Hondje doodgereden..

Een paar jaar geleden toen ik op zaterdagochtend boodschapjes ging doen, reed ik op een normale doorgaande straat, binnen de bebouwde kom. Reed nog geen 50. Aan de kant stond een auto met een meneer en een kindje in de auto. Ik zag wel dat die meneer uitstapte maar ja, dat is natuurlijk niet echt iets bijzonders. Toen sprong er ineens een Jack Russel uit die auto, die in volle vaart vanachter de auto ineens de straat over rent, naar de overbuurvrouw. Jullie raden het al, er was voor mij niks aan bij te sturen, het ging echt zooo snel. Heb hem aangereden. Gelijk gestopt natuurlijk, en naar die hond toe. Hij leefde toen nog wel maar was helemaal verlamd en liet alles lopen. Heb samen met die meneer aan de kant van de straat gehuild en snel overlegd wat te doen. Hij ging zsm naar de dierenarts en ik had z'n nummer zodat ik hem die middag nog kon bellen. Zo gezegd zo gedaan; was niks meer aan te doen. Moest inslapen. Het hondje van nog maar 5 ofzo.. Vond het zo erg.. nu nog..

Hebben jullie wel eens zoiets heftigs meegemaakt? Het staat nog steeds in mijn geheugen gegrift als de dag van gisteren.. maar ik hou mezelf iedere keer maar voor dat het écht niet mijn schuld was.. Kon er echt niks aan doen..

Hoi Jeanette en Basco,

Ik heb zelf een aantal jaren ook zo iets zien gebeuren, alleen was het in mijn geval nog een puppy.

Ik liep een paar jaar geleden met de hond van mijn ouders te wandelen, er stak op dat moment een puppy van amper 15 weken over naar de overkant, daar stond zijn baasje, vervolgens kwam er een auto aan, die volgens mij veel te hardt reed, hij reed het hondje aan, vervolgens sleepte hij het hondje nog een paar meter mee onder de auto, ik hoorde het hondje piepen en janken, het ging bij mij door merg en been heen, ik ben nog naar het baasje toe gelopen, maar het hondje was op dat moment al overleden aan zijn verwondingen, dit was een ongeluk dat ik nooit zal vergeten, dit was al meer dan 16 jaar geleden.

Groetjes Sonja.

hoi Jeanette,

Wat vreselijk voor je zeg, Ik heb wel eens zoiets meegemaakt maar dit was geen hond maar een kat. Ik had 2 dagen mijn rijbewijs dus we gingen een rondje rijden we rijden op een weg waar je 50 mag ik zie daar een kat zitten in de berm en voor ik er erg in had sprong hij me voor de auto, kon niet eens stoppen :( want achter me reden auto's voor me en naast me :(. En ik heb het eens zien gebeuren toen mijn vriend en ik op vakantie waren in polen toen werd er een hondje aangereden die man reed ook nog gewoon door mijn vriend en ik zijn toen gestopt maar de hond was al weg en konden hem nergens meer vinden. Maar meid je kan er echt niks aan doen hoe erg het ook is.

Sterkte,

Groetjes

Heey Jeanette,

Wat vreselijk voor je dat je zoiets hebt meegemaakt:(,
Ik zelf heb nog niet zoiets heftigs meegemaakt, maar ik kan me aardig voorstellen hoe je je voelt:(..

Zoals ik het verhaal lees, was het niet jou schuld, Ik vind het al knap dat je direct uitgestapt bent om te kijken en te helpen.
Je hebt (helaas) van die mensen die gewoon keihard doorrijden!
Ik vind het heel dapper van je!

en tuurlijk is het iets wat je altijd bijblijft, maar zou toch proberen het in het verleden te laten.. ( Makkelijker gezegt dan gedaan.. )

Sterkte!

Groetjes Linda & Roxy

Ik reed een paar jaar geleden van mijn werk naar huis en toen ik bijna thuis was stond er iemand op de weg te gebaren dat ik stoppen moest. Ik stop, stap uit en zie een hond op de weg liggen. Die jongen die me vroeg te stoppen had die hond gevonden, toen was hij dus al aangereden, en de dader was spoorloos...
Ik ben bij de hond gaan zitten en herkende hem, het was een retriever van mensen die daar vlakbij woonden, boven op het duin. Ondertussen was er nog iemand gestopt met een bestelauto. Omdat er geen tijd te verliezen was hebben we de hond achterin de bestelauto gelegd en is die man met hem naar de dierenarts gereden, maar ik had eigenlijk het idee dat het dier in mijn armen al stierf, ik heb hem dan ook extra gestreeld en verteld hoe lief hij was,voor het geval hij de rit niet overleven zou. Iemand anders heeft de eigenaar gewaarschuwd.

Helaas heeft de hond de dierenartsenpraktijk niet meer gered.

