een pup veel werk

voordat er gelijk iemand hier op reageer ,ik wist het van te voren,en heb het er voor over.
maar soms ,denk ik waar ben ik aan begonnen,strijd bench,bijten happen,niet zomaar even weg kunnen ,roepen en niet reageren ,,,,ik weet wel alles moet hij en ik leren.en het kost tijd.
maar hadden jullie dat ook,en aft ,gedachtens ,ik stop hier mee ,en doe hem weg ,maar dan kijk ik weer naar dat koppie ,en denk ik aaa kom maar gauw hier.
ik vind het soms echt zwaar,en heb soms ook moeite met consicent zijn,,,,
hij is nog maar 9 weken oud,ze zeggen dat het eerste jaar moeilijk is+
groetjes

Geduld en nog eens geduld hebben

dat is waar het is in begin heel moeilijk en ik heb dat ook al wel eens gedacht maar toch hou ik vol want achteraf krijg je er veel liefde voor terug

Ja hoor ik ook! Ik dacht niet ik doe haar weg maar soms dacht ik wel OMG waar ben ik aan begonnen haha. Maar goed hier gaat het goed. In het begin was ze heel bijterig en vooral met mijn dochter maar nu gaat het super. Bij ons is ze veel ruwer maar bij mijn dochter heel voorzichtig. Shira is nu bijna 16 weken en sinds 2 dagen gaat ze uit zichzelf de bench in om te slapen. Op zich niet echt een strijd gehad met de bench maar als ze er niet in hoefde ging ze ook echt niet haha. Komt helemaal goed hoor! Gewoon je hart luchten hier!

Ik vond het ook heeel zwaar. Ook bewust voor gekozen en heel erg naar uitgekeken. Maar na een paar weken was ik totalloss!
Mijn pup heeft 6 weken diaree gehad en was een dominant wezentje. Hihihi. Dat was 3 keer eruit 's nachts en 1 keer 's nachts de bench uitwassen van de diaree. Het was ons eerste hondje en ik weet nu dat ikt oen nog NIKS wist. Zo onervaren als wat!
Maar ik heb volgehouden en nu heb ik een top hond!!
We hadden wel iemand die ons pupje vanaf het begin had meegemaakt en waar ze af en te even heen ging. Konden wij even uitrusten en bijslapen.
Nu zou ik wel even terug willen in de tijd om haar nog even vast te houden en knuffelen met dat kleine puppie lijfje...

Volhouden dus en geduld hebben. Echt, straks krijg je het dubbel en dwars terug van je lieverd!! Enne, dat je het af en toe niet leuk vindt is niet erg en hoef je je niet schuldig over te voelen. Je bent maar een mens en geen superwoman! Beetje afstand nemen, diep ademhalen en weer door gaan!

Veel succes en je foto is echt heeeeeel schatiig! Wat een mopje zeg!!

groetjes
Melle

Ik lees hier negen weken, ja dan heb je hem nog niet zolang en dat vraagt een aanpassing natuurlijk. Maar dat gevoel ken ik zeker wel zo van houd dat nou niet op...jawel hoor maar je moet geduld hebben natuurlijk het is tenslotte nog een baby.

Maar met veel geduld lukt het wel hoor!
Veel succes jullie komen er wel.

Ik vond de eerste 2 weken echt vreselijk, 'snachts er uit, overdag continu opletten, alles slopen, happen, bijten...Mijn kinderen achter de traphekjes, waren doodsbang voor hem

Na die 2 weken sliep hij 'snachts door, had ik zelf wat meer rust. Verder bleef het een kwestie van er achter aan lopen, want hij lag al in de vijver, sloopte alle planten uit de potten, trok handoekken van het haakje af, en liefst zo hard trekken, dat ze scheurden. Opletten dat hij de kinderen niet beet, of niet hard sprong, tegen hun blote benen in de zomer...

