Eenmalig laten dekken

Hoi allemaal...

Ik heb een beagle teefje (nu nog maar 6mnd oud), waarvan ik als ze de leeftijd ervoor heeft, eenmalig wil laten dekken, om iig een nakomelingtje zelf te houden.

Nu wordt mij steeds aangeraden haar te zo snel mogelijk te laten steriliseren, maar aangezien ik nog wel een nestje wil van haar, wilde ik graag aantal zaken weten voor ik me in dit avontuur stort.

Bij welke leeftijd is het meest optimale leeftijd om haar te laten dekken om daarna te laten steriliseren ivm kans op ziektes, ikzelf had zo als ze 3 a 4 jaar is in gedachte.

Wat is het risico van sterlisatie na zwagerschap.

Welke type Reu(Beagle) is meest geschikt, waar kan ik het beste op letten, uiterlijk, gedrag, gezondheid ?

Hoe groot is de kans dat Moeder en Nakomeling elkaar blijven accepteren. Kunnen Moeders en nakomeling wel altijd samen blijven, of ligt dat net als een 2e hond aanschaffen meer aan de socialisatie/training van moeder en pup

Hoe groot is de kans dat nop plaatsing resterende nakomelingen als deze gezond zijn, ik wil zeker geen hondjes onnodig in laten slapen, omdat ze ongewilt zijn, en met een stuk of 6 pup blijven zitten.

MvG
Kelvin

Je kan het beste naar de Beagle vereniging gaan. Die kunnen je overal mee helpen ook met testen.

Waarom wil je haar laten steriliseren. Ivm ziektes? Welke ziektes? Er zitten risico's aan sterilisatie en als het niet echt nodig is zie ik geen reden om het toch te doen.

Je kan het beste wachten tot ze volwassen is het haar lichaam en geest het aankan een nest te verzorgen(het is nogal een aanslag).
Als ze volwassen is kun je haar karakter ook beter omschrijven,dat komt pas goed naar boven ná het 2e levensjaar.

Ga je ook je hondje testen op erfelijke ziektes?
Heeft ze een satmboom?
Als "het zelf een nakomelingetje"willen houden je enige reden is,dan zou ik het zo wie zo niet doen.

Groetjes Soraya&Mila

Je begint bij het verdiepen in je eigen hondje. Zoek haar stamboom uit dus (ik neem aan dat ze die heeft). Ga dus na of er bepaalde ziektes of gedragsafwijkingen oid in de lijnen voorkomt. Dat is iig je start en daar ben je niet 123 mee klaar . Daarna ga je bij de rasvereniging kijken wat er voor je hondje getest moet worden (HD, ED enz.). Ga een paar shows lopen om te kijken wat andere mensen van je hondje vinden.

En als je dan nog verder wilt, dan kun je gerust weer vragen .

Als je hond een stamboom heeft, zou ik beginnen bij de rasvereniging.
Die kunnen je vertellen of je hond goed gebouwd is en iets toevoegd aan het ras.
Als dit niet het geval is, zou ik het achterwegen laten.

Daarnaast zou ik me vanaf nu eens erg goed verdiepen in alles wat met fokken te maken heeft.

Ook moet je je zelf goed bedenken, dat het niet alleen maar leuk is. Er komen veel nare dingen bij kijken. Wij hebben net 2 weken een nestje, waarvan er 4 gestorven zijn. Je moet wel stevig in je schoenen staan om dat aan te kunnen.

Verder heb je nog 2 jaar de tijd om je in te lezen en shows te lopen en de erfelijke testen te laten ondergaan.
Komt he hond daar slecht uit, zet het dan uit je hoofd.

Ik zou haar eerst medisch laten keuren op diverse afwijkingen die bij het ras voorkomen. Ook bij een Beagle komen er helaas aardig wat afwijkingen voor. Deze afwijkingen geven reuen en teven door aan pups en dit kan een hoop leed voor de pups en baasjes veroorzaken. Een teefje van dit ras kan vanaf 2,5 jaar rustig een nestje krijgen.

