De minder leuke kanten van een hond houden

IK denk dat je de "nadelen" anders moet noemen en zien: je gaat een andere fase in, in je leven en daar moet je je bewust van zijn...als je eerst spontaan, impulsief een wkndje wegging ofzo, dat soort dingen zijn nu anders. Ik denk dat het te vergelijken is in bepaalde maten met kinderen...(ik heb hier zelf geen ervaring mee). Je moet je naar mijn idee bewust zijn dat je leven anders gaat worden en hier klaar voor zijn. Of op zijn minst voor open staan!

Wij hebben sinds 3 maanden een (herplaatste) Golden Retriever, en ik vind het zo'n verrijking van mijn leven!!!!

Ook al moesten we hem wat dingen aanleren, afleren, een band opbouwen. Het is echt allemaal super gegaan en ik geniet enorm van zijn aanwezigheid, gezelligheid en aanhankelijkheid.

Het maakt mezelf heel blij. En heerlijk...zoveel naar buiten. En ook daar loop ik nu veel meer met een smile op mijn gezicht naar andere mensen toe.

Dus vrijwel alleen maar zwaarwegende voordelen!
Het enige minpuntje is misschien dat je je soms ook meer zorgen maakt, als de hond zich niet zo lekker voelt of naar de DA moet ofzo. Maar ja; dat heb je nu eemaal als je meer toe laat in je leven, dan zit daar meer liefde, maar ook wat meer zorgen erbij.

Samegevat het hebben van een hond vind ik he-le-maal geweldig!!!

Geweldig Linda!

@ Maaike, toen wij mijn schoonouders vertelden dat we een hond namen zeiden ze dat we beter met een kind konden beginnen?????
We studeerden toen nog en hadden geen echte vaste baan.


De voordelen wegen zeker op tegen de nadelen.
De nadelen zijn eigenlijk al genoemd,
* 4x daags uit in wind en weer gezondheid en ziekte.
* Vakanties zijn lastiger te plannen
* Hondentraining in de winter, donker en koud
* Het huis is minder schoon
* Het afscheid

Maar goed ik vind het het meer dan dubbel en dwars waard.
* Als je ziek bent en je hond komt bij je liggen, soms knap je zelfs wat op door de verplichte wandeling.
* Je komt op plekken waar je normaal niet zou komen op vakantie.
* Het gevoel van samenwerken tijdens trainen en de eerste keer dat ze iets moeilijks doen. Sire deed laatst voor het eerst een apport met apporteerblok, ik ws 2 dagen aan het glimmen van trots!
* Als je schoonmaakt en je ziet alle haren verdwijnen geeft dat een gevoel van voldoening.

mensen die zeggen hierna geen hond meer zijn geen echte hondenliefhebbers

de echte kan niet zonder hahaha

wat viel mij tegen tja eigenlijk niet veel
het enige wat ik vervelend vind is het moment dat ze je uitproberen in het bos ofzo weg rennen van je hihi

ik moet zeggen ik ben ook geen puppenlover ik vind het altijd fijn als mn hond een jaar of 1 is dan staan ze naar je hand en kun je ervan genioeten het eerste jaar vind ik gewoon een contineu bezigheid van consuquent opvoeden daarna is het genieten

k'zu niet meer zonder hond kunen
ja je hebt leuke en minder leuke kantjes
zo kan je niet eens weggaan zonder te denken
ow , wat met de hond mee of ...

maar zou het voor geen geld willen missen nog

kwijl

Geprobeerd zonder hond te leven. Ik had meer energie en stond fitter op 's morgens. Maakte geen lange wandelingen meer en zelfs op vakantie nodigde dit uit om meer te toeren dan om me in te spannen.

Toen mijn 1e hond 8 jaar was, ben ik gaan werken voor gem 20 uur pw. De hond deed het prima. Door de ziekte waaraan ze overleed dacht ik dit nooit meer.

Maar na een half jaar stapte Bo vrolijk rond en 1 jaar later kwam Tara erbij. Ik heb een schildklier ziekte, dus mijn energie is niet altijd optimaal. Ik heb gekozen om honden te nemen en je hoort mij niet klagen dat ik moeier ben met dan zonder honden. Ik wist waar ik aan begon en het is zo ongelooflijk fijn om 2 levende wezentjes om me heen te hebben
Ook de laatste wandeling, als ik buiten kom en ik heb achter mijn huis een speelveld, de donkere sterrenhemel, vorstlucht, het is zo apart om in het donker te struinen, zonder hond ging ik niet naar buiten om naar de lucht te kijken.

Een minpunt mss het vuil dat ze binnenlopen.
Familieleden die niet blij zijn dat ik 2 honden heb, maar dat wist ik van te voren, ik heb liever mijn honden dan mijn familie om me heen.

Ik vind het wel eens zwaar dat ik nooit meer kan uitslapen. Ook in het weekend sta ik 's ochtens vroeg beneden, maar als ik eenmaal mijn hond heb geknuffeld ben ik het alweer vergeten hoor .
Spontaan even weg gaan, dagje shoppen moet je echt plannen en zorgen voor oppas. Gelukkig kunnen mijn ouders dan oppassen.

Of het hebben van een hond is tegengevallen?? Zeker niet! De opvoeding, dat is wel iets wat ik onderschat heb denk ik. Ik had één opvoedingsboek gelezen en dacht daarmee voldoende te weten.. niet dus! Dus als ik dat over mocht doen zou ik me daar meer op voorbereiden. Tja.. en de wandelingen op de zondagochtend (als ik de vorige nacht maar 2 uur geslapen heb) dan moet ik mezelf wel even dwingen om met hem naar buiten te gaan, maar als ik eenmaal met hem wandel ben ik voor ik het weet weer een uur met hem weg. En zoals andere al zeiden: het zijn misschien een paar kleine dingetjes die je minder leuk vindt aan het hebben van een hond, maar je krijgt er zoveel meer voor terug!

iedr nadeel is een voordel:

- mijn man doet de ochtendronde, dus die kan niet meer tot 10 uur n bed liggen op zondag!

- de schoenen worden opgegeten als je ze laat slingeren, dus die gaan netjes in de schoenenkast!

- ik hoef niet meer alleen te wandelen

- eindelijk iemand die enthousiast met 'JA!" regeert als je iets wil gaan doen

- zoonlief komt nu ook graag buiten om met ballen te gooien voor de hond.

- op saaie feestje heb een goed excuus om eerder weg te gaan, "sorry maar het hondje MOET uit"

Ik denk dat veel mensen een hond nemen, maar geen baas willen zijn. Ze willen gewoon een hond die gelijk goed luistert en die niet teveel aandacht vraagt. Waarom zulke mensen een hond nemen, God only knows. Die mensen zullen er ook alleen de nadelen van inzien. Ik denk dat als je soms geen zin hebt om te wandelen dat je dan denkt 'Bah, alweeeeeeeeeer', maar als je je hond hebt verloren en het is stil in huis, weet je pas wat je mist. Veel mensen die roepen nooit meer een hond te willen, komen al gauw op deze uitspraak terug. Want ze missen toch de begroeting als je thuis komt, de aanspraak die je krijgt als je wandelt, de natuur waarin je tot rust komt als je de hond uitlaat, de onvoorwaardelijke liefde die je hond je geeft. Nee, voor mij zijn er geen nadelen aan een hond. Tuurlijk is het moeilijk, tuurlijk baal je wel eens van puberige streken van je hond, maar dat weegt niet op tegen de vele voordelen van het hebben van een hond.