een pup veel werk

hoi..wij hebben een labradoodle.mijn oudste zoon is allergies,en tegen deze honden moet hij tegenkennen.
nu heb ik wel om 15.30 een afspraak bij de dokter met me zoon.hij piep verschrikkelijk.en is erg benauwd
nu heeft hij ook keelpijn,dus kan gewoon een verkoudheid zijn,dat hoop ik maar.maar toevallig is het deze week gekomen.
als het van de hond is ,snik snik..dan weet ik niet wat we moeten doen.

nee heb ik niet gehad eigenlijk..
tuurlijk is het wel is zwaar,maar de gedachte ze weg te doen heb ik niet gehad gelukkig

Er zit natuurlijk ook een stuk Labrador in, die zijn als pup lekker lomp en onbehouwen.

Heb je een zorgvuldig gefokt labradoedel gekocht? Of 'gewoon' een bastaardje labradorX Poedel? Die laatste zie je namelijk ook veel en dat hoeven echt geen anti allergische hondjes te zijn.

labrador met koningspoedel

Hallo allemaal, wij hebben sinds 2 weken onze pup in huis, het is heel erg wennen omdat het voor het eerst is.
Ik ben namelijk eigenlijk alleen katten gewend, en er lopen hier erg veel katten rond
Ik heb er ook heel erg naar uit gekeken en ben nog steeds heel gelukkig met hem, maar soms denk ik ook waar ben ik aan begonnen als hij weer achter de katten aan rent, of zoals afgelopen 2 dagen ik had nachtdienst en mijn man is ziek geworden dan moet ik toch overdag mijn slaap onderbreken om Skip uit te laten te laten spelen als hij na een uur moe en hij slaapt in de bench ga ik ook weer slapen maar gelukkig ben ik nu een week vrij en woensdag begint de puppycursus ben daar heel erg benieuwd naar.

Groetjes Karin

Ik heb 2 herplaatsers, een van 2 en een van 6. Heb dat dus nog niet thuis meegemaakt. (bij mijn vader wel thuis, die heeft een tekkelpuppy.)

Ik heb er bewust voor gekozen. Een puppy lijkt mij echt geweldig, maar alle tijd die daarin komt te zitten is nog best lastig.

Tuurlijk mag je eens lekker klagen als iets even tegenzit, ik klaag ook wel eens over mijn net volwassenwordende stafford die weer eens strondeigenwijs is en af en toe gaat uitproberen tot hoever hij kan gaan.

Achteraf kan ik overal om lachen hoor, maar ik denk dat iedereen wel eens een dipje heeft. Met een pup is het nog even zwaarder.

Gelukkig krijg je er alle liefde van de wereld voor terug!

Ik denk dat we dat allemaal wel eens hebben....
Bowie is 16 weken en ik verheug me nu al wel eens op zijn eerste verjaardag hoor

@ Sandra, een kruising labrador poedel is geen 'labradoodle' :-(
Pas de zoveelste generatie (labXpoedel en dan X poedel en weer X poedel etc) is de echte labradoodle. Want bij een gewone kruising labXpoedel kan de vacht van de lab de overhand hebben.
Hopelijk hebben jullie geluk..

Als je er doorheen zit, gewoon denken: 'het wordt beter'. Dit een keer of 100 herhalen, diep ademhalen en weer verder.

ja het is idd een heleboel werk.........
onze Mandy is nu 15 maanden en achteraf is het ons zo meegevallen zou er zo weer helemaal voor gaan!

met pups en honden heb ik het nooit gehad..... met mijn kinderen daarentegen

hahhah claire!

Komt goed hoor, je moet er veel voor doen maar je krijgt er ook enorm veel voor terug.

Beer maakt mijn leven zoveel beter!

Hier ook nooit spijt gehad! Kiki is nu 19 weken. Nu moet je weten dat ze qua zindelijkheid niet echt een voorbeeldpup is geweest. Soms had ik het idee dat ik meer poep en plas stond te ruimen dan aan mijn eigen dingen toe kwam. Maae toch ben ik altijd van haar blijven genieten en nu ze steeds meer begint te kunnen enzo, wordt het genieten ook steeds groter.

Komt vast goed!!

hallo,

Nou troost je toen ik pas mij pup had Bento een dove Engelse stafford,had ik in het begin de zelfde twijfels en gedachtens.
En soms tot aan huilens toe,maar troost je het komt goed,want het is bij mij ook goed gekomen.
En zou niet meer zonder hem kunnen.
Vol houden soms huilen en je rot voelen mag...maar dan weer verder en veel leren en geduld hebben,
En echt dan komt het goed.
En ik vroeg veel om me heen en ook kreeg ik veel advies op deze site.
Niet altijd leuk maar wel zeer leerzaam,en ga op puppy curses want dat ik ook heel leerzaam en dat schept een band.

