Hondenbezitters van gedachten wisselen

Na hier al een tijdje meegelezen te hebben heb ik me aangemald op dit forum. Om te delen, te lezen en informatie op de te doen en uit te wisselen. Ik heb mezelf niet overduidelijk voorgesteld en ik ga ook niet in details vertellen wie ik ben en wat ik doe en waar ik woon etc. Misschien komt dit gaanderweg ooit op het forum ter sprake en misschien ook niet. Ik behoud mezelf (hoop ik) het voorrecht dit zo te doen en hoop dat dit gerespecteerd wordt.

Eigenlijk weet ik van mezelf dat het verstandig is om over bepaalde zaken niet te beginnen op dit forum, omdat de kans erin zit dat er mensen zullen zijn die me op welke manier dan ook zullen kwetsen. Veelal zijn zij zich hier niet van bewust en zou ik me er van te voren niet van bewust kunnen zijn dat dit zou kunnen gebeuren.
Wat mij nu ik de laatste jaren meer met honden, -opvoeding, - gedrag en –trainen bezig ben is dat er steeds weer naar voren komt dat mensen enorm diep gekwetst kunnen zijn nadat ze worden aangesproken op hun omgang met hun hond of over het gedrag van hun hond. Mijn conclusie is dat de meeste hondenbezitters hun liefde voor hun hond hebben, omdat hun hond deze op welke manier dan ook terug geeft. Een hond is onvoorwaardelijk. Maar toch kan het in verschillende situaties lastig zijn. In de opvoeding van een jonge hond zijn er altijd wel momenten dat het lastig gaat met de opvoeding of dat er zelfs probleemgedrag is of ontstaat. Juist als iemand daar over praat of hulp bij zoekt op welke wijze dan ook vind ik knap en bewijzen dat deze mensen dan het beste voor hebben met hun hond. Toch komen er waar je dan ook hulp zoekt vele adviezen waar de eigenaar van de hond dan maar het beste advies uit moet gaan kiezen die het beste bij hem en zijn hond past in de hoop dat het voor verbetering zal zorgen. Wanneer een gekozen strategie niet werkt komen er dan al snel opmerkingen van anderen die een ander advies gegeven hebben dat ze dat al wisten dat het niet zou gaan werken en dat ze toch maar eens iets anders moeten proberen.
Oftewel de eigenaar wordt afgekeurd op zijn keuze, die met alle goede bedoelingen was gemaakt. Hier op het forum heb ik al verschillende topics voorbij zien komen waarin dit gebeurd is. Dit is verwijtend naar de deelnemers aan het topic en ook niet naar de topicstarter toe. Ik ziet het en ik vraag me af of Julie als forumleden dit herkennen.
Overal waar hondenbezitters elkaar tegenkomen en spreken zullen verschillen van mening zijn, maar ook verschillen van omgaan met onze honden. Eigenlijk kun je de wereld van hondenbezitter en hun honden als een submaatschappij zien waarin het precies hetzelfde gaat als de ‘grote’ maatschappij. Er is misschien een klein verschil en die wordt duidelijk als we onszelf de vraag stellen waarom wij met zijn allen zo’n ontzettende onvoorwaardelijke liefde hebben voor onze honden en (er zullen mensen ook hier zijn) liever actief met onze honden bezig zijn, dan een grote vriendengroep onderhouden en een actief sociaal leven hebben met veel vrienden etc.
Om open te zijn kan ik Julie vertellen dat ik één van de vele teleurgestelden ben in deze maatschappij. Keer op keer ben ik door een beperking aan de kant gezet, gekwetst en afgewezen. Om wie of wat ik ben en wat ik wel en niet kan. Dit heeft mijn vertrouwen in de mensen behoorlijk geschaad en mijn honden zullen mij ‘no matter what’ niet kwetsen of afrekenen op wie of wat ik ben en wel en niet kan. Mijn honden geven mij extra zelfvertrouwen, plezier in dit leven, een doel, maar bovenal liefde. Ik durf over mezelf te zeggen dat ik een tikkeltje contactgestoord ben naar mensen toe, maar dat ik dankzij mijn mannetjes mezelf er weer bij voel horen en genieten kan.
Ik ben benieuwd naar of er mensen zijn die zich op enige wijze herkennen in mijn verhaal en mijn constatering zoals ik die zie. Voor de duidelijkheid -zoals ik die zie- om te voorkomen dat er mensen zullen zijn die dit als generaliseren zien voor alle hondenbezitters.

