Ach jeetje Machtel..wat enorm zwaar dit.
Erg verdrietig vind ik dit voor je en wil je dan ook heel kracht en sterkte toewensen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Dank voor alle lieve reacties overlijden Luca en mijn moeder" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Oh Machtel..
Ik schrik nu dit weer van jou te moeten lezen. Wat een verdriet, je krijgt niet eens de kans om ergens aan te wennen, is het volgende alweer daar.
Heel veel sterkte, en heel veel liefs.
Dewi
ps wat fijn dat Nelis er zo voor je is
Ik lees het nu pas. Och wat erg. De dood van een hond gaat je niet in de koude kleren zitten, maar de dood van een moeder (of ander gezinslid) óók niet.
Ik heb alleen mijn vader nog, mijn moeder is 28 jaar geleden overleden toen ik nog nét geen 6 was. Ik moet er niet aan denken hoe ik me voel als ik mijn vader verlies. Volgens mij kunnen ze me dan gelijk wel aan de valium zetten.
Ik kan me voorstellen dat de grond onder je voeten vandaan geslagen is.
Heel veel sterkte, en doe ook voorzichtig met jezelf.
Lieve Machtel,
Ik wens jou heel veel sterkte bij het verwerken van het verdriet na het overlijden van je moeder en Luca.
Ik ben ervan overtuigd dat ze samen zijn.
MOEDER
BRON VAN TEDERHEID
DIE DOOR BLIJFT VLOEIEN
OOK ALS MOEDER ER NIET MEER IS.
Liefs
Els
Machtel,
Vind het naar om te lezen dat je moeder nu ook is overleden. en dat kort na het verlies van Luca.
Ik wens je dan ook alle sterkte toe in deze periode en de aankomende dagen waarop je ze het meest gaat missen.
Ik denk aan je!
iedere dag denk ik aan je..............mooie tekst op de rouwkaart.
Fijn dat Nelis je helpt met Romeo.
Fijn dat je moeder een prachtvrouw was hou die in je gedachten en alle steun en hulp.
heel veel sterkte nogmaals
Ik ga zo met Romeo naar mijn moeder.
Ik heb haar al gezien, want het uitvaartcentrum
ligt vlakbij.
Maar ik ben zo verdrietig, mijn hart is gebroken.
Ik heb net de koffietafel besproken, nieuwe kleren
gekocht voor mezelf, het gedachtenisprentje opgesteld
waar de foto op komt.
Het is net of ik het over iemand anders heb.
Romeo ligt nu op mijn voeten, hij voelt mijn verdriet.
Hij is toch zo'n schatje.
Ben bang voor de confrontatie zo direct.
Wat is dit toch moeilijk.
Wat doet dit toch pijn.
Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties.
Het doet enorm veel pijn.
Gisteravond : mijn Romeo die ik bij mijn moeder liet.
Sprong tegen de baar op, besnuffelde haar, heb hem
opgetild, en het was net of mijn moeder wilde zeggen:
kom maar bij me liggen, ventje.
Dat deed zo'n pijn.
De avond voordat ze opgenomen werd op de ic en ik haar verzorgde, net mijn dode Luca had gezien en mijn verdriet niet kon inhouden, de tranen stroomden over haar heen en ze vroeg me : is Luca nu echt dood ?
Wat moest ik zeggen : ja mam Luca is echt dood.
Een paar uur daarna stonden er twee ambulances voor
de deur en was ze stervende.
Gewoon niet te verwerken.
Zaterdagnacht de plotselinge dood van mijn moeder.
Mijn broer die door zijn streptokokkeninfektie,
niet meer grafisch ontwerper kan zijn op de zaak, niet goed kan omgaan met zijn handicap, een sportsman, die weinig nog kan en dan als klap op de vuurpijl de dood van os mam. Hij wilde het opgeven.
Ik vind het zo moeilijk.
oh lieve machtel,
zoveel verdriet in zo'n korte tijd. heel veel sterkte
heeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeel sterkte !!!!!!!!!
Echt vreselijk moeilijk Machtel...
Nogmaals veel sterkte gewenst!
hoi meis
had je al eerder prive mail gestuurd
maar gecondeleerd het valt niet mee wat je in een korte ryd heb mee gemaakt vindt het oo zo erg en die kleine romeo die lieverd maak ook veel mee en hart brak toen romeo ging kijken bij je ma beesten zijn net mensen hoor je ze begrijpen je goed ga je heel veel sterkte wensen de komende tyd
gr jolanda en sandy en carisley een dikke knuf voor romeo
Lieve Machtel,
Ik lees net pas dit afschuwelijke bericht van je moeder. Gecondoleerd en ik wens je heel veel sterkte met de uitvaart en de verdere verwerking van het verlies van je moeder. Wat een mens wel niet allemaal voor de kiezen kan krijgen....ik moet ff slikken hoor. Je bent erg dapper door het allemaal hier met ons te delen, zo kun je je verdriet delen met anderen en dat is erg goed.
