Milo is nu 10 maanden. Hij was op 5 à 6 maanden zindelijk, geen ongelukjes meer in huis. We lieten hem toen af en toe een paar uurtjes alleen uit de bench, allemaal zonder problemen.
Tot voor kort, er toch eens een verrassing lag... En de keren erop deed hij het telkens weer.
Het toppunt was toen we letterlijk 5 minuten weg waren om de kat van de buurvrouw eten te geven, en er bij terugkomst opnieuw drollen op de mat lagen. Tegenwoordig gebeurt het zelfs dat wij boven zitten en hij beneden in huis doet...
Nu moet hij terug in de bench, met veel protest Iemand tips? Hoort dit bij de puberteit?
Het lijkt meer op (verlatings) angst.
In combinatie met het bench gebruik.
Ik denk dat je een paar stappen terug moet doen.
Het alleen zijn opnieuw en rustig opbouwen.
Zorgen dat je hond zich veilig en vertrouwd voelt.
Ook kun je voor de zekerheid zijn gezondheid laten checken bij de dierenarts.
Terug in de bench ? Ga terug naar het pup zijn weer, meer uitlaten, zeker als die in huis poept, dan heeft die geen kans gehad zich buiten te ontlasten een plasje kan altijd…..maar poepen dan moest tie toch echt nodig.
Eens met Sylvia. Misschien is er iets gebeurd toen hij alleen was en is hij geschrokken, hoeft maar een vallend iets te zijn, geschreeuw buiten, een knal in de nacht enzv
. Verlatingsangst is grote stress en ja dan moet je heel nodig poepen en plassen. Dat werkt bij ieder dier zo, ook bij de mens. Enorme angst, meteen naar net toilet. Al ben je net geweest.
Daarnaast maakt je hond in het eerste jaar verschillende fases door waaronder angstfases, en de puberteit is ook een fase waarin veel hinden vroeger gedrag weer even oppakken.
Dus terug naar net opnieuw aanleren van alleen zijn, of je dat met of zonder bench dan wel ren of in een andere ruimte doet dat moet je zelf weten. Maar weet als je hond bang is, de afgesloten bench voor de ene hond veilig voelt en voor de andere hond enorme angst kan betekenen omdat hij geen kant op kan,
Geen kans is echt onzin, als wij thuis zijn kan meneer binnen en buiten wanneer hij wil, en we gaan zelf heel vaak met hem naar buiten. Voor we weggaan laten we hem ook altijd nog eens uit. 's Nachts slaapt hij de hele nacht door (vrij in zijn mand) zonder ongelukje.
De afgelopen maanden heeft deze routine altijd gewerkt, maar als we nu 5 minuten de kat gaan eten geven, zou hij net dan dringend moeten? Elke keer?
Op zo'n momenten gaat hij dus even in de bench, daar heeft hij nog nooit iets in gedaan. We kunnen hem loslaten en elke keer opkuisen, maar ik heb schrik dat het dan helemaal een gewoonte wordt (onterecht misschien)?
Mij lijkt het inderdaad iets psychologisch. Kan hij door net te weinig alleen te zijn, verlatingsangst ontwikkelen? Het lijkt begonnen na ons verlof, toen we 24/7 samen waren. Milo is sowieso een hond die ons heel de dag op de voet volgt, voor de wc of douche ligt te wachten tot wij klaar zijn, mee op onze kamer slaapt, ... We proberen hem zo weinig mogelijk alleen te laten, maar misschien oefenen we daardoor die afstand juist niet, en zijn zo'n momenten extra erg voor hem?
Ineke, onze reacties hebben elkaar gekruist. Bedankt voor je toelichting, dat klinkt wel aannemelijk.
Ik weet niet goed of de bench nu wel of niet goed voelt, als we weggaan is het groot protest, maar als we terugkomen, ligt hij er altijd rustig in. Geen idee hoe lang die overgang duurt... Overdag gaat hij soms spontaan in de bench liggen, maar dan blijft het deurtje gewoon open natuurlijk.
We zullen inderdaad er eens een bewuste training van maken en zien wat het geeft.
Heeft, biologisch gezien te maken met het sympatische of parasympatische systeem, google maar eens. Bij schrik treden er een heel scala aan verschijnselen achterelkaar op waaronder de reactie vd darmen en blaas. Ooit wist ik ze uit mijn hoofd, sorry beetje afgezwakt. Juist omdat je zegt, binnen een paar minuuten......moet ik aan stress denken. opnieuw starten met de alleen zijn training, met secondes opbouwen,
Kan je de hond wennen, bv. aan een ren, aan de bench,dan heeft hij meer ruimte , of...hoe groot is de bench, kan hij een paar stappen lopen, is er ruimte voor een mand en een uitloop stuk? Die ren overigens, verkijk je er niet op, mijn vroegere hond van 37 cm hoogte klom over een hek van zo,n anderhalve meter. En mijn huidige hondje was binnen een vloek en een zucht als pup over de ren van 80 cm heen geklauterd. Heb je geen bijkeuken oid waar je hond naar toe kan, met een baby trap hekje ervoor? Heeft hij toch nog uitzicht op de keuken? Ik noem maar wat.
Maar vertrouw er op , het komt echt goed. Opeens valt het kwartje en dat duurt bij de ene hond langer dan bij de andere. Geen idee hoe het bij jullie is, maar hier wordt weer volop geknald, mijn hond geeft er weinig om, toch heb ik in de knalperiode mijn div. honden niet alleen gelaten, juist omdat een knal een hond volkomen van het padje kan brengen,
Een ren hadden we gekocht toen hij puppy was, met zijn broertjes zaten ze ook zo samen in de living, dus we hadden dit bij ons nagebouwd. Groot misbaar als we hem hier ook maar een seconde in zetten! Een bench leek mij zielig omdat hij niet veel kon bewegen, maar hier was hij veel kalmer in. We waren toen wel altijd bij hem, maar heeft geholpen om hem 's nachts rustig te krijgen en zindelijk te maken.
Ons huis is volledig open, niet ideaal in dat opzicht. Een traphekje hebben we wel, initieel wilden we eigenlijk dat Milo enkel beneden bleef. Maar die muur is volledig uitgekrabt van colère als hij ons niet kon volgen Misschien moet ik maar gewoon mijn tapijten oprollen
Knallen en allerhande geluiden reageert hij weinig op, maar misschien wel als hij alleen is, geen idee. Meestal is het hier rustig, maar er zijn wel veel wandelaars die aan 3 kanten van het huis kunnen passeren, en we hebben overal ramen. Dus in die zin wel veel prikkels voor Milo...
Gordijnen sluiten?
Die zijn altijd dicht, maar het zijn zo semi transparante... Niet goed over nagedacht. De hond van mijn ouders is rustiger als ze een dekentje over de bench leggen, dat hebben we ook eens geprobeerd, maar toen had hij dat door de tralies getrokken en er flink op geknabbeld.
Er is een verschil tussen overgave en innerlijke rust. Sommige honden lijken kalm in een bench maar ervaren inwendig nog steeds veel stress, hun lichaam heeft geleerd in overgave-stand te gaan. Maar qua emoties ervaren ze nog steeds angst of boosheid.
Als je hond zo reageert op enkele minuutjes alleen achterbijven, dan wil dat zeggen dat hij niet met die emoties om kan. En is het dus een kwestie van helemaal van 0 te beginnen en de link te laten groeien tussen: ik ben alleen = ik voel me prettig en ontspannen.
Onzindelijkheid kan bij de puberteit horen. Persoonlijk zou ik weer eventjes een stap terug zetten en als hij de bench gewend was, weer even gebruik maken van een bench.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?