Groetjes Pippin

Ik ben het wel met je eens over dat topicstarters soms helemaal uitgezeken worden... Je voldoet niet aan de 'eisen', mensen zijn het niet met je eens bla bla bla. Ik vind het ook altijd al een stap in de goede richting als iemand hulp komt vragen op het forum, het geeft aan dat ze ermee bezig zijn. Om dan direct afgezeken te worden is hetzelfde als een hond die eindelijk bij de baas komt een tik tegen de neus geven: de volgende keer weet ie wel beter dan bij de baas komen. De TS weet de volgende keer wel beter dan op een forum hulp te gaan zoeken. En geef ze eens ongelijk!

hoi Pippin

van mij hoef jij je zeker niet tot in detail voor te stellen en ik hoef niet alles van je te weten
komt het ter sprake ooit prima en zo niet dan is het ook goed!
ik zit hier niet op dit forum om vrienden te maken die heb ik genoeg in mijn naaste omgeving
vind het vooral heel leuk om hier op dit forum van gedachten te kunnen wisselen met andere hondenliefhebbers
het is jouw goed recht (vind ik)

gr Marion en een pootje van Quinty en Mandy

Hoi Pippin,

Tsja, mensen zijn zo, en zeker op een forum heeft men nogal snel een oordeel klaar. Als je naar een mening vraagt, dan zul je hem ook krijgen Het is wel belangrijk om daaruit je eigen koers te blijven varen.

Dat mensen het allemaal nogal persoonlijk opvatten vind ik niet gek. Als je echt ruxzie met iemand wil,dan moet je opmerken dat hij/zij de kinderen niet goed opvoedt! Met honden is dat net zo.

Als je wil meedoen aan het forum, dan vind ik het vaak belangrijk om jezelf wel goed te beschermen. Ik hou afstand als de dingen met te na aan het hart gaan. Net als in real life eigenlijk..

Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Het belangrijkste op een forum is respect naar elkaar toe. Maar ik vind wel dat ik mijn mening (natuurlijk op een nette manier) mag uiten. Als iemand een topic opent met de vraag of het verstandig is om een hond te nemen, terwijl ze al aangeeft 4 x in de week van 7:00 tot 17:00 aan het werk is en de hond dus alleen zit, dan hoeft de TS niet van mij te verwachten dat ik met haar mee ga praten, omdat ze graag een antwoord naar haar wens wil hebben. Het belang van een hond staat bij mij voorop. En ik benoem dan dat het best egoïstisch is om in zo'n situatie aan een hond te beginnen. Hier is toch niets mis mee??? Een forum is bedoeld om te discuseren, te delen, je ei kwijt te kunnen. En dan is een beetje tegengas mss niet altijd leuk, maar ook niet het einde van de wereld. Het gaat erom dat jij als hondeneigenaar plezier beleeft met je dier, dan is het toch goed???

Dankjewel voor julie reacties.

Om even iets recht te zetten bedoel ik niet te zeggen dat er veel negatief geoordeelt, of beoordeelt wordt op het forum. Maar is mijn vraag eigenlijk hoe jullie dit zelf persoonlijk ervaren in het 'gewone' leven. Waarom kiezen jullie voor een hond of honden als gezelschap? Hoe vinden jullie het als een ander het niet eens is met jou manier van omgaan met jou hond of honden?

Daarnaast heb ik geen angst om iets te posten of van mezelf te laten zien, maar wilde ik duidelijk maken dat door de verharding van de maatschappij ik mezelf er van bewust ben dat ik bepaalde keuzes maak die ik misschien niet zou maken als de mensheid niet zo extreem hard zou zijn tegen elkaar. Voor mij zjinmijn honden dus mijn alles, mijn steun en toeverlaat door dik en dun. Dit betekendniet dat ik geen vrienden of familie heb waar ik het gezellig mee heb of op kan bouwen als het nodig is. Ik merk dat mijn honden me wel bieden wat er in deze maatschpij steeds minder is.

