De minder leuke kanten van een hond houden

Met de komst van een pup in het verschiet, probeer ik, als hondenleek, me voortdurend een voorstelling te maken van hoe het zou zijn mét hondje.

Ik denk dat het thuiskomen een groter feest wordt, dat mijn gezondheid vooruit zal gaan, dat ik het strand vaker zal bezoeken, dat ik nieuwe mensen zal leren kennen, dat ik daadwerkelijk op mooie lente- en zomerochtenden de stad zal gaan zien ontwaken, dat ik opeens heel veel weet over hondjes... Allemaal positieve en leuke dingen waar ik ontzettend veel zin in heb.

Maar een hond is niet alleen maar leuk, dat besef ik ook heel goed. Veel hondeneigenaren waaschuwen me al: 'het is wel veel werk, he?' 'Je zit er wel 12 jaar aan vast, he?' 'Hij moet wel élke dag minimaal 3-4 keer naar buiten, he?' 'Je kan nooit zomaar even een hele dag weg zonder rekening te houden met de hond, he?' 'Sommige honden worden vals, he?'


Daarbnaast hoor ik veel hondeneigenaren zeggen dat ze 'na deze' geen nieuwe hond zullen nemen.

Ik ben benieuwd: hoe zit dat bij jullie? Wat is er tegengevallen aan het houden van een hond? Zou je het weer hetzelfde,m doen, of de volgende keer anders?> Kun je mensen een hondje aanraden, of raad je het de meesten af? En waarom?

Niet zo'n gezellig topic misschien, maar wel eerlijk...

Ben benieuwd!

Heel eerlijk:

Ik vind er geen mindere kanten aan zitten

Het opvoeden kost soms veel (heel veel) energie, maar dat doe ik graag. Nee, voor mij zijn er geen minder leuke kanten

Ik heb eens gedacht 'geen nieuwe hond weer', dat was omdat ik vreselijk veel verdriet had van het overlijden van mijn vorige hondje..

Ja, dat is misschien de mindere kant, ooit weer afscheid moeten nemen..

Geen mindere kanten hier hoor
Ja je moet
1 een oppas hebben als je werkt
2 door weer en wind en regen de hond uitlaten
3 soms hoge d.a kosten
4 mischien snueveld er wat in huis
5 opas als je ver weg wilt op vakantie
6 als pup heerlijk in je pon in de regen de hond midden in de nacht laten plassen soms wel 3 keer!!
7 heerlijk op zaterdagmorgen om 8.00 op het trainingsveld staan

maar spijt of zo iets nee nooit wist waar ik aan begon!!!!!!!!

Ik denk dat je er niet vrolijk van word als je hond iets sloopt, maar vaak doen ze dat dan ook weer met zoveel overgave en creativiteit dat je er ergens wel weer de humor van inziet.

Als het de hele dag door regent en je moet een aantal keren naar buiten, ben je het laatste rondje ook niet zo vrolijk meer. Maar dat zijn allemaal kleine dingen en dat weegt niet op tegen een hond die helemaal blij is als je thuiskomt. Van de wandelingen die je kan maken en de nieuwe mensen die je zal leren kennen.

Wat echt het moeilijkste is, is als je hond ziek wordt of als je definitief afscheid moet nemen. Maar dan heb je daarna altijd al die mooie herinneringen. Ik heb mijn hond 2 weken geleden in moeten laten slapen en dat was heel moeilijk en heel verdrietig. Toch komt er bij mij zo snel mogelijk weer een nieuwe hond, want ik mis al die mooie dingen zo ontzettend dat ik er graag weer opnieuw aan begin!

Groetjes Thera

Het mindere vond ik als ik een mindere dag had..
Ziek ofzo...Dan MOET je toch echt naar buiten.
In mijn geval dan want ik heb alleen een balkon en een hondje met hoogtevrees.

Verder is het eigenlijk erg leuk..
Met vakantie is het misschien wat minder...oppas zoeken of hond mee...
En ja ook op de bekende bankhangdagen ...zul je toch naar buiten moeten..

In de regen,sneeuw ea.

Maar je krijgt er zoveeeeeel voor terug dat het, het allemaal waard is

Er zijn dagen dat je wel eens denkt van pfff van kan het niet anders? Maar dat is ook zo weer overgewaaid hoor Het opvoeden kost heel veel energie en heeeel veel geduld maar het is het allemaal waard.

