Extreem negatieve gevoelens door puppy

Ik moet echt even mijn verhaal kwijt. ik hoop dat er iemand meeleest. 

Mijn vriend en ik zijn 10 jaar samen en ik heb altijd honden gehad thuis. Nooit zonder geweest. Al sinds 10 jaar is mijn vriend gek op het idee een eigen hond te kunnen hebben en ik heb nooit anders gekend. 

Na heel lang wachten, verhuisd te zijn naar een koopwoning ipv huur appartement en alles op rolletjes te hebben, hebben wij eindelijk de beslissing genomen een pup te nemen. jaren lang research, oppashonden, honden van ouders etc. 

De eerste paar dagen gingen goed dachten wij. maar om mijn verhaal te verduidelijken hebben wij het idee dat zij te vroeg met de moeder is gescheiden en van haar broertjes en zusjes. toen we haar haalde zat ze met een ander jonger nestje van een ander ras samen, ook zonder moeder.

Wij probeerde in de eerste week natuurlijk meteen te socialiseren, dat zegt men continu dat dat heel erg belangrijk is meteen. maar wij hebben haar dus waarschijnlijk extreem overprikkeld. Na research gedaan te hebben over haar gedrag lijkt het er op dat ze extreem snel overprikkeld is door moedertrauma. en dat terwijl wij wonen in een stad met een drukke weg en een koffiehuis vlak voor onze tuin. de pup heeft nooit rust. Iedereen vind haar leuk dus elke keer is het weer raak,. ik wordt er moe van. ik wil haar beschermen maar het kost alle goede relatiebanden die ik had met de buren en vrienden/famillie. wij ontwijken alles en iedereen om haar rustig te houden. Wanneer het dan ook weer raak ik gaat het ook echt tekeer. 
Ze slaapt dan echt niet mischien 4 uurtjes overdag en daarbuiten is het puur en alleen een duivel helaas. wij proberen vanalles te doen maar het lijkt wel erger te worden. 

Ze is 10 weken is nog jong maar ze is een australian shepherd, heel slim en weet dondersgoed wat ze doet. 

In zon bui moet ze ook alles en echt alles fout doen voor aandacht. wanneer ze haar 10e rondje doet aan dingen die niet mogen en dwangmatig doorgaan en dat niet werkt, gaat ze plassen of poepen. Je ziet haar gewoon omvallen van moeheid terwijl ze bezig is met stout doen. 

Daarbuiten de irritatie van de DA die haar niet wilt vaccineren tegen kennelhoest terwijl ze die duidelijk heeft, wat extra stress is en ook nog giadia. Dus alles is echt top.

Er zijn nog zoveel andere kleine dingen maar anders wordt het een erg lang verhaal. 

Punt is wij hebben echt wel rekening gehouden het heel veel, maar geen probleem hond. Mijn partner heeft hartkoppingen ons huis is niet meer van ons. we waren bezig goed bezig met afvallen en minder alcohol consumeren en sporten dat is nu allemaal weg. Sochtend 4 keer in een kwartier naar buiten omdat madam spuitdiaree heeft. De uur diehet kost om naar bed te gaan terwijl manlief gewoon moet werken. Ik weet niet meer wat we moeten doen de wanhoop is extreem. We willen haar het liefst terugbrengen maar zijn bang dat al onze sociale contacten en buren ons zullen haten ervoor zij snappen het niet. we voelen ons onwijs getrapped. 

Wij haten dit ghevoel en worden misselijk van onze eigen gedachten. Wij hbben altijd een haat gehad aan mensen die hun hond gewoon wegdeden. maar wij zien geen uitweg. Ook straks met werk, als ze zo blijft gaat het allemaal veel en veel te lang duren. 

Wij zijn zo exrteem teleurgesteld dat dit onze ervaring is met onze eerste eigen hond ik kan elk moment van de dag weg huilen.

PS wij doen ook al kamille thee en rustgevende olien en daar prbeerd e cht tegen te vechten. zonder blijven de zoomies voor 2,5 uur of langer doorgaan tot ze volledig op is. 

