Dank voor alle lieve reacties overlijden Luca en mijn moeder

Machtel, je hebt jezelf niks te verwijten, JIJ HEBT ALLES GOED GEDAAN.

Sterkte

Veel sterkte vandaag...............

Lieve Machtel,
Heel veel sterkte met het grote verlies van je lieve moeder ,en je hondje Luca

Heel veel sterkte vandaag,
wat zal het weer een zware dag voor je worden
maar je hebt vast en zeker gedaan wat je kon ...

Grtz

Heel veel sterkte!
Liefs Jessiica & Dimi.

Lieve Machtel
Ik wens je heel veel sterkte vandaag.
Je hebt ook mooi geschreven over je Moeder.
Liefs Corrie

Machtel, heel veel sterkte met beide verliezen...
Ik ben nog niet over het verlies van mijn cairn Lesley heen, welke 28 april is overleden...maar twee verliezen, nee dat is verschrikkelijk.

Heel veel sterkte de komende tijd...

Nog een vraagje hoe oud ben je, dan heb ik even een beter beeld van alles.

lieve Machtel

wat erg nu maak je dit weer mee ik leef echr met je mee en nu lieve romeo ook bij de oppas
nu moet het op houden hoor
nu moet je alles een plak kunne geven en kunnen rouwen
en voor je lieve romeo zorgen
en je urn van luca bij je nemen
ik denk aan je
heel veel liefs van jolanda

Meer leuke krabbels vind je op www.krabbelme.nl

lieve machtel
we wensen jou hel veel sterkte met alles een hele dikke kus aan romeo van sandy en carisley
en we denken aan je

Machtel. Je bent niet alleen.Wij zijn er allemaal voor je.Sterkte meisje.

Dank jullie allemaal.
Ik heb zoveel steun aan jullie.
Maar ik heb ondanks het afscheid vandaag, toch goed nieuws.
Mia mijn overbuurvrouw, die met een zware hartaanval
in het ziekenhuis lag en maar dertig procent kans
had te overleven, is aan de beterende hand.
Heb net met haar man gebeld.
Ze is stabiel, heeft een grote open hartoperatie
achter zich, is uit coma gekomen, spreekt normaal,
want daar waren ze bang voor dat dat veranderen zou en blijft nu nog een paar dagen op de ic, gaat dan over naar de medium care en dan misschien al gauw naar Venlo. Zo goed gaat het.
Ik ben zo blij, had echt angst dat ze het niet zou halen.
Maar het gat in haar hart is gedicht en het eerste
dat ze vroeg aan haar man en dochter :
Hoe gaat het met Bella ?
En hoe het met mij ging.
Toch geweldig dat niet alle nieuws slecht hoeft te zijn.
Jo haar man zei dat het een wonder was.
Gisteravond heb ik in de kapel voor mijn moeder een
noveenkaars opgestoken en voor haar ook.
Ik ben niet zo erg praktiserend katholiek, maar een kaarsje steek ik altijd op. En wat ik hoopte, gebeurde, ze is aan de beterende hand.
Eindelijk eens goed nieuws.
Nogmaals bedankt voor jullie steun.

Fijn om te horen,dat je buurvrouwtje aan de beterhand is.Ik heb heel de dag aan je gedacht vandaag.

Nelis heeft gemaild.
Dat Romeo het vanaf vrijdag heel goed heeft gedaan.
Heeft vriendschap gesloten met Knut een van de honden
van Nelis.
Hij heeft de tijd van zijn leven, kan daar rennen,
graven, is daar in een prachtig buitengebied.
Ben ik zo blij mee.
Over een uurtje komt mijn vent weer naar huis.
Vanmiddag gaan we een lange wandeling maken,
naar de Maas en buiten eten.
Het enige dat me nu pijn doet, mijn moeder nam
ik altijd mee.
Nu niet meer.
En dat doet pijn.

Machteld

Sterkte....

Kom op meid ,
sterk blijven ga veel met je hondje er tussen uit,
En probeer staande te blijven,
Wij proberen je wel de kracht te geven,ze leven allemaal met je mee dat is wel een plus punt vindt ik van dit form.
Dat kun je echt goed merken,ik weet zelf wat het is hoe meer steun je krijgt hoe beeter dat het voor je is.
Vandaar dat ik ook iedereen,even wil bedanken die je een sterkte toegewenst hebben.
Formvrienden heel erg bedankt dat je deze meid echt bijstaat,want de steun heef ze echt nodig ik weet waar ik over praat.
Groetjes Jolanda en de dwergjes.

