen, wandelen en rare kunstjes leren. Mooi hondje was het trouwens Blauw met witte aftekening. helaas doet mijn scanner het niet, kan geen foto's plaatsen.

Taiko is m'n allereerste hond Dus geen ervaringen hiervoor gehad, maar we leren iedere dag meer. Hij komt uit het asiel en is 6 jaar. We hebben hem nu 10 maanden.
Het is een echte lieverd!

Vroeger mocht ik nooit een hond. Dat kon ik niet aan wat verzorging betreft, ik ontkende dat natuurlijk. Maar inmiddels snap ik het heel goed dat mijn moeder dat zei. Maar mijn buurvrouw had wel 2 honden, en daar zat ik dus ook elke seconde van mijn vrije tijd.
Ze had Gabber, een kruising mechelse herder labrador, en Ricky. helemaal een onherleidbaar vuilnisbakje. Ik was zooo dol op die honden, met Ricky ging ik ook vaak alleen wandelen. Met gabber niet alleen, want die was veel te sterk. Ook maakten de buurvrouw en ik samen lange wandelingen. Gabber is 3 jaar geleden dood gegaan, hij kon niet meer op of neer en dat was geen leven meer voor hem. Hij is 13 jaar geworden. Ricky is een jaar geleden dood gegaan van ouderdom, op een zeer mooie leeftijd van 17 jaar.
Ik zal deze honden die echt een groot deel van mijn jeugd uitmaken ook echt NOOIT vergeten. Ze blijven altijd in mijn hart.