gedragsproblemen bij getraumatischeerde pup

Hallo beste mensen,

Wij hebben een probleem met onze pup Bob van 6maanden oud. Bob is een Boomer hondje. Vorige week zaterdag 21-augustus is hij gegrepen door een andere hond, een groot ras. Het precieze ras zou ik niet kunnen zeggen. Deze aanval was zo ernstig dat Bob een shock en een longbloeding heeft op gelopen. De eerste 2 dagen was erg kritiek. gelukkig heeft hij het overleeft, maar nu vertoont hij ( wat ook wel logisch is) gedragsproblemen. Buiten gaat het redelijk goed, maar binnen en in de tuin blaft ie om elk geluidje, dingetje. Wij corrigeren hem wel, maar dat is maar van korte duur. Als wij niet thuis zijn, blaft hij constant door.

Misschien heeft iemand tips zodat we dit gedrag weer kunnen afleren zodat we weer onze oude Bob voor zo ver dat mogelijk is terug kunnen krijgen.

Groetjes Esther en Dick

Oei dat is een hele nare ervaring voor je pup. Nu zal hij uit angst naar van alles blaffen en dit kan zich uitbreiden tot naar steeds meer dingen blaffen. Ik zou je hond proberen te kalmeren en niet alleen in de tuin laten om te blaffen. En tijdens de wandelingen flink afleiden. Weer resocialiseren met andere honden. Misschien eerst van een afstandje en dan steeds dichter bij. Homeopatische middelen kunnen ook werken om de hond wat relaxter te maken.

Hoi Esther en Dick,

Jeetje wat naar! Hoe is het nu met Bob?
Melo heeft iets soortgelijks meegemaakt, maar minder ernstig.
Wat bij Melo goed heeft geholpen is hem afleiden met echt iets heeeel lekkers als ik merkte dat het hem teveel werd en hem uitbundig belonen als hij zijn aandacht geheel op mij had gevestigd. Het werkt nog steeds goed. Misschien is het iets voor jullie. Beterschap voor Bob!

Liefs.

@ Angela en Bodi. Bachbloesemtherapie schijnt inderdaad ook goed te werken!

Lichamelijk gaat het nu weer goed met Bob. Hij is goed genezen. maar hij heeft een flink trauma. Ik ga jullie tips uitproberen. alvast bedankt.

Meer Tips zijn altijd welkom!!!

Groetjes Esther en Dick.

probeer zo weinig mogelijk te corigeren, je hond doet het uit angst en als jij hem daar voor straft zal de angst groeien!

Het is misschien verstandig om er een prof. bij te halen die je persoonlijk begeleiding kan geven.
Dit soort gedragsproblemen moeten goed begeleid worden anders word het alleen maar erger.

groetjes en sterkte

ja ik ben het helemaal met gerdine eens in plaats dat je hem corigeert zou je ook naar buiten kunnen gaan en bij hem staan frolijk roepen en wat lekers geven als beloning hem dus af lijden van het geluid en angst.
je moet hem weer zeker maken in plaats van onzekerder.

het zou het zelfde zijn dat je zoon van een jaar of zo bang van het donker is dan moet je hem ook weer tot rust laten komen en zijn angst weg nemen niet straf geven.

geen van twee snappen dat.

ik zou wel iemand er bij halen zoals gerdine zegt. gewoon om jullie een paar handvaten te geven

ps alleen belonen voor het komen en speletjes met hem spelen of comandos geven in iedergeval net doen of jij geen geluid hoort en alleen hem ziet en hij moet alleen jou zien

charme is heel normaal dat zo reageert hij moet zijn vertrouwen terug krijgen dus het beste is om hem overal mee naartoe te gaan, als die dan ergens schrik van heeft gewoon daar heen gaan niet met sussende woorden ofz want dat maakt de hond alleen nog maar banger.
ook niet gaan troosten want zo help je hem nog onzekerder te worden.