Wat verdrietig je verhaal, een pup van 10 weken ja dat vergt best wel veel van je, zeker als je een drukke pup hebt, 10 weken, je zou thuis niet te veel met dr moeten doen, zorg dat je pup genoeg botten krijgt en heeft zodat ze dr energie daar mee wat kan, je zou eens kunnen informeren naar een goede hondenschool en vragen voor begeleiding voor je pup…en daar ook op cursus gaan zodat je goede handaanreikingen krijgt , geef het niet te gauw op, een vriendschap opbouwen is niet in een paar weken opgebouwd, geef het een kans…

Ik heb enkele dingetjes uit je tekst gehaald, zodat je ziet waarop ik reageer.

Eerst en vooral: probeer zelf te kalmeren! Jullie zijn duidelijk helemaal in overdrive en gaan alles groter invullen dan nodig is. Dus ipv de focus op de pup z'n rust te leggen, probeer eerst zelf rust in je eigen hoofd en lichaam te krijgen. De pup neemt jullie paniek over en zo wordt de situatie alleen erger. Dus: kalmeer! Haal adem! Zoveel is er helemaal niet aan de hand (behalve in je eigen hoofd dan). 

Je schrijft dat je jarenlang research hebt gedaan, dan zal de pup wel niet uit zo'n slecht nestje komen, toch? 

Als je pup ziek is (giardia) en momenteel veel stress ervaart, dan blok je familie, vrienden en buren gewoon af en leg je uit dat jouw pup nu geen bezoek nodig heeft. Waarom zou iemand je daar nu om gaan haten? Het is een teken dat je bekommerd bent om het welzijn van je hond, en dat is dus een goede eigenschap. Je mag van vrienden verwachten dat ze dit op z'n minst begrijpen en steunen. 

Vertrouw op je dierenarts. Die zal niet voor niks een vaccinatie weigeren of uitstellen en doet dit waarschijnlijk ten goede van je pup. Bespreek dit dus, zodat je je daaromtrent ook geruster kan voelen.

Niets in je tekst wijst op een probleemhond. Hij heeft giardia, ja, en dat zal hem vast ongemak geven. Een hond die zich niet lekker voelt, kan dit op verschillende manieren uiten en dus ook door onrustig gedrag. Des te belangrijker dat jullie zelf je geduld en vriendelijkheid bewaren. 

Puppies kunnen fel en baldadig zijn. Dat wijst niet op probleemgedrag, maar op spanningen, onzekerheden of veel energie die eruit moet. Niet alle puppies slapen veel, en niet alle puppies gedragen zich inschikkelijk. Dus ook hier: zorg ervoor dat jezelf kalm kan blijven, zodat je de situatie op een geduldige manier kan managen. 

Als het je een troost mag zijn: ik had een hond die als pup een draak uit de hel leek en is uitgegroeid tot de meest fanatstische hond met een gouden hart. Dus panikeer niet. Het kost je nu energie, en slaap, en het haalt je dagritme overhoop. Maar dat is niet abnormaal, dat komt weer goed! Bespreek het met je partner, versterk elkaar in de kalmte bewaren, en het gaat er helemaal anders uitzien. 

Uiteraard heb je je verdiept in de australian shepherd,en weet je dat het honden zijn voor bezige bazen,

Wellicht heb je de rasbeschrijving gelezen en weet je wat ze nodig hebben.

Ook zal je weten dat je de moederhond moet zien bij de koop ,dat de pup minimaal zeven weken moet zijn [wat ik al jong vindt] 

Wat je niet wist is dat je de eerste week van pup in huis juist rustig moet doen omdat een verhuizing al veel impact heeft op een pup.en dat er te snel en te veel aan socialisatie gedaan wordt ,maar dat heeft de fokker misschien niet gezegd?

Als ze nu tien weken is en jullie hebben haar nog niet zo lang is ze niet te vroeg bij de moeder weg maar dat ze in een nest zat met pups van een ander ras geeft bedenkingen,maar je had je goed voorbereid dus de moeder gezien ?

Dat de dierenarts haar niet wil enten omdat ze kennelhoest heeft is prijzingswaardig voor de dierenarts ,je moet niet enten als ze ziek zijn.Giardia is vervelend maar behandelbaar.

