Gedverderrie

Ik heb een hele lieve vriend, maar soms word ik niet goed van zijn onverantwoordelijkheid naar de honden toe

Vanavond bijvoorbeeld. Ik had een verjaardag van een vriendin en hij was thuis. Perfect dus. Kon hij ze voeren en een wandeling maken als het wat afgekoeld was.
Kom ik net thuis, alles donker. Ik denk, hij is al naar bed gegaan. Ga ik kijken en zie ik op de slaapkamer geen Patrick in bed liggen, maar wel een hele serie washandjes, kleding die op de stoel lag, kapotgescheurd knuffelhert en mijn nieuwe schoenen door elkaar op de grond liggen. Sommige dingen dus kapot, sommige niet. Duuk is boven geweest...
Ik bel hem, zit hij in de kroeg. Ze moesten een filmpje voor een bruiloft morgen afmaken. Dat zou eigenlijk hier zijn en zo zijn ze ook begonnen, maar blijkbaar moest het in de kroeg afgemaakt worden.

Dan word ik dus een beetje (? ) kriegel he.. Hij is ook eens verantwoordelijk gesteld voor de hondjes en meteen weer zoiets
Die wandeling zal ook wel weer niks voorgesteld hebben.

De honden zijn van mij en daar ben ik heel blij mee, ik kan het alleen niet uitstaan, dat hij nooit eens voor ze kan zorgen zoals ik dat wil....

Of is dat míjn probleem?

Tussen haakjes, hij hoeft hier niet virtueel afgekafferd te worden hoor, dat doe ik dadelijk zelf wel , maar blij ben ik nu even niet

Hoi Dewi,

Begrijpelijk hoor dat je je zo rot voelt maar ik zou niet meteen de aanval op hem inzetten maar vraag gewoon wat hij heeft gedaan met de honden.

Misschien valt het mee en heeft hij een deur vergeten dicht te doen.

En de honden zijn nu allemaal wat anders nu het zo heet is.

Nog een paar dagen en dan kunnen de honden ook hun normale ritme weer ervaren.

Een warme groet van Esther

ja dat is inderdaad heel vervelend ja!

Ik had op 't begin ook opvoedings menings verschil met mn vriend, heb 'm ff bijgeschroeft

Mijn hond mijn regels

Een lieve, geruststellende reactie

Het is ook meer teleurstelling en opgebouwde ergernis dan echt boos zijn. Die weinige keren dat ik echt iets van hem verwacht op hondengebied, gebeuren er altijd dit soort dingen.

En dat Duuk dit doet, tja, dat doet ie als de deur open blijft staan en dat was dus het geval.

Ik zorg gewoon veel en veel beter voor de honden, dit klinkt misschien arrogant of wellicht grappig , maar het is echt zo. Hij doet meestal maar wat en denkt er niet bij na. Met alles wat met onze honden te maken heeft.

Even slikken en maar weer doorgaan dus

Tja, het is net als met een vuile en slordige kamer. Sommige mensen ZIEN het gewoon niet. Sommige mensen maken de link niet met hond hebben en dit of dat doen.

Ha, Esther bekijkt het positief

Nou, ik kan me goed voorstellen dat je even flink zit te balen van je mannetje hoor. Heb er hier zelf ook zo eentje. Ik denk soms wel eens dat hij geen idee heeft hoeveel verantwoording het eigenlijk is.
Die mannen denken veel makkelijker dan wij!

laat ik het zo zeggen, ik weet precies waar je het over hebt
kerels

Hannie, ik word er soms zo moedeloos van. Na zoiets neem ik me elke keer voor de hele zorg op me te gaan nemen. Ik doe al meer dan 95%, dus dat beetje kan er wel bij denk ik dan.
Maar ik moet ook eerlijk zijn, en dat is dat ik ook geniet van de momenten dat ik heel even niet 'hoef'.
En op die spaarzame momenten, gaat het dus meestal zo.
Óf hij wandelt maar 10 minuten en beweert dan dat de honden naar huis wilden. (En dan heb ik het niet over deze hitte hoor, gewoon het hele jaar door).
Óf er gebeurt iets dat ik niet wil, hij weet hoe ik met de honden om wil gaan, maar doet dan gewoon dingen die ik niet wil omdat dat zo uitkwam of hij er niet bij nadenkt.
Enz..........
Er zijn momenten dat ik daar heel moe van wordt.