Zoek je er een reu bij, dan zou ik op zoek gaan naar een reu die ook volledig getest (en goedgekeurd is). De honden dienen niet familie van elkaar te zijn. Je kunt het best op zoek gaan naar een reutje die op de zwakkere punten van jouw teefje uitstekend scoort. Dit zijn niet alleen de medische punten, maar ook de uiterlijke punten. Is je teefje bijvoorbeeld erg fors gebouwd, dan ga je op zoek naar een reu die wat ranker is, etc.

Waarom wil je haar laten steriliseren? Als het ter voorkoming is van mamma-tumoren dan heeft dit alleen zin als je het maximaal tussen de eerste en tweede loopsheid doet. Daarna heeft het om die reden niet zo veel zin meer. Een nestje fok je pas bij je teef na de derde loopsheid.

Of de teef een nakomeling accepteert is geheel afhankelijk van de karakters van de honden. Teef-teef heeft de meeste kans op conflicten, bijvoorbeeld als de jongere teef volwassen wordt en de dominante hond probeert te worden. Reu-teef gaat eigenlijk altijd goed, alleen moet je dan absoluut voorkomen dat de teef gedekt wordt. Het zijn immers moeder en zoon en ook bij dieren kan je dan jongen krijgen met ernstige afwijkingen.

Als jij het fokken goed voorbereid, je pups netjes socialiseert en de honden een stamboom hebben, kan je vrij eenvoudig baasjes voor de pups vinden. Ook dit kan je voorbereiden. Bijvoorbeeld door al te 'netwerken' voordat de pups geboren zijn.

Ga eens een paar keer naar shows kijken of doe mee met een Beagle-wandeling. Je kan jou hondje dan vergelijken met andere Beagles en kijken of jouw hondje werkelijk wat kan bijdragen aan het ras.

Alleen pups laten komen omdat je gezelschap voor je hond wil, raad ik je met klem af. Het is veel werk en een dracht is altijd een risico voor een teefje. Persoonlijk vind ik de teven er ook niet mooier op worden. En vergeet niet dat er in een nest vaak een pupje dood geboren wordt of overlijdt. Dus het is niet altijd rozegeur en maanschijn

Ik sluit me helemaal aan bij de bovenstaande verhalen !
Fokken is lang niet alleen maar leuk en kost ook zeker veel geld. De kans zit er dus gewoon in dat je zelfs verlies draait en hier moet je ook wel rekening mee houden.
Verder wat betreft laten helpen. Tja hier zijn de meningen over verdeelt... Inderdaad laten helpen voorkomt bepaalde ziektes maar is ook vreselijk zwaar voor een hond. Er wordt meestal geadvisseerd een teef na de 1e of 2e loopsheid te laten helpen. Meestal is een teef pas tijdens haar 2e of 3e loopsheid klaar voor haar 1e nest dus hoe dan ook ben je 'erg laat' als je de teef daarna nog laat helpen. Ik zou er dus goed over nadenken als ik jou was.
Onze Ashley (chi) is geholpen omdat ze ziek werd en ons dat de beste oplossing leek. Met Abby (de sheltie) heb ik af en toe een nestje maar ik ben er nog niet uit of ik haar na haar laatste nest zal laten helpen. De narcose en operatie brengt zoveel risico's met zich mee. Ik weet niet of je dat een hond wel moet aandoen zeker op 'latere' leeftijd (hiermee bedoel ik na 3e verjaardag).

Ik neem aan dat je hond een stamboom heeft.
Zo niet, dan zou ik er zeker niet mee gaan fokken.
Zo ja, dan zou ik contact opnemen met de rasvereniging en me eerst eens heel goed gaan inlezen over het hebben van een nestje.

Waarom wil je persé een pupje van jouw hond?
Je pup is pas 6 maanden, je kent het karakter en eventuele ziektes en/of mankementen nog helemaal niet (dit hoop ik dus niet dat je hond dat heeft of krijgt, maar het kan bij elke hond van elk ras).