Mensen die praten van "er zijn honden die vals worden", die moeten eens bij zichzelf nagaan waarom de hond vals is geworden. Daar is vaak een menselijke aanleiding toe geweest. Het klagen van "je moet iedere dag naar buiten" ... tja, dat heb je er bij maar als je eenmaal over het punt heen bent gestapt dat je buiten bent ... dan geniet je daar ook wel weer van. Het enige mindere vindt ik als een hond ziek is, dan ben je zelf ook totaal niet lekker ... als je definitief afscheid moet nemen van je hond, dat doet pijn!

Maar het vele werk (werk???) dat zie ik dus anders. Ik doe het met liefde en plezier, en alle momenten dat je hond je trouw aankijkt, bij je wil zijn, met je wil spelen, met je komt knuffelen etc. Al de liefde die je van je hond krijgt ... dat maakt dat je alle minder momenten weer heel snel vergeten bent en alleen maar geniet van de momenten met je hond!

Ik vind het alleen minder als ik een dag heb waar k echt geen zin heb.
Maar na een tijdje dan zie je dat koppie je aan kijken van gaan we uit vrouwtje en dan smelt je gewoon weer en dan bloei je weer lekker op.
Dat vind ik alleen een min punt dus. Meestal als je erg ziek bent of echt moe maar verder niks.

Ik neem hierna echt wel weer een hond hoor.
Eens een hond altijd een hond.
Je bent nooit alleen, altijd iemand die van je houd, iemand die je troost, elke dag na het werk een kwispelend lachend hondje.
Ik vind het echt bijna alleen maar beter met een hond dan zonder.

Maarja iedereen is anders, dus je zal toch zelf dan moeten denken hoe jij het zal vinden.

ja , er zijn echt wel mindere kanten van een hond hebben, maar dat weegt absoluut niet op tegen de liefde die je er voor terugkrijgt.
ook ik zei na het overlijden van mijn vorige hond Teddy, dit wil ik nooit meer ,ik wil nooit meer door dit verdriet heen , maar als de scherpe randjes er af sluiten kan je het relativeren,niets weegt op tegen alles wat je er voor terug krijgt.
nu heb ik er drie

sluiten = slijten

het enige nadeel vinden wij het afscheid wat eens met elke hond weer komt
maar toch heeft het ons er nooit van weerhouden er weer aan te beginnen
een huis zonder honden vinden wij akelig stil

Ik zie ook geen mindere kanten aan een hond hoor.
Tuurlijk je moet rekening houden met een aantal dingen, en nee je kan niet zomaar een dagje weg, maar daar kies je tog voor.. en ik vind het geen probleem.. ik neem de hondjes gewoon mee of breng ze bij me moeder.. Verder zitten er egt alleen positieven dingen aan een hond.. En over dat je hond vals kan worden.. tja, dat ligt natuurlijk hellemaal aan je eigen, als je hem een goede opvoeding geeft zal het een harstikke lief beest worden!
Ik ben iniedergeval gelukkiger geworden door de komst van mijn honden, en zou ze nooit meer willen missen, en kan me eerlijk gezegd ook geen leven indenken zonder honden.!

Groetjes.

Ga er maar van uit dat een hond echt niet vals wordt, hij kan wel vals gemaakt worden, maar dat kan je dus voorkomen door ten eerste goed uit te kijken waar je hem koopt (dus niet bij een broodfokker of andere louche hondenverkopers die hun hond niet socialiseren en de ouderdieren niet testen)en ten tweede hem aardgerecht te behandelen.

Het enige nadeel dat ik kan vinden is dat je je soms zo n zorgen maakt of het allemaal wel goed is wat je doet en of je de hond niet tekort doet.

Het je moet iedere dag naar buiten is meer een voordeel dan een nadeel vind ik, als je niet van buiten zijn houdt moet je zeker niet aan een hond beginnen.

