DNA test indien herkomst onbekend

Je hebt daar gelijk in,mijn hond staat in het bestand en dan neem je dna af van een pup dan kan je zien of deze pup van mijn hond is.
Maar mijn hond staat in het bestand....en niet al die andere honden die er op de wereld zijn,ieder hond heeft een eigen DNA,niet alleen een ras maar juist ieder hond!! Vandaar is dit geldklopperij....

Ow en ik neem wel DNA af van mijn honden....

@Ilse als je alle tekst gelezen hebt, proberen Cabasja, Cia en ik al de hele tijd aan te geven, dat het bij een kruising niet mogelijk is om te achterhalen via DNA welke rassen er in de hond zitten.

Dit heeft niets te maken met het feit of we het wel of niet iets vinden.
Het is technisch gezien niet mogelijk! En dus geldklopperij.
Veel honden met stamboom staan (doordat de fokker dit afgegeven heeft) wel in de DNA data-bank.

Maar dit is puur om het feit dat als mensen zeker willen weten wie vader en moeder zijn dit kunnen laten controleren.
Of om onderzoek mee te doen op erfelijke afwijkingen enz.

Maar net als een mens heeft elke hond een eigen DNA, dus is het niet ras afhankelijk, maar per hond anders.
Dus al zou (zoals Lorenzo zegt) ze reu in de data bank staan, dan moet je wel weten of dat een hond was met stamboom en 1 die DNA afgegeven heeft, kan er verder nog niet verteld worden wat voor ras de teef was!

Alle kruisingen staan niet met hun DNA in een data-bank, (puur om het feit dat ze er niets aan hebben) dus kan er al helemaal niet bekeken worden welke rassen er zi zouden zitten.

Jaa ok ik snap het nu! Dus inprincipe, kan je het ras/de rassen niet achterhalen die in een hond zitten die je laat testen op DNA, als het dna van de ouders niet in de data-bank staan. Dan zouden ze dus van íedere hond dna af moeten nemen, dan zou je het op den duur wel kunnen achterhalen. Alleen dat lukt natuurlijk nooit, ben je over 1000 jaar nog steeds bezig heb ik het idee haha.
Nouja onze hond, Shéda is ook een bastaardje, we kochten haar moeder 13 jaar terug, is vorig jaar helaas overleden, maar die fokker zei dat ze een labrador was. Nou eenmaal volledig uitgegroeid, leek ze totaal niet op een labrador haha. Maar ik vond haar mooi hoe ze was, gewoon slanker dan een lab.
En Shéda haar vader, komt uit een schuilstal, hadden ze toen gevonden, nest pups achtergelaten. Maar daar wisten ze ook neit van of het wel 100% een Golden retriever was.
Al met al, Shéda is een prachthond geworden, met een wit aan de onderkant van haar zwarte haren, echt heel aaprt! Ook heeft ze op 1 ple - op haar staart- een witte vlek,met zwarte haren aan de top van de haaren zeg maar, dus je ziet het wit ook niet. Echt super apart! Maar ze is en blijft mooi!!

Je hoeft niet van iedere hond afzonderlijk DNA af te nemen om de rassen te kunnen bepalen.

De raskenmerken liggen namelijk voor elk ras op dezelfde genen. Haarkleur ligt op een bepaald gen, oogkleur, grootte. Anders zouden rassen niet onderling gekruist kunnen worden.

Dat elke hond uniek DNA heeft, dat klopt, maar niet volledig. Wij mensen zijn ook grootendeels gelijk in DNA, gewoon omdat het merendeel hetzelfde is!

Zoals in het krantenbericht (wat hier eerder is geplaatst) wordt gezegt, hebben ze in Engeland een database met 140 rassen. Van die rassen zijn de loci waarop de verschillende uiterlijke kenmerken liggen vastgelegd. Ook zijn dan de verschillende allelen die er per ras mogelijk zijn vastgelegd. Hier leggen ze het onbekende DNA dan naast en vergelijken ze met welke rassen ze het meest gemeen hebben. Deze rassen worden dan aan de eigenaar doorgegeven.

De vader en moeder zul je er niet mee kunnen lokaliseren, maar de rassen wel. Mits die in de database staan!

Dat het met genetische afwijkingen veel moeilijker is, komt doordat ze niet weten waar ze naar zoeken! Ze weten niet op welk gen het mis gaat. Ook weten ze niet wat er op dat gen dan precies mis gaat. Daarbij zijn de meeste afwijkingen multifactorieel, wat betekend dat 'slechte' genen niet altijd leiden tot de afwijking en 'goede' genen niet altijd tot het uitblijven van de afwijking. Proeven kunnen op die manier dus niet altijd met zekerheid worden uitgevoerd.

Het is inderdaad zoals Veronique het heel goed omschrijft(ben ik niet altijd zo goed in )

Je kan uit DNA ook niet zien of het kind van een zweed is of van een ras echte hollander

Cabasja
Nee dat kun je inderdaad niet, maar wel of het kind blonde haren heeft, blauwe ogen, lichte of donkere huid, enz.

En laat dat nou net zijn waar wij onze rashonden op fokken!

Je kunt met deze DNA test ook niet zeggen of de hond in nederland of in duitsland is gefokt, of juist in een oostblokland. Daar gaat het ook niet om.

Hmm er zijn weinig honden met blauwe ogen en veel honden met blond haar...dat gaat moeilijk worden om dan te kijken welk ras het is,toch??

Het gaat er ook niet om dat die zweed het kind in nederland verwek heeft of in duidtsland...
Een zweeds is een mensen ras En waar deze woont doet er niet toe....
Zo komt ene boxer uit duidtsland,is een hondenras...en of deze nu in amerika woont of in nederland....het is en blijft ene boxer,zo ook het mensenras de zweed

Maar dan nog kan je geen ras zien.
Je kan zien welke kleur haar de hond heeft, de lengte en welke structuur.
Welke kleur ogen enz.
Daaruit kan je geen ras halen, maar alleen bekijken welke rassen al die kenmerken hebben.
En zo dus een schatting maken welke rassen het zouden kunnen zijn.
Maar aan de hand van alleen een foto ben je net zo ver!

Dank je Veronique voor je bijdrage.

M.a.w. het is gewoon geldklopperij en na het DNA onderzoek ben je nog net zo ver dat je niet weet welke rassen er in de kruisingen zitten.


Groetjes Cia