de wanhoop nabij

Na een dag als vandaag slaat de twijfel enorm toe of ik wel geschikt ben voor Bodi of een hond uberhaubt.
Ik doe echt me best maar ik vindt het vaak zo verdraaid moeilijk om dingen zonder dat het voorgedaan wordt hoe aan ta pakken.

Vandaag weer een aantal reacties gehad op bodi's gedrag.
De eerste reactie was van iemand die Bodi's geblaf tegen haar hond uitlegde dat Bodi een lelijkerd wss. Haar hond zelf was totaal niet onder de indruk. en naar mij idee blafte Bodi uit onzekerheid en eigenlijk wel wou spelen.
Vanavond weer een reactie, Bodi rende op een hond af, die zich overgaf, Bodi deed een stap opzij en weer blaffen. Daarna rende Bodi weg alleen. En weer was Bodi een fel kreng.

Toen kwam me zus met haar gasthondje het veld op, het hondje kwam recht op bodi rennen met spelen in gedachte. bodi viel aan, het hondje gaf zich over maar Bodi stopte niet.
toch hield het op en gingen ze samen wel rennen maar ja toen was het kwaad al geschied en het gasthondje wou logisch niet veel van Bodi weten.

Het was dus allemaal te veel op 1 dag.

Ik zou zo graag willen dat bodi normaal op honden afging. Maar een oplossing voor zijn gedrag hoe aan te pakken is verdraaid moeilijk. aan de riem werkt niet, wordt hij alleen maar feller, afleiden werkt op die momenten ook niet. Het enige wat dan nog het beste werkt is weglopen.
Of gewoon nooit meer plekken op zoeken waar andere honden zijn maar dan leert hij ook nooit dat honden niet eng zijn en dat hij normaal naar honden toekan. Want het is toch ook een groot deel angst, 'aanvallen' voor jezelf wordt 'aangevallen' zeg maar.
En sinds ik hem heb is wel een heel klein beetje verbeterd, maar zoals hij vandaag op het gasthondje reageerde dan is het logisch dat mensen daar boos om zullen worden maar wat tegelijk stress bij mij veroorzaakt. En daardoor een hoop plezier van het hebben van Bodi wegneemt.

Is een goede hondenschool met GT geen optie om naartoe te gaan? (Misschien heb je dit al gedaan)

Laat je hond absoluut niet naar elke hond gaan.Laat hem alleen met vaste vriendjes omgaan.Wij mensen komen ook dikwijls andere mensen tegen waar het niet goed mee klikt.Mensen gaan er dikwijls van uit dat hun hond met elke hond moet kunnen omgaan en altijd vriendelijk moet zijn tegen soortgenoten.De realiteit valt dikwijls tegen!
Elke hondeneigenaar vindt zijn eigen hond de liefste,de beste, de snoezigste en de aardigste!Hun honden doen nooit iets verkeerd,het zijn altijd die andere honden geweest.
Elke hond heeft zijn eigen eigenaardigheden en zijn persoonlijkheid met mindere en geweldige kanten

Niet leuk dat mensen dat over je hond zeggen, en je hebt er ook niks aan. Jij kent je hond en zij zien hem blaffen en menen kommentaat te moeten geven, terwijl ze je hond helemaal niet kennen.

Ik ga met Tira mee, laat hem met honden omgaan die hij kent en aardig vindt.

Loop ook nooit recht op andere honden af maar in een boog dat is prettiger voor honden.

Ga lekker aandachtsoefeningetjes met je hond doen zodat hij jou het allerleukst vindt en jullie weer lekker ontspannen samen kunnen wandelen. Kijk veel naar zijn lichaamstaal, zodat je hierop in kan spelen en jullie zullen een prima team zijn!!

ok, dat blaffen daar zou ik wel iets aan doen, een goede gt kan je daarmee een heel end op weg helpen want die kan zien waarom bodi blaft en wat jij kan doen om haar weer gerust te stellen...maar wat een nare opmerkingen, zou het je echt niet zo persoonlijk aantrekken hoor want iemand die een hond een "kreng" oid noemt heeft naar mijn mening niet echt liefde en verstand van honden...weet zeker dat je een zeer geschikt baasje bent dat blijkt alleen al uit het feit dat je hier hulp komt zoeken toch

Niet wanhopen hoor, daar schiet je niks mee op! Je schrijft dat het wel iets beter is geworden dus houdt je daaraan vast. Dat het af en toe mis gaat hoort erbij. Het is lastig en frustrerend want je ziet dan opeens de keren niet meer dat het wel goed ging maar die zijn er dus kennelijk wel. Leg de lat ook niet gelijk te hoog, dan kan het alleen maar tegenvallen.