Tot voor kort was ik ook een "hondenleek", Charlie is nu 5 1/2 maand, en ik vind het fantastisch. Ik hou zielsveel van die hond. Wat ik tot nu toe niet leuk vind is het vooruitzicht dat ik haar van de zomer 2 weken moet missen, als we op vacantie gaan. Mijn man vind wel een paar dingen minder leuk, zoals binnen plassen (gebeurd toch nog wel af en toe) en als ze in de tuin heeft gegraven ( ons grasveld lijkt wel een mijnenveld) maar mij kan het niet schelen. Ik vind het leuk als Charlie zich amuseert, en met die tuin komt het wel weer goed.

vind het verdriet het ergst als je hond overlijd
dat is de enigste minderen kant,

omdat ik zelf eerst ben van verzorgen,rap handelen
etc maar daarna krijg je het inklap gevoel

nee ik vind honden onvoorwaardelijk met alles

is je vriend haar of zijn hele leven,

liefs mag en bruco

Oh ja, ik wou nog vragen wat voor een pup je krijgt, dit zag ik bij je profiel nog niet staan. (echt niet nieuwsgierig )

Het eeuwige stofzuigen... pfff die haren overal. Maar voor de rest alleen leuke dingen hoor!

Natuurlijk zijn er nadelen je hebt er een levend wezen bij waar je heel lang voor moet zorgen.Hij wordt nooit financieel zelfstandig, dus blijft altijd op jou zak teren. Ze zien de waarde van jouw spullen niet en je moet ze dus bijbrengen dat ze niet alles moeten slopen. Je moet altijd rekening houden met de hond en iets organiseren als je eens alleen er tussenuit wil. Steeds als je langer dan een paar uur afwezig bent moet je opvang regelen. De DA kosten zijn ook niet niks. Dus reden genoeg om er niet aan te beginnen.

Maar daar staat zoveel tegenover. De liefde welke z'n viervoetertje je geeft ,de manier waarop hij je tot een gezondere levens style brengt en je wordt altijd warm ontvangen als je thuis komt en nog duizend redenen meer redenen welke de nadelen ver overtreffen.

Ik zou niet zonder willen.

Ik vind de kleine nadelen niet opwegen van alle lol, liefde, gezonde beweging, gezelligheid en het ontmoeten van nieuwe mensen opwegen. De voordelen zijn voor mij zo groot, dat die kleine nadeeltjes zo vergeten zijn.

Ja, houd er goed rekening mee dat een hond geld kost: niet alleen de dierenarts en voeding, maar ook speelgoed, mand, reiskosten, trainingskosten, kosten van spullen die ze kapot kunnen maken en aanschaf van kleding die je draagt bij de lekkere wandelingen die je met je viervoeter gaat maken.

Veel mensen die zeggen dat ze 'na deze' geen hond meer nemen lopen een maand of wat na het overlijden van 'deze' weer met een pup. Honden zijn verslavend! Andere mensen sluiten een fase in hun leven af, de fase van het 'zorgen voor', en nemen er idd geen een meer, om dezelfde reden dat ze ook geen kind meer zouden nemen. Die willen meer tijd en ruimte voor zichzelf.

Ik vind zorgen voor iets dat van jou afhankelijk is heerlijk. En het 'adelt', je moet jezelf af en toe opofferen en daar wordt je een fijner mens van. Een tevredener mens ook.

Nadelen: honden veroorzaken overlast in de ogen van andere mensen, dus je bent veel meer bezig met de maatschappij en hoe die tegen je hond aankijkt. De poep van andere honden die blijft liggen, jij ruimt die van je hond op, maar dat ziet niemand. Het geblaf van je hond - schreeuwende kinderen en peuters die drie keer per dag een gillende driftbui krijgen mag, maar oh wee als jouw hond blaft, dat kan niet hoor. Sjouwen door losloopgebieden en dan commentaar krijgen als jouw hond daar losloopt. 't Gebeurt! Op de markt lopen met je -grote- hond die vooral bezig is met loeren op lekkers wat op de grond gevallen is, en dan een kindje hebben dat jouw hond ziet en schrikt. En dan de boze priemende blik van pa-lief zien te ontwijken.

