Cocker Spaniël valt uit en bijt zonder aanleiding

Hallo,

Ik ben nieuw hier op het forum en ik zoek een oplossing voor het probleem met mijn gezin en mijn hond Lewis.

Mijn Engelse Cocker is nu bijna 4 jaar oud. Hij was enige pup en had dus geen broertjes of zusjes. Hij is opgegroeid bij de fokker met andere pups van 2 weken ouder. Hij was dus het kleine neefje van de andere pups.

Hij liet toen al weten wat hem niet aanstond met gegrom.

Opgroeiend probeerden we alles volgens het boekje te doen, spelen, gewenning met andere honden, in het begin niet te grote wandelingen zodat zijn gewrichten goed konden ontwikkelen, met naarmate hij ouder werd, langere wandelingen. Hij is een COVID-hond, dus qua socialisatie kon het beter, maar het mocht gewoon niet anders.

Naarmate Lewis ouder werd, groeide natuurlijk ook zijn vacht. Dus wij naar een aangeraden trimster via de fokker. Eerst gestart met gewenning en vervolgens was het the real-thing. Echter het was COVID en we mochten niet bij het plukken blijven. Ook duurde het plukken ongeveer 5 uur, waarna we pas onze hond mochten ophalen. Bij het ophalen zat hij dan vaak ook al in een kooi op een hoogte (hij wordt ook niet graag opgepakt, hoogtevrees???), soms geplukt, maar op momenten ook volledig geschoren, terwijl we dit niet gevraagd hadden. Uitleg was dan dat er teveel knopen in de vacht zaten en scheren de enige optie was... en dit duurde dan ook 5 uur...

We merkten dat Lewis deze trimster helemaal niet leuk vond en heel gestrest van de trimster terug naar huis ging. 

Ook kunnen we op dit moment onze hond niet meer kammen omdat hij dit niet toelaat, hij gromt en dreigt te bijten en zal dit ook doen als we verder gaan. Dus als we hem kammen, dan is het met een muilband aan. Maar je merkt dat hij dit totaal niet aankan, hij is supergestrest en het is alsof we hem mishandelen door hem te kammen... Ik grap altijd dat hij geboren is in het verkeerde pelske, dat hij kortharige hond in het lijf van een langharige hond is... Maar het is intriest om hem zo te zien voor iets dat eigenlijk voor een hond leuk of relaxerend zou moeten zijn. Ik ben echt jaloers op de mensen die zonder veel gedoe hun hond dagelijks kunnen kammen

Sinds enkele jaren gaat Lewis dan ook naar een andere trimster, we hebben het gevoel dat zij meer overweg kan met hem, maar ik geef altijd de muilband mee omdat ik weet dat hij kan uitvallen, ik wil het niet op mijn geweten hebben dat hij haar zou bijten, met alle mogelijke gevolgen. Ze vertelt me ook dat ze de muilband voor sommige acties tijdens het plukken ook aandoet, voor sommige andere acties is dit niet nodig. Maar haar conclusie is dat het eigenlijk wel meevalt om hem te plukken, dat die muilband meer dient om haar op haar gerust te stellen zodat de hond niet voelt dat er eventuele schrik is.

Lewis is ook super onzeker, als we wandelen (wat de eerste 10 minuten lijkt alsof ik met een Brabants trekpaard op wandel ben, want hij trekt enorm in het begin), en hij snuffelt in de berm, dan staat hij vaak op zijn achterpoten aan het trillen... Na die 10 minuten en een kakske vermindert dit trekken enorm, maar schiet hij nog altijd zijn neus achterna, het blijft natuurlijk een Engelse Cocker.

Als er bezoek komt, dan blaft hij de hele tijd aan een stuk door (ook al wordt hij genegeerd). Ik denk deels om aandacht (want het zijn hoge blafjes) maar ook uit onzekerheid. Je kan hem dan ook niet afleiden met koekjes want daar heeft hij op dat moment geen oog voor. In een andere ruimte zetten, helpt ook niet, want hij blijft maar blaffen en aan de deur krabben zolang hij geluid hoort. Resultaat is dat hier bijna niemand meer over de vloer komt, behalve de mensen die hij gewoon is omdat ze hier al veel gepasseerd zijn en volhouders zijn. Bij deze mensen blaft hij gewoon enkel in het begin en deze negeren hem ook waarna het blaffen stopt. Daarna legt hij zich gewoon neer op de grond.