Nu dus...

Poeh, fijn om te lezen dat sommigen van jullie weten wat ik bedoel.
Het komt dus blijkbaar meer voor...

Haha, tja ik heb Mexx van huis meegenomen toen ik met mijn toenmalige vriend ging samenwonen. De 1e regel van hem. Het is jou hond, hij mag gezellig mee, maar ik doe niks. Kijk dat was duidelijk.
Heel af en toe bood hij het aan en dan gaf hij duidelijk aan dat hij het op papier moest hebben wat er gedaan moest worden.
Ging hartstikke goed

ja,herken dit overduidelijk


mijn man wilde niet eens een hond,maarja skinny zat voor de deur en kon het niet over zijn hart verkrijgen om haar in een asiel te stoppen(toch wel positief)


maar begrijp precies wat je bedoelt

MMMMMM

Ja ook erg herkenbaar...
Maar,wel een keer gekomen hier,dus er is hoop
Ik werk veel late diensten nachtdiensten en mijn vriend zei leuk een hond dan ben ik ook niet alleen.

Gelijk heeft hij,maar moet je ook wel een hoop doen dan nou dat heeft hij geweten hahhahaha

Nu 2 handen op 1 buik....

heel begrijpelijk dat je dit niet leuk vind.
hopelijk helpt het praten met hem

Hahaha...
Ik vind het wel grappig.
Na 8 jaar huwelijk kan ik zeggen dat je gewoon héél concreet moet zijn. Geef in minuten aan hoe lang er gewandeld moet worden, welke deuren er dicht moeten en hoe laat er gegeten moet worden. En dat je dit allemaal heel belangrijk vindt. Hamer daar op!
Heb hier anders ook zo'n man hoor.
Hij is best gek op ONZE hondjes maar begint iedere boswandeling toch met "wel een klein rondje deze keer hé?"
Een tijdje terug betrapte ik hem erop dat als ik vroeg om even op ze te letten (want de kamerplanten blijven een geliefd speeltje) dat hij ze gewoon op de bank zette en zelf achter z'n computer kroop...
Ja, en op de bank zitten vinden ze reuze gezellig natuurlijk en dan zijn ze braaf.

Óf hij wandelt maar 10 minuten en beweert dan dat de honden naar huis wilden.
Hahaha sorry die hoor ik vaker!
Mijn vriend net zo! Noa wil altijd wel lopen.En nee bij mijn vriend wilde ze toevallig snel naar huis!
Hij had zelf gewoon geen zin en schijft het dan op noa af

haha Nika, dat is hier ook zo, als mijn vriend eens ging mee wandelen dan was het wel een kleine toer nu e en dan zeg ik lekker nee nee, lekker gewoon de lange toer voor een keer dat je mee gaat :p

Gezien jullie zo graag allerlei dingen lezen moeten jullie maar eens de boeken van Allen en Barbera Pease lezen, dan snap je een beetje waarom mannen heel makkelijk denken.

Zet een man in een zaak met technische dingen, garage, bouwmarkt of computerzaak dan vermaken ze zich prima, zet ze op een kleuterschool en ze rennen aan het eind gillend weg.
Loop nu al jaren tussen de mannen met haantjes gedrag, allemaal erg macho, kinderen en dieren vinden ze heel leuk totdat ze er verantwoordelijkheid voor moeten dragen, of je kind komt onder de smeer terug of volgepropt met prooi van snack bar harrie, onder de modder of met een pleister.
Mannen zien het gewoon niet, mannen die verzorgend zijn zijn speciale mannen, maar over het algemeen mannen zijn niet verzorgend ingesteld.
En heeft je kind een pleister, dan was het een bikkel want het huilde niet, mannen kunnen slecht zorg voor iets dragen, geef ze strakke regels en het gaat goed, zeg je gewoon iets dan gaat het het eene oor in en het andere oor uit.