Groetjes Pippin

Net wat zonnetje zegt:

Als je echt ruzie met iemand wil,dan moet je opmerken dat hij/zij de kinderen niet goed opvoedt! Met honden is dat net zo.

Niemand vind het leuk om kritiek te krijgen. Maar dan moet je niet vragen om meningen. Persoonlijk heb ik er niet zo'n last van. Ik leef met mijn hond, en ik voed hem op zoals ik wil en wat mij het beste lijkt. Staat iemand dat niet aan, jammer dan. (Nogal kort door de bocht ik weet het, maar zo zie ik het wel).

Ik sta wel open voor veranderingen maar alleen wanneer ik weet dat het een positief effect zal hebben en ik het er mee eens ben.

Ik kan me goed vinden in je stuk en ik vind dat je het heel erg goed hebt verwoord! Mensen zijn hard en mensen kwetsen elkaar, dit doet een hond niet, een hond geeft onvoorwaardelijke liefde en dat is juist zo fijn aan een hond! Naast mijn honden heb ik wel vrienden en familie waar ik op terug kan vallen, maar ik merk wel dat mijn honden ontzettend belangrijk voor mij zijn! Mede ook omdat ik meerder keren teleurgesteld ben in/door mensen! Bij mijn honden heb ik dat nog nooit gehad... Dit is overigens niet de enige reden dat ik honden heb, ik heb altijd gezegd dat ik minimaal twee honden wou, omdat het gewoon zo'n heerlijk gezelschap is!

Ik ben blij dat je het begrijpt Ellun. Het gaat mij er niet om wat mensen vinden of niet vinden. Anders zou ik mezelf bijvoorbeeld ook vast niet tentoonstellen op een aagepaste driewielfiets en hierop rondrijden. Maar ik vraag me juist af waarom iemand kiest voor zijn of haar hond en bijvoorbeeld niet geen hond maar een kat genomen heeft.

Wat mij dus opvalt is dat er veel menen zijn die voor een hond als gezelschap kiezen, mede door wat ze van deze wereld/maatschappij vinden of meegemaakt hebben.

Misschien is dit een conclusie die niet op punten gebasseerd is die voor iedereen geld. Maar zo zie ik het wel.

Wat het soms hard zijn tegen elkaar van mensen over bijvoorbeeld hoe een ander met zijn of haar hond omgaat betreft. Vind ik het jammer dat er niet vaker gekeken wordt waarom iemand reageerd zoals deze reageerd. Of waarom iemand zegt wat hij zegt wat hij zegt. Of in het geval van een forum, waarom iemand iets schrijft wat hij schrijft. Veelal wordt er gereageerd met als ik het ergens neit mee eens ben dan moet ik dat kunnen zeggen toch? Natuurlijk, maar ik vraag me dan af of het gezegd wordt om de ander te helpen of alleen om het gezegd te hebben en daarmee duidelijk te hebben dat de ander fout zit. Mijn reactie op zulke reacties zounamelijk zijn steek jij hem lekker..... Kritiek is prima, maar het nuttigst is hij als een ander er wat mee kan. Ieder mens heeft emoties en wat kritiek betreft spelen de vervelende emoties meestal al snel op En omdat mijn topic in eerste instantie verkeerd begrpen werd wilde ik dit dan toch ook nog even kwijt.

Op forums worden naar mijn mening te veel discussies annex ruzie gecreerd over een enkel woord in een soms een enorm stuk waarbij iedereen zich eigenlijk wel in kan vinden, maar om dat ene woordje, dat ene zinnetje daar word op gereageerd, en soms behoorlijk heftig en de rest van de hele topic, soms de hele discussie wordt verder vergeten.

Erger nog soms is het zelfs niet eens letterlijk bedoelt, of in een overdreven vorm geschreven, maar de overgevoeloge medeforummer met hoog aanziensgehalte gaat daar overheen als een doorgedraaide met honddolheid besmette stier, en trekt daarbij iedereen mee die maar zich zoveel mogelijk aantrekt hoe anderen over hun denken.

M.A.W. ze vinden belangrijker hoe de communitie over ze denken als hun eigen mening, en dat staat me vaak tegen van forums, praat hier dan niet alleen over honden page, maar over forums algemeen.