Dank je Jolanda,
De baasjes van hondenpage ondersteunen de baasjes
die het moeilijk hebben. Dat is echt geweldig.
Die hebben mij erdoor getrokken met mijn Luca
en die ondersteunen mij nu ook bij het verwerken
van het verlies van mijn lieve moeder,
Jij hebt zelf ook veel meegemaakt en daarom weet je
hoe het voelt.
Ik leef ook echt met je mee jolanda.
En de baasjes hier ondersteunen je ook.
En omdat jij ondanks je eigen leed, nog aan mij
denkt, wil ik je bedanken, dat je een kanjer bent.
Echt een kanjer.
Verdriet moet je toelaten in je leven.
Dat is geen zwakte, zoals zo vaak gedacht wordt,
maar omdat ik dat doe kan ik het verwerken, hopelijk.
Het lucht op en de reacties van de hp baasjes
zijn hartverwarmend.
Echt en dat meen ik uit de grond van mijn hart.

Ja dat is nou zo fijn van dit form,we helpen elkaar in de goede tijden en slechte tijden.
En ja dat is zeker het lucht heel goed op voor je en het is ook hartverwarmend.
Je moet het op je eigen manier doen dat heb ik je al gezecht heel veel praten,is beter voor je,en dat kun je op het form heel goed.
Maar bedankt dat je me een kanjer vind ,Ik sta voor zulke dingen goed open omdat ik het zelf ook heb gehad,en dan wil ik ook een ander er mee bij helpen,ondanks dat ik het nu nog steets moeilijk heb,maar we slaan ons er wel door heen .
We helpen gewoon elkaar.
Nou Meid weer de groetjes en knuffels van de dwergjes.

Romeo is net uit zijn zwembad gekomen achter in de tuin en ligt nu op zijn rug in sta-op stoel van mijn
moeder te slapen. Helemaal nat, maar o zo relaxed.
Vanmorgen nog bij Nelis, vanmiddag mee naar Arcen
waar we buiten gegeten hebben en op een terrasje
zaten, een korte wandeling gemaakt en heeft bij thuiskomst zijn Renske opgegeten.
Het was eigenlijk te warm voor de auto, maar
met zijn drinkbak achterin, ging het heel goed.
Ik wilde hem niet alleen laten nu en ik wil hem
ook bij me hebben. Kon niet thuis zitten.
Geeft me veel steun.
Zo dadelijk zijn we uitgenodigd bij familie, die
gaan gourmetten, niet dat ik nu honger heb,
maar we gaan er zeker naar toe.
Gaan daar de wedstrijd van duitsland verder afkijken.
Ze staan al voor. De duitsers.
Het is zo'n prachtige zonnige dag.
En ik voel me gewoon schuldig, dat ik nu zonder
haar ga. Dat zal ik nog wel heel lang zo houden.
Maar de mensen zijn zo goed voor ons.
En de baasjes hier ook.

Gewoon lekker gaan,dat heb je nodig al eet je maar een beetje,je moet wel blijven eten he meid.
En denk er om je eigen niet schuldig voelen he,Je moeder zal heel trots op je zijn dat je nu gaat naar je familie ik snap je wel want anders ging je altijd met je moedernaar je familie toe.
Geloof mij nou maar je moeder zal over je waken,en ze zal altijd bij je zijn.
Die gedachten zul je nog wel lang houden dat heb ik ook nog steets.
Maar je doet het al knap vint ik,je bent er toch al lekker tussenuit geweest,met je hondje
Dat moet je nu lekker blijven doen op zen tijd er even tussen uit,je gedachten even ergens anders op gooien,Knap hoor meid wat je doet,en vol houden.
Groetjes Jolanda.

Geef je hondje ook van ons maar een dikke knuffel,en ook namens mijn dwergjes .
Is maar goed dat je zoveel steun heb van je hondje,en die sleep er jou ook doorheen,dat doen ze bij mij ook.
Niet vergeten he die dikke knuffel te geven,je hondje kent ons wel niet maar dat maakt voor ons niet uit.
Groetjes Jolanda En de dwergjes.