Gelukkig heb ik niet van zulke ervaringen
Wij, mijn man en ik hebben de honden samen en staan er ook samen voor
Overdag verzorg en wandel ik met de hondjes en als mijn man van het werk komt en gedoucht heeft, dan zijn de honden ons beider verantwoording, maar mijn man gaat altijd aan het begin van de avond een lange wandeling maken met drie van onze honden, want onze pup mag nog niet ver lopen, daar blijf ik dus bij thuis of maak een korte wandeling

Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus.

Dat geeft al duidelijk een verschil aan. Je zal het niet vaak hebben dat je het over alles eens bent, of eens kan zijn. En ach, voor die ene keer dat je het vraagt en je al weet dat het niet gaat zoals jij het wil, denk dan of de hondjes er echt veel mee hebben geleden. Ik geloof dat niet zo ... Accepteer elkaar gewoon zoals je bent en dat betekent ook de negatieve dingen. Ieder doet dingen op zijn of haar eigen manier. Ik doe dingen ook anders als mijn zus, en andersom ook.

Wil niet zeggen dat haar of mijn manier beter is. Dat zie ik bij jullie ook zo. En anders schrijf je idd heel precies op wat je wil zien dat er gebeurt. Meestal werkt dat veel beter dan als een schooljuf een vingertje opheffen van "Ik wil dit en dat en dat moet zus en zo". Daar zou ik pas echt een hekel aan hebben. En wil je perse dat het op jouw manier gebeurt, tja dan moet je het zelf doen vrees ik ... hij zal het altijd net iets anders doen. Wat toch ook prima kan zijn!

Succes!

IK kan me voorstellen dat je boos bent en terecht. Vaavond maar eens een goed gesprek met hem hebben.

Hier gelukkig geen last van

wij wilden de pup allebei heel graag (vriend is opgegroeid met honden) dus helpt hij ook mee met de verzorging

nu doe ik wel het meeste met Benji, maar ik ben ook het meeste thuis.
Als ik moet werken en me vriend komt thuis pakt hij gelijk de riem en gaat wandelen.
Nu alleen ff niet , omdat hij met zijn knie zit en op krukken loopt, wat niet gaat met een hond.maar is dan wel heel de middag avond met Benji bezig

haha dat van dat de honden naar huis wilden of moe zijn, die ken ik ook
Mijn vader zei altijd ja het zijn jullie honden (van mij en mn moeder) en niet die van mij, ik ga echt niet met zo een ding (chihuahua) over straat lopen.
Maar langzaam aan deed hij het toch. Weliswaar eerst in het donker (niemand die zo een grote stoere man met zo een klein hondje kon zien ) maar nu, 3 hondjes verder en nog steeds zijn de hondjes klein, wandelt hij heel wat met ze af

Dus er is hoop haha

bij ons is het ook gedeelde zorg, onze honden zijn ook gekomen toen we al samen waren, en met volle overtuiging van beiden.

lijkt me lastig hoor, wat jij moet doen.
het lastigst lijkt me niet dat je alles meot doen omdat het jouw honden zijn, maar omdat hij zijn beloftes niet nakomt.

hopelijk gaat het in de loop van de tijd beter.

Oie, zie je gezicht al voor je toen je die chaos zag, wat zei hij er zelf van?

Voor sommige mannen moet je idd een lijstje maken met punten die afgewerkt moeten worden, bij anderen werkt dat juist averechts en kunnen ze juist beter meer inspraak hebben zodat ze het idee hebben iets te kunnen bijdragen en niet alleen maar opdrachten uitvoeren.

Mijn vriend is gelukkig anders, en zoekt nog eerder dingen die ik fout gedaan zou hebben met de hond, zoals in het weekend om zeven uur met haar wandelen i.p.v. zes uur, hij vindt dat zielig voor de hond.

Misschien toch gewoon eerlijk zeggen dat je erg teleurgesteld was en een goed gesprek aangaan.

Wat vervelend! Kan mij voorstellen dat je je erover opwind.
Misschien vinden de hondjes jou veel leuker dan je vriend en willen ze daarom naar huis Wel vervelend jij wilt toch ook een keertje weg kunnen.