ook naar een hondenschool bijvoorbeeld vragen aan de instructeur of verantwoordelijk of je met hem tussen de grote honden mag door slalommen als die achterblijft ofz lok je hem met een snoepje mee.
je kunt dan ook aan de geleiders vragen om hun grote hond te laten liggen dan zijn ze even groot en lijkt het voor jou hondje niet meer een enorme grote hond.
pak wel honden die rustig zijn niet de speelse honden. want daar kan die dan ook weer schrik van kunnen krijgen omdat ze te wild zullen zijn. je hoeft nu niet perse ermee naar hondenschool gaan maar ik denk dat het voor hem wel aangenaam zal zijn er zijn bekwame mensen in de buurt dus als er iets moest gebeuren heb je telkens iemand die je kan helpen en tips kan geven van hoe je dit best kunt doen zij zien dan ook het gedrag van je hond mee.

Nee het troosten dat doen we zowieso niet. Net na de aanval was hij ook erg bang voor de grote honden die hij al kent. Als we die tegen kwamen met uitlaten, begon hij heel erg te trillen en weg kruipen achter onze benen. Dat gedrag hebben we genegeerd en hebben hem juist beloont als hij niet meer trilde en weer te voorschijn kwam. Dat hij is nog wel op zijn hoede buiten maar niet meer zo bang.

Nu is het voornaamste probleem het blafgedrag in huis en in de tuin.

Stoppen dus met corrigeren en proberen hem af te leiden met een speeltje of iets dergelijks?

groetjes Esther en Dick

Ja, afleiden met iets dat jou hondje heeeel leuk vind!
voor ieder hondfje kan dat wat anders zijn, een bepaald speeltje, iets lekkers! kaas/hondenkoekje/stukje vlees...
succes!

Ik ben het niet eens met de manier van Kitty, een hond confronteren met zijn angst kan heel fout aflopen!

Dus zeker een gedragstherapeut of zo bij halen om het allemaal goed te doen! Het liefste eentje die werkt met kalmerende signalen maar sowieso een die met een positieve manier werkt.

Ik zou ook een gedragstherepeut inschakelen. Het is nog een jonge hond daar moet je nu gebruik van maken.

Ja dat confronteren ben ik ook niet zo van. Dat hebben we ook niet gedaan. Ik heb het idee dat dan misschien zijn angst om kan slaan in agressie. Of heb ik het verkeerd?

Ik ga ook idd info aan vragen bij een gedrags therapeut.

ik heb trouwens maar even een account aangemaakt. Wat makkelijker vind ik. Op de foto: Kyra, Bob en Krimson.

Fijn dat je je hebt aangemeld!

Ik denk dat je daar het beste aan doet door info te gaan vragen bij den GT

@ gerdine van't hof.
je hebt verschillende manieren met confronteren met angsten natuurlijk, als je hond ergens van schrikt en die blaft maar er is eigenlijk nets aan neem nu een vuilbak op straat of een plastieke zak, je gaat ernaartoe om de hond het spul te besnuffelen terwijl je zelf met vol zelfvertrouwen ernaartoe stapt. als de hond ziet aa mijn baasje is e rniet bang voor dus moet ik ook niet bang zijn. als het baasje natuurlijk al twijfelend ernaartoe loopt dan kun je inderdaad een hond nog onzekerder maken, als je zelf vol zelfvertrouwen uitstraald op je hond krijg je hond ook zelfvertrouwen want baasje is niet bang dus moet hij ook geen schrik hebben. wij komen dikwijls bij ons op school asielhonden tegen die getraumatiseerd zijn en wij gebruiken ook verschillende materialen dat veel lawaai maakt en dergelijke en als de hond er bang van is confronteren we hem er inderdaad mee (wel op een rustige manier, maar niet twijfelend) en na 5 minuten zie je al meteen een enorm groot verschil en de honden die er toen bang voor waren vinden het nu enorm leuk.

Oh oke bedoel je dat zo. Ja daar kan ik ook wel wat mee.

Gisteren was ik de honden aan het uitlaten en er waren mensen in een tuin bezig dus buiten de tuin stonden allemaal vuilniszakken. Bob grommen en blaffen naar die vuilniszakken. Ik ben er toen niet naar toe gelopen, maar dat zal ik dan de volgende keer wel doen.

bedankt voor de tip.

