Hoe ver....

Dwaalt je hond bij jou vandaan?

Ik vraag me dit wel vaker af, omdat ik best veel zie/hoor (in omgeving) dat honden uit het zicht dwalen, of de bossen in rennen/jagen om pas een kwartier later weer eens te komen koekeloeren met de tond op de grond. (Ik ben overigens van mening dat je dit niet mag toestaan).

Ik ken dit eigenlijk niet.
Mijn honden rennen nooit ver weg, hangen meestal in een cirkel van ca 10 meter om me heen en gaan niet van het pad af als ik dat ook niet doe.
En Lily heeft beslist wel jagersbloed, dus dat is het niet.

de teckels blijven allemaal redelijk netjes in de beurt en als ze naar mijn idee te ver gaan ga ik fluiten en dan komen ze van zelf wel weer terug want fluiten =koekje

Puzzle willen al spelend wel eens wat verder wegrennen. Maar als we 'wacht' roepen, blijven ze staan. Lopen we verder, en zijn ze niet als ongeleide projectielen aan het rondscheuren, dan houden ze mij goed in de gaten.

Beiden hebben weinig jachtinstinct gelukkig.

Oh haha ja, als we richting water lopen wil Lily nog wel eens vooruit lopen, maar een 'wacht' is voldoende om haar te doen staan.

Nee, Butters is nooit ver bij mij vandaan!

Als hij voor me loopt, kijkt ie elke keer achterom of ik wel volg en als hij achter blijft is het nooit meer dan een paar meter!

Ik ken ook een hond die er zo in z'n eentje op uit trekt, hup, de bosjes in enz. Ik vind dit helemaal geen fijn idee als ik hem dan soms uitlaat!

maximaal een meter of 15 tenzij ik het commando geef dat hij vooruitmag lopen naar bijv zwemwater oid

Charlie is voor een kwart herder, dus gaat nooit te ver bij mij uit de buurt. Laatst was ik in het bos met m'n kinderen en wilden m'n kinderen bij een klimboom blijven spelen terwijl ik door wou lopen met Charlie om later terug te komen.
Dit ging niet lukken want Charlie werd er heel onrustig van. Hij kon de kinderen niet achter laten en wilde ook niet dat ik verder liep. Ik kan thuis ook gewoon de poort openlaten. Hij gaat er dan wel uit maar blijft voor het huis en komt vanzelf weer terug. (Doe dit natuurlijk niet want ben veel te bang dat hij aangereden wordt).

Mexx blijft netjes om mij heen drentelen. Af en toe een spurt naar voren, maar hij komt dan altijd snel terug.
Alleen als hij de weg weet en het water is nabij dan wil hij heel soms 5 extra meter vooruit lopen, maar zodra hij ons niet ziet (bv hoekje om) dan komt hij snel terug.

Promise kan vrij ver weg lopen. Maar niet zo dat ze haar eigen plan trekt en ik een kwartier op haar moet staan wachten. Ze kijkt ook veel achterom en ik kan haar ook stoppen door wacht te roepen. Vaak roep ik haar ook even terug. Ze heeft een bepaalde afstand tot andere honden waarin ze nog naar mij luistert. Deze probeer ik in onoverzichtelijk gebied ook te handhaven omdat ze de gekke gewoonte heeft op honden af te stormen, terwijl ze toch vreemd gedrag vertoont. Ik kan daar nog niet zo goed de vinger op leggen wat het is. Het is een combi van blaffen, drijven, beetje spelbuigingen, ook wat onzekerheid. Heel soms kan ze het spontaan meteen goed vinden met een hond, dat is dan ook een echte match en dat vind ik ontzettend leuk dan. Maar dat zijn er echt maar weinig helaas.
Duuk loopt alleen met mij bij me in de buurt, blijft eerder achter dan voorop, maar met Promise erbij gaat ie ook wat verder.
Met hem ben ik nog hard aan het trainen, want het commando wacht kent ie wel, maar lapt ie nog te vaak aan z´n poezelige pootje
Voor hem met andere honden ben ik niet zo bang, hij is Mr. Social. Maar toch wil ik niet dat hij erop af gaat omdat ie toch naar mij zal moeten luisteren en omdat je niet weet of die honden er wel van gediend zijn.

Wat maakt dat je hond bij je blijft, op jou let?

Ik vraag dit omdat er vast ook mensen zijn dit graag willen weten.

Ik heb twee herplaatsers en ik heb in het begin hard met ze gewerkt in het leren op mij letten.

