Ik weet het even niet meer.....

Mieke trekt vanaf het begin al aan de riem.Voorheen was het hangen aan de riem en liep ze zowat op haar achterpootjes, maar sinds ik een goede cursus volg gaat het een heel stuk beter.
Tot gisteren. Alles ging goed tijdens de wandeling. En opeens ging er blijkbaar een knop om in haar kopje. De oren gingen plat naar achteren, de staart in de kont, grote bange ogen die me aankijken en als een gek rondjes draaien. Ze was ergens zo bang van geworden dat ze wel bij me in de broekspijp wilde klimmen.
Met heel erg veel moeite heb ik haar veilig thuis gekregen. Over een stukje van 10 meter heb ik bijna een half uur gedaan. Stapje, stoppen, stapje,stoppen. Om haar maar rustig te krijgen. Werkte dus allemaal niet.
Goed, vandaag gewoon weer een poging gedaan. Het eerste stukje ging weer goed, het laatste weer hopeloos.
Vanavond vanaf het begin hopeloos. Ze trekt als een ik weet niet wat, hangt weer in haar tuigje en hijgt als een gek daardoor.
Nu heb ik zelf het idee dat het komt door de schijnzwangerschap waar ze toch wel veel last van blijkt te hebben.

Wat zouden jullie nu doen..Even niet meer wandelen, behalve op eigen erf tot er weer rust in haar kopje is, of gewoon toch gaan wandelen waarbij we dus eigenlijk niet verder komen dan een paar honderd meter..

Goh wat vervelend zeg.

Ik zou toch met haar naar buiten blijven gaan om haar niet in haar angst te bevestigen.
Al zijn het maar heel korte stukjes. Probeer haar te lokken met een speeltje of een stukje kaas.
Vooral vrolijk tegen haar blijven praten.

Veel succes.

er zijn homeopatische middeltjes voor een hond die last heeft van schijndracht. nienke die fokker is en op dit forum aanwezig is, zou ik raad vragen, want als je hond zo reageert, dat is toch minder goed.

kijk bij baasjes en vraag haar voor een homeopatisch middel, weet zeker dat zij je kan helpen.

Ik heb Nienke al benaderd. Door het zoeken naar schijndracht hier op het forum kwam ik haar al tegen. Voor deze keer zal het wel te laat zijn, maar misschien voor de volgende.

Hmm toch wel heftig hoor..toen je nog niet over schijnzwanger gesproken had, moest ik aan epilepsie denken eigenlijk.

Als het "alleen" angst is zou ik haar misschien even niet dwingen, maar bijv. in het halletje met de deur open een spelletje met haar doen, of voor de deur iets leuks met haar doen. En dan gaan opbouwen..hoe snel is afhankelijk van je hond. Maar vooral gewoon blijven doen.

Ook voor angstige honden zou je Nienke kunnen vragen, ze weet ook veel van Bach Bloesemtherapie, misschien is dat wat voor jouw hond. Ter ondersteuning.

Hoi Fim,

Van mij kan je op z'on moment haar ook of optillen of rustig even bij haar zitten. Het gaat erom dat je haar rustig maakt op het moment zelf. Ze is idd ergens van geschrokken en moet dit dus gaan verwerken.

We gaan er morgen over bomen als je hier weer komt.

Groetjes van Esther

Nou breekt me de klomp. Werkelijk....
Ik wilde dus met Mieke toch even een klein stukje gaan lopen, al was het maar ter afleiding. Haar riem was echter onvindbaar. Komt mijn man aanzetten met de allereerste flexiriem die we ooit hebben gekocht voor ons eerste hondje. We hebben hem met haar jaren gebruikt, en na haar overlijden kon ik het niet over mijn hart krijgen om hem weg te doen. Affijn, ik wilde persé toch met Mieke lopen, dus heb ik haar maar aan de flex gedaan. En wat schetst mijn verbazing....Mijn meisje loopt keurig met me mee!! Ze weet haar snuffelplekken en loopt daar dus ook heen zonder gedoe en gehannes. Op mijn "Nou mee" sprint ze weer zoals altijd naar me toe en blijft mooi bij me. Wel voor me, maar wel met haar volledige aandacht op mij gericht . We hebben onze normale route gelopen, in een heeeeel ontspannen sfeer. Geen getrek, geen gesjor, geen gedraai en geen gehijg...
Nu alleen nog van die schijnzwangerschap af zien te komen.