Ook kan hij niet goed tegen emoties in het gezin. Ik heb 2 opgroeiende pubers die nogal eens emotioneel en druk kunnen zijn. Hij kan er totaal niet tegen als bijvb iemand weent, eens roept of zelfs als je elkaar eens goed knuffelt... Dat weegt natuurlijk op mijn gezin...

Maar sinds een 2-tal jaar is hij ook naar mij en mijn gezin beginnen bijten, vaak zonder echte aanleiding... Zoals daarnet, mijn vrouw zit in de zetel naar tv aan het kijken, de hond ligt naast haar te rusten. Mijn dochter roept mij vanuit de keuken en ik sta op vanuit de zetel en opeens krijgt mijn vrouw de volle lading over haar met bijtwonden als gevolg...
Ook mijn dochter is al gebeten geweest, maar ik denk dat de hond zich toen in het nauw gedreven voelde omdat we dan wat ingesloten in een kleine ruimte zaten... dus hiervoor hebben we al aanpassingen gedaan zodat Lewis een uitweg ziet en zich dus niet meer in de val voelt.
Ikzelf ook, maar dat was toen de muilband tijdens het uitkammen van de oren losschoot... Ik kan dit incident wel plaatsen, gezien zijn historiek bij die vorige trimster, al zou Lewis eigenlijk niet mogen bijten als wij hem willen kammen.

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, hij is naar de hondenschool geweest waar hij het eigenlijk goed deed, al volgde hij veel zijn neus. Als we wandelen op straat en hij komt andere honden tegen, dan is hij soms nieuwsgierig of negeert ze zelfs helemaal, behalve als de andere (kleinere) honden naar hem toe blaffen, dan zou hij ook wel terugblaffen. We hebben ook toen Lewis een puppy was een hondentherapeut over de vloer gehad met als conclusie dat het allemaal goed zou komen, dat er geen kwaad in de hond zat en dat hij eigenlijk voor niets kwam...

Maar de hond is zo onzeker, zo gestrest, iedere geluidje vangt hij op en staat dan als een zot te blaffen... (dat gaat van een helikopter die overvliegt, tot een voetganger over het straat).
En ik denk dat die onzekerheid, stress de oorzaak is van zijn uitvallen en bijten. Ik probeer te vatten wat er in Lewis zijn koppeke omgaat, om vanuit zijn ogen te kijken.

Ik voel dat er in Lewis geen kwaad zit, het is een superlieve hond op de meeste momenten, maar ik weet niet meer wat ik aan die onzekerheid moet doen, hoe ik hem wat stabieler kan krijgen zodat hij zelf meer vertrouwen heeft en zich beter in zijn vel zou voelen.
Zodat hij zich wat zekerder zou voelen bij bezoek, wandelen, snuffelen...
Het hele trimverhaal krijg ik waarschijnlijk niet meer goed, omdat hij waarschijnlijk aan de vorige trimster een trauma als pup heeft overgehouden, maar de huidige trimster geeft voor haar aan dat het eigenlijk nog wel meevalt... Enkel de persoonlijke hygiëne die wij bij Lewis willen doen, blijft een probleem (bad, zelf kammen, afdrogen, hem oppakken...).

Dus iedereen die mij wat 'opbouwende' kritiek en raad kan geven, voel je vrij... Ik zit met mijn handen in het haar! Mijn vrouw is sinds het laatste incident bang en onzeker in de buurt van Lewis, wat hij op zijn beurt ook voelt en resulteert in bijkomende onzekerheid bij hem.
Ik voel me ook volledig verantwoordelijk voor hoe Lewis vandaag is, al heb ik al bijna 4 jaar het beste met hem voor en probeer ik een goed baasje te zijn en een connectie met hem te hebben. En die connectie is er, dat zie ik als ik met hem alleen ben, in een rustig huis, als hij met zijn hoofdje op mijn schoot ligt... Hij volgt me ook overal, weliswaar een eigenschap van een Cocker, maar zonder enige connectie zou dit er niet zijn.

Zie ik het correct dat dit alles toch als grote oorzaak die onzekerheid is? Wat kan ik daar allemaal aan doen om dit goed te krijgen? Moet ik meer regels invoeren zodat hij zijn plaats weet (bijvb niet meer in de zetel, enkel op zijn eigen kussen of mand)
Mochten jullie namen of adressen regio Vlaams-Brabant (Leuven - Diest - Tienen) hebben van mensen die mij kunnen helpen, dan graag...