En als je zo onzeker over jezelf bent en graag iemand hebt die het voordoet, dan zou ik gewoon zo iemand zoeken. Anders word je alleen maar onzekerder... en als Bodi ook zo blaft uit onzekerheid gaan jullie elkaar versterken en kom je in een vicieuze cirkel terecht. Dat zou toch zonde zijn want je bent duidelijk erg gek op honden!

Ik heb een reu en een teef.
Mijn reu is geen gemakkelijke qua karakter.
Daarbij heeft hij bijna geen vertrouwen in andere reuen, doordat hij al 5 keer in zijn leven is aangevallen door reuen.
Jace is nu 5 jaar en ik laat hem dus nooit los bij andere honden.
Ik neem het risico niet dat hij een andere hond zal verwonden, want ik weet hoeveel ellende dat kan veroorzaken.
Gelukkig heeft Jace Meagan om mee te spelen en als maatje.
Verder komt hij alleen bij honden waarvan ik weet dat het goed gaat.
Het is dus gewoon een keuze die ik heb gemaakt. Jace kan gewoon niet zomaar los en ik heb er nu vrede mee.
Een gedragstherapeut heeft ooit eens tegen mij gezegd: neem jij maar de beslissingen voor Jace, dat heeft hij nodig en neem hem maar in bescherming.
Want Jace weet gewoon niet hoe met bepaalde situaties om te gaan.
Ik ga vaker wandelen met grote groepen honden (soms wel 30) en dan blijft Jace aan de lijn. Dat gaat goed, want dan ben ik de baas en hij hoeft zich zelf niet druk te maken en te bewijzen.
Ik heb er zelf heel lang moeite mee gehad, dat ik een hond heb die niet sociaal is. Eerst dacht ik dat het aan mij lag, dat ik geen hond kon opvoeden.
Maaar nu ik Meagan heb, die dus heel goed luistert en alles leuk vindt, weet ik dat het en aan het karakter van Jace ligt en ook aan fouten die ik bij Jace heb gemaakt.
Wel heb ik voor mezelf de beslissing genomen dat ik nooit meer een reu neem, hoewel ik zeker weet dat ik een reu wel heel goed op zou kunnen voeden.

Ik zou als ik jou was naar een hele goede hondenschool gaan, waar tevens een gedragstherapeut is.
En dan lekker met je hond aan de slag en weer samen vertrouwen gaan opbouwen.

Ik zit idd bij een goede hondenschool waarbij de 'juf' ook gedragstherapeut is. Alleen en dat is altijd het moeilijkste is, er moet een rectie worden uitgelokt om het goed in te schatten hoe het dus gaat.
Aan de riem houden is geen optie want dan is Bodi alleen maar feller, afleiden of op die momenten aandacht oefeningen wordt heel moeilijk want hij heeft dan bijna nergens anders aandacht voor. Het enige wat dan nog het beste werkt is weglopen/doorlopen.
In het geval van mij en bodi ligt het probleem absoluut bij mij niet bij Bodi.
Heb ook net de mevr van de stichting gemaild en gevraagt of het een idee zou zijn, mits niet al te duur, Bodi tijdelijk onder te brengen bij iemadn die aangssloten is bij de stichting die hem heel goed kan observeren en daarna mij leert wat te doen en op welk moment om de 'felle' toenadering te stoppen, maar dat hij op een normale manier naar andere honden gaat.

Een andere optie zou zijn is Bodi helemaal weg te houden uit bossen en dergelijke waar andere honden zijn, maar ten eerste los ik er niets mee op, ten tweede ontneem ik hem heel veel plezier. En alleen omdat ik een probleem heb. En dat is absoluut niet eerlijk tegenover Bodi.

Bodi wegdoen spookt ook door mijn hoofd met heel veel verdriet. Want ik weet gewoon dat iemand anders het gedrag wel op de juiste manier weet aan te pakken, maar wie? Je zou wel van hele goede huizen moet komen wil ik Bodi in het laatste redmiddel opgeven.