SUCCES

ik had dat ook hoor
ik keek er enorm naar uit naar een puppie maar na een paar weken dacht ik waar ben ik aan begonnen...maar dan kijk je inderdaad weer naar dat lieve kopje en was alles weer vergeten
en nu...nu hij een jaar is had ik het er allemaal voor over...
het komt echt goed

Mijn pup is nu 12 weken, en word nu makkelijker.. dus nog even volhouden

Wij moesten er in het begin 's nachts nog uit, bench trainen veel moeten oefenen want ze was er niet blij mee, inderdaad veel happen, springen, binnen druk doen en buiten niet willen lopen.. vanalles..

Wij zitten sinds ze 8 weken is op puppycursus en ze kent nu al wat commando's en het lopen buiten gaat stukken beter waardoor ze binnen rustiger is.

Dus geduld is en blijft het belangrijkste, succes

Ik vond alleen de eerste 2 weken zwaar. Maar dat kwam ook omdat ik er toen helemaal alleen voor stond en mijn vriend er niet was. Dan kun je nog een beetje afwisselen...
Maar ik had wel het geluk dat bruce alleen de eerste dag vinnen had gepoept en daarna nooit meer! Dus dat scheelde al veel.. Na die 2 weken vond ik t helemaal niet zwaar. En daarnaast slapen ze nog veel en kunnen ze goed lekker 2 uur liggen slapen...

Ik vind het nu pas,in de puberteit, weer zwaar worden! Alles wat je ze geleerd hebt kennen ze in een keer zogenaamd niet meer en oren hebben ze in een keer niet meer!
Ook dat komt wel weer goed ...

Iedereen heeft zulke momenten, maar over 'n poosje dan vergeet je bijna al het negatieve.

Consequent zijn is echter wel iets wat je MOET leren. jouw hond is niet de enige die wat moet leren.

Succes

en net als je weer helemaal positief bent en je alle minder leuke dingen bent vergeten begint de puberteit dan denk je ook wel eens "waar ben ik aan begonnen"
Maar uiteindelijk is het allemaal de moeite waard

Hoi,

Een pup begeleiden is - omdat het niet eigen is een zeer intensieve bezigheid..

Het is dan ook raadzaam de pup met grote regelmaat in de bench tot rust te laten komen..
Zodat jij kan bijtanken en de pup ook zijn rust vind ..

De pup snapt niets van jouw wereld..!Jij als slimmer mens met je verplaatsen in de wereld van de pup..!

Je moet je de belevingswereld leren om je te kunnen verplaatsen in wat je pup beleefd en waarom hij reageerdt zoals hij reageerd op jouw/jullie..

Als je dit kunt en snapt wat de beleving van een pup is dan is het niet zo vermoeiend meer..
Heb je meer begrip en minder twijfels dus minder stress over of je iets wel goed doet..

Lees eens de boekjes van Turid Rugaas..
Makkelijk te lezen boekjes met oneindig veel simpele wijsheid wat je een leidraad geeft om je te kunnen in leven in de belevingswereld van een hond/pup..

Lees onderstaande eens door..

Succes, Ilja

Turid Rugaas verteld.. Over Opgroeien
Vertaling Els Selbach.

Puppy’s, opgevoed door hun eigen soort, worden perfecte honden.
Wolven, die wolvenpuppy’s opvoeden, leveren perfecte wolven af, die voorbereid zijn op een
bestaan als 'overlevers'.

Hoe komt het dat puppy’s die door mensen worden opgevoed, in de problemen raken?

Ten eerste gunnen wij de puppy’s geen natuurlijke opvoeding die ze wel zouden en moeten krijgen als ze waren grootgebracht door andere honden.

Ten tweede verwachten wij van de hond dat hij onze regels respecteert, regels die vaak voor de hond geen enkele betekenis hebben.

Wij houden geen rekening met de leeftijd van de hond, noch met zijn ontwikkelingsfasen en mogelijkheden.
Het resultaat is dat de hond er niet aan onze te hoge verwachtingen kan voldoen.

Puppy’s die opgroeien te midden van hun soortgenoten leren geleidelijk aan zelfcontrole te ontwikkelen, iets dat ze nodig zullen hebben als volwassen honden.
En ze leren dit heel goed!

Als volwassen hond hebben zij alle zelfcontrole verworven die nodig is om te overleven.