Alvast dank om mijn verhaal tot het einde te hebben gelezen. Het doet al deugd dit even te kunnen uitschrijven, in de hoop dat ik zowel voor mijn gezin als voor Lewis beterschap kan vinden... Want op dit moment staan de tranen mij in de ogen en ben ik een beetje de wanhoop nabij...

Onze cocker is bij ons uit het asiel gekomen op zijn 2 jaar .  Hij leeft van bij het begin samen met een jack en katten zonder enige probleem.Hij had op zijn 2 jaar al 3 vorige eigenaars gehad.Had heel erge baknijd en ook zoals bij jullie beet hij zonder enige aanleiding.terwijl bij de meeste honden er 3 fases zijn , waarschuwen grommen en dan bijten is er bij hem enkel bijten . Volgens onze dierenarts bestaat er zoiets als red cocker  deciese,  cockers die overkweekt zijn kunnen hier last van hebben met als slechtste kenmerk bijten. bij het wandelen idd hetzelfde trekken als een Brabants trekpaard en uithalen en happen naar andere honden.maar zonder lijn of borsttuig kan hij met de meeste honden goed om. Nu kennen we onze cocker door en door , hij is er ondertussen 12 , en kennen we zijn gewoontes en minpunten. Van uithalen of bijten naar mensen heeft hij geen last meer.ik zou zeggen na verloop van tijd leer je ook de gewoontes en minpunten leren en begrijpen en weet je cocker ook dat je geen kwaad in de zin hebt. En onze cocker ging in het begin ook niet graag naar de trimster , hij houd er niet van als je te bruut doet met zijn poten maar gelukkig hebben we nu een begripvolle en lieve trimster gevonden.wens je succes en vooral tijd samen

Tja. Een oplossing is hiervoor en dat is een goede, gediplomeerde en bij een vereniging aangesloten gedragstherapeut inschakelen.

In de jaren 80 en 90 bestond het rode cokersymndroom dat overigens ook in zwarte cockers zat en wel minder in de bonte cockers zat. Dat was ook de reden dat ik amper cockers deed toen ik nog trimster was. En ja, ook ik heb helaas, wel eens een cocker geschoren omdat hij vol klitten zat,,daarna ben ik dus met de cocker gestopt.

Slechts een gedragstherapeut kan ter plekke bekijken of dit een hond is met het syndroom, wat tegenwoordig practisch niet meer voorkomt, uitzonderingen daargelaten, of een hond waarna goed ,,geluisterd,, is door de baas, en die overal mee stopte als de cocker een lipje optrok. Klitten doen pijn, vachtverzorging wordt gelinkt aan pijn, de baas doet de hond pijn, dus de pijn wordt gelinkt aan de baas. En de baas stopt als de hond bijt. Vicieuze cirkel die dan doorbroken moet worden met hulp!

Voor nu, begin je hond met een zachte borstel te borstelen direct nadat hij vd trimmer komt, dan is hij nog kortharig en doet het geen pijn. Hiermee kan je dan de vertrouwensband herstellen, de vicieuze cirkel doorbreken, raak je hond dan ook overal aan, poten, oren , staart, enzv. Desnoods met het snuitje om. 

Maar ga eerst googlen op een goede therapeut, met goede reviews. Want er is veel,kaf onder het koren,

Het klinkt als een sensitieve hond die hoog in de spanning staat en daarom heel erg reageert op allerlei prikkels.

Misschien kan deze mevrouw uit Leuven jullie helpen of doorverwijzen naar iemand die geschikt is om vanuit de basis met jullie te werken:

https://www.bk9.be/hondengedragstherapie-leuven/

Wat een vervelende situatie voor jullie allemaal.
Volgens mij schreeuwt deze hond om duidelijkheid en niet om koekjes voor afleiding (ook niet handig om te doen bij ongewenst gedrag, zo onduidelijk voor de hond). Hoe deze duidelijkheid te geven? Een stabiele, erkende hondengedragstherapeut die een traject met je ingaat. Heel veel succes! Ik hoop dat het goed gaat komen, je hebt echt veel meer aan iemand die fysiek met je meekijkt!