Dan thuis: je huis zal nooit meer echt helemaal schoon zijn. OK, misschien voor 5 minuten. Binnen de kortste keren liggen er op de bank ook kleedjes voor de hond, want ja, knuffelen op de bank is wel zo gezellig. Vuile vegen langs de muur omdat je hond daar na een lekkere modderwandeling tegenaangestreken heeft, je maakt het een maand of wat mee en ziet daarna voorgoed af van behang op de muren. Dus je koopt een paar potten verf en verft geregeld over de vlekken heen, liefst een dag voordat schoonmama op visite komt. Verf gaat trouwens het beste van de vacht van je hond met boter en zeep, dat is zachter dan terpentine. Ik heb vaak genoeg voor een paar dagen heul exlusieve zwart-witte dobermanns in huis gehad.

Visite is nog zoiets: de tijd van het op je gemak visite ontvangen is voorbij. Al gezegd, je huis is nooit meer zo schoon als je zou willen wanneer er visite langskomt, en al kreeg je het voor elkaar, dan zal Bello net vijf minuten voor het bezoek arriveert vast wel overgeven. Of ruften. Tegen de scheet van een hond kan geen luchtverfrisser op. Voordeeltje: als je er zelf een laat kun je wel de hond de schuld geven. Is de visite eenmaal gearriveerd dan heb je nog te maken met visite die niet altijd een hond gewend is. Sluit je je hond weg, dan zit die het hele bezoek lang te zuigen en te piepen in de keuken. Laat je de hond bij de visite, dan zit die de hele tijd met de neus in hun gezicht - als je geluk hebt - of in hun kruis *bloos* Vinden ze jouw hond toch nog aardig, dan ben je blij. Vinden ze je hond maar niks, dan kan je die voormalige goede vriendin wel schieten en moet ze pleite. Voor je het weet heb je zo'n kitcherig bordje bij de deur hangen van 'dit huis is ingericht voor het gemak van mijn hond.' Je kent ze wel. Je dacht dat je nooit zover zou komen dat je zo'n bordje op zou hangen, maar het blijkt de beste manier om schoonmama de hint te geven dat gezeur over de hond als ze op visite is in jouw huis niet geapprecieerd wordt.

Zelf op visite gaan is voorgoed anders. Liefst neem je de hond mee maar dan zit je wel de hele avond op hem te letten. Maar laat je hem thuis dan begint het schuldgevoel al zo om een uur of negen. Om half tien begin je de eerste geluiden te maken van, ik moet nu toch echt weg hoor, de hond... Om tien uur weet je niet hoe snel je naar huis moet. Voordeel is wel dat je zo altijd een goed excuus hebt om die vervelende verjaardagsvisite in te korten. Het is een nadeel als je het leuk hebt en je eigenlijk langer zou willen blijven. Dus voor je het weet ben je net als menige jonge ouder een paar oppasadresjes geregeld voor je hond. En dan zit je je nog druk te maken of het bij de oppas nu allemaal wel goed gaat.

Op vakantie gaan als je een hond hebt kan. Wel één raad: zoek eerst uit hoeveel geld je kwijt zult zijn aan het pension. Trek dat bedrag af van je vakantiebudget. Ga dan kijken waar je heen kunt om vakantie te vieren. Met drie honden is dat voor mij Drenthe, Overijssel, Groningen, heel Nederland ligt binnen bereik. OK, 't is geen Los Angelos, of Chicago, of New York, of één van de vele andere spannende plaatsen waar ik geweest ben voor ik aan honden begon, maar 't is ook leuk. Nog leuker wordt het als je gewoon je honden meeneemt. Want op een gegeven moment heb je ze een paar keer in pension gedaan en worden ze ouder, te oud voor zo'n kaal, saai, tochtig pension. En dan toch al eigenlijk geen vakantie meer zonder honden. Dus dan wordt het - honden zijn mee - een huisje in België of Duitsland of Frankrijk. Speciaal uitgekozen omdat honden zijn toegestaan, en op of je je hond daar leuk los kunt laten lopen. Daarna kijk je pas of het gebied voor jou zelf ook nog leuk is om vakantie in te vieren.

Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan. Honden zijn meer dan een huisdier. Honden zijn een levensstijl. Voor mij wegen de voordelen op tegen de nadelen. En ik denk zo dat dat voor jou ook het geval zal zijn.

Linda, ik had het niet beter kunnen verwoorden !!!

Ik kreeg ook zoveel waarschuwingen en kritiek van te voren, letterlijk hetzelfde als tegen jou werd gezegd. Maar sommige mensen snappen niet dat wat zij als negatief en vervelend ervaren, ik juist leuk vind!