Wat een rottijd Machtel! Zoveel narigheid in korte tijd. Heel veel sterkte met het verlies van je moeder en Luca.

Dank je Marianne.
Precies wat Jolanda meldt, is het vertellen van je
verhaal, wat er is gebeurd, je verdriet tonen,
dat doet gewoon goed.
Ik heb gisteren veel gehuild, iedereen huilde mee,
en vandaag heb ik eigenlijk niet meer gehuild.
Wel als ik aan haar denk en mensen mij iets vertellen
over haar, krijg ik een knoop in mijn maag.
Onrust heb ik nog steeds, maar dat kan ook niet anders
als je veertien jaar iemand dag en nacht hebt bijgestaan, echt dag en nacht, en dan ineens is dat er niet meer.
De weken in het ziekenhuis waren steeds vol onrust
en angst, en als dan uiteindelijk alles over is,
ga je nog steeds door in dat tempo.
Toen mijn pa stierf jaren geleden, was de hele
familie in shock, een sterke man die binnen drie weken
dood en begraven was.
Ik huilde me kapot, maar heb wel alles geregeld, terwijl met name de mannen in mijn familie, zeiden dat ik nu eens op moest houden met huilen, maar zelf nergens toe in staat waren. Wegliepen toen het gebeurde. Ik was overal bij.
Je uiten is geen zwakte, maar een manier om te verwerken.
Net toen ik buiten liep met mijn Romeo, kwam er een man met een jack langs.
Precies mijn Luca, ook die bruine vlek om het oog
en dat bruine ringetje om zijn staartje.
Zelfs zijn manier doen, deden mij sterk aan mijn ventje denken.
Ja, toen schoot ik vol.
De man schrok zich rot. Kan ik me voorstellen.
Heb het uitgelegd, vond ik nodig.

sterkte met alles,het zal lang duren voor je het een plekje kan geven,mag ik vragen of je een partner hebt die je ook kan steunen of kinderen, en wat is je leeftijd, als ik dat vragen mag,

Machtel, je bent de afgelopen dagen in mijn gedachten geweest...
Laat de tranen maar lopen, het is zoals je zegt zeker geen teken
van zwakte.
Nogmaals veel sterkte gewenst!
Groetjes, Anita.

Lieve Machtel,
Wat fijn dat het met je buurvrouw weer iets beter gaat. Gelukkig toch weer een lichtpuntje in je leven. En super dat Romeo weer bij je is. Ik hoop dat hij je steun en kracht kan geven. Dat je voor hem verder kunt leven. Wat zal je moeder trots zijn op haar dochter!!! Zeker weten, want ook al voel jij jezelf niet sterk, ik heb diepe bewondering voor je. Ik vind je een Kanjer. En zo denken er hier op HP heel veel mensen over. De zon schijnt buiten (en niet zo'n beetje ook) ik wens je toe dat je weer een heel klein beetje van de zon mag genieten. Want Machtel, een beetje zonneschijn in je leven kun je nu wel gebruiken na deze donkere, nare ellendige dagen. En ook al ben je er nog lang niet, het begin is er. Een dikke knuf voor jou en Romeo.
Liefs Jacq