De dader is later gevonden, een jongen van 17 die de auto van zijn vader even geleend had...Maar goed, hij gaf niet toe en de ouders hielden hem de hand boven het hoofd. Ik zie nu die jongen vaak lopen met zijn eigen hond, ik geloof een bullmastiff. Het is jaren geleden, maar als ik die knul zie kan ik hem nog steeds wel wat doen. Je kan er niks aan doen als je een hond die plotseling oversteekt aan rijdt, daarover ben ik ook niet boos. Maar dat hij niet gestopt is om zijn straf illegaal rijden te ontlopen en de hond zo niet de kans heeft gegeven op tijd bij de dierenarts te komen, daar kan ik woest om worden.

Jaren geleden is het mijn vriend destijds ook overkomen. Die hond vloog uit de struikjes zo de weg op en het was nog vroeg die ochtend, rond zes uur. Hij belde mij in tranen op en ben snel naar hem toe gegaan want het was vlakbij mij om de hoek. Toen ik aankwam was het hondje al overleden en de eigenaar hebben we gevonden en op de hoogte gesteld. Die man had een zware nacht gehad, dat rook je nog behoorlijk die ochtend, en pakte het gelukkig heel goed op. Toch is het al jaren geleden en nog steeds blijft het je bij. Je raakt zoiets volgens mij nooit kwijt.

Groetjes Jantina

Heftig, al die verhalen, ik hoop zoiets nooit te zien. Zou het vreselijk vinden.

Ik had een spaniel mijn eerste hondje hij heette rakker we gingen elke dag met de buurt de honden uitlaten ...ik moest een keer overwerken dus een van die vrouwtjes die zou rakker uitlaten.
Ik werd op mijn werk gebeld door dat vrouwtje dat rakker was aangereden en bij de d.a. was toen ik daar aankwam was hij al overleden rakkertje was nog maar 7 mnd. oud wat heb ik daar toen een verdriet van gehad

ria

Hoi hoi

Toen ik 16 was had ik een groenendaler ik woonde toen in een heel klein dorpje nou ja dorpje stonden 5 boerderijen denk ik. (hantumhuizen was dat)

Mijn groenendaler was net een jaar en was met hem van alles aan het doen en verliep ook allemaal vlekkeloos. cursus en alles deed hij perfect. Natuurlijk was hij ook wel eens ondeugend. Tot op een dag mijn stiefpa de achterdeur open had staan en totaal niet op de hond lette.

ik weet het nog als de dag van gisteren, ik was boven me aan het omkleden want moest naar school. tot ik een stem hoorde schreeuwen natas je hond is aangereden ik rende zo snel ik kon op mijn blote voeten door het grint de weg op. De auto is gewoon doorgereden Ik wou mijn hond helpen maar hij had zo pijn dat hij mij in mijn hand beet.

Ik had een jaap in me hand maar voelde het op dat moment niet en boeide me ook niet mijn hond lag daar te janken. Ik stond in mijn nachtjapon en blote voeten. mijn stiefpa kwam er aan en hebben hem in de auto gelegd.

In zijn poot werd een plaat met 16 schroeven gezet en moest heel rustig aan doen. Heeft de hond ook keurig gedaan en knapte voorzichtig aan op. Alleen naarmate hij beter werd begon hij mij te bijten.

En niet zacht nee had heel mijn handen kappot. ik zeg dit kan niet normaal zijn, hij moet pijn hebben maar waar. Ik ben toen goed op gaan letten waarom en wat ik deed dat hij beet.

Wat bleek nou als ik in zijn nek zat dan beet hij ik weer naar de dierenarts die toen zei er zit niks in zijn nek heeft de dierenarts een jaar volgehouden 2 dierenartsen die het niet zagen.

Ik naar leeuwarden gegaan dat was nogal een eind maar wou toch weten wat er was en waarom hij beet, Ik kom bij de dierenarts hij zegt ik durf bijna voor 100% te zeggen dat hij een nek hernia heeft en die zit er al een tijd. toch een foto gemaakt en hij kreeg gelijk. hele zware nek hernia die nooit meer weg zou gaan.

Heb hem op zijn 4de jaar in moeten laten slapen, kwam allemaal doordat hij aangereden was.

Wat vreselijk

Verleden jaar 1 dag voor kerst heb ik ook voor mijn ogen gezien dat een jonge labradorhond de weg over renden en werd doodgereden
Het ergste van het verhaal is ze wilde hem aanlijnen maar ze liep met iemand en haar hond loop altijd daar los en die zei tegen haar je hoeft hem niet aan te lijnen mijn hond blijft altijd dicht bij mij (wat ook waar is), tot dat die 2 honden een dolle bui kregen en heel hard wegrenden en samen zo de weg op liepen, 1 hond had geluk die bleef ineens stilstaan maar die labrador rende verder de weg op

Verschrikkelijk!