Allereerst mijn respect dat je je met dit probleem
hier meldt.
Dat is sowieso een eerste stap in de goede richting.
Als ik jou was, zou ik Bodi eerst goed laten kennismaken met een andere hond, en daar als het lukt
ook afspraken over maken met het andere baasje.
Bodi blaft met een reden en die reden moet je ontdekken.
En als je niet zeker van je zaak bent, moet je
hem gewoon niet loslaten, dan gebeurt er niets en
voel je jezelf zeker.
Ik zou een gt thuis laten komen, die bekijkt de hond,
jezelf, de situatie thuis, gaat met hem wandelen en
ziet wat er dan gebeurt.
Dat zou ik zeker doen, misschien is met 1 sessie
al veel duidelijk.
Ik zou zoeken in de buurt naar een gt (therapeut)
of gd (deskundige) die werkt met "kalmerende signalen".
En wat ik heel zeker weet is, dat je een heel goed
baasje bent voor Bodi.
Dat het allemaal niet loopt, zoals zou moeten,
komt bij veel baasjes voor.
En die opmerkingen van anderen, daar heb je dus niets aan, die maken je nog onzekerder.
En als jezelf goed in je schoenen staat, zeker
bent van je zaak, kun je Bodi ook tonen, dat
hij niet onzeker hoeft te zijn.
Want dat jij je hond vertrouwen kunt geven, daar
ben ik absoluut van overtuigd.
Succes.

Ten eerste wat is het verschil tussen een gt en gd?

Een gt heb ik, maar het zou zo goed zijn als Bodi eens echt goed wordt geobsedeerd en nog mooier een paar dagen lang, zodat zijn gedrag echt goed in kaart kan worden gebracht. En daarna mij leert wat te doen.

Eerst een kennismaking, wordt moeilijk want Bodi is nog veel feller aan de riem dan van de riem af.Komt zeer waarschijnlijk ook door zijn onzekerheid. zover zijn we bekend.

Wat goed dat je al contact hebt opgenomen met iemand die jullie wellicht verder kan helpen! Hoewel je schrijft dat aanlijnen niet de oplossing is, denk ik dat dat voor nu wel de oplossing is. Bodi moet niet meer de kans krijgen om andere honden aan te vallen. Of hij het nu uit angst of uit dominantie doet, elke keer dat hij met succes een hond aanvalt wordt de kans groter dat hij het nog een keer zal doen. Dus: voorlopig aanlijnen en alleen loslaten bij bekende honden of als er geen andere honden zijn. Succes!

Ik ken je probleem maar al te goed. Fedor is 95% van de tijd een schat, maar als hij andere honden tegen komt een ramp. Ik begon zijn gedragsverandering te zien nadat hij als pup van 4 maanden uit het niets werd aangevallen door een witte Herder. Sindsdien is hij gespannen als hij aan de lijn andere hondne tegenkomt. Ik ben al maanden aan het oefenen met brokjes en 'goed zo' als hij naar mij kijkt maar soms wordt ik er ook wanhopig van. Volgende week komt er hier ook een GT via onze hondenvereniging. Ik ben het beu. Al zoveel mensen die het zouden moeten weten advies gevraagd, maar steeds krijg ik wat anders te horen en niks heeft tot nu toe geholpen.

Ik heb me voorgenomen om het advies van die GT te volgen, ik heb wel vertrouwen in deze man, en dan komt het goed.

Dus; je bent niet de enige, en laat anderen vooral kletsen, ze hebben geen idee hoe moeilijk het is, en hoe jij al eraan werkt om het beter te krijgen.

EN een GT inschakeln lijkt mij ook het beste, Ik vind het al een hele verademing dat oiemand anders met mij de zorg ervoor op zich neemt. Dat ik het niet alleen hoef uit te zoeken geeft al een hoop rust. doen dus!

De gt die ik heb is echt ontzettend lief maar ik kom er niet veel verder ermee. en de meeste aanpakken werken goed, maar met dit probleem helaas niet.
Maar dat zei ik ook een keer, ik zou je dan in principe 24/7 bij me moeten hebben, en dat gaat niet.
Want heb je een gt of gd 24/7 om hand dan kunnen ze veel beter obeserveren dan tijdens een uurtje.

ik zou hem inderdaad aanlijnen (is bij ons trouwens verplicht)
Daarbij is mijn hond al 2x flink aangevallen door 2 honden die losliepen en de bazen altijd maar zeggen hij/zij bijt niet.
Ik heb er langzaam schoon genoeg van.
Stel je komt een hond tegen die ook flink gaat aanvallen.
Ben zelf bang dat die van mij gaat veranderen doordat anderen hem steeds aanvallen.