Kinderen vonden de hond niet leuk, ik langzamerhand ook niet meer zo...
Maar na verloop van tijd werd hij rustiger,na een paar weken was hij zindelijk, met een maand of 4 liet hij de kinderen met rust, kon ik stofzuigen, zonder dat hij het snoer doorbeet, liet hij de vrijver en planten redelijk met rust. Hij begon wat beter te luisteren...
Hij is nu 6 maanden, kinderen vinden hem lief, in huis is hij rustig, slopen doet hij vrijwel niet meer, de kat jaagt hij niet meer op, hij luistert best goed, als mijn dochter stoepkrijt, ligt hij er naast rustig te kijken. Het is een ontzettend lief beest, en ik zou hem voor geen goud meer willen missen.
Over een paar maanden, denk jij er vast net zo over als ik!
Succes en sterkte

Ik had het ook wel hoor, je bent niet de enigste, en gelukkig velen met ons, hahaha.
Het is mij ook tegengevallen in het begin, idd je weet waar je aan begint, maar soms......................
Je bent weer een kind aan het opvoeden, maar wat je er voor terug krijgt is met geen pen te beschrijven.
Groetjes en succes hoor,
Ina.

Ik heb dat nooit gehad.
2 keer heb ik nu een pup in huis gehad en ik zou er zo weer eentje bij willen hebben.
Heerlijk vind ik het, een pup in huis. Lekker socialiseren, overal mee naartoe nemen en dan opvoeden zoals ik het wil. En alleen maar genieten van zo'n klein hummeltje.
Nu moet ik wel zeggen dat ik de hele dag thuis ben en dus ale tijd heb.
Nou, laat de puppen maar komen, hoor.

Hier dan het tegenovergestelde!
Ik ben vanaf dag 1 blij met onze Balou en heb geen dag gehad dat ik dacht: ojee, waar ben ik aan begonnen!
Maar moet er ook natuurlijk bijzeggen dat hij een voorbeeldige pup is geweest en dat nog steeds is met zijn nu 7,5 maand jong.
Hij sliep na 2 dagen ff piepen in de bench de hele nacht door met af en toe een ongelukje in de eerste week. Daarna was hij al zindelijk. En tuurlijk beet hij als pup ook veel, maar dat was een fase.
Ook de honden van mijn ouders hebben een deel van de opvoeding op hun naam staan. Corrigeerden hem waar nodig. Zelfs al was hij ondeugend en sprong hij stiekem op de bank, beet de cd hoesjes kapot, toch moest ik iedere keer lachen om die snuit van hem.
Misschien denk ik daar anders over als hij gaat puberen , maar vooralsnog deel ik jouw ervaring niet.

Nee hoor ik denk dat nooit.Want mijn hond heeft nog nooit al die dingen gedaan.Heb ik denk ik mazzel mee gehad.Ik zou nooit denken ik doe hem weg.Want je weet van tevoren waar je aan begint.
Maar goed ik kan makkelijk praten denk ik want ik heb al die problemen sinds jong af aan nog niet gehad.Maar ik zou het ieder geval nooit denken.Een kind doe je toch ook niet weg als die vervelend is?

Ik ben ook hartstikke blij met onze Diablo,en was dat ook met Gizmo.Maar het is inderdaad hard werken sommige mensen denken er te lichtjes over.Het kost veel tijd en energie ik weet er alles van
Maar je krijgt er zoveel voor terug echt waar dat kan een mens nooit geven

Ik dacht ook nooit van: O jee nu moet ik er vannacht uit want daar heb je voor gekozen.

En dat je dan niet op vakantie kan of weg kan
dat kan je ook van tevoren weten.

Tuurlijk is het veel werk en tuurlijk wist je dat van te voren maar af en toe even "klagen" mag best hoor!

Dat mag inderdaad.Daar is een forum ook voor toch?Mijn vorige hond was heel anders dan de hond die ik nu heb.Moet eerlijk toegeven daar dachten we dat wel eens bij.Omdat hij buiten alles op at van de straat enzo.Gelukkig is deze een stuk beter.

Misschien omdat ik ben opgegroeid met honden, weet ik wat het inhoud om puppy's van verschillende karakters om je heen te hebben en op te voeden.

Toen ik voor het eerst mijn eigen hondje kreeg, viel het mij alleen maar mee. Ik genoot er hartstikke van en kijk nu al naar de volgende pup uit...

Juist het van kleins af aan opvoeden, er 24/7 voor een pup zijn en die band krijgen vind ik geweldig...