Ik zou ook een gedragstherepeut inschakelen. Het is nog een jonge hond daar moet je nu gebruik van maken.

@Anita.Langen.

Je tekst had wat orgineler kunnen zijn

Want ik schreef hetzelfde al een paar topics boven jou

Senna
Ik zou ook een gedragstherepeut inschakelen. Het is nog een jonge hond daar moet je nu gebruik van maken.



03 september 2010 om 10:17

Ik zou er niet voor kiezen om zoals Kitty aangaf de hond te confronteren. Deze hond heeft een echt trauma. Daar is echt iets gebeurt. Als je die nu zo tussen de honden door laat lopen dan zal de angst niet minder worden. Het is wel iets anders als een vuilcontainer waar je hond van schrikt.

Een gedragstherapeut is de enige manier om het op een goede manier aan te pakken.

ik ebn het wel met kitty eens dat je als een hond ergens bang voor is dat jij voor de hond er naar toe gaat en het gaat aan raken alsof jou niks doet maar de hond moet zelf de beslising nemen om jou na te doen dus nooit foceren.

maar in de tuin is het gewoon afleiden je zelf belangrijker maken dan de geluiden.

met honden is het stap voor stap eerst hondjes waar hij niet voor bang is dus teefjes die heel erg lief zijn daar groeit zijn zelf vertrouwe mee dan kan je reuen die kleiner zijn maar niet vel proberen 1 op 1 zodat de prikels niet zo heftig zijn en zo op bouwen. honden waar je denkt mmm daar is hij bang voor gewoon niet mee laten spelen en je hond meer op jou gericht maken. zodat hij vertrouwe krijgt dat wat er ook is hij en jij zijn samen dus door hem op jou gericht te maken zijn de angst prikels ook weg en heeft hij rust

Zoals Bassie zegt, er zit een verschil tussen honden en een plastic zak..

Sowieso ben ik tegen de confronteer manier. Ik heb te vaak honden gezien waar dit juist averechts heeft gewerkt. Inclusief mijn eigen hond.

Om mee te beginnen(socialiseren) is hier niks mis mee maar als je hond een trauma heeft is dit juist een hele slechte manier!
Je kan de hond er juist banger voor maken!
Dus je kan dit niet zomaar roepen, zeker als je de hond niet kent en de situatie niet.

Zoals Asha zegt, een hond moet dingen op zijn eigen manier en in zijn eigen tijd doen. En je moet hem niet forceren.

Ik heb net een email gestuurd naar een gedragstherapeut, die mijn moeder nog kende van de hondenverening waar mijn vader vroeger pakwerken en behendigheid deed met onze honden.

Ik zal jullie laten weten wat zei zegt over deze situatie. in ieder geval hartstikke bedankt voor alles tips en het mee denken!!

liefs Esther en Dick en natuurlijk Bob

Wij gingen met onze pup--een herder van 12 wkn.--wandelen--auto geparkeerd--hondje uit de auto, komt er om de hoek van het park een labrador aanvliegen die hem greep--schreeuwen, de lucht in vliegen, tegen auto aankwakken--toen hadden we hem eindelijk te pakken. Ik heb onze pup opgepakt, hem in de auto gezet en ben direct met hem naar velden gegaan waar alle honden loslopen en waar hij bekend was. De tweede aanval--2 foxterriërs die zich in hem vastbeten. De derde aanval een mechelse herder. De "bijna" aanval een golden retriever. Na de laatste aanval is hij een week bij het naderen van een hond (in het bos) er als een haas vandoor gegaan. Hij is nu anderhalf. Toch ben ik stug met hem blijven lopen op die plekken. Het ligt ook veel aan jezelf--ik merkte, dat ik terughoudend reageerde--niet bang overigens--inmiddels wel alle labradors kon schieten (hij dus ook). Nu is het oke--ik straal zekerheid uit en dat pikt ie op. Onze angsthaas loopt inmiddels als een stoere kerel mee, speelt met andere honden en heeft geleerd, dat niet iedere hond ervan gedient is.