In dat geval als iemand die Bodi geobeveerd heeft indien mogelijk, mij zegt aan lijnen is echt de enige optie dan zou ik ook niet naar parken of bossen gaan,
MAAR dan is dat absoluut niet eerlijk tegenover bodi, want omdat IK niet met zijn eigenschap om kan gaan hem wel heel veel plezier afneem. En dat is in mijn ogen absoluut niet eerlijk tegenover bodi.
Want in tegenstelling tot wat ik vaak hoor dat het aan de hond ligt, denk ik daar anders over, de schuld van Bodi's gedrag ligt bij mij!
MIJ moet worden geleerd hoe het aan te pakken.

Een gt is een gedragstherapeut, een gd een gedragsdeskundige.
Een gd heeft meer gestudeerd op hondengedrag en
heeft ook meer ervaring met probleemgedrag, dan
een gt, een therapeut.
In feite doen ze hetzelfde, maar de studie en ervaring
bij een deskundige, is langer en uitgebreider.

Ik weet niet precies de achtergrond van Bodi.
En als jij zegt dat de oorzaak bij jou ligt omdat jij hier niet mee om kunt gaan dan is dat zo.

Wel wil ik je meegeven dat Jip ook moeilijkheden heeft met andere honden.
Ik ben heel hard met hem aan het werk om hem veel meer op mij te laten richten en zo relaxter te krijgen in de buurt van andere honden en dit werpt ook zeker vruchten af.
Maar een deel zit wel degelijk in Jip, zijn gebrekkige socialisatie en slechte ervaringen.
Zijn aard is enthousiast en nieuwsgierig en zijn problemen maken hem bedreigd en onzeker.
Hij voelt zich zo snel bedreigd bij andere honden, met alle gevokgen van dien, en ik zie hier ook niet echt verbetering in.

Ik heb wel de keuze gemaakt Jip veel weg te houden van veel andere honden en drukke uitlaatplekken.
Ik ervaar beslist niet dat ik hem hiermee tekort doe.
Hij kan leren dat hij zijn veiligheid bij mij kan halen en dat ik het voor hem regel en beslis.
We hebben superleuke ondernemende wandelingen in 'vrij' gebied waar hij ook lekker los kan.
Hij geniet op en top.

Er wordt veel gedacht dat je je hond tekort doet als je hem niet z'n speelmomenten gunt met andere honden, maar niet iedere hond haalt hier optimaal plezier uit.
Om wat voor reden dan ook.

Lily is ook niet een echte honden-hond. Ze kan zich best bewegen tussen andere honden, maar haar belangstelling gaat hier niet naar uit.
Ook haar doe ik hierin dus niet tekort.

Wat Jip z'n aard betreft zou hij met een goede socialisatie een hele leuke enthousiaste speelhond kunnen zijn. Maar helaas kan ik dit niet ongedaan maken.

Als ik Bodi zie rennen door bossen en zo en als ik hem daar weghou of aan de riem zou houden, ( met Bodi aangelijnd zou ik al geen bos ofzo ingaan ) dan weet ik wel zeker dat ik daardoor veel plezier bij Bodi weghaal.
Want wat is heerlijker voor ee hond om lekker te kunnen rennen en snuffelen en zo.

Dit is voor ieder anders maar voor mij vindt ik het niet eerlijk tegenover bodi omdat zover niemand mij echt goed werkende aanwijzingen geeft na obeserveren van Bodi hoe ik dat gedrag kan zien aankomen en voor kan zijn.
En daardoor zou Bodi dan niet meer naar bossen enzo mogen/kunnen.

Ik heb hoop dat ik van de stichting van Bodi een medewerking krijg dat bodi gewoon een aantal dagen door een deskundige goed wordt geobseveerd, dat zou in mijn ogen de beste oplossing zijn. Want dan kan het eens goed in kaart worden gebracht hoe en wat. En of ik idd geen juiste persoon voor Bodi ben.

Tevens ben ik van mening dat de basis wel ligt bij de hond eerst leren relaxter te krijgen aan de lijn bij het passeren van andere honden en de aandacht meer op de begeleidende mens te richten.

Mocht je interesse hebben in hoe ik dit aangepakt hebt mag je me wel een PB sturen.

Ik ben in de gelukkige omstandigheden dat ik hier de wereld aan plekken heb waar Jip heerlijk los kan zonder te struikelen over andere honden.
Want daarin ben ik het met je eens, een hond moet wel de mogelijkheid hebben lekker 'vrij' rond te rennen.