Bij mij duurde het erg lang voor hij zindelijk werd bijv., maar ach, het komt vanzelf en als je je gaat ergeren of je geduld verliest, krijg je daar later alleen maar spijt van!

De eerste 2 a 3 weken vond ik vreselijk pittig,gebroken nachten ik maakte me overal zorgen om als hij wakker was was ik wakker. S;nachts eruit zindelijk krijgen 14 x met hem naar buiten.
Maar nu zou ik nooit meer zonder hem willen. Ik heb hem nu 2 maanden is zindelijk, en kan als het moet goed alleen zijn in de bench. Ben op cursus en gaat nu ook goed luisteren!!! Dat is echt super leuk, maar tuurlijk zijn er van die momenten als je zelf wat minder bent en dat die dan weer wat kapot knaagt dat je denkt owww neeee niet nuuu!!
Het vergt veel tijd, energie en vooral geduld.
Maar het komt echt wel goed!, wel conseqent proberen te blijven want ze gaan je echt wel uittesten wat ze wel en niet kunnen!

Had er ook goed over na gedacht, Pippi was mijn 1ste hond maar vond het toch zwaarder dan gedacht. Er veel over gelezen, maar je weet pas echt wat het is als er een pup in huis komt.
Heb mijn ouders ook wel eens opgebeld in tranen of ik pippi eerder mocht brengen, zat er toen even door heen. Dat terwijl Pippi een rustige hond was/is, nooit een sloper geweest en snel luisterde

Ik heb dit totaal niet gehad bij onze pup ( nu 5 mnd )

Hij is altijd heel gemakkelijk geweest...
Af en toe wanneer hij (lees: WIJ ) vervelend waren kreeg hij zijn rust moment in de bench en dan was het goed.
Hij heeft altijd heel goed geluisterd...

Van Yuca wil ik er nog 10...
Nee wij hebben nooit moete gehad...maar wij zijn wel vanaf dag 1 conseqent en streng geweest voor hem.
Hij heeft nooit ruimte gekregen ( mbt het luisteren dan)
Hij heeft zijn eerste weekjes lekker puppy mogen zijn en nu hoort hij gewoon te luisteren...
En dat heeft hij goed begrepen...

1x niet volgens de regels is voor hem vaker niet volgens de regels..
Vooral niet reageren op zijn schattigheid weant dan ben je straks verder van huis...
misschien dat wij streng zijn..maar we hebben wel een perfect luisterende hond...

@Storm:

Ben het helemaal met jou eens.Je moet je hond laten merken wat hij/zij wel/niet mag.En daar moet je je aan houden.

Een pup is natuurlijk veel werk.Maar er is ook veeel geduld bij nodig.Ik heb nooit het gevoel gehad waar ben ik aan begonnen.Ik heb er nu nog 2 en die schelen maar 8 maanden.Het is wel eens druk maar we hebben heel veel plezier met ze.Bowie is nu aan het pupuren dat is even wat strenger zijn.Als alles goed gaat ktijgen we er volgend jaar naart een pup bij.E daar vrheug ik mij al op.

Ik heb 'geluk' gehad, mijn eerste pup Kyra een sheltie was heel makkelijk. Met 2 weken was ze zindelijk, ook al ging ik er 's nachts nog wel uit in de sneeuw maar ze was altijd heel rustig en leerde snel. De 2e pup Bindy (4 maanden) is een heel ander verhaal, maar we bieden elke dag dezelfde structuur en dat lijkt te werken. 't Is een schatje, maar soms kan ik haar wel achter het behand plakken! Ik ben blij als ze volwassen is, nou ja 9 maandjes ofzo.

Absolute. Wij hebben onze pup nu een week, en hij begint aardig te wennen in huis. Hij word ook steeds vrijer. In het begin hadden we een andere aanpak dan nu.
Eerst was het ook steeds knuffelen en aan hem zitten tijdens het spelen. Wat als gevolg had dat hij steeds wilder werd. Als we nu met hem spelen zitten we niet aan hem maar alleen aan het speeltje. Hierdoor word hij niet steeds wilder en gaat het spelen leuker.
Als hij in de bench moet laat ik het deurtje open en blijf ik er bij zitten tot hij rustig is en blijft zitten. Ik blijf hem steeds terug zetten en zeg dan “blijf”. Heeft mij net ook weer tien minuten gekost. Maar uiteindelijk geeft hij zich over en heeft hij de grens ontdekt. Blijf zelf ook rustig en word niet boos. Dit voelt hij en neemt hij over. Dit geld voor alles. Pas als hij rustig is doe ik ook pas het deurtje dicht. Hiermee voorkom je een opgesloten gevoel en is hij is een rustige conditie in de bench. Hierdoor piept hij ook niet.