'het is wel veel werk, he?'
Ja daarom wil ik het juist, krijg ik meer beweging en zit ik minder voor de tv.

'Je zit er wel 12 jaar aan vast, he?'
En dat is maar goed ook! Anders ben je er net aan gehecht, is ie alweer weg..En net als een goede vriendschap of relatie, hoe langer het duurt, hoe beter!

'Hij moet wel élke dag minimaal 3-4 keer naar buiten, he?'
Mooi, dan hoef ik niet meer aai in mijn eentje te wandelen!

'Je kan nooit zomaar even een hele dag weg zonder rekening te houden met de hond, he?'
Als je hem goed leert alleen te zijn, kan het echt wel! Mijn pup is pas 9 weken en ik kan gewoon ff boodschappen doen een half uurtje..dus heb er vertrouwen in dat het goed komt. Bovendien heb ik een oppas

'Sommige honden worden vals, he?'
Jah als jij ze niet goed hebt gesocialiseerd!


Het enige wat ik zelf minder vind is dat ik op zaterdag niet meer zo makkerlijk tot 10 uit kan slapen, maar zelfs dat lukt als ik mn pup rond 8 even laat plassen!

Spike is mijn eerste hond (wel hebben we vroeger thuis altijd honden gehad)
Ik kreeg Spike als pup en had daarbij 2 jonge kinderen, van 1,5 jaar en van bijna 4 jaar,

Op zich heb ik heel veel leuke momenten beleefd vanaf dat we Spike kregen als 8 weken oude pup, maar ook wel wat dieptepunten en frustraties,heb me ook wel eens afgevraagd waar ik in vredesnaam aan begonnen was.
het is toch wel echt een derde kind erbij!
maar dat ligt ook wel aan het ras denk ik

we hebben tot 3x toe de tuin aan moeten passen, omdat meneer steeds uitbrak.
(dat doet hij nu niet meer, als de deur nu openstaat dan loopt hij niet zomaar de straat op)
ook heeft hij menig kinderspeelgoed vernield, geen kleine dingen maar bijvoorbeeld de schommel + touwen, de tramoline + vangnet en verschillende loopwagentjes hebben de kenmerken van Spike's gebit ook mogen ondervinden.
elk kussen dat hij in zijn bench kreeg werd binnen een half uur versnippert en verscheurd.
in het begin rende Spike de kinderen wel omver door zijn lompigheid en ook werd hij met een maand of 4 erg happerig en speels, dit was niet altijd even fijn voor de kinderen die dan een hond in de broekspijp hadden hangen.

Maar dat was allemaal tijdelijk! de puppiefase gaat over, de kinderen worden wat groter en nu zijn we allemaal stapelgek op hem
Nu luistert Spike erg goed, is hij superlief, heeft nooit snachts gejankt en was redelijk snel zindelijk.

In het begin moest ik best wel wennen aan het hebben van een hond, maar nu Spike bijna 2 is, zou ik hem niet meer kwijt willen, hij is echt een deel van ons gezin en hoort er volledig bij

het wandelen en dergelijke heb ik nooit een bezwaar gevonden, ik ga graag met hem lopen en in de buurt hebben we een heel gezellig losloopgebied waar Spike lekker kan rennen met andere honden, iedereen kent elkaar daar en het is een vaste club en vooral in de zomeravonden erg gezellig!
Op vakanties gaat spike mee dus ook daarbij geen bezwaren.

Veel mindere kanten zijn aan het hebben van een hond niet ... Natuurlijk als je alles tot in de details gaat bekijken vind je altijd wel iets maar langs de andere kant krijg je er zoveel liefde en vriendschap van terug dat je de mindere kantjes snel vergeet ...

Ik heb altijd 1 hond gehad, nu heb ik er 2 en ik kan nergens geen argumentatie vinden om het niet te doen... Ik zou ze voor geen geld van de wereld willen en kunnen missen ...

Altijd is er wel iemand in de buurt waar je gezelschap van krijgt ...