En wie leert de hond relax te lopen, de mens toch, dus aan wie ligt het dan? Aan de mens omdat de een het wel voor elkaar krijgt en een ander niet?
Sorry maar het ligt 99% van de tijd aan de mens en zijn/haar manier van aanpak.
Want waarom kan 1 iemand bepaald gedrag wel veranderen en een ander niet. Ligt het dan aan de hond of aan de mens?
Ik ben dan ook overtuigd dat ik het wel kan maar hele goede persoonlijke begeleiding nodig zou moeten hebben.
en dat is dus het grootste probleem, want waar vindt je persoonlijke begeleiding, dit is niet 1 2 3 op te lossen.

Wat betreft Jip, ter verduidelijking waarom het probleem niet altijd bij de mens hoeft te liggen.

Jip heeft zowel 1e als 2e socialisatie problemen.
Dit resulteert er in dat Jip slecht gesocialiseerd is met honden, slechte ervaringen heeft hierin, maar vooral dat hij het vermogen mist om te generaliseren.

Door dit betekent in de praktijk dat Jip niet volledig te resocialiseren is met andere honden.
Hij zou hiervoor met iedere hond afzonderlijk gedurende langere tijd dagelijks geresocialiseert moeten worden.
Dat dit niet haalbaar is, lijkt me duidelijk.
Ook met een hondenklas zal resocialisatie na lange tijd mogelijk zijn, maar dan alleen voor die plek en die situatie. Daarmee is hij dus nog steeds niet gesocialiseerd met andere honden in het bos.


De honden waar hij wel mee geresocialiseert is kan hij proma mee overweg, maar gezien zijn snel bedreigd voelen en zijn aparte manier van communiceren blijft het spelen een grote trigger.

En wie leert de hond relax te lopen, de mens toch, dus aan wie ligt het dan?

Yep, hier ligt de taak van de mens.
Daar werk ik met Jip aan.
Bij mij moet je het halen, je hoeft niet zelf te 'meesteren'.
Hierin kan/wil ik je best wat adviezen geven.

Maar dit neemt bovenstaand probleem van Jip niet weg.
Dit maakt hem alleen relaxter omdat hij weet dat ik de buffer ben, de leiding neem, ik regel.
Spelen met andere honden kan hij dan nog steeds niet.

Je leert eerst aan lijn de hond om de aandacht meer bij jou te hebben dan bij andere honden.
Hem hier relaxter in te krijgen.

Vervolgens als dit goed gaat kun je je hond leren als hij los loopt bij het zien van een andere hond bij jou te komen ipv er zelf op af te stuiven.

Vervolgens moet jij de inschatting maken of hij al dan niet los kan met een andere hond.

Je kunt dus heel veel doen, maar het is helemaal afhankelijk van de achtergrond van de hond of hij volledig te resocialiseren is en over z'n probleem kan uitgroeien.

En daar ligt dus het probleem ik heb daar hele goede begeleiding bij nodig.
En daar probeer ik nu iemand voor te vinden.

Ik hoop dan ook echt dat ik via de stichting iemand kan vinden, want me gt is echt een schat maar ik heb meer begeleiding nodig in dit probleem, meer dan ze me kan geven.

En als iemand Bodi eens een paar dagen goed observeerd, blijf ik bij dan kan het pas echt goed in kaar worden gebracht wat een goed werkende aanpak zal zijn.

Ik denk dat het een goed idee is. Zeker omdat zo iemand ook een diagnose kan stellen, zodat je weet wat haalbaar is en wat niet. Dat is voor ons achter de PC lastig.
GT's kijken en lopen natuurlijk niet dagenlang mee.
Maar onderschat jezelf niet hoor. Juist hier leer jezelf ook veel van.

Ondertussen kun je natuurlijk wel vast beginnen met hem even niet meer los te laten op drukke uitlaatplekken en oefen met relaxter te krijgen aan de lijn. Daar ligt de basis.

Nogmaals als je interesse hebt in adviezen dan mag je me PB'en.
Het is voor mij ook een hele zoektocht geweest.
Altijd fijn om iemand anders daarmee ook iets te kunnen meegeven.

Precies wat je schrijft het is voor andere heel moeilijk in te schatten want wat ik denk dat bepaald gedrag kan achteraf heel ander gedrag betekenen. Net als dat blaffen, ik zag dat als teken van ik wil spelen, maar voor het zelfde geldt was het blaffen van ik moet jou niet of iets.
En dat is voor iemand die hondengedrag kent dan veel beter te begrijpen als ze het zien en meemaken, dan dat ik het beschrijf. En na het begrijpen waar het gedrag vandaan komt dan kan weer een aanpak worden vastgesteld.
Een harde aanpak of juist een zachte, dat is dan ook beter vast te stellen.