Onze taak is om puppy’s op een zelfde manier op te voeden, op een natuurlijke wijze, zoals hun ouders het ook hadden gedaan vanaf de geboorte tot aan de volwassenheid.

Puppy vergunning…

De eerste en belangrijkste fout die wij, als puppy eigenaren maken, is dat we een te hoog verwachtingspatroon hebben en te veel eisen aan de pup stellen.

Een puppy kan hieraan nooit voldoen.
In de natuur en daar waar honden op een natuurlijke wijze mogen opgroeien in een roedel, leren ze geleidelijk zichzelf te beheersen.

Tot ze ongeveer 16-20 weken oud zijn, hebben zij een zogenaamde 'puppy vergunning'.
Ze dartelen met hun 'puppy vergunning' rond en zeggen:
'Na-na-nanana, ik luister lekker toch niet, want ik heb een 'puppy vergunning'.

We zien vaak dat puppy’s misbruik maken van deze 'puppy vergunning'.
Ze pesten de volwassen honden en het is bijna alsof ze een boosaardige flonkering in hun ogen hebben.

Gedurende deze periode laten de volwassen honden met ongelofelijk veel geduld de puppy’s hun gang gaan.
Wanneer de pups 16-20 weken oud zijn, verloopt de vergunning.

Nu moeten de pups geleidelijk aan leren om zichzelf te beheersen en om zich respectvol te gedragen.
De vele fouten en vergissingen worden hen nog steeds vergeven, want ze zijn per slot van rekening nog niet volwassen.

De volwassenheid zal met de tijd en met de nodige ervaring op een natuurlijke wijze tot stand komen.
Het mag verwarrend lijken dat een pup slechts binnen enkele dagen van de ene ontwikkelingsfase naar de andere gaat, maar we moeten onthouden dat ze in minder dan twee jaar van een puppy opgroeien tot een volwassen hond.

Als vergelijk: mensen hebben 20 jaar nodig voordat ze zich volwassenen kunnen noemen en velen hebben zelfs meer tijd nodig.

De jonge hond..

Wanneer de puppytijd eenmaal voorbij is, begint de puberteit.
Deze bestaat uit verschillende fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar.
Soms duurt het langer, soms korter.

Jonge honden zijn zoals jonge mensen:
Ze houden van actie en snelheid.
Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.
Ze hebben totaal geen zelfcontrole.
Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt.

Dit gedrag zie je ook bij kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.
Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot.

Terwijl kinderen 'vergeten' onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen.
Ze zijn het liefst met andere honden van dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.
Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.
Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt hen de lust tot leren.

Jongen honden moeten opgevoed worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven en er niet genoeg van krijgen.
Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door korte en gemakkelijke oefensessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, tijdens een herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos.

Daarnaast kun je ook denken aan neuswerk, het samenzijn of spelen met andere honden.
Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, dus stapje voor stapje.
Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de 'zit-blijf' oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.

Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in, zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten en help hem om de oefening opnieuw voort tezetten.

Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!

Vermijd lange oefensessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening of straf, zodat de hond niet te moe wordt en geen zin meer heeft in de oefening.

Socialisatie:

Het leren omgaan met mensen en dieren is belangrijk.
Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving.
Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe dingen.
Ga niet meteen met een pup naar een vol schoolplein: laat de hond die drukte eerst van een afstand van zo'n 100 meter bekijken en laat hem eens rondsnuffelen op een leeg schoolplein.

Alles in kleine stapjes en op een zo natuurlijk mogelijke manier.

Oefen middels leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, of een spoor vervolgen.

We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt.

En ze leren, beetje bij beetje, precies zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit.

Wie heeft er ooit een kind van vier of zes jaar gezien met zelfbeheersing?
Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten.
Om te proberen hen iets te leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos.

We moeten hen eerst kalmeren, voordat we proberen ze iets te leren.
Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, 'een zesjarige', zal de hond gemakkelijk te opgewonden raken.
Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe honden, mensen, een nieuwe plek, of een nieuwe situatie.

Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen.
Daarbij komt dat het programma veel te lang duurt voor een jonge hond.


Het is dan ook niet verwonderlijk dat de 'zesjarige' opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt.
Vele hondeneigenaren stoppen met deze cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus.
Ze zijn niet 'onhandelbaar' zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal.

Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit soort situaties te kunnen omgaan.
Het is gedoemd te mislukken.

Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo'n situatie zal de boel niet verbeteren.
Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn.

Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo moeilijk te maken.
Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan, punt uit...!!

We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn emotionele stemmingen te observeren.
We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren.
We moeten dit doen vóór de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is om te communiceren en te leren.