Mijn vorige hondje is een keer bijna doodgereden voor mijn ogen. Wij stonden bij een oversteekplaats, zag mevrouw opeens een kat, en gaf een ruk aan de lijn. Het wiel van de auto stopte ong. 2 cm van haar buikje, ze had zich overgegeven en lag op haar ruggetje. Bwegh, staat me nog bij als de dag van gisteren. We hebben als ik dit allemaal lees gewoon heel veel geluk gehad.

wat naar alle maal ik heb het ook een keer mee gemaakt dat is 18 jaar geleden we reden me ouders op een buiten weg loopt daar een vrouw met haar hond een rotweiler de hond was erg aan het treken en trok de riem uit haar hand we zagen en remde maar was telaat we schept de rotweiler we kwamen zelf met de auto in de sloot we haden zelf niks we zijn gelijk naar de rotweiler toe gegaan maar was ter plaatsen overleden
daar heb ik veel verdriet van gehad

Anderhalf jaar geleden ongeveer was ik aan de wandel met een vriendin en onze honden. Op een gegeven moment zagen we midden op straat een kat liggen. M'n vriendin raakte bij het zien al in paniek, dus heb ik haar de honden vast laten houden en ben zelf gaan kijken. Het beestje leefde nog, dus ik heb haar nog opgetild en op de stoep neergelegd. Vriendin leverde haar sjaal in, zodat we haar warm konden houden.
De hele zijkant van haar kopje zat onder het bloed. Ik heb de dierenarts gebeld en zij hebben het nummer van de dierenambulance gegeven.
Helaas kwam die te laat, want het beestje is op daar op de stoep overleden. Het was zo verschrikkelijk, maar gelukkig was ze niet alleen en lag ze veilig op de stoep, want anders was ze zeker nog een keer of 3 overreden. Ze was ook gechipt, dus de baasjes weten in ieder geval wat hun huisdier overkomen is.

Het is iets dat me altijd bij zal blijven en ik ben blij dat mijn katten niet buiten komen, zodat hen zoiets nooit zal gebeuren. Ze kunnen wel veilig op het balkon, dus het is niet zo dat ze nooit buiten komen.

heftig zeg om dit allemaal te lezen,jeanette wat zal je gescrokken zijn



zelf (gelukkig) nog nooit meegemaakt


wel een kat gehad die is doodgereden en door de buuf is gevonden in de sloot




gr liesbeth

heb het zelf meegemaakt op 31 aug. 1999 met mijn jack russel bobbie!!! een lang verhaal maar moet zeggen denk nog zo veel aan hem en elk jaar houden we een minuut stilte voor hem!!! hij was een pracht van een hond.

Bedankt voor jullie reacties!! Het is natuurlijk niet leuk, maar ben toch ergens wel blij dat ik niet zo'n beetje de enige hier ben die zoiets meegemaakt heeft..

Joh, wat erg. Maar ik vind het wel heel goed dat je het hier verteld! Respect.

Ik hoop nooit een hond of kat dood te rijden. Ik ben altijd heel erg gespitst als ik bijvoorbeeld een vogeltje op de weg zie zitten. Dan schrikken mijn ouders helemaal omdat ik ineens gil dat dat vogeltje niet overreden mag worden.

En wat denk je dat gebeurt in mijn tweede rijles: Ik rijd een roodborstje dood...

ongeluk zit in een klein hoekje, als je het gebeurd, hoop het zelf nooit mee te maken, stop dan, je kan er niets aan doen dat een hond zomaar oversteekt. het is zo gebeurd.

bamse is al eens zomaar pardoes overgestoken, hield haar nog vast, mijn gezicht schaafde langs de zijkant van de auto, maar voor het zelfde lag bamse eronder, en nee de bestuurder van de auto kan daar dan niets aan doen, gelukkig kon ze tijdig stoppen. bamse had niets, ik een geschaafd gezicht en een paar ontvelde knieen, en de man achter het stuur was zich dood geschrokken, alsof hij het had gedaan, terwijl mijn hond het was.

daarom of je nou schuldig bent of niet, stoppen. en probeer te helpen.

@ Willemijn: Ik hoop dat je gelezen hebt dat ik wél gestopt ben.. Niet dat je denk dat ik zomaar door ben gereden..

Toen wij nog in amsterdam woonden was manlief de hond uitlaten belde opgegeven ogenblik aan dat ik moest komen met handdoeken,was onze hond zn poot eraf gereden door de tram.
Het was rood voor de tram maar de bestuurder zette de wissel om en Astor zat er met zn poot tussen en die asociale trambestuurder reed gewoon door manlief kon net op tijd zelf wegspringen
Dierenambulance heeft ons naar de dierenarts gebracht maar de da vond het beter dat we hem in lieten slapen
heb er zelf nog heel lang moeite mee gehad want het was bij ons op de hoek

Wat een verschrikkelijke verhalen.
Gelukkig is het mijzelf nog nooit overkomen.