Waarom word je aangeraden om haar z.s.m. te laten steriliseren? Sommige dierenartsen willen pups snel laten steriliseren, omdat dit de kans op baarmoederhalskanker uitsluit/ernstig vermindert. Maar vroeg steriliseren/castreren kent ook risico’s. Hormonen spelen een belangrijke rol bij de groei en vorming van het karakter, dus ik zou zelf nooit een hondje laten steriliseren dat niet uitgegroeid is en volwassen is. Sterilisatie op latere leeftijd kan ook, maar dan is er geen verminderde kans op baarmoederhalskanker. Maar het is natuurlijk de vraag of je teefje dat überhaupt wel zou krijgen. Uitstellen van sterilisatie biedt ook tal van andere voordelen weer… Dus het is aan jou om dingen tegen elkaar af te wegen om zo een goede keuze te maken waar jij blij mee bent.

Dekken kun je vanaf een leeftijd van ongeveer 2 jaar doen; als een hond volgroeid is en geestelijk volwassen is. Na 5-6 jaar mag je met een teefje niet meer aan een eerste nest beginnen en bij 8-9 jaar helemaal niet meer inzetten voor de fok.

Eerst moet je je gaan verdiepen in wat er allemaal bij komt kijken als je een nestje wilt.

- Cursussen volgen zodat je weet hoe je moet fokken (KK1 en KK2)
- Je hondje laten showen door een keurmeester, zodat je goed weet wat de sterke en minder sterke kanten zijn van je teefje. Als je teefje niet echt een aanwinst is voor het ras (dus niet voldoende aan de rasstandaard voldoet), zou ik niet gaan fokken. Het karakter van je teefje moet ook fijn zijn (geen angstig of agressief gedrag)
- Op de juiste leeftijd haar laten testen op erfelijke aandoeningen die veel voorkomen bij Beagles (HD e.d.). Als zij niet vrij is, kun je niet fokken
- Je verdiepen in bloedlijnen, zodat je een juiste match reu kunt vinden. Deze reu kan de minder goede kanten bij je teefje compenseren en is ook vrij van erfelijke aandoeningen + heeft een fijn karakter
- Een juiste match vinden en op het juiste tijdstip laten dekken. Je moet hiervoor dekgeld betalen.
- Uiteraard van tevoren alle spullen in huis halen, een goede dierenarts vinden die stand-by staat en eventueel bij andere fokkers ervaring opdoen
- Je moet van tevoren 'reclame' gaan maken zodat je pupkopers aantrekt. Dit kan op evenementen, shows, via een mooie website. Ik zou zeker een ruime wachtlijst maken; als er niet genoeg mensen zich aanmelden, zou ik niet snel gaan fokken. Reken erop dat er altijd mensen afhaken
- Met een stamboomloze hond zou ik zelf niet gaan fokken, omdat je zo niet van een aantal generaties lang de erfelijke aandoeningen en ziekten kan volgen. Soms slaan ziekten een generatie over. Ook al is je teefje zelf gezond, de pups kunnen dan alsnog ziek worden.

Voor 1x fokken maak je zo behoorlijke kosten. Je moet je afvragen of je dat wilt. Fokken brengt altijd risico's met zich mee, zowel voor de teef als voor de pups. Een pupje uit het nest aanhouden kan leuk zijn, maar het gaat lang niet altijd goed. Soms blijven de moederhonden te lang moederen of de pups te lang pupgedrag vertonen en dat kan botsen. Ook kunnen karakters botsen. Alleen een nestje krijgen omdat je een hondje wilt aanhouden, is geen goede reden om te gaan fokken vind ik. Honden vormen geen ‘gezinnetjes’ zoals wij mensen dat doen. Na verloop van tijd hebben honden niet meer door dat ze moeder-kind zijn.

Je moet je ook afvragen of je genoeg pupkopers kunt aantrekken. Als je actief bent in de hondenwereld en je hond goede show- of werk-/sport-resultaten haalt en je bent actief binnen een rasvereniging, dan kun je eerder pupkopers aantrekken. Als er genoeg beagle-fokkers zijn, moet je je afvragen of je nog wel iets extra’s hebt te bieden om het ras te verbeteren. Fokken is niet niets en er komt heel wat bij kijken.