Nogmaals veel sterkte!
Liefs Marieke en pootje Tara
Had net mijn Romeo uitgelaten en mijn buurvrouw
sprak me aan, dat Mia mijn overbuurvrouw, die
mijn Romeo zo fijn altijd opvangt, met een hartaanval
in het ziekenhuis ligt.
Een gaatje in haar hart en 30 procent kans dat ze
het overleeft.
Ik ben er kapot van.
Ze durfden het me niet te vertellen, ik vroeg me
wel af waarom ik haar niet meer zag.
Zaterdagnacht is mijn moeder overleden en zondagnacht
hebben ze haar overgebracht met een gat in haar hart
naar Eindhoven.
Het enige dat ze nog kon zeggen : Ben goed voor Bella.
Tegen haar man en dochter. Haar prachtige italiaanse waterhond.
Zo'n toffe vrouw, zo'n vrouw met hart voor mensen en dieren, die nu ook voor haar leven vecht.
Die zo erg meeleefde met Luca en mijn moeder.
Ik weet niet meer wat ik moet zeggen.
Ik weet ook niet wat ik moet zeggen, Machtel. Wat moet jij toch veel meemaken. Morgen is de laatste dag dat je je lieve moeder nog kan zien. Zaterdag de uitvaart. Ik wens je ontzettend veel troost, maar bovenal kracht om verder te gaan. Verder voor Romeo, samen met je moeder en Luca veilig in je hart. Lieve Machtel, pas goed op jezelf.
Ik hoop dat je wat aan dit gedicht hebt:
Liefs Jacq
Wat vreselijk zeg! Moet je nog meer kunnen verdragen??? Ik wil je alle kracht geven om in deze zeer moeilijk periode het hoofd omhoog te blijven houden. Vreselijk gewoon wat jij nu allemaal op je bordje krijgt. Nogmaals heel veel sterkte.
Hoi meid,
Ik weet wat je op dit moment doorstaat.
Ik heb 30 september 2009 mijn man verlooren en die was pas 39 jaar oud
Ik zit nu nog steets in het rouwproces,het valt niet mee,maar jij heb er dan nog twee dierbaren verloren en dicht op elkaar
Ik wens je heeeeel veeel sterkte toe,en ook voor de komende tijd.
Groetjes Jolanda en de dwergjes.
Dank jullie allemaal.
Straks komt Verhoeven de gt en haalt mijn Romeo op.
Vandaag en morgen is hij bij de hondenopvang van hem.
Ik heb zoveel verdriet, ben gebroken en gewoon ziek
van binnen.
Kan niet het baasje voor hem zijn, nu, dat ik graag
wil zijn.
Jolanda, dank voor je woorden.
Ik wens je zelf ook heel veel sterkte met het rouwproces.
Ik weet niet wat me op dit moment overkomt.
Ik heb mijn moeder 14 jaar verzorgd, en haar uit
het verzorgingstehuis gehaald.
Omdat ik wist dat ze het daar niet zou redden.
Ik heb veel opgegeven, maar ik zou het weer doen.
Heb haar dat ook verteld in het ziekenhuis.
Dat ze als ze opgeknapt was, weer naar mij zou
komen. En ze was zo dankbaar.
Pakte mijn hand.
Ik heb Romeo op aanraden van Verhoeven, bij mijn
moeder gebracht.
Hij sprong tegen de baar op, snuffelde, ging telkens terug.
Het was net of mijn moeder wilde zeggen :
kom maar bij me liggen, ventje.
Waarom overkomt me dit allemaal.
Een van de dagen toen de uitvaarder bij me was om de crematie te regelen, belde de kliniek waar Luca gestorven is.
Dat de urn met as van Luca daar stond.
God, ik heb niet eens kunnen rouwen om mijn schattig ventje.
Heb hem laten cremeren, terwijl ik er niet bij kon zijn, omdat mijn moeder stervende was.
Nu morgen de uitvaart van mijn moeder.
Hoeveel kan een mens verdragen.
Machtel,
Meid niet opgeven hoor, je bent een sterke vrouw!!!
Niemand verdiend het om zo op de proef gesteld te worden, want zo noem ik dat, je krijgt alles ineens op je dak, dat is idd teveel voor een mens, maar denk aan je Romeo, je moet verder.....
Wens je ontzettend veel sterkte toe , ook voor morgen bij de uitvaart van je lieve mama.
