Gedverderrie

ik weet niet hoe vaak je hier al met hem over gehad hebt, en ik weet ook niet hoe vaak dit gebeurd. Ik zou ook balen, ik snap hoe je je voelt.

Ik denk je eens goed met hem moet praten, vertellen hoe je je voelt en dat je dit gewoon niet vind kunnen.

Is het ook zijn hond? (hebben jullie heb samen genomen? of kwam hij met jou mee?) want als je samen een hond hebt, betekend dat samen verantwoordelijkheid toch?

popt je ergernis iig niet op, dan gaat het er een keer uitkomen en zal het niet leuk zijn..

O wat mag ik blij zijn met mijn vriend als ik dit zo lees
Hij was van de honden, maar toen er plannen werden gemaakt voor een 1e hond, wilden wíj een hond.

Maar kan me voorstellen dat je baalt dat hij zijn afspraak niet nakomt/zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Of misschien heeft hij dat in zijn ogen wel gedaan, maar in jouw ogen niet? Vervelend hoor..

Al heeft iedereen wat last van de warmte.. Pff.. Hier gaat ook nu niet alles even soepel..

Het zijn onze honden, we hebben ze samen genomen. MAAR ik wist wel dat mijn vriend er veel minder mee zou doen als ik.
Dat vind ik ook niet erg, want als internationaal chauffeur is ie 4 dagen per week helemaal niet thuis. Dus dát wist ik..

Het enige waar ik tegenaan loop is dat hij er zich ontzettend gemakkelijk vanaf maakt ÁLS hij eens voor ze moet zorgen omdat ik er niet ben. In dit geval dus naar de kroeg gaan, terwijl ik in de veronderstelling ben dat ie bij ze thuis zou blijven. En zo is er altijd wat rondom hem en het voor de honden zorgen. Pfffff..

Ik ben geen watje en zeg hem altijd hoe ik over dingen denk, over alles trouwens, niet alleen de honden. Maar wij zijn hierin ontzettend verschillend en ik denk dat dit niet zal veranderen. Het gaat er trouwens niet om dat ie niet van de honden houdt en van ze geniet. Oh, dat doet ie oneindig, maar op een redelijk passieve manier.

We zullen elkaar hierin moeten accepteren. Of ik hem eigenlijk, want hij accepteert mijn mening prima, zo lang hij daar zelf maar niet al te veel rol in speelt.

Wat herkenbaar! Helaas.
Dit soort problemen had ik met mijn ex altijd, maar dan over de kinderen. Nu kon ik daar persoonlijk niet mee omgaan en ben daarom alweer bijna 11 jaar gescheiden. Ik heb na mijn scheiding mijn 1e hond gehaald en die alleen opgevoed, ik ben nu net mijn 2e puppie aan het opvoeden. Ik merk aan de opvoeding van mijn kinderen en dieren in huis hoeveel rust dit brengt. Er zijn gerust stellen die dat samen goed doen, op één lijn zitten. Zo hoort in mijn ogen een relatie ook te zijn. Maar het is mij niet gelukt. Wat mij wel gelukt is, is heel gelukkig zijn met mijn hond en kinderen. Als ik namelijk lees hoeveel mensen dit herkennen? Weet ik het weer zeker, geef mij maar mijn trouwe hond haha.

Met mijn ex hetzelfde probleem... Die liep ook liever niet met Stef dan wel. En deuren achter zich dicht doen? Nee hoor... Heb dan ook regelmatig mijn hond van de gallerij af kunnen plukken bij thuiskomst. (en uiteraard was hij weg, ik mocht blij zijn áls Stef al uitgelaten was)

Gelukkig doet mijn huidige partner wel zijn best. Ja, het is en blijft mijn hond maar hij neemt wel een deel van de verzorgen/opvoeding voor zijn rekening.
Helaas is hij alleen niet zo consequent als ik, maar ja; Stef hoor je daar niet over klagen
Dus wie ben ik dan om te mopperen als Stef toch weer eens de kans heeft gekregen om een vuilniszak door het huis leeg te trekken...

Dewi niks meer van aantrekken en gewoon zelf doen!! Als je vriend op moet passen subtiele briefjes maken, en klaarleggen, zodat hij niks meer hoeft te vergeten!!
Ik neem ook altijd alle verzorging , opvoeding uitlaten voor mijn rekening.. Mijn man laat Déru wel eens uit en is ook trots op haar, maar laat de rest aan mij over en heeft graag aanwijzingen. Niet te veel verlangen want mannen kunnen maar een ding tegelijk!!
Ook de opvoeding is een probleem, tijdens wandelingen geeft hij vaak genoeg de riem over als er een tegenligger met hond komt, en hij ziet dat Déru verkeerd wil reageren! Ik neem dan over om de hond niet de fout in te laten gaan!! Hij Kan dat gewoon niet en ik heb me daarbij neergelegd. Mijn man is vrachtwagenchauffeur en is heel veel van huis, en heeft gewoon complete stukken gemist van de opvoeding en de vorderingen die een hond maakt.
Hij wil het wel graag goed doen , maar ziet dat het vaak niet werkt op zijn manier!!, en laat het daarom ook aan mij over!! Als hij thuis was ging hij wel vaak mee naar cursuussen en tetoonstellingen en vondt dit ook leuk, maar zelf eens trainen was maar zelden!! Hij probeert wel de verantwoordelijkheid te nemen als ik er niet ben, maar kan niet zonder een schema, want dan vergeet hij de helft, ook omdat hij het belang ervan niet inziet!! Wij zijn nu eenmaal anders! Ik wil een paar schoenen keurig naast mekaar zien , en hem maakt het niet uit of er een in de kast ligt en een in een hoek van de kamer.Ik wil de kranten In de krantenbak en hij het liefst over 2 tafels verspreid , want hij wil die vandaag nog lezen. En zo kun je doorgaan! Er zijn belangrijkere dingen om je druk over te maken , dus doe je ding en dan passen ze zich maar aan!! Als er dan te weinig tijd is om dingen samen te doen, is hij wel bereid om samen orde op zaken te stellen , en daar doe ik het dan mee!1 Komt alles wel weer goed hoor! Er zijn genoeg dingen waarin hij beter is en dat heeft dan weer voordelen voor mij!! Ieder zijn ding!! Sterkte ermee!!

Sorry ik moest toch even lachen...
Bij mijn man gaat dat net zo Cismo wilde naar huis jaja.Bij mijn alleen met heet weer maar bij hem altijd en hij neemt hem alleen s`avonds even mee met de laatste ronden.Ik heb hem wel gezegt dat ik wil dat hij op een lijn zit kwa opvoeding met mijn en dat gaat naar veel uitleg eindelijk goed.Het enig wat hij verveld nog vind is het blaffen van Cismo naar die buurhonden.Verder doet hij het nu wel naar mijn zin alleen niet het uit laten dan dus ik begrijp jou echt..

helaas kenik dat maar alte goed..

mijn vriend isooit zo`n lamme do kus, gaat ie heel de avond voor izjn ps3 zitten en komik thuis, vraag ik of de hondjes al uit zijn geweest. zegt ie nee sorry ze wilden niet. en gaat weer verder..

raar dat ik dat niet geloof