@Kelvin en Monique: 'overgevoeloge medeforummer met hoog aanziensgehalte gaat daar overheen als een doorgedraaide met honddolheid besmette stier, en trekt daarbij iedereen mee die maar zich zoveel mogelijk aantrekt hoe anderen over hun denken.' Sorry moet toch wel een beetje lachen om hoe je het omschrijft Je hebt gelijk, toch zou ik mezelf dan afvragen waarom deze persoon zo overgevoelig reageerd. Deze vraag zou ik kunnen stellen dan.

Maar weer even on topic. Wat voor band heb je met jou hond die je in de 'mensenwereld' misschien niet (meer) kunt vinden? Ik denk dat dit een duidelijkere vraag is. Tenminste ik hoop het, want ik kan aardige lappen tekst typen zonder dat er volgens mij echt duidelijk is waar ik meningen en ervaringen over wil (mooi leerpuntje voor mij : to the point zijn)

Groetjes Pippin

Ik ben het wel met je eens.
Iedereen heeft het beste voor met zijn of haar huisdier.
Een discussie moet zeker kunnen, als het maar netjes blijft.
En dat is niet altijd het geval.
Vandaag is er nog een topic gesloten, daar was ik ook 1 van de mensen die het er niet mee eens was.
Maar ik betrok het wel op mijn hond en heb niet gezegt dat zij het niet moest doen.
Ooit heb ik het hier een keer voor iemand opgenomen.
Oei oei, dat heb ik geweten.
Kreeg de rode pijl.
Er werd toen iemand zo de grond ingeboord, dat was niet normaal. Door meerdere leden en zefs modjes.
En al was die persoon nog zo fout, ik weet het niet eens, wil het ook niet weten, maar dan voel ik het als mijn plicht het voor zo iemand op te nemen.
Ik ben hier toen weggegaan.
Heel af en toe kwam ik, net als nu, als gast, nog eens kijken.
En vaak zag ik weer topics op slot gaan om lelijke dingen die gezegt werden.
Ik ben van mening dat je een ander zo moet behandelen, zoals je zelf ook graag behandeld wilt worden.
Een discussie voeren is heel leuk, en je hoeft het niet eens met elkaar te zijn.
Maar daarom kun je elkaar wel met respect behandelen.
Je kunt iemand zo gauw kwetsen en dat moet niet de bedoeling zijn van een forum.

zijn mijn steun en toeverlaat
heb een ziekte die mensen moeilijk begrijpen
gelukkig heb ik hun
ze houden me op de been
en hebben geen nare reakties over mij

Ben het wel eens met wat je schrijft!

Mensen nemen zo vaak iets verkeerd op...
Een forum is er om meningen te delen, oplossingen te zoeken, mensen te helpen... Jammer genoeg loopt dit vaak mis...

Om even op je vraag te antwoorden...
Ik ervaar met mijn 2 honden een onvoorwaardelijke vriendschap! Ze zijn trouw en zullen dat ook altijd blijven! Iets wat van mensen jammer genoeg heel vaak niet kan gezegd worden...
Ze zijn altijd blij om me te zien en andersom ook...
Een hond is ook altijd eerlijk, weer een eigenschap die ik vaak bij mensen mis...
Mijn honden zijn echt mijn beste vrienden, ze zijn misschien niet perfect, maar dat ben ik ook niet! Ik denk dat ze 'meer perfect' zijn voor mij, dan een mens ooit zal worden...

We hebben nu pas een hond uit het asiel. Hij is net een maand bij ons. Ik ben helemaal gek op hem, maar ik weet niet of mijn band met hem al ontzettend diep gaat. Ach, ik geef het tijd^^ We ontdekken elke dag nog iets nieuws van elkaar.

Weet je, Pippin, ik heb altijd het idee gehad dat dieren veel beter gezelschap zijn dan mensen. Een dier is altijd eerlijk en zolang jij hem met respect behandelt en hem liefde geeft, krijg je dat ook onvoorwaardelijk terug. Dit mis ik bij mensen... die zijn over het algemeen toch niet zo leuk in de omgang, zelfs al probeer je vriendelijk te zijn en heb je het beste voor.
M'n zusje vind dat ik 'een leven' moet krijgen, maar ik ben veel liever gewoon thuis met de hond. Veel prettiger dan met mensen omhangen die altijd maar dingen van je verwachten...