Het kost ons ook veel energie. Maar als hij dan uiteindelijk aan je voeten in slaap valt. Is het alle energie weer waard.

Volgende week moeten we weer aan het werk. Hier zie ik tegen op. Dan moet er oppas komen, dagopvang of wat dan ook.
Langer konden wij gewoon niet vrij krijgen.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Groetjes Anouk

Moet zeggen dat ik nooit problemen heb gehad. Goof was een model pup, Mexx eigenlijk ook. Zo zindelijk, niet happen, jagen, druk etc, maar het is ook misschien omdat wij de juiste technieken toepasten, dan gaat het allemaal makkelijker.
Ik kan alleen maar uitkijken naar een nieuwe pup..

Nee ik ken dat gevoel niet, ik had heel lang naar mijn pup gezocht en toen ze er eindelijk eenmaal was heb ik van alles enorm genoten. Ze was ook best een makkelijke pup, sliep al gelijk door was in een paar dagen zindelijk.
Ze was wel heel energique en levendig, moest alles onderzoeken, maar dat was juist zo leuk.

vond het ook behoorlijk zwaar, Farushah moest in het begin s;nachts 2 a 3 x eruit om te plassen/poepen dit heeft ze een week of 3 gehad, ik was gebroken. verder het zindelijk maken was ook een behoorlijke klus, maar moet zeggen het was het wel waard en heb er ook nooit over gedacht om haar weg te doen, wel gedacht waarom moest ik zonodig een pup maar ben nog steeds even verliefd op haar als op dag 1

Ik ken dat gevoel ook niet maar moet wel zeggen dat ik de enige hier in huis ben die er zo over denkt.
Charlie heeft best veel gesloopt maar ik dacht dan, hadden m'n kinderen, man of ikzelf het maar op moeten ruimen ik had ze gewaarschuwd. Ik vond het ook niet erg dat hij als pup af en toe kuilen graafde in de tuin. M'n man kon zich hier echter behoorlijk over op winden. Charlie was wel snel zinderlijk en sliep al gauw de hele nacht door maar ik heb het nooit erg gevonden als hij een plasje in huis deed of als ik er snachts uit moest voor 'm. Het enige waar ik weleens moe van werd was het trekken aan de riem, achter alle blaadjes aanrennen en dingen van de straat eten. Maar ook dat ging al gauw steeds beter, als ik er maar tijd in stopte. Geen ergenis kon echter op tegen dat lieve koppie en die vrolijke onstuimige puppiestreken die mij juist altijd aan het lachen maakte. Misschien komend voorjaar weer een pup erbij, ik kan me er nu al op verheugen.

Heel herkenbaar allemaal.

Amigo was een hele fijne rustige pup (helaas is hij er niet meer )maar toen snapte ik nooit als mensen klaagde ..maar nu na Vito pfffff snap ik het heel goed dus ik heb ook wel eens gedacht waar ben ik aan begonnen en help hahah maar het komt goed.

vito is nu 5 mnd en nog erg aanwezig maar hij begint beter te luisteren en is wat minder druk ,hij heeft nog wel zijn momenten maar ik weet waneer die ongeveer komen dat scheelt ook je gaat elkaar beter leren kennen

ja hoor zulke gedachtes heb ik ook vaak gehad!
En straks gaat alles anders..en dan wil je de pup nooit meer kwijt!!

Heb gelukkig nooit problemen gehad,ook niet met mn vorige honden, ja het is druk, het is net als met kinderen .Soms denk ik wel eens terug aan de tijd dat Tara mijn oudere hond nog jong was en ze over de bank rende,en de plumeau probeerde te pakken Wat heb je voor een hond,groot of klein (ras)?Wens je veel plezier met je hondje