Wat ik wel veel zie is 'roadkill' aangereden dieren midden op de weg die niet van de weg worden gehaald...
Dat begrijp ik niet...
Het kan altijd gebeuren dat je een dier aanrijdt... maar haal het dier dan wel van de weg! (als het lukt)..
Laat het niet sterven op die weg, en overreden worden door talloze auto's.
Ik heb achterin de auto een paar werkhandschoenen liggen, en wanneer het kan haal ik een aangereden dier van de weg en bel de dierenambulance...

Zo zielig....

Wij hebben het met onze vorige hond gehad. Die sprong uit de auto en liep achter mij aan naar ons huis, zag ie ineens een poes aan de overkant van de straat. Ja weg natuurlijk. Hij rende de straat over zo onder een auto. Ik zie hem nog steeds als een bal onder de auto door rollen... Ben er gelijk naartoe gerend en hij leefde nog! Liet weliswaar alles lopen en was in shock. Zijn z.s.m. naar de dierenarts gegaan en deze wilde hem laten inslapen. Zijn bekken was gebroken en hij zou nooit meer normaal kunnen lopen. Hebben we niet gedaan en uiteindelijk nog 8 jaar plezier van hem gehad. Hij was 1 jaar toen het gebeurde en daarna eigenlijk nergens last van gehad. Zo zie je maar dat een DA het ook niet altijd bij het rechte eind heeft!

Een dag voor koninginnedag vorig jaar is Kaya dood gereden. Ze was samen met Suka uit de tuin ontsnapt en een heel eind verder een grote weg overgestoken. Volgens omstanders was ze op slag dood. En dat hoop ik dan ook wel. Moet er niet aan denken dat ze veel pijn heeft gehad en wij er niet bij waren om haar een beetje gerust te stellen. De bestuurder hebben wij nooit iets aangerekend. Die kan er natuurlijk niks aan doen dat er zomaar een hond oversteekt. Misschien een kleine geruststelling voor jou, Jeanette. Denk dat na een kind, een hond het ergste is wat je kan aanrijden. Je voelt je waarschijnlijk heel schuldig maar echt, je kan er helemaal niks aan doen.
Heel veel sterkte.

Oef, wat een nare ervaring zeg...
Arm hondje, je kon er niets aan doen. Had die man z'n auto maar goed dicht gemaakt, dan was dit niet gebeurd. Maar ja, die man zal er ook veel verdriet van hebben. Soms loopt het leven zo, het is niet eerlijk.

je kon er ook niks aan doen,het zal je ook wel altijd bij blijven maar ik vind het ook altijd eng om in en uit de auto te stappen als alle honden in de auto zitten want ja als ze uit de auto glippen dan kan er zo iets naars gebeuren,hoop het nooit mee te maken. sterkte.

ohw wat erg zeg......nee heb ik gelukkig niet meegemaakt

hoi hoi,

wat verschrikkelijk om mee te maken, ik kan me goed voorstellen dat het in je geheugen staat gegrift.

Hier in de polder zijn veel boerenkatten, die lopen door het land en steken dan ook ineens over , heb er ook weleens 1 geraakt , maar die rende zo weer het land in, nergens te vinden en ook geen huisd in de buurt...
En 1x op de rijksweg rende er een border collie over...dat was eng.. ik reed dik 100 km/per uur en de hond rende zo over de weg heen..
Gelukkig zag ik hem in mijn binnenspiegel dat hij het gehaald had.. eenmaal thuis met trillende handen amivedi gebeld, met de mededeling dat er een bordercollie over de a20 rende.. en welke richting hij op ging..
Maar zulke dingen blijven je altijd bij!

Heb het zelf meegemaakt met onze eerste witte herder, was een herplaatser. Hij was overal bang van dus ik ging meestal'smorgens vroeg al wandelen op een stil stuk met maar weinig auto's zodat hij kon wennen.

Hij liep aan de riem, schrok van een konijn wat voor ons langs rende en hij trok op dat moment zo hard aan de lijn dat ik de riem losliet en hij rende zo de weg op. Net op dat moment kwam er een auto en Bruun is er vol tegen aangerend.

Die mevrouw heeft me met de honden in haar auto gezet en is meteen naar de DA gereden, maar voor we daar waren is Bruun al gestorven.

Was er helemaal kapot van.Die mevrouw kon er absoluut niets aan doen, ze had een flinke deuk in de auto.
Nog altijd een dik compliment voor die mevrouw, ze heeft me meteen geholpen, is blijven wachten bij de DA en wilde absoluut haar schade niet declareren.

wat een zielige verhalen allemaal