Dit wil overigens niet zeggen dat er geen mensen zijn die ik aardig vind enzo, maar ja... ik prefereer gezelschap van dieren ja. Wat ik in mijn profiel ook heb staan: katten zijn geweldig maar kunnen niet op tegen de band die je krijgt met een hond. Nou, ik vind katten heel tof, begrijp me niet verkeerd. Maar op mij komt het over dat katten meer voor zichzelf leven en jou erbij nemen, terwijl ik bij een hond het gevoel heb dat hij voor jou leeft en blij is als jij blij bent, verdrietig wanneer jij down bent... Katten lijken meer een houding te hebben van 'leuk voor je, ik ga bezig met mijn eigen dingen. Toedels!'

Pippin, ik zit op diverse forums, van hier de HondenPage tot forums van auto's en games, en op alle forums zie ik een aantal constantes..

De Forum Tijgers
De Forum Schapen
De loner
De trol
De Vigilante
De over ijverige moderator
De taalmeester

Het onbewiste recht op anominiteit en recht op vrije meningsuiting

De tijgers zijn mensen die een uitgesproken mening hebben, en hun mening is de enige juiste mening, geen discussie mogelijk, iedereen die er tegen in DURFT te gaan, word door lappen text door hem monddood gemaakt, en schuwt daarbij niet quotes aan te halen die hij over heel internet heeft verzameld om zijn gelijk kracht bij te zetten.

De forum Schapen zijn voornamelijk de forummers die overal op meelullen, laten zich inspireren door de tijgers wie ze daarom ook vaak naar de bek praten om zoveel mogelijk in hun voetsporen te kunnen treden van hun idolistische tijgers wie niet zijn uiteindelijk zonder een aanbidding van de schapen.

De loner zijn vaak mensen die gewoon hun eigen mening geven ondanks de vele tegenberichten, flames en commentaren op hun posts, en blijven bij hun mening zolang niemand hun kan overtuigen van hun ongelijk, maar zijn bereid wel deze bij te stellen als ze ongelijk blijken te hebben, in tegenstelling tot de tijgers.

De trol post voornamelijk beledigende posts om hierop een reactie uit te lokken zowel positief als negatief, en zal zich verder niet meer in de discussie mengen, maar zichzelf geweldig voelen als hij een stroom van reacties terweeg brengt, soms kan een sekuele tekortkoming hiervan de basis zijn vermoed ik.

De Vigeilante is diegene op een forum die probeerd het onrecht dat door de tijgers wordt gecreerd weer recht te zetten, ren zal zich zoveel mogelijk afzetten tegen de tijgers, maar vindt zich vaak in een strijd gelijkwaardig aan don quicotte's windmolens, en moet alleen opvechten tegen de tijgers en schapen zonder bijval van medestanders.

En dan heb je nog de overijverige moderators die in actie komen op forums waar bovenstaande bezoekers vrije hand hebben gehad om zo te proberen de aangedane schade in te dimmen, maar zijn verwoedde poginegn om het forum netje te houden worden ontvangen met beledigeningen aan zijn kant, NUJIJ.NL is een perfect voorbeeld van een site met overijverige moderators, soms worden replies verwijdert waarvan je denk waarom mag dat niet, en worden echt zware overtredingen gewoon oogluikend toegelaten.

En dan de taalmeesters, de bezoekers die eigenlijk niets te vertellen heeft, maar zich in d discussie mengt met de fierocitie van een hongerige tijger op zoek naar taalfouten, en derail de hele discussie om soms een misplaatsde puntkomma, en zal hierover iedereen zoveel mogelijk laten weten dat HIJ perfect taal beheerst , omschreven met taalfouten en grammicaal verkeerde zinsopbouw.