Ik ben hier ook het hondenmens. Het vriendje vindt het wel leuk maar had er zelf nooit voor gekozen. Wij hebben vanaf het begin duidelijke afspraken gemaakt.

Hij laat de hond voor het slapengaan of als ik werk kort uit. Voor de rest is het mijn verantwoordelijkheid. Soms leert hij Sire een truukje of gaat hij fietsen met hem, maar dit is alleen als hij er zin in heeft. Als ik het heel druk heb dan laat mijn vriend de hond wel langer uit, of haalt hij hem op van de oppas. Maar dit moet altijd gevraagd worden.

Mexx haar advies is wel goed. Alles opschrijven. Sommige mannen hebben het niet zo door.

De kattenbak is ook zoiets, volgens mij zal mijn vriend hem pas verschonen als de buren klagen, of de planten doodgaan omdat de katten in de plantenbakken gaan. Mannen zijn net honden, ffies tot tien tellen en positief blijven

tja, 9 van de tien keer zijn het toch de vrouwen die even net iets meer met hun hondjes doen je hebt natuurlijk uitzonderingen! no offence..
maar her is het ook mijn vriend die ehh minder lange en frequente wandelingen met de honden doet maar ik vind het niet erg, heerljk om te lopen met ze!

hier ook hetzelfde geval... alleen dan met degene waarmee ik samenwoon, mijn zus. Ik ben degene die rekening met de hond houdt, wandelt en verzorgt en dit is duidelijk voor mij en Tara ook. Ze is dolblij als ik thuis kom, maar bij mijn zus kijkt ze en denkt ze... ok hallo?!?

hahaha,ik dacht dat dat alleen bij mij thuis zo ging......

Ik mag er natuurlijk niet om lachen, maar als ik dit zo lees be ik eigenlijk best blij dat dat bij meerdere mensen gebeurt....

Maar ik weet ook hoe vervelend dat kan zijn, en op de momenten dat het mis gaat ben je verschrikkelijk boos en teleurgesteld in je eigen mannetje.....

Bij mij komt na eventjes boos zijn (want tja als je mijn dieren raakt, raak je mij heeeeeel diep in mijn hart) het besef, ach ja het is mijn hond, ik zou er voor zorgen, hij weet niet beter, en laat ik het maar houden op zijn onwetendheid.......

Sommigen kennen het, sommigen (gelukkig niet). Niet alle mannen zijn zo, maar veel wel merk ik.

Ik moet het inderdaad accepteren. Hij weet hoe ik erover denk en dat ik het jammer vind en van tijd tot tijd teleurgesteld ben. Dat heb ik hem vaak genoeg verteld en gisteravond ook weer. Niet boos en schreeuwend, maar gewoon hoe ik het dan voel.
Hij snapt me dan wel, maar hecht geen waarde aan dezelfde dingen wat de honden betreft. Of hij hecht er zeker wel waarde aan, maar laat mij het doen en schept dan op tegen zijn vrienden hoeveel ik met de honden doe en hoe goed ze luisteren, hoe fantastisch Duuk kan speuren enz. enz.

Het geschreven lijstje ken ik, dat ligt hier meer dan eens klaar voor hem. Dan doet ie dat ook (met of zonder mokken), maar het wandelen moet elke keer kort en daar heeft ie elke keer heel vindingrijke redenen voor. Ik zal het maar voor lief nemen dat het op zijn manier gebeurt als hij verantwoordelijk is een keer.


Ik zal best nog een volgende keer ontzettend teleurgesteld zijn, maar het heeft helaas weinig zin..

Dobry; hij was er zelf ook van geschrokken. Het was zelfs gebeurd toen hij nog thuis was. Hij had Duuk op een gegeven moment gemist, had hem geroepen en van boven uit had hij antwoord gekregen, Duuk ging blaffen op zijn geroep (Duuk durft niet zelf naar beneden). Toen had ie te midden van de rotzooi een kwispelende Duuk op de overloop aangetroffen. En uiteraard niet opgeruimd, dat mocht ik doen. Maar dat past dan ook wel weer in het totaalplaatje he..?!?