Dus steeds onverwachte moves maken, keertje verstoppen achter een boom, als ze iets te ver vooruit lopen niets zeggen en omdraaien of ander pad inslaan.
Met Lily heb ik extra gewerkt op het onder appel staan bij het spotten van wild.

Ik heb hier een vrouw in de buurt met drie jachthonden (waar ze ook jachttraining mee doet).
Zij beweert bij hoog en laag dat het mij wel lukt om de honden bij me te houden (die van haar scheuren kris kras door de bossen), juist omdat het herplaatsers zijn en dus bang zijn mij kwijt te raken.

Ik kan me niet in deze visie vinden, hoewel er deels misschien een kern van waarheid inzit.

Goed om te zeggen dat ik zeker in het begin, maar ook nu nog de honden weinig bij me roep.

Juist de onverwachte moves, het verstoppen en gewoon andere weg inslaan, maakt dat ze op mij letten.
Vaak als ze bijna bij me zijn roep ik 'hier'. Zodat ze dit woordje kunnen leren koppelen aan de handeling.

Als Jip los is en weer aan de lijn moet ga ik vaak even hurken, hij komt altijd vrij vlot en wordt beloond met een kriebeltje en ik lijn hem aan.

Maar als ik fluit, of roep komt hij ook vlot.

Vaak als ze bijna bij me zijn roep ik 'hier'. Zodat ze dit woordje kunnen leren koppelen aan de handeling.

In het begin dan....niet dat ik het nog steeds roep

het afdwalen is niet prettig, en bij de meeste honden kan je dat afleren, door als de hond afdwaalt je te verstoppen, zodat de hond zich afvraagt, jee waar zit mijn baas/bazin...en als de hond dan jou op komt zoeken, prijs je hem de hemel in. zo leer je dat dwalen af. en zie je dat je hond geen enkele interesse heeft in jou, dan verstop je je, en maak je een geluid die die niet gewend is, nieuwsgierig als ze zijn, komt tie daar op af. en weer prijzen.

en nee bamse dwaalt niet af. hoewel ik haar wel hebt aangeleerd dat ze bij mij in het zicht blijft.

een keer was ik dr kwijt, en lag ze in het diep. ze kon er niet meer uitkomen, gelukkig was ik net op tijd, ze wilde een flesje pakken, en kukelde erin, en kon niet op eigen kracht eruit komen, de kant was te hoog, voor het zelfde geld blijf je niet alert op je hond, en gebeuren er toch ongelukken, dus blijf alert zodat je hond bij je in de buurt blijft.

Eigenlijk loopt Yori ook nooit ver van me weg... Soms zeg ik bij de tennisvelden "ga maar balletjes zoeken!" en dan duikt hij de bosjes in en kan dan wel een minuut of 5 langs de tennisbaan heen en weer struinen. Maar ik weet dan waar hij is, en ik wacht op hem. Hij heeft immers dat commando gekregen.
Hij loopt wel zo'n 10 meter voor of achter me.. Moet ie weer een plasje doen, etc... Als ik verder dan 10 meter voor hem loop, komt ie ook heeeeel snel heeeel hard aan rennen! hihi..

En over die mevrouw met die jachthonden: onzin!!!! Ik heb ook een jachthond! Als hij een konijn zien, gaat die kop om hoog, gaat zijn pas vergroten, maar hij blijft dichtbij mij! Hij gaat (vrijwel) nooit achter een konijn aan! Omdat dit van mij, zijn leider, niet mag! Andere dieren laat hij overigens ook met rust... (behalve bij mijn pony op stal... )
(hm.. Yori is wel ook een herplaatser.. Ik heb hem met 6,5 maand overgenomen van mensen..)

Je hebt helemaal gelijk Willemijn.

Dat je honden goed op jou letten betekent niet dat jij niet op hun hoeft te letten.
Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Wat een geluk dat je Bamse op tijd kon redden.

Ik verlies ze nooit uit het oog!
gelukkig lopen de bulletjes maar een klein stukje voor ons uit en kijken steeds om of wij ook nog volgen.
Met de beagle ga ik het maar niet afwachten hoever hij afdwaalt
héél ver denk ik

Daantje is een onzeker hondje, of in ieder geval ik was een onzeker baasje... Ik heb haar - al dan niet onbewust - geleerd niet ver bij me vandaan te gaan. Daantje liep altijd los.