Vaak zijn bezoekers van forums een combinatie van bovenstaande typetjes, maar over algemeen zijn dat toch wel de gemiddelde gedragen van een forum bezoeker.
Het wordt helemaal leuk als je op game forums komt, dan heb je nog een grotere lijst denk ik

on topic btw :

Ik ondervindt veel meer onvoorwaardelijke trouw en liefde van bijde dames hier als van welke mens dan ook.
Zelfs al heb ik een pleuris humeur, hun prikken daar zo doorheen, en maken me in een mum van tijd weer vrolijk.
Nee ik heb zeker geen model honden die geschikt zijn voor een glansrol in een film ofzo, maar voor mij, en mij alleen zijn ze perfect, en niemand ook hier op HP niet heeft voor mij dan zulke lieve en leuke honden, en ik neem aan dat iedereen hier zo over zijn hond(en) denkt, althans dat hoop ik begod van wel.

Als ik niet gek op ze was, ondanks hun onhebbelijkheidjes zou ik ze ook nooit genomen hebben.

@Kelvin

Ik heb echt onwijs gelachen om je bericht over de verschillende soorten typetjes haha!

Ik ben het ook met je eens.
Ik zou bijvoorbeeld ook vragen waarom, als iemand overgevoelig reageert. En ik vind ook, als iemand hier advies komt vragen omdat ie iets doet wat niet werkt (fout is) je er beter blij om kan zijn dat deze persoon hulp zoekt omdat ie dus duidelijk beter wil.

Wat voor band ik met mn hond heb? We hebben haar pas een paar maanden dus het moet ook nog een beetje groeien, maar tot nog toe is het vooral het onvoorwaardelijke, àltijd blij als ze me ziet. Ook geeft het zorgen voor haar me energie en een goed gevoel, dus wat dat betreft vijzelt ze mn zelfvertrouwen ook nog wat op, iets dat mensen meestal omgekeerd doen. Dus ze fleurt eigenlijk alles een beetje op. Niet dat het nou zo vreselijk was ofzo, maar toch. Bijvoorbeeld geen last meer van ochtendhumeur ed. En een vaster ritme dat eigenlijk heel goed is voor me maar ik voor mezelf zo moeilijk vast kon houden Dat soort opfleuren.

Ze is niet mn beste vriendinnetje ofzo, ze is mn hond.
Ze is wel heeeeel erg belangrijk en mn wandel en speelmaatje, (en heeel soms net een baby )
Vriendschap met een dier zie ik niet als iets dat kan, omdat de mens altijd de "baas" is en vind ik een mens dier relatie dus niet gelijkwaardig genoeg om vriendschap te heten. Maar dat is persoonlijk denk ik, het hangt af van wat je definitie is van vriendschap.
Ook is het in veel opzichten nogal een richtingsverkeer denk ik, vriendschap met een hond. Honden hebben niet dezelfde gevoelens als mensen.

Pippin ik vind dit prachtig verwoord en kan mezelf ook zo terugvinden in jouw verhaal...
Ik beken ik maak me ook wel eens schuldig aan die veel te snelle oordelen en kritieken, ik maak die fouten ook wel eens helaas. Maar ik sluit me helemaal aan bij wat je zegt.

Om open te zijn kan ik Julie vertellen dat ik één van de vele teleurgestelden ben in deze maatschappij. Keer op keer ben ik door een beperking aan de kant gezet, gekwetst en afgewezen. Om wie of wat ik ben en wat ik wel en niet kan. Dit heeft mijn vertrouwen in de mensen behoorlijk geschaad en mijn honden zullen mij ‘no matter what’ niet kwetsen of afrekenen op wie of wat ik ben en wel en niet kan. Mijn honden geven mij extra zelfvertrouwen, plezier in dit leven, een doel, maar bovenal liefde. Ik durf over mezelf te zeggen dat ik een tikkeltje contactgestoord ben naar mensen toe, maar dat ik dankzij mijn mannetjes mezelf er weer bij voel horen en genieten kan.

Dit is ook volledig van toepassing op mij...