Jullie hebben geen probleemhond maar zijn grof gezegd zelf het probleem waar de hond de dupe van is .

De kamille thee en rustgevende olien zijn hopelijk voor jullie zelf?

Als jullie straks weer werken en minder tijd hebben voor de pup zou ik haar terug doen naar de fokker voor jullie terug vallen in je oude gedrag van alcohol en niet sporten ,maar dat is mijn mening.

Van een probleemhond zou ik nog niet spreken hoor. Het is een puppy van 10 weken en het zit allemaal niet mee, ook nog diarree erbij, dat helpt ook niet. Eerst het een, dan het ander: zoek een andere dierenarts die eens goed naar de pup en mogelijke kennelhoest wil kijken, zorg dat je de gezondheid van je pup weer op de rit krijgt (dat kan helaas even duren, maar komt echt weer goed), dan ben je van die vreselijke spuitpoep af en kun je je weer richten op de andere dingen. Giardia helpt namelijk niet mee en kan de pup ook onrustig maken. 

Het is makkelijk gezegd, maar probeer ook aan jezelf te denken.  Pup na activiteit in de bench met een goed gevulde Kong of likmat. Vallen ze, wellicht na enig protest, in slaap. Heb je zelf ook even je handen vrij in de tussentijd.  Tussendoor kun je de hond in huis ook mentaal 'moe' maken met bijvoorbeeld snuffelmatten.

Je bent niet de enige hoor die zich zo voelt met een pup in huis. Maar echt, komt goed. 

Zo herkenbaar je gevoelens en teleurstelling.  Je bent echt niet de enige. Een puppie is topsport waarbij jezelf doodmoe wordt en alleen maar denkt hoe doe ik het goed.

Hele verhaal gelezen. Weet je waar de pup vandaan komt, opgegroeid in de woonkamer, waar was de moederhond? Begrijp ik nu dat ze ook kennelhoest heeft en giardia? Logisch dat er dan niet tegen kennelhoest geent wordt. Niet enten als de hond ziek is.

Je hond klinkt als volledig overprikkeld en doorgedraaid,

Een paar tips. 

Socialiseren. Te veel pups worden overvoerd, hierheen, daarheen, en dan nog dit en dat. Want dat staat in het boekje...... Ze zijn doodmoe, maar moeten nog meer socialiseren en dat gaat fout. Een oververmoeide hond die geen rust meer kan pakken en dus niet te socialiseren valt, . En maar doorgaat en doordraait. Zet daar bij een nieuw huis, baasjes die ook doordraaien en de ellende is compleet. Natuurlijk kan je wat doen met je hond, een klein spelletje een klein hersenwerkje, maar hooguit een paar minuten en dan stoppen, je zegt klaar en jij stopt het spel, voor de hond betekent klaar, oke stoppen,  je hebt leuke boekjes met honden spelletjes,

Het doordraaien ken ik ook van toen mijn hond een pup was. Een bench brak ze af. Wat deed ik. Ik deed de riem aan de hond en ging zelf rustig op de bank zitten, geen aandacht aan de hond. Krabben? Bijten? Terugzetten, nee, klaar! zeggen en weer rustig in en uitademen. Consequent dit volhouden en je pup valt echt in slaap, en dan pak je zelf ook je rust. Wordt pup wakker, buiten zetten voor de behoefte, even een beetje spelen en weer rustig aandoen, heus de pup gaat jullie rust overnemen. In de avond was ik zelf moe, dan ging standaard de riem aan de hond. Binnen een paar dagen betekende riem eraan, slapen. Ik zag mijn pup rustiger worden en relaxter. Er was leiding en beperking en dat had ze nodig. Een losgeslagen pup wil rust en leiding, tot hier en niet verder.

. Giardia is vervelend, is dat aangetoond dmv ontlastingonderzoek? maar is op te lossen, doen wat de dierenarts zegt.