Grtjs,

@Fabienne: dank je! 't vloeide ook spontaan uit de pen.

ik zou een leven zonder hond niet aan kunnen ze zijn het enige wat ik nog hoor of zie ze zijn mijn alles na ons Smurf haar dood 27/04/09 wou ik ook geen meer dat verdriet kon ik niet aan maar mijn man zei,je komt al jaren niet meer buiten je kan uit bed niet wat zou jij doen zonder,als ik naar de winkel moet of zo dan zit je hier heel alleen!en ja is waar en zo zijn er twee puppy's gekomen mijn droom .hihuahua Turbo hij word één jaar op 10 maart as.en mijn man zijn droom franse buldog Diezel word één jaar op 9 april. Ben zeer gelukkig en ze zijn mijn leven en hangen ook erg aan mij want ik ben nog geen één minut uit hun leven geweest.Dus meisje volg je hart zoiets moet je zelf beslissen elk voor zijn eigen.Liefs en groetjes uit Oost-Vlaanderen Rina & Alexander en pootje en likje van Turbo en Diezel

Ik vind dat er geen minder leuke kanten aan zit aan een hond.
Dat kan je ook weten voor dat je een hond gaat kopen.Vind ik.
Maar nee ik vind van niet.Weer of geen weer.Laat ze gewoon altijd uit.Heb ik nooit erg gevonden

Ik heb al erder een pup gehad. Toen ze na 13 jaar overleed was ik (HEEL )verdrietig . Had 2 kleine kinderen en een baan ging verhuizen en mijn man begon een eigen bedrijfje . Ik Ging werken voor pleegzorg. Nu je snapt het wel veel te doen weinig tij om een pup op te voeden!! Dus nu na 5 jaar de kinderen van mij zelf zijn nu 12 en 13 jaar.We wonen in ons niewe huis. En toen kwam er rust ( in de vorm van ritme)Weet dat ik voor ons bedrijfje thuis zal werken en voor onze kids en voor die van anderen eigenlijk het meest van de tijd thuis ben.Onze dochter wilde weer een hond en die andere is zowie zo net als ik al een beesten gek. En ja hoor na veel met mijn man te hebben gesproken (van hem hoeft het niet zovind ze lief marja net als zoveel mensen zeggen je zit vast enz)Toch overstag.Wij ik en onze kinderen verzorgen grotendeels onze pup van bijna 11 weken.Dushi heet ze( wat schatje betekend!! en dat is ze)En . . . het is en gaat geweldig. Mijn vorigr hondje wed bijn niet zindelijk bleef altijd plassen bij thuis komst en voor een york echt grote plassen. Nu doe ik het anders als bij dat hondje (Rowie).Ik werk/ ben thuis toen wekte ik fulle time.Nu ben ik bijwijze van full time thuis. Het gaat voor mij veel natuurlijker zo. En negeer geplas/poep naast de krant gewoon.. het is eigelijk net als met een baby alles moeten ze leren het liefst zo positief mogelijk. Dus zeg ik het alleen als ze het (met zindelijk maken) goed doet ) Probeer met bijten in mijn hand bijv een alternatief te geven Botje flostouw of iets anders om meete spelen en bijten. Dat doe ik anders als bij mijn andere hondje eigenlijk best veel anders. Maar leer haar ook alleen te zijn door het optebouwen. Want ja naar de stad zonder hond is ook wel eens fijn.Heel veel plezier met je hond(je). Groet Bianca

Ik heb ook 10/11 jaar geroepen "geen hondje meer " je bent zó gebonden/ weekendje weg/ vakanties/ met weer en wind/ kou naar buiten enz. enz.

En eigenlijk van de één op de andere dag heb ik besloten wél weer een hondje te nemen. Ik sta wél vroeg op, en tegen de kou.....mutsie op, dikke jas. sjaal, handschoenen......ik vind het HEERLIJK !!!!

Ik geniet als ik Montie in de sneeuw zie banjeren, en 's avonds laat even snel een uitlaat-rondje.Een paar weken terug, was ik grieperig......ja en dan toch maar in de kou uit bedf en naar buiten, mijn griepje was snel over !!!


Het is denk ik ook goed voor je eigen gezondheid en sociale leven.

Groetjes Son & Montie

ha,ha,ha @ Linda super top stukkie heb het met giga
plezier gelezen,waarheid als een koe,leuk

groetjes mag en bruco