Om je vraag te beantwoorden... Wat voor band heb je met jou hond die je in de 'mensenwereld' misschien niet (meer) kunt vinden? Mijn honden zijn mijn alles. Zijn de reden dat ik hier nu nog ben. Ik heb veel meegemaakt in mijn best nog wel korte leven, ben vaak teleurgesteld en heb hele diepe dalen gezien. Mijn dieren zijn de wezens die mij hieruit hebben geholpen, die mij een doel in het leven hebben gegeven en mij de liefde hebben gegeven die ik nodig heb/had. En dan in het bijzonder mijn honden... Met hen heb ik toch de meest speciale band omdat zij het meest bij mij zijn en ik het meeste met hen samen kan beleven. Mijn honden in het bijzonder zijn dus wat mij op de been houden. Ik heb op een gegeven gelukkig die knop kunnen omdraaien en ben toen uit dat dal gekomen, maar dat was niet gelukt zonder mijn honden en dat zou ik ook nooit volhouden zonder hen. Mijn vetrouwen in de mensen is zo goed als verdwenen dus mijn dieren zijn echt mijn leven.

Om even op de gestelde vraag van Pippin terug te komen:
Wat voor band heb je met jou hond die je in de 'mensenwereld' misschien niet (meer) kunt vinden?

De band die ik met mijn hond heb vind ik ofwel nooit ofwel zelden bij mensen. Uiteraard heb ik hele fijne familie en vrienden, maar ik merk dat zij me nogal eens (onbewust) veroordelen om bepaalde keuzes die ik maak of uitspraken die ik doe. Mijn lieve Balou doet dit nooit. Hij is snel tevreden, is me trouw, knuffelt me als ik dat nodig heb. Ondanks dat het een hond is weet hij precies hoe hij op bepaalde situaties moet reageren. Dit voelt heel vertrouwd.
Ik begrijp ook goed dat er mensen zijn die hun trouwe viervoeter als een soort kind zien. Misschien doe ik dat zelf ook wel.... Ik weet in ieder geval dat Balou mijn allerbeste vriend is. In gelukkige, maar ook zeker in moeilijke tijden!

Mooi topic en ook erg herkenbaar hoor..

Mijn dieren en dan met name mijn hondjes zijn toch wel de reden dat ik meerdere malen uit een diep gat omhoog ben gekropen..
MEnsen veroordelen je, kwetsen je maar voor je honden ben je altijd waardevol, ze pakken je niet op je eigen woorden, zullen je nooit kwetsen en zijn eigenlijk ook altijd erg blij om je te zien...

Ook op dit moment krijg ik er van langs ( lees mijn profiel )niet hier op HP hoor, zelfs van mijn vriend, en dat alleen omdat ik er voor heb gekozen om Tayo , de hond die ik jammer genoeg moest herplaatsen terug te halen omdat ik erachter ben gekomen dat hij op Mp was gezet en niet goed werd behandeld...
Sommige vinden dat geen goede keuze en zijn dan keihard in hun oordeel..
Dus ik begrijp je heel erg goed

@Kevin: ondanks dat ik met een grote glimlach je bericht over de verschillende forumtypetjes zat te lezen was ik ook wel een beetje teleurgesteld. Jammer dat er toch weer zoveel in hokjes/vakjes gedacht wordt. Een stempel geven aan iemand is een oordeel geven en persoonlijk heb ik hier altijd een beetje moeite mee. Ik snap wel waarom dit gedaan wordt, maar het gevaar zit hem er altijd in dat het ook aardig mis kan gaan om iemand een stempel te geven. Je kunt hiermee iemand zonder het zelf te weten kwetsen.

Dit betekend niet dat ik van mezelf kan zeggen dat ik nooit iemand in een vakje plaats of een oordeel heb over iemand, maar ik probeer er wel rekening mee te houden dat ik dit alleen doe wanneer de persoon er zelf iets aan heeft of mee geholpen is. Er zit bijvoorbeeld meer achter het kind dat altijd maar huilt, dus het een huilebalk noemen is dan wel erg makkelijk. Bij het vrijwilligerswerk is het soms wel beter om de cliënten waarmee ik werk in een groep/vakje te plaatsen of een label aan te hangen. Tenminste dit is dan ook alleen maar op papier of voor verslaglegging en voor een manier van handelen naar deze personenen toe. Met hierin wel altijd in acht nemend dat elke persoon verschillend is.

Ik ben me ervan bewust dat ik jou bericht nu heel erg uitvergroot, maar ik denk dat dit je bericht een miniscuul stukje is van de reden waarom ik liever voor mijn honden kies en voor de omgang met dieren in het algemeen. Zij plaatsen mij of niemand in een hokje en staan dus open voor wie of wat je bent en als een dier of hond je niet mag dan is dt meestal zo vanaf het begin en zal dit ook meestal nooit veranderen.

