Shuwe Galgo

we hebben sinds een week een galgo in huis die erg shuw is, hij komt uit spanje en zal waarschijnlijk slecht zijn behandeld.we proberen hem veel liefde te geven...weet iemand hoe lang de shuwheid voort duurt!

Groetjes,

Peter


PS we kunnen ook niks vinden op internet over shuwe galgo's..

kijk eens op deze http://www.dieren-rassen.nl/honden/windhonden/galgo-espanol/ janny

Gedragstherapeut inhuren?

Je moet namelijk weten hoe je met dit soort gedrag om kan gaan, de hond kan een trauma hebben etc.

Sterkte en succes.

Dat kan z'n leven lang zijn, ligt eraan hoe dit wordt begeleid en wat zijn trauma's zijn.

met heel veel liefde en geduld brijk je heel veel
wie weet wat de arme hond allemaal is overkomen
ze zijn niet echt diervriendelijk in spanje

Het ligt eraan hoe snel jij zijn vertrouwen weet te winnen,en dat lukt alleen met veel geduld en liefde.
Niks forceren en het beestje eerst tot zichzelf laten komen.Zeker nu na een week zou ik er nog niks van verwachten,pas over een half jaar kun je zeggen dat de hond is gewend aan de nieuwe omgeving.
Er komen gewoon een hele hoop nieuwe dingen op hem af.
Zoek voor nu ook plekken op in het bos waar het wat rustiger is en natuurlijker,zo kan de hond ook wat kalmeren en snuffelen(en snuffelen ontspand!)
En kijk niet de hele tijd naar de hond,dat is heel dreigend.

Ik heb ook een hond uit Spanje,ze was 5 maanden oud,bij de organisatie geboren maar een hele schuwe moeder van 10 maanden oud en denk ik een beetje vergeten te socialiseren.
Nu mocht ze in Den haag gaan wonen,en hele drukke stad voor een hond die niks gewend is ,alleen maar de rust die in de organisatie was en een schuwe moeder....


Nu 2 jaar verder gaat het heel goed met NIET meer bang zijn.Het belangrijkste is hoe jij er mee omgaat.Gedraag je als een hele zekere Alpha,een hond copiért jou gedrag,Schrikken van iets mag,maar het gaat om het herstellen ervan.Mijn hond kon bijvoorbeeld 2 dagen nodig hebben om van iets te herstellen(dat is best lang!).Als er bijvoorbeeld iemand op en hoek zijn grofvuil uit het raam smeet,dan was Mila nog 2 dagen bezig(dus in totaal lopen we er dan nog zo'n 12 keer langs,heen en terug) om te kijken of er hier niet weer iets uit het raam ging vallen.
Maar door goed door te lopen,haar te kalmeren met mijn stem(zeggen:het is goed,doe maar rustig,kom maar lopen),ging het steeds sneller.

Wat ook helpt is een leuke hond zoeken in de buurt die hij echt heel leuk vindt en zorgen dat je deze vaak tegenkomt(af spreken van te voren),zodat hij zich gaat verheugen op het naar buiten gaan,want daar is iets leuks.

Ook vind ik Bach Bloesem helpen.

Maar begin met veel geduld en een open instelling zonder te veel verwachtingen voor nu.

Kijk ook even naar dit stukje over kalmerende signalen:




http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven


Groetjes Soraya&Mila

Je moet met hem gaan oefenen en hem goed begeleiden..
Ga voor jezelf na waar hij bang voor is..
En ga hiermee oefenen.. Maar neit teveel en te lang !!!
heb heeeeeeeeeel veel geduld!!!!!!

wij hebben zzoef ook uit spanje, en het heeft bij ons heel lang geduurt. na een jaar was hij pas echt zichzelf en voelde hij zich op zijn gemak als er visite kwam of mensen met een lange jas buiten, of de weg versteken enz enz.

dus met veel liefde en geduld komt het goed, je heb hem nog maar een week, dus er komt vanzelf vooruitgang.

Hi Peter,

Hoe oud is je hond ongeveer?

