Oude hond met verlatingsangst

Goh, hoe herkenbaar, dit alles.
Wij hebben een yorkshire Terrier van 12,5 jaar.
Een schatje, nooit problemen mee gehad.
Sinds een maand is dit wezenlijk veranderd.
Het begon met 's morgens vroeg om een uur of 6 met janken. Na een paar weken ging hij dit ook doen als we naar bed gingen. Ter verduidelijking: de hond slaapt gewoon in zijn mandje in de woonkamer!
Nu begint hij al te piepen zodra er iemand even boven is en hij niemand ziet. Als niemand thuis is doet hij dit niet. Is dat niet vreemd??
Hij lijkt op verlatingsangst, dementie??
Hij ziet wel wat slechter maar kan alles nog grotendeels onderscheiden.
Ik ga morgen met hem naar de dierenarts voor zijn jaarlijkse inenting en wil met hem praten over dit probleem. Ik wil natuurlijk ook niet afgescheept worden met een tabletje en dan moet het beter gaan....
Heeft u nog tips???

hallo,wij hebben ook een oude hond,met verlatingsangst,de da zegt dat dat komt door dementie,hij ziet en hoort steeds slechter,dus hij snapt het zelf ook niet die ouwe lobbes,maar als we weggaan huilt hij als een weerwolf,we hebben van alles geprobeerd,maar niets helpt,dus allemaal geldkloperij,uiteindelijk doen we maar de radio aan als we weggaan,en met de buren gepraat dat hij gewoon dement is,en dat we er alles aan hebben gedaan,dus als het een beetje meezit,dan hebben je buren dar alle begrip voor!!! heel veel sterkte ermee

Hoi.
Mijn bernersennen is 12 jaartjes oud,
van november 2010.
het is niet meer de speelse hond van vroeger,
hij is verdoof,ziet niet meer veel.
hij plast en poept regel matig binnen.
en slaapt veel,gaat nog wel gewoon mee uit wandelen.
staat wat moeilijker op.maar wat wil je met 12 jaar.
verder eet hij minder.en blaft zo maar uit het niets.

maar is nog steeds een vrolijke hond.
die niet meer op mijn voeten ligt, maar als het ergens ligt blijft het liggen,heerlijk liggen knorren.

hij krijgt geen medicatie,
gewoon brokken,af en toe wat lekkers,

Hallo allen,

Fijn om te lezen dat wij niet de enige zijn met een hond met gedragsproblemen.
Onze Jack Russel is in april 11 jaar geworden. Ongeveer vanaf begin dit jaar kampt hij met gedragsproblemen. Als wij niet thuis zijn slaapt hij in z'n mandje in de keuken en na een tijdje begin hij overal aan te krabben (verwarmingsbuizen etc.). Hij krabt net zolang tot zijn voorpootjes kapot zijn. Ik kom geregeld thuis en vindt een keuken besmeurd met bloedvlekken en een ongelukkige hond omdat zijn poten zeer doen. Tegenwoordig doet hij dit ook 's avonds als iedereen slaapt. Onze hond slaapt beneden. Een tijdje gaat het goed, maar midden in de nacht gaat hij krabben aan het traphek (weer tot bloedens toe) en staat heel erg gestressed te hijgen.
Eerst dacht ik dat hij dan naar buiten moest, maar dat is ook weer achterhaald want eenmaal buiten geweest en ik lig weer op bed begint hij gewoon weer.
Erg vermoeiend. Eerlijk gezegd zo vermoeiend dat ik er zelf erg gespannen van raak en er flink onder lijdt.

Volgens de dierenarts kan het inderdaad dementie zijn, maar ik zie dat nog niet zo aan hem. Hij is wel wat slechthorend, maar nog niet doof. Of hij slechter ziet heb ik ook nog niet gemerkt.

Ik las eerder in dit forum dat benchtraning misschien kan helpen. Ik ga het denk ik maar 's proberen. Dan kan hij in ieder geval wat dichter bij ons slapen zonder dat hij op het bed kruipt.
Hoewel hij als pup absoluut niet in een bench wilde slapen, misschien nu wel?
Medicatie gebruiken we (nog) niet.

Hallo,

Het is nu october 2012, kan ik nog reageren? Het is allemaal wel erg, dat een hond ineens zo
last krijgt van verlatingsangst. Jullie hond zal misschien wel niet meer in leven zijn.
Dat is op zich al een verdriet punt. Wel hoop ik, dat jullie het nu beter zal gaan.

Bij mij is het geval dat ik sinds kort, 3 maanden geleden, verhuisd ben, en sinds 1 maand na de
verhuizing heeft Noor, Drentse Patrijs, ineens gedrag vertoond dat ze aan de deur van het
appartement  gaat krabben, alsof ze eruit wil. Buren hebben hier ( logisch) last van .
Ik heb een traphekje geplaatst, maar dat maakt ze ook weer open, schuift ook verhuisdozen
die erachter staan gewoon opzij. Ze heeft zelfs de gesloten deur open gemaakt, en heeft
op de gang gewandeld!!
Inmiddels heeft mijn zoon een grendel op de deur gemaakt, zodat de deur niet meer van het
slot kan.
Van een medebewoonster heb ik een homeopatisch middel gekregen, Ignatia D6.
Daarvan geef ik haar 2x daags 5 druppels met water aangelengd. Dat maakt haar wel rustiger.
Ook heb ik van een dierengedragstherapeut een middel voorgeschreven gekregen,
Zylkene. Dat is een  capsule die ik open maak en het middel op een plakje worst geef.

Wanneer ik thuis ben is ze wel rustig, ook snachts slaapt ze in de woonkamer, en ik slaap in
de slaapkamer die eraan grenst. Geen deuren, dus ik hoor wat ze eventueel doet.
Meestal is ze snachts rustig, maar als de koelkast tikt, dan schrikt ze daarvan.
In de vorige woonomgeving was het een onveilige buurt met veel knallen.
M.I.  is ze daarvan behoorlijk getraumatiseerd. Wanneer de koekast erg tikt, dan
wil ze bij de voordeur krabben aan het vinyl. Is dus ook al kapot, en heb een stuk weggesneden.

Ik heb alle reakties voorgaande gelezen, zou  benchtraining helpen? Of toch doorgaan met
de medicatie en minder lang wegblijven, of gedragstraining. ?
Ik weet niet wat het beste zou zijn.
Wanneer iemand dit leest zou ik blij zijn met een reaktie,

groet, Conny en Noor.