Toen mijn moeder in 1996 midden in het leven stond
en een beroerte kreeg, was ze gedoemd om in een
verzorgingstehuis haar dagen te slijten.
Ik vond dat vreselijk.
Ik werkte toen nog bij oce op de financiele administratie, geweldig bedrijf, prachtige collega's
en mijn broer en ik hadden toen ook al de zaak.
Ik regelde buiten het technische gedeelte, we hebben
een grafisch ontwerpburo en drukkerij, eigenlijk
alles, ik werkte met glijdende werktijden dus dat ging
best. In de avonduren, weekenden, ik was altijd aan het werk.
Ik werd behoorlijk verliefd op een collega en hij
eigenlijk nog meer op mij.
Terwijl er mannen voor hem waren, wist ik het toen
eigenlijk meteen.
Om een heel lang verhaal kort te houden.
Ik kreeg een behoorlijk conflict met een van de bazen
en dat had niets met mijn werk te maken, maar lag
om het voorzichtig te melden op het persoonlijke vlak.
De man die mij "de deur uit moest werken" was de man
waar ik verliefd op was. Hij ging hier kapot aan.
Heel smerig, maar het maakte wel dat mijn liefde weigerde dit te doen,zelf ontslagen werd en naar de randstad terugkeerde, na verloop van tijd.
Ik had weg kunnen gaan uit Venlo, maar deed dat niet.
Ik moet het voorzichtig melden, want je weet nooit wie dit ook leest.
Mijn moeder kreeg deze beroerte doordat mensen mij zo behandelden. Zij had zoveel verdriet en angst dat mij
iets gebeurde. Ik huil me nu weer kapot.
Dus het gaat allemaal veel dieper dan het in eerste instantie lijkt.
Ik ben in 2001 weggegaan, heb nog op andere functies gewerkt, en stortte me daarna helemaal op de zaak. Tussendoor mijn moeder verzorgend.
Het verhaal is eigenlijk nog veel complexer, als ik hier neerzet, maar zo krijgen jullie een beeld.
Als een vrouw een conflict heeft met een superieur, mogen jullie raden wij aan het kortste eind trekt.
Nu ik dit hier neerzet, schiet ik weer vol.
Wist niet hoe diep dit ging.
Ik heb geen partner op dit moment.
Zou ook niet kunnen.

Hoi Meid,
En heb je gisternog een beetje kunnen genieten,bij je famillie,
Je heb weer een heel verhaal gezet,goed hoor blijven doen,ik ben trots op je.
En een partner,kun je straks nog altijd in je leven laten komen,je moet nu eerst maar eens alles zien te verwerken.
Maar je doet het goed,het gaat goed komen aleen de tijd er voor neemen,en laat je traanen maar gewoon komen dat is alleen maar goed voor je.
Hoe is het met je hondje,
En heb je vanacht nog een beetje kunnen slapen?
Want dat is ook belangrijk voor je.
Probeer vandaag weer lekker wat aflijding te zoeken,is goed voor je.
Het is lekker weer vandaag,het zonnetje schijnt weer wordt je weer een beetje vrolijk van.
Nou meid,ik hoor nog wel van je de groetjes Jolanda en de dwergjes.

Sterkte Machteld, je hebt een rottijd, maar daar komt vast een einde aan. je weet alleen nog niet wanneer. Tot die tijd moet je volhouden, veel huilen en blijven geloven dat het ooit overgaat.

Zonnetje, achter de wolken schijnt altijd de zon.
Dat is ook iets wat mijn moeder altijd zei.
Als je denkt dat het niet erger kan, komt er ineens
iets dat je blij maakt.
Toen ik zo diep in de put zat, kreeg ik het nieuws
van Mia, mijn overbuurvrouw, die op sterven lag,ineens en binnen een paar dagen keerde het tij
zich en was ze aan de beterende hand.
Haar man zei : een wonder is er gebeurd, Mia
heeft weer gepraat en contact met ons gezocht.
En zo was het ook gistermorgen, ik was kapot van verdriet, mijn Romeo werd door de dochter van Nelis teruggebracht en mijn hart maakte gewoon een sprongetje van blijdschap.
Mijn ventje was terug.
Wat mijn moeder ook altijd zei : als je geen uitweg meer weet, ga je lekker slapen en de volgende morgen zijn veel van de problemen opgelost of voelen niet meer zo erg.
Er gewoon een nachtje over slapen.
Dat zei ze altijd.
Wat was ze toch wijs en inspirerend.

Hoi Meid,
hou die woorden van je moeder altijd vast,wat ze altijd tegen je zij,dat help je er ook een beetje bij voor je rauwproces.
Je doet het goed,je schrijf goed van je af,knap van want dat moet je maar kunnen.
Ik zelf kan dat niet goed,dus dan word het een beetje moeilijker voor mij.
Meid je doet het heel goed,geloof mij maar.
Lekker wat dingetjes ondernememen,met je hondje he.
Ik zou tegen je zeggen ga zo door,je kunt het je bent dapper,je slaat je eigen er wel doorheen,ja en het heef zen ups en douns,dat is bij mij nog wel.
Maar het heef zen tijd nodig he.
Groetjes Jolanda en de dwergjes,en een knuffel aan je hondje.