Ik heb geen stamboom van Kira, en haar fokker bleek achteraf een foute te zijn geweest, gelukkig heb ik me bij uitzoeken niet door emoties laten leiden, en gelukkig een goeie pup gekozen. (om verhaal kort te houden)

Ik heb me nadat ik het van haar fokker had uitgezocht me heel veel zorgen gemaakt dus heb haar ondertussen een uitgebreid medisch onderzoek te op haar laten doen, en ze wordt geprezen dat ze er ondanks een slechte start zo goed eruit ziet en gedraagt en blaakt van de gezondheid, en wordt ("kijkt beedje apetrots nu") in de buurt als voorbeeld (Beagle)hondje gezien.

Dus ik kijk Kira niet aan op haar verleden, zij weet daar toch niets meer van
Ikzelf heb eigenlijk nooit een teefje gehad, tot nu toe 3 reutjes gehad, waarvan ik die nooit heb gecastreerd, omdat ze niet ongewenst gedrag vertoonde, en misschien dat iemand ooit hun wilde gebruiken voor dekken, (wat met mijn laaste reutje tyke het geval was)en dus geen noodzaak erin zag.

En opzich zie ik het ook zo nu met kira, maar zelfs de DA adviseerde sterilisatie, vandaar ik het overweeg, met in achterhoofd houdende ik misschien ooit wel eens een nestje wilde als Kira het aankon, en ik mensen wist die ook een beagletje wilde, ik haar kon laten dekken op een verantwoorde wijze.
Maar vanwege het vele aandringen op sterilisatie, heb ik eigenlijk half besloten om het dan zo geoplanned te doen.

Alhoewel ikzelf de voorkeur geef om haar gewoon lekker ongesteriseert te laten, en haar, mocht er ooit een tijd ervoor te zijn, en dat kira er rijp genoeg voor is, en het aan kan, in de juiste omstandigheden, haar te laten dekken, zo niet jammer dan.

Ik zou niet met haar fokken (ook 1 nestje is fokken). Je bent je hele leven verantwoordelijk voor die pups.
Door een normale DA laten controleren wil niet zeggen dat ze geen erfelijke afwijkingen kunnen hebben.
Daar zijn speciale tests voor nodig, die ook de nodige kosten met zoch mee brengen.

Daarnaast weet je niets over de voorouders, wat wel degelijk van belang is bij het fokken.

Als je perse wil fokken koop dat een Beagle met stamboom, van goede ouders die getest zijn op erfelijke afwijkingen en gan die laten testen en showen en een nestje mee fokken.

Maar zet geen halve beagles op de wereld, zonder dat je iets toevoged of verbeterd aan het ras. Daar zijn al genoeg honden van.

Dank Angela * Bodhi, dat is echt goeie info waar ik wat aan heb, en goede stof om over na te denken.

Vooral over erfelijk aandoeningen had ik niet goed over nagedacht, en zal zeker zwaar overwegen in mijn beslissing over wel of niet een nestje.

(had je berichtje te laat gelezen had mijn vorige al gepost)

Idd, als Kira van een slechte fokker komt en je de bloedlijnen niet kunt uitzoeken, zou ik het risico niet willen nemen dat er straks wat met de pups is. Ze kan nu gezond zijn, maar dat wil niet zeggen dat op termijn geen erfelijke aandoeningen komen. Als zij dat niet ontwikkeld, kan ze ook drager zijn. Of haar ouderhonden kunnen drager zijn. Dit kun je dan meegeven aan de pups. Je kunt raszuiverheid niet garanderen, dus zul je veel minder pupkopers aantrekken. Er zijn al zoveel pups op de wereld, dat je je goed moet afvragen of je er wel positief aan doet om een nestje te maken.

Ik dank jullie allen voor de reacties, en na nalezen van allen, ben ik er van overtuigt ik geen nestje zal nemen, ik begrijp jullie standpunt, en sta daar ook volledig 100% achter, er zijn idd al te veel slechte fokkers.