Het is idd heel moeilijk. Zelf heb ik met mexx ook een extreme periode gehad dat hij gewoon niet bij andere honden mocht.
Hij was het echt zat om elke dag aangeblaft of aangevallen te worden (geef hem eens ongelijk).
Mexx is van aard een enorm stabiele en vriendelijke hond die heel goed de hondentaal kent en daarom heeft het ook bijna 3 jaar geduurd voor Mexx pas omsloeg.
Ik had het geluk dat Mexx een enorm vertrouwen in mij heeft en aan de lijn heeft hij dus vertrouwen, hij zal minder snel zich bedreigd voelen en dus afsnauwen. Op andere honden reageert hij niet.
Grotendeels ook door veel goede ervaringen aan de riem, op cursus bv is hij in het begin altijd aan de riem geweest en was elke hond vriendelijk, op shows zit hij aan de riem en is elke hond vriendelijk, op de markt zit hij aan de riem en zijn de honden waar ik hem bij laat vriendelijk.
Van de riem af was/is hier het probleem. Dan is mijn steun weg en als er iets op hem afdenderde stoof hij erheen om de 1e klap uit te delen, want hij was gewoon bang. Beter eerst snauwen en dan gaan ze weg dan dat ze op hem doken zal hij gedacht hebben.

Ik heb dus getraind om hem niet op andere honden te laten aflopen, tenzij ik toestemming geef. Nu gaat dat niet 100% goed, maar ik heb het rustig opgebouwd. In het begin ging hij aan de lijn als ik een hond zag, dan liet ik hem onder begeleiding kennismaken, ging het goed, mocht hij los (meestal gaat het daarna gewoon goed omdat die 1e frontale aankomst is vermeden).
Omdat ik lange tijd zo trainde kreeg hij weer meer vertrouwen.
Dus toen liet ik hem vaker los bij me lopen, liet hem los volgen, of zitten als een andere hond aankwam, ik beoordeelde dan of de hond betrouwbaar was, of als ik wist dat het een teef was (mexx wordt altijd door reuen gegrepen) en dan stuurde ik hem erheen.
Hij wandelende dan voorzichtig die kant uit en kwam in contact met een leuke hond, dus weer positieve ervaringen (baasje zegt het is goed en ik ga erheen en ik word niet gebeten).
Nu roep ik hem alleen bij honden die hij niet kent, maar soms ook niet eens dan, ik pak een stok, pak zijn aandacht, geef vrij als ik een hond zie (behalve terriers en enkele doggen) en laat hem gaan.
Mexx geeft dan met zijn lichaam al aan of het wel of niet leuk is en vaak kan ik hem voor het escaleert (de andere hond is een dominante hond) roepen en afleiden met de stok (hij weet nu dat ik die heb). Als de hond hem volgt jaag ik die weg, als Mexx niet weg durft te lopen ga ik er tussen staan en jaag de hond weg.

Op die manier neem ik de situatie steeds over als hij het niet aankan.
Precies wat Petra zegt, hij moet vertrouwen dat jij de leiding neemt en hem beschermt.

Soms gaat het hier wel eens fout hoor, dan kom ik een bekende tegen en is die reu in een dominante bui (of is zijn teefje net loops geweest) en als Mexx aankomt krijgt hij een snauw en grauw, maar vaak zijn dat sociale honden en even zon kleine confrontatie tussen 2 sociale reuen kan hij nu gewoon aan, de hond snauwt, Mexx snauwt en draait snel weg en voila, afgelopen.

We zijn er nog niet helemaal (mede omdat Mexx nog steeds aangeblaft en elke week wel 1x echt aangevallen wordt), maar Mexx kan gewoon weer los en hond zijn.

Het altijd mega lastig want uiteraard kom je op wandelingen allerlei mensen tegen, en allerlei reacties krijgt.
In mijn geval in de 4 maanden dat ik Bodi nu heb ik vele reacties gekregen en merendeel negatief, en ook met regelmaat uitdraaiend op heftige woordenwisselingen.

Maar de juiste 1 op 1 begeleiding nu vinden is me hoofdzaak. En dat alt absoluut niet mee.

maar zoals het nu gaat kan het niet meer, voor Kwinto geen fijne situatie, hij pikt ook me stress op, voor bodi niet en voor mij uiteraard ook niet.

Zou prive hondenlessen niet iets zijn?
En dan bij echt een goede.