Voorkomen..

Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestrest raakt door:
- De training tijdig te stoppen.
- Niet bedreigend te handelen.
- De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen.
- Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van agressie te laten stijgen.
- Ga het gevecht met de hond niet aan.
Blijf kalm en beheerst.

Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?

Wanneer de hond 'met deuren smijt' De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden.
Laat de hond het allemaal ontdekken.
Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in elkaar steken.
Het is helemaal onschuldig.

We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de dingen zelf uit te zoeken.

Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te zoeken hoe de dingen werken.

De jonge hond probeert niet 'de baas over ons te worden', hij denkt er zelfs niet eens over na.
Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties hij krijgt.
Reageer beheerst!

Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem negeert, dit zegt meer dan duizend woorden.
De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is precies wat een volwassen hond zou doen.

Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere wrede en angstaanjagende strafmethodes.

Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het doen en kopieer hun gedrag.
Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg.

Ze kunnen blaffen en een grom geven, maar nooit meer dan dat.

Gromt uw hond? Geweldig!
Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is
gemaakt.

De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden.
Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet
op zijn gemak voelt.
Het is een afstands vergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet luisteren.

Wanneer de hond gromt, grauwt of hapt…
Was het iets dat u deed waardoor de hond geprovoceerd werd?
Als dat zo is, houd op met provoceren. ..!!

Provocaties kunnen o.a. bestaan uit:
- Aan de riem rukken..
- Schreeuwen, schelden..
- De hond bij zijn nekvel pakken..
- De hond opzij duwen..
- De hond knijpen..
- Voedsel wegnemen van de hond..
- De hond storen in zijn slaap of wanneer hij aan het rusten is..
- Commando's geven met een boze stem..
- Te veel van de hond eisen..
- De hond kort houden..
- Aan de riem trekken..
- De hond pesten..
- Over hem heen buigen..
- Recht op een hond aflopen die aangelijnd is..

2. Was de hond ergens bang voor?
Vermijd dan dat hij weer bang wordt, anders zal zijn verdedigingsreactie alleen maar sterker en sterker worden.
3. Doet hij het alleen maar om te ontdekken wat uw reactie zal zijn?

Draai uw rug naar hem toe!
Hij zal het onmiddellijk opgeven.

In een situatie zoals deze moet minstens een van uw beiden rustig blijven.
Bovendien is het een gegeven dat de meeste conflicten tussen honden en hun
eigenaren voortkomen uit een poging de hond te domineren en niet andersom.


Om zelfcontrole te leren, zal de jonge hond een leerproces moeten doorlopen.
We kunnen hem helpen door enkele eisen aan onszelf te stellen:

1. Afhankelijk van de situatie is het adrenalinegehalte in zijn lijf hoog en tegelijkertijd maakt dit de hond ongemakkelijk, omdat hij niet weet wat hoe hij hiermee moet omgaan.

We kunnen de hond duidelijk maken hoe hij controle kan krijgen over de situatie.

2. Beweeg langzaam.
Gebruik kalme en langzame lichaamsbewegingen.
Spreek kalm en zachtjes.
Uw lichaamstaal en houding zullen de hond overtuigen.

3. Verwar zelfcontrole niet met lijfelijke dwang.
Zelfcontrole is vrijwillig terwijl lijfelijke dwang dat niet is.
De reactie op lijfelijke straf zal enkel een verhoogd stress niveau zijn.

4. Oefen zelfcontrole in allerlei situaties.
Oefen in het begin op plekken waar geen afleiding is, oefen in korte sessies en met een losse lijn.

Zorg dat de hond plezier heeft in wat hij doet.
Laat de hond niet teveel zitten, de spieren zullen moe worden en pijn gaan doen van het te lang zitten.

We hebben ook nog andere hulpmiddelen, bijvoorbeeld de kalmerende signalen en het belonen van de hond voor goed gedrag, om er maar een paar te noemen.
Op een dag zult u een volwassen hond hebben die weet hoe hij zich moet gedragen, die zelfcontrole heeft en die gewillig is samen te werken.