Socialiseren, stop daar even mee, de wandelingetjes buiten in een drukke stad zijn echt meer dan  genoeg voor dat kleine puppie kopje.   Nu eerst rust brengen. Socialiseren is ook op een bankje zitten en de omgeving bekijken, en al die mensen die naar haar toekomen, tja bezoek en vreemden opvoeden is ook een kunst . Gewoon zeggen niet doen, dat vindt ze niet leuk.

Wat ik ook deed was een dagboekje bijhouden, alles opschrijven waar ik tegen aan liep, en toen zag ik na een week toch al dat het beter ging als ik de aantekeningen terug las. En het opschrijven is een rustmomentje. 

Je hebt niet voor de meest makkelijke hond gekozen als eerste hond, maar vooral een advies, overvoer haar niet met indrukken opdoen , steeds maar aandacht geven, steeds maar spelletjes doen, alles doseren! Want teveel, daar wordt je hond alleen maar hyperder van zoals je merkt.

En voor je geruststelling, ik heb andere honden gehad dan  de hond op mijn profielfoto.

Socialiseren betekent niet te pas en te onpas overal mee naartoe nemen en iedereen aan haar laten zitten. Socialiseren betekent kennismaken met de wereld, en goed socialiseren betekent dat in kleine stapjes op het tempo van de hond. Dus eerst zorgen dat ze thuis bekend raakt en rondom het huis, daarna steeds iets verder, etc. Zo lang de hond zich er goed bij voelt. Jij die je hond aanmoedigt, maar niet pusht. Als het niet goed gaat, ga je weer een stapje terug. Dat is socialiseren. 

Lisa wat vervelend voor jullie. 

Als je je echt geen raad meer weet wil ik ze wel een dag of wat van je overnemen zodat jullie wat tot rust komen en goed na kunnen denken wat je nu eindelijk wil. 

Verder sluit ik me aan op wat er hier allemaal is gezegd. Veel mensen hier op hondenpage hebben ervaring met 'terrorpups' ;-)

Mijn hond is bijna 5, maar 5 jaar geleden heb ik ook geregeld met mijn handen in het haar gezeten. Ik ben daardoor ook op dit forum gekomen. Heel veel gehad aan alle tips.. vooral: relax! Er is niets aan de hand.

Ook hier is het helemaal goedgekomen! 

Ik lees regelmatig problemen met drukke pups, dan wordt er geadviseerd een giardia test te doen, want giardia kan dus blijkbaar drukke pups geven. 

Nu is jullie pup al getest, en heeft giardia, waardoor de pup dus drukker kan worden. 

Mijn advies is vooral niet te veel doen met de pup, en hem/haar vooral rust aan te leren.

Mijn oudste australian shepherd was als pup ook vreselijk druk, en wilde niet haar rust nemen. 

Als ze zo'n bui had, stopte wij haar met een kluif in de bench, de ene keer knabbelde ze wat op de kluif, de andere keer viel ze snel in slaap.

Dit was het enigste wat op zo'n moment hielp. 

Ook al heb je ervaring met honden, een pup zelf opvoeden is wel nieuw voor jullie? Een pup is heel intensief en kost veel tijd en energie. Zeker in de eerste weken m.b.t. zindelijkheid en niet de hele nacht door kunnen slapen. Wat het extra lastig maakt is diarree. Jullie pup zal vaker moeten dan een pup normaliter al moet (wat al vaak is).

Dus ik zou me qua zindelijkheid eerst richten op de gezondheid van je hond. Dus eerst de giardia behandelen en zorgen dat de ontlasting steviger wordt. Dat is natuurlijk veel schoonmaakwerk, maar de zorg van 'de pup moet snel zindelijk zijn' zal je toch echt op de lange baan moeten schuiven. M.a.w.: even niet druk om maken. Dat komt later wel.

Ik denk dat het jullie zal helpen om rustmomenten in te lassen. Zodra je het idee hebt dat je pup echt toe is aan rust (en gaat lopen klieren): pup in een ren/bench. Zo ga maar lekker even slapen. Dan hoeft even helemaal niks. Jullie gaan wat voor jezelf doen en kunnen even op adem komen.

Qua relaties met anderen. Je pup is er pas een week of twee? Door mensen twee weken niet zo vaak te zien als normaal, zijn relatiebanden toch nog niet meteen verbroken?