Dit kan gebeuren met honden uit het buitenland. Sommigen zijn beroerd gesocialiseerd of hebben trauma's opgelopen.
Het is nogal afhankelijk van het karakter van de hond en zijn ervaringen, maar ga er maar vanuit dat dit niet binnen een week of twee is opgelost. Zelf heb ik honden meegemaakt bij wie het maanden kan duren, maar dan heb je het wel over volwassen honden.
Gelukkig heb je een pup, die zijn over het algemeen natuurlijk flexibeler dan een volwassen hond.

Ik sluit me sowieso aan bij het advies op een deskundige langs te laten komen en tips te laten geven (zie:www.alphagedragstherapeuten.nl).

Ik heb wel een paar algemene tips voor je;
Je hond weet niet wat hem overkomen is, uit het nest gehaald, trip naar Nederland, en wie zijn die vreemde mensen nu weer? Alles is nieuw, niets ruikt bekend.
Als mens heb je dan de neiging als je dit ziet om de hond gerust te stellen in de vorm van veel aandacht en geknuffel.
Mijn advies zou zijn: doe dit vooral niet.
Laat hem eerst maar eens landen hier. Geef hem veel rust en laat hem maar vooral lekker.
Komt hij naar jullie toe, helemaal fijn, maar loop niet naar hem toe om hem uit zijn schulp te krijgen. Hiermee versterk je vaak het probleem; alles is al zo eng en spannend (inclusief jullie waarschijnlijk) en dan wordt er ook nog eens vanalles van hem verwacht. Hij herstelt veel sneller als hij op zijn gemak de kat uit de boom kan kijken.

Verder: zorg voor een zeer gestructureerde omgeving. Hoe voorspelbaarder de omgeving voor hem is, hoe minder stress hij zal ervaren. Met andere woorden; eten, uitlaten en rust op vaste tijden. Nog niet meesjouwen naar allerlei vreemde plekken, eerst maar even laten.

Heeft je hond een bench? Of anders echt een RUSTIGE hoek waar hij zich terug kan trekken?
Zo niet, probeer deze dan te creeeren. Veel honden vinden het prettig om ergens onder te liggen, waarschijnlijk geeft dit ze een gevoel van veiligheid. Een bench is dan een goede,mits hij deze al gewend is.
Anders bijvoorbeeld een mand onder een tafeltje op een rustigere plek, dekentje eroverheen (wel zo dat hij nog wel naar buiten kan kijken via een kant).
Met een rustige plek bedoel ik natuurlijk niet weggestopt in de schuur, maar in de woonkamer. Zodat hij wel de "roedel" kan aanschouwen zonder daar perse deel van uit te hoeven maken.
Zeker wanneer hij daar ligt, de hond volledig met rust laten. Dit moet zijn veilige holletje worden waar hij zich terug kan trekken.
Onthoud dat slaap ook voor honden een manier is om prikkels te verwerken.

Als het echt een pup betreft, moet je natuurlijk wel een keer aandacht besteden aan de socialisatie. Omdat het vanaf een forum als deze moeilijk in te schatten is, hoe ver de schuwheid gaat, raad ik je nogmaals met klem aan om eens een deskundige langs te laten komen. Heb je de hond via een stichting en zoja, hebben ze daar niet gezorgd voor begeleiding?

Groetjes, Mischa

Hallo lieve mensen, bedankt voor jullie reactie, de Galgo is volgens mijn vrouw niet shuw maar bang...anstig...en heeft hij een ruig leven gehad en toen beland in een dodingsstation voor honden...er uit gehaald en naar Holalland gevlogen om bij ons de rest van zijn leven te kunnen genieten van een fijn honden leven..De Galgo is 3 jaar oud en heet Edward, we hebben al een Galgo in huis en die heet Salem...Salem is heel erg vriendellijk en geeft de nieuwe hond alle ruimte..het is bijna aandoenlijk om te zien hoe hij hem zo af en toe met zijn snuit begroet..


Groietjes,

Peter Mooten

Ahaa, Edward is dus geen pup meer. Ga er dan maar vanuit (is echt een richtlijn, kan enorm verschillen) van sowieso een maand of drie-vier...