En ik wil hier niet een van zijn, ondanks alle goede bedoelingen. Haar verleden zal dat betreft haar blijven achtervolgen.

Dat lijkt me een verstandige beslissing. En mocht je het echt zo leuk vinden om eens een nestje te maken, koop dan een beagle van een goede fokker die jou ook goed kan begeleiden bij het zoeken van een geschikt fokteefje en die je kan bijstaan als je gaat fokken.

Idd een verstandige keuze. Verder sluit ik me ook helemaal aan bij Angela...

WAUW! Eindelijk iemand die luistert naar goede adviezen en niet haar eigen zin toch door gaat drijven!!!!! Goede beslissing, Kelvin!

goede beslissing

Dat vind ik inderdaad knap, dat je zo'n beslissing neemt.
Het is zo belangrijk om de rassen goed in stand te houden en dat kan alleen als de mensen met honden fokken die stambomen hebben en getest zijn.

mag ik even zeggen dat ik je open-mindedness ten opzichte van de adviezen die hier gegeven worden echt geweldig vind! Ik kan me daar (ook op andere fora) zo verschrikkelijk aan ergeren, iedereen wil er maar op los fokken, en als er dan goede argumenten aangedragen worden om het niet te doen dan geeft de Topicstarter ineens geen thuis, of nog erger, de TS wordt nog boos op je omdat je zegt dat ze het beter niet kan doen.

Nee echt, ik vind het super van je Knap dat je zo'n beslissing neemt!

Ik ben het met bovenstaande reacties eens Kelvin. Ik vind het super dat je je laat adviseren en inziet dat dit de beste beslissing is.

Geniet lekker van je mooie Beagletje en wil je een keer een nestje fokken, dan kan je altijd op zoek gaan naar een geschikt teefje.

ik vind het super hoe je het omschrijft Angela, kan je daar geen standaard tekst van maken en zo af en toe plaatsen bij alle plannen om een "nestje te maken" door mensen zonder enige kennis van fokken met honden waar ze geen enkele gezondheidstest of show of aankeuring mee doen.

zonder gekheid, moedig hoor TS, om je in te lezen en met veel meer info een afweging te maken in het belang van al onze honden.

tis trouwens een snoepertje, je beagletje

als het fokken je zo aantrekt, misschien een knap beagle dametje erbij van een rasfokker, vaak willen ze je graag begeleiden in dat traject en dan kan het ook super leuk zijn

Ik weet welke ellende slecht gefokte honden kunnen hebben en kunnen veroorzaken.
Ooit zelf eens een slecht gefokte newfoundlander gehad vanuit het asiel die daar was gedumpt, die ik probeerde te redden.

Maar zijn gewrichten waren zo slecht, dat ze z'n eigen gewicht niet eens kon dragen, dat ik hem na 13 maanden heb moeten laten inslapen, een gruwel wat me nog steeds boos maakt en die aanblik van dommel zal ik nooit en te nimmer vergeten, en voel me nog steeds schuldig wel dat ik hem heb moeten laten inslapen.

De kosten ervan zal me opzich nog een reet roesten, maar alleen al het princiepe dat ik zo'n jonge hond moest in laten slapen, wil ik nooit meer mee maken, of een ander aandoen.

respect voor u keuze en begrip waarom het afgeraden word

zo een topic maakt echt een mens zijn dag

TOP!

In elk geval heb ik veel respect voor je dat je laat inlichten alvorens over te gaan tot het fokken van een nestje. Ik weet uit ervaring dat bij het fokken van honden al te vaak grote fouten worden gemaakt of uit onwetendheid of uit winstbejag.

Mijn hond die ik trouwens bij een fokker kocht die toen wel erkend was door de vereniging in Duitsland bleek achteraf ook niet de beste keuze.

Ik weet ook hoe aanlokkelijk het lijkt om van die schattige pup die je nu hebt later een nakomelingetje te willen... maar als echte dierenvriend doe je dat niet zomaar.
Goed dat er ook nog mensen zij die nadenken.