Toen kwam Yila... Drijver in de dop.. Die loopt nu - ik overdrijf niet - 50-100 meter vooruit, gaat liggen en wacht tot we weer in de buurt zijn. Dan gaat ze weer tig meter naar voren en gaat ze weer liggen.. Border collie he

Ik ben soepeler, Daan is zekerder en ook Daantje gaat nu verder bij me vandaan, al is dat niet meer dan 10 meter.

Beide honden lopen beide voor me, dat heb ik ze wel aangeleerd, ik wil niet achterom hoeven kijken.

Beide honden blijven in het zicht - als mijn blauwe monster niet in de sloot in gegleden tenminste...

demon durf ik momenteel neiut los te laten, hij is enorm aan t puberen, en gaat achter alles aan wat rent, klein is of loopt. hij doet ze niks. maar mensen schrikken dan omdat er zo n groot beest op hun af komt. ik laat m zoiezo alleen maar los op plekken waar ik zeker weet dat het kan. maar nu is het zo dat jekan je roepen wat je wil, voorheen luisterde hij perfect. en kwam terug wanneer jij dat wilde. nu komt hij ook ewl terug. maar ik vind het niet fijn als mensen bang van hem worden of zo. rensje blijft altijd bi mij in de buurt. en bv vankmorgen stond de voordeur open, en mijn vriend was bezig met zijn auto en ik moest nog mijn schoenen pakken, en rensje wacht dan netjes bij de deur! ideaal..

Ja ras zal ook meespelen denk ik

Ik heb af en toe wel een nekverrekking van het voor en achter me kijken trouwens
En dan kijk ik achter me...verhip ik mis Lily...drie stappen terug, spieden in de bosjes...loopt ze zo strak en stilletjes naast me

Gisteren heb ik even gelachen, we liepen van het parkeerterrein het losloopgebied in maar het had geregend dus ik week af van de gebruikelijke route. Dus ik roep die drie van mij, denken ze, oh, we gaan naar het strand (rond het grote meer, in de zomer verboden voor honden). Stormt het hele zwikkie (twee dobers, één klein teefje) langs me heen zo'n vijftig meter vooruit recht op een paar mensen af die aan het eind van het pad stonden. En ik maar roepen. Gelukkig gingen ze in de ankers en kwamen ze gelijk.

Over het algemeen blijven ze bij me in de buurt, het commando is 'Niet te vér' als ze te ver weg dreigen te gaan. 50 meter is toch wel de maximale afstand.

Bodhi's hobby is rennen. Hij vindt dat heerlijk en rent dus ook best een eindje van me vandaan. Maar hij kijkt wel iedere keer achterom waar ik ben (want ik ga soms expres de andere kant op ) en hij gaat ook vaak liggen. Of sjeest om me heen.
Maar echt naast me blijven lopen, doet hij niet.

die van mij kijken altijd om en gaan nooit te ver.ik het begin heb ik me altijd verstopt achter een boom of zo en dan inderdaad prijzen.maar jazzy en poppy die kijken en wachten dan tot ik er aan kom ben ik er bijna dan nemen ze weer een ren.


grt noor en een pootje van jazzy en poppy

Dobber blijft goed dicht bij mij. Tot mijn verbazing laatst ook toen ze een kat over de weg zag lopen. We ging ze ineens in een jachthouding lopen en staren, maar toen ik heel hard de andere kant op rende stond ze zo weer naast me .

Ze heeft wel jachtinstinct en daar moet ik wel op letten. Een keer is ze achter een eend en schapen aangegaan. Twee weilanden ver. Dat was wel heel vervelend, maar het lag ook wat aan mij hoor. Ik bleef staan en riep haar in plaats van hard weg te lopen en beter aan mijn appel te werken. Dat is ook de enige keer echt geweest dat ze er vandoor was gegaan want over het algemeen ben ik heel tevreden over haar. Loopt wel voor me op, maar houd mij goed in de gaten door steeds om te kijken.

Op een wandeling van HP was ik ook een keer wat achter gebleven om met iemand te praten en Dobber liep met de rest mee. Maar heel snel kwam ze alweer terug lopen hoor. Ze zag me nl niet omdat ik om een bochtje was .

Hoe ik het haar geleerd heb... Om de zoveel meter bij me roepen en dan kreeg ze wat lekkers. Of een knuffel van me. Of helemaal niks. Dus eigenlijk mezelf onvoorspelbaar maken voor haar.