Liefs
machtel
wens je morgen heel veel sterkte toe
Jeetje wat een ellende . I'n zo'n korte tijd 2 dierbaren verloren. Ik leef met je mee. Misschien is het een fijne gedachte dat je moeder die ook zo van Luca hield weer bij hem is.
Je komt er doorheen Machtel, maar het is wel erg veel en zwaar... Fijn dat Romeo goed wordt opgevangen!
Een zorg minder...
HEEL VEEL STERKTE toegewenst voor morgen!
Lieve groet, Anita.
Wil je ook nog heel veel sterkte wensen voor morgen, we denken aan jullie.
Je zult het nu niet kunnen geloven maar op een dag zal zeker voor jou en romeo de zon weer gaan schijnen, daar zorgen je moeder en Luca wel voor.
Romeo is opgehaald door Nelis.
Deed me erg veel verdriet, toen ik hem zo naast hem
in de bus zag zitten.
Zo van, ga je niet mee ?
Net toen ik binnen kwam, was het zo stil.
Mijn moeder weg, Luca weg, die altijd kronkelend
en kwispelend mij goedendag kwam zeggen, al was ik
net 1 minuut weg, Romeo die mij enthousiast
begroet, mij overal likt en dan aan zijn vijf minuten
begint van blijdschap.
Gelukkig komt hij zondagmorgen weer terug.
Zaterdagmiddag was eerst de bedoeling, maar omdat
er mensen buiten Venlo komen, die misschien mee
naar huis gaan, geeft dat ook veel stress voor
het ventje en is zondagmorgen rustiger.
Het is zo stil in huis en het is zo stil in mij.
Dat liedje komt in me op.
Het liedje speelden ze op de begrafenis van bart
de graaf.
Hoe ik daar nu op kom ?
Ik heb net de tassen uitgepakt van het ziekenhuis.
Haar ochtendjas met de geur van haar eau de toilette,
Ik heb huilend de tassen uitgepakt.
Lieve Machtel,
Ik zal aan je denken morgen, de dag van de uitvaart van je moeder. Pas goed op jezelf, hoor!
Jacq
Ik heb gisteren een tekst op papier gezet in het
Venloos dialect, om voor te lezen in het crematorium.
Gewoon zoals ik altijd tegen mijn moeder sprak.
Anekdotes uit haar leven, want ze vierde het leven,
ondanks haar handicap.
Ik vind dat wij haar leven moeten vieren, niet
haar vreselijke dood, niet de aanblik toen ze
me wegtrokken bij haar bed.
Toen ze dood was en ik te laat kwam.
Net toen ik te laat kwam bij Luca.
Maar ik denk niet dat ik het kan voorlezen.
Daarom heb ik de tekst weer in het nederlands overgezet, zodat de uitvaartster de tekst voor mij
opleest, want met drie nummers die zo goed bij haar
passen en waarvan ze heel veel hield, kan ik dat
niet aan. Denk ik.
Als laatste Time to say goodbye, maar dan helemaal
in het italiaans van Andrea Bocelli.
Ze hield net als ik van Italie.
Mijn hondjes hadden/hebben niet voor niets italiaanse jongensnamen, Luca en Romeo.
Als kind gingen we al met de hele familie naar
Toscane, Umbrie en de liefde voor dit land is
gewoon ook door haar gekomen.
Ik hoop dat ik het red.
Zeven uur de avondwake en dan de laatste keer dat we
haar zien.
Ik kan het nu al niet meer aan.
Lieve Machtel, je gaat het redden. Hiervoor zul je kracht krijgen!!!
Kom op meid,
Hou de moet er in,je gaat dit wel redden,
We zullen morgen met ons gedachten bij je zijn.
Je krijgt morgen hier wel de kracht voor.
En nog veel sterkte vanavond.
heel veel sterkte!
Heb de hele nacht opgezeten.
Heb gisteravond afscheid genomen van mijn mam.
Ben wel tien keer teruggegaan, kon niet weggaan.
De weg die we vandaag moeten gaan, is zo zwaar.
Zo zwaar.
Mijn hondenventje die is opgehaald door Nelis.
Die morgenvroeg pas teruggebracht wordt.
Mijn Luca die er niet meer is.
En mijn moeder die ik zo ontzettend mis.
De kracht die ik altijd voelde, is nu weg.
En toch moeten we deze weg gaan.
De afsluiting met een koffietafel in het sfeervol
restaurant, waar ze zo graag kwam.
Ik hoop dat ik alles goed gedaan heb.
God, wat is dit moeilijk.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Dank voor alle lieve reacties overlijden Luca en mijn moeder" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?