WAt verschrikkelijk voor Bob! Sterkte

Annette,

Wat jij al fout hebt gedaan is de hond geen rust geven om het allemaal te verwerken.
Je brengt hem net na een aanval meteen naar een plek waar nog meer honden zijn en daar word hij weer aangevallen. (tenminste zo staat het)

Je hond is na zo'n aanval, kwetsbaar en bang en als je hem dan bij, niet goed gesocialiseerde honden zet dan kunnen ze hem zeker aanvallen.

Jij hebt misschien nu een zelfverzekerde hond, maar je had ook een zwaar agressieve hond kunnen krijgen door dit gedrag!

Dit valt niet te voorspellen en daarom moet het ook niet aangeraden worden, zeker als er ook nog andere mogelijkheden zijn!

@Gerdine
Nee hoor, hij werd niet opnieuw aangevallen op dezelfde dag. Dan had ik echt wel anders gehandeld. We hebben hem naar de voor hem "veilige" omgeving gebracht waar geen agressieve honden rondlopen. Daar kon hij spelen (ik kende wel de honden die daar rondliepen).
De aanvallen kwamen in de loop van de tijd.
Goed dat je het nog even aangeeft. Ik heb erover nagedacht.Dat hij aangevallen werd toen hij ouder was kwam door zijn operatie. Honden voelen als een ander dier zwakker is.
Gelukkig hebben we hier honden in alle soorten en maten.
Het lag vooral aan mijzelf. Ik was bang dat er iets met hem zou gebeuren--oeioei een herder--alle herders bijten--dus ik onzeker en maar proberen anderen ervan te overtuigen dat niet alle herders bijtgrage gekken zijn. Die onzekerheid heb ik niet meer en nu zie ik onze hond dagelijks vooruit gaan. Met dank aan al die mensen die hun hond wel met een herder willen laten spelen.

Goed dat je het nog even aanvult want zoals je het schreef leek het alsof hij een paar keer op dezelfde dag werd aangevallen..

En ja je eigen onzekerheid kan je hond onzeker maken.

maar het is niet zo dat als jij heel zelfverzekerd ben, je hond dat ook is. Dat was meer mijn punt..

groetjes

Een pup die zovaak wordt aangevallen daar is toch vaak wel iets mee hoor.. Misschien te vroeg uit het nest gehaald zodat hij de taal niet goed spreekt.
Kan ook zijn dat wat Annet een aanval noemt ik niet zo zou noemen, maar goed ik ben er uiteraard niet bijgeweest.
Maar als een pup echt meerdere keren door verschillende honden in verschillende omstandigheden wordt aangevallen, dan is er iets met die pup wat niet helemaal klopt volgens de honden.

Een hond valt niet zomaar aan, dan is er echt iets mis, en er zijn maar weinig honden waar echt iets mis is dat ze aanvallen zoals hierboven te lezen was dat er echt een gescheurde long oid is. Meestal hoor je een hoop lawaai, maar is er niets.

Ik zou voor de Boomer ook aanraden een gedragstherapeut in te schakelen, hij is nu nog jong en.. (haha grapje) Nu is gewoon de tijd waarin je dat nog relatief eenvoudig op kan lossen, hoe langer je wacht hoe meer het gedrag zich 'hecht' en hoe moeilijker je het dus weer los krijgt.

Groetjes, Margje

Geen voorbarige conclusies svp.--als er iets mis zou zijn met onze hond, dan hadden wij dat allang uitgedokterd.

1. Keer als pup aangevallen--achteraf heeft men de Labrador een spuit moeten geven--bleek een hond gekilled te hebben en een kind gebeten

2. keer half jaar oud--door 2 foxjes--hij was gewend met een fox te spelen die met een boxer was opgegroeid, dus daar wilde ie ook mee spelen

3. Keer--mechelse herder--hoorde achteraf van andere mensen dat deze hond wel meer op andere honden afvloog en beet

4. Keer--golden--kon verhinderd worden.

Dus, niks mis met onze hond. Wel een operatie achter de rug en een onzeker vrouwtje.