Gelukkig is onze Wammes een schat om op te vreten.
Geen problemen met de bench. Hij gaat er in om te slapen zo zijn we begonnen. Gewoon wij naar bed hij op de slaapkamer in de bench. Hij sliep als een blok tot 7 uur s morgens. Even er uit om te eten te poepen en te plassen en toen er nog even in zodat ik nog 2 uurtjes bij kon slapen en me daarna kon aan kleden.
Ga ook naar school met de pup daar leer je veel dingen ik heb zelf een dierenverzorgings mbo gedaan vroeger, maar ben toch heel blij dat ik nu de puppycursus met hem doe. Je leert heel veel en de inzichten van vroeger zijn zo veranderd.
Wammes is met 10 weken op cursus gegaan. Begin er vroeg mee maar een goede school is heel belangrijk. Gelukkig zijn er bij ons in de buurt veel en heb ik veel aan onze buren die ook een pup hebben kunnen vragen omdat er ook veel rotte appels tussen zitten!

ondanks dat ik super blij met mijn hondje
heb ik ook wel eens gedacht waar ben ik aan begonnen hoor
hiervoor hadden wij ook twee hondjes en dat ging eigenlijk allemaal vanzelf en makkelijk
het zindelijk maken het happen en het alleen thuis zijn
maar bij dit hondje duurd het allemaal net wat langer
ze is net wat wilder net wat minder snel zindelijk net wat haperiger....
maar zo is elk hondje verschillend maar ik zou der voor geen goud meer willen mssen

Ik heb wel tot nu toe makkelijke teckels gehad, als hier een pup in huis kwam dan was er altijd al een oudere hond aanwezig en daar leren ze ook van! Succes met je pup!

Ja, de eerste paar weken vond ik ook erg zwaar. Een troost: het wordt allemaal beter. Ook ik had er erg naar uitgekeken en heb desondanks ook moment gehad waarop ik het even niet meer zag zitten. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en dat zal bij jou ook wel gebeuren

hihi ik was helemaal voor bereid...alle boeken ter tafel gehad...alles vrij en oppas alles stond er klaar voor. En ikzelf als pedogoog zag het helemaal voor me.
Krijg ik me toch een makkelijke pup
Binnen no time zinnelijk. Nooit iets stukgemaakt...ow ja die bench was even pittig drie nachten...maar daarna ook appeltje eitje. Hiihi ligt ontzettend aan je ras en ja ...eummm...ook aan jezelf...Een hondje spiegeld. Ik kon kaatje als pup niet hebben want ik was toen zelf stressie...kaatje spiegelde dat. Jankend liep ik door het park. En was blij als ik haar na de logeerpartij weer thuis bracht. Kan ik me nu echt niet meer voorstellen

Ik vond er de eerste 2 weken niks aan maar het lag niet zozeer aan Chinook maar eerder door al "goedbedoelde" adviezen waardoor ik door de bomen het bos niet meer zag en verschrikkelijk op mijn tenen liep.
Ik had me zo verschrikkelijk veel ingelezen dat ik het niet meer wist en bang was dat als ik een fout zou maken het niet meer goed kwam.

Na 2 weken heb ik die knop omgezet en toen kon het genieten beginnen.
Chinook was niet zo'n drukke pup, had wel z'n momenten.
Ik vond het nog moeilijker om mijn kids hierin op te voeden. Die waren nog eigenwijzer dan Chinook.

Ik vind het nu moeilijk, nu hij een puber is van 18 maanden en heel graag zijn eigen ding doet

....
Is de pup een labradoodle die weloverdacht gefokt is?
Of komt hij van iemand die dacht daar veel geld mee te kunnen verdienen en jullie wijs heeft gemaakt dat je zoon ertegen kan?
Als dat zo is, vind ik het vooral heel zielig voor het pupje.

Ik heb een hondenschool en hoor dit echt heel vaak, dus het is goed dat er eens aandacht voor is.
Iedereen denkt eigenlijk: LEUK! een pupje in huis!
Maar het is ook heel vermoeiend, je 24/7 bezig hem op te voeden, zindelijk te maken, als je ook nog kinderen hebt is het helemaal constant opletten.
's Nachts moet je er ook nog wel eens uit, het is echt een best zware taak.
Ik heb regelmatig huilende pupeigenaren aan de telefoon of op cursus die het zich toch zo anders hadden voorgesteld. En die schamen zich heel erg, omdat dit de tijd van genieten moet zijn.

Van mij hoeven ze zich zeker niet te schamen. Een pup is gewoon een hoop werk en niet allemaal leuk en schattig. Hij zuigt soms het bloed onder je nagels vandaan, is heel schattig, maar kost veel werk qua opruimen en dingen leren. Je bent soms onzeker over hoe je het aan moet pakken. Allemaal helemaal niet gek, maar juist heel logisch!

Ik heb Biko als herplaater genomen, ik wou geen pup, en nog, ik vond mijn eerste pup zoveel werk en zo vermoeiend en dan nog de angst of je het allemaal wel goed doet..

Dus ik begrijp het heel goed.
Het gevoel gaat overigens ook wel weer over hoor

Liefs Margje