Lola blijft bij me in de buurt, ik denk dat het komt omdat ze een herderachtige is omdat mijn duitse herdershond ook altijd in de buurt bleef?

En ik heb een lekkere zak snoep bij me dat scheelt ook En onderweg doen we af en toe een klein oefeningetje of spelletje, ook verschillende tempo's lopen houdt ook de aandacht vast.

Ze blijven allebij altijd om me heen lopen circle van 10m ongeveer.
Maar ook kunnen ze gewoon los naast lopen. En als z wel een keer te ver vooruit lopen zeg ik wacht en wachten ze.En ze mogen wel verder naar voren lopen alleen dan wel als ik er toestemming voor geef. bijv spelen met andere honden of rennen naar het water. En als ik dan weer verder wil lopen roep ik ze en komen ze weer mee.

Zzoef blijft keurig bij me..... totdat hij een kat ziet! dan zet hij het op een rennen en rent tot hij de kat niet meer kan bereiken. in een tuin ofzo..

jammer is dat, maar ik krijg het niet afgeleerd

Ik leer mijn puppen op mij te letten..

Dwalen zij - in het begin - als ze wat brutaler worden te ver - naar mijn zin weg - dan draai ik mij om, rijd ik weg, verstop mij of roep ze plots met een héél verrassend stemmetje...
Speel met een speeltje..
Gooi een beloning weg, een balletje...
Of ik rij weg zo har ik kan al roepende...

Zo leert een pup / hond niet te ver weg te lopen...

In elk geval altijd mij in de gaten te houden..


Er is altijd een kritieke afstand waar je nog net wel of niet niets meer te zeggen hebt bij jonge honden...

Dit kun je uitbouwen door appéloefeningen...


Ik heb twee keer in mijn leven een hond gehad..

Ook die behandel ik als een pup in zo'n geval...
Van af dag één los van de lijn..!!
En al het eten komt vanaf mijn lijf..

Heel veel belonen; stoffelijke beloningen, werken met eten...

Sterre loopt ongeveer - zonder opdracht - zo'n 30 meter weg als we wandelen..
Maar dan heeft ze wel al twee keer omgekeken..

Geef ik haar een 'vooruit-stuur opdracht' dan kan het wel 100 meter zijn..

Eigenlijk moet een baasje nooit op de hond hoeven te letten..
De hond moet op de baas letten..!

Groet, Ilja

Off topic ..

Een hond kunt prima afleren achter katten/konijnen e.d. aan te zitten hoor..

Als je dit wilt weten ..
Ik heb het al div. keren uitgelegd op het forum ..
Niet moeilijk het is een proces..
Maar 'een kind kan ze was doen'.. ..
Zoek even op het forum...

Anders lees ik het wel..
Dan leg ik het je wel uit...

Yago loopt in het veld ook altijd een stuk voor me uit, maar kijkt wel regelmatig om om te zien of ik er nog ben. Als hij echt te ver weg is verstop ik me wel eens achter een hoek, komt hij in volle vaart terugrennen om me te zoeken. Ik roep hem ook regelmatig bij mij, moet hij eventjes gaan zitten en krijgt hij als beloning een snoepje. Hij is ook een paar keer de wei ingedoken achter de koeien aan, maar als ik nu zeg "nee, je gaat er niet in", loopt hij gelukkig netjes door.
Er staat veel maïs al behoorlijk hoog en de eerste keer dat we na onze vacantie langs zo'n veld liepen is hij erin gedoken, achter een konijn aan. Ging waarschijnlijk in z'n enthousiasme iets te ver - het is een behoorlijk groot veld - en vond de weg terug niet meer want hij begon te blaffen, gelukkig kon hij mij wel nog horen roepen en heeft hij mij teruggevonden, maar sindsdien gaat hij er niet meer zo ver in. Achter de konijnen aangaan heb ik hem nog niet kunnen afleren, iemand tips?

Quinty blijft altijd heel dicht bij me in de buurt soms zie ik haar niet als ze achter me loopt zo dicht zit ze me dan op de hielen! op het strand rent ze lekker haar rondjes maar houd ons wel in de gaten

Mandy ben ik nog volop aan het trainen hoor die wil wel eens wat verder gaan maar dan gaan we achter een boom staan en reken er dan maar op dat ze zo bij ons staat hoor want stel je voor.....
op het strand blijft ze ook redelijk in de buurt maar roep haar dan wel regelmatig bij me en dan komt ze wel steeds
maar is wel snel afgeleid vooral als er kinderen in de buurt zijn