Het is misschien een cliché, maar ik vind altijd zo heerlijk aan dieren dat ze gewoon 'zijn'. Ze zijn oprecht, liegen niet, je weet precies wat je aan ze hebt. Ze oordelen niet over je, maar zijn er gewoon. Onvoorwaardelijk!

Toch zou dat alleen niet genoeg zijn, het soms ook goed dat mensen je bijsturen opeen manier dat dieren dat nooit doen. Soms is een beetje commentaar wel goed voor je. Je leert jezelf kennen door anderen.

een heel mens te zijn heb je denk ik beide nodig.

Prachtig geschreven.
En ja, ik herken het ook wel. Al zijn sommige mensen wel héél eigenwijs (dat iedereen heeft gezegd dat het op de ene manier beter gaat en de TS dan toch doet wat ie zelf wil... En dat het dan misgaat)
Maar als dat niet het geval is, als ze gewoon 1 van de vele keuzes kiezen en het gaat dán mis... Tja, het is gewoon een kwestie van uitproberen, denk ik dan.
Wat het beste bij je past en werkt.

Ik ben het met Pippin eens.
Mischien heb ik me er ook wel eens aan schuldig gemaakt,heb het dan niet geschreven maar wel gedacht.
1 ding weet ik wel dat mensen die op dit forum zitten, hebben allemaal het beste voor met hun honden.
En allemaal hebben we verschillende manieren van opvoeden en ideeen.
Maar ik heb door dit forum 1 van mijn honden thuis kunnen houden.
Omdat soms een goede raad op dit forum, heeel veel kan veranderen.

Beste allen,

Ik kan alleen zeggen: Hoe meer ik mensen leer kennen, hoe meer ik honden waardeer!

Het eingste wat belangrijk ishieris, is dat als jij gelukkig bent, is jouw hond dat ook!

Pootje van Pa$ha!

Hoi Pippin

In jou uitleg kan ik veel uithalen wat klopt , wat Kelvin opnoemt..laat ons zeggen al die categoriën(vakjes) van mensen die anders doen/denken of reageren,bazeerd toch eigenlijk op waarheid..we zijn allemaal verschillend .

Ik zal bijna altijd hoe moet ik zeggen , in gedachten mij proberen te plaatsen in des betreffende persoon...en reageer dan vriendelijk .

gebeurd niet vaak maar als ik iets ongepast vind wat echt niet door de beugel kan en zeker qua beleefdheid...zeg ik mijn mening rechtuit .

Verder ondank's alles wat ik mee heb gemaakt met mensen en dat is ook heel wat, blijf ik geloven in het goede van de mens ..ook al is dat tegewoordig ver te zoeken .

Mijn hondje welke band ik ermee heb , wel mijn rocky of beter gezegd onze rocky ..onvoorwaardelijk trouw / liefde / troost als je verdrietig bent / een glimlach door spel of hun capriolen ...onze rocky is ons zeer dierbaar .

Door zo veel mogelijk informatie te geven bij een vraagstelling, kun je al veel forum problemen voorkomen.

Neem het verschil tussen:

"Help, mijn hond bijt thuis alles stuk! Help me alsjeblieft!"

En:

"Als ik wegga, bijt mijn hond alles stuk. Het is een kruising van 2 jaar oud, een herplaatser. Ik wandel 2 uur per dag met hem."

In het eerste geval kunnen mensen vragen of hij dat doet als je thuis bent, of niet, of het niet uit frustratie is, of hij wel genoeg beweging krijgt, hoe oud de hond is, en weet ik hoeveel andere vragen. Als het antwoord dan een beetje bot gebracht word kun je het volgende verwachten:

"Bijt alles stuk? Ga je wel met hem naar buiten? Hij zit toch niet de hele dag binnen? "

Terwijl mensen dat met meer informatie allemaal niet hoeven te schrijven, en jij je dan ook niet aangevallen voelt.

Natuurlijk blijven er dan nog eeuwige discussie punten, maar veel kun je voorkomen.

iedereen heeft recht tot spreken. en vrije meningsuiting greetz