Wat hierboven ook al staat: ga niet over-socialiseren. Het is belangrijker dat je pup positieve ervaringen opdoet dan honderd verschillende ervaringen.

Qua negatieve gedachten. Ik denk dat dit zal afnemen zodra jullie een goed ritme kunnen vinden en jullie wat meer slapen/meer energie overhouden.

En verwachtingen bijstellen. Het hoeft/kan niet allemaal perfect.

Klinkt alsof jullie zelf ook behoorlijk overprikkeld zijn. Geen oordeel hoor, ik had hetzelfde. Weinig slaap, continu aan staan omdat mijn pup continu op pad was om dingen te ondernemen, het gevoel dat mijn pup ook nooit 'uit' ging waardoor ik totaal geen rust meer had en dan weer een nacht waarin ik mijn bed uit moest omdat ze er vier keer uit moest waardoor ik nog vermoeider raakte. Inderdaad daarnaast ook nog andere mensen die van alles wilde en ik die mijn pup daartegen in bescherming moest nemen, iets wat mij totaal niet natuurlijk aan kwam waaien, dus dat kostte me ook veel energie. Ik zat er echt doorheen.

Puppy's zijn super schattig, maar het is een lastige fase. Ze doen van alles en ze snappen natuurlijk nog helemaal niks. Ik heb ook elke keer dat ik een pup in huis heb enorme puppyblues. Dan heb ik een hekel aan alles, mezelf en ik vind het hondje eigenlijk ook niet zo leuk. Maar ik weet inmiddels dat dat wel weer over gaat als ze wat ouder worden en het echt hondjes worden. Tot die tijd overleef ik altijd een beetje op de automatische piloot en probeer ik maar gewoon lief tegen mezelf te zijn en vooral leuke dingen te doen en toch een beetje een band op te bouwen met de pup. Het is nog nooit mislukt, ik houd zielsveel van allebei mijn huidige honden, ondanks de puppyblues in het begin.

Het heeft mij erg geholpen dat er familie was die in het begin soms even een paar uur voor mijn pup wilde zorgen terwijl ik wat tijd voor mezelf nam. Ook heb ik haar soms als ze maar door en doorging even verplicht aan de riem naast me op de bank gelegd, want anders zette ze soms inderdaad het hele huis op z'n kop. Ze viel dan altijd redelijk snel in slaap, dus we hadden er allebei baat bij. Ze is nu twee en is binnenshuis een enorm kalme hond die makkelijk haar rust pakt. Buitenshuis is alles nog wat moeilijker, maar kan ze het ook steeds beter. Het kan echt, ook als ze knettergek lijken als pup!

Rest niet gelzen maar pupper blues misschien? Zijn rete druk en soms ook niet altijd gezond ondanks alles. Goeie fokker of hobby met liefde.

Geen spijt hebben en zorg ervoor en heus je komt over dat punt heen dat je denkt "waar ben ik aan begonnen" Pups vragen veel aandacht en je kunt nu je herplaats ervaring toepassen in pup vertrouwen. Doe dus altijd wat je altijd al deed met vallen en opstaan.

Bij jaren lang research te hebben gedaan... zal eigenlijk bekend moeten zijn dat geen moeder/ander nest + ras toch echt een dikke no go is. Heb je de fokker hierna gevraagd?

Je hebt een ontzettend slimme pup in huis genomen, wat doe je om haar te kalmeren? Zorg voor ontzettend veel verschillende soorten kauwmateriaal en laat je pup veel kauwen, onbeperkt. Dit zorgt voor rust. Ook gevulde kongen/lickimatten zijn hier goed voor. Daarnaast kun je wat mentale spelletjes doen. Dat socialiseren komt wel, laat je pup eerst rustig wennen. Weg van het nest, nieuwe omgeving, nieuwe mensen etc. Dit is niet gek dat dat heel spannend is toch? Extreem belonen na het uitlaten en lekker terug naar huis.

Ik ging ook vaak in de buurt zitten met de pup op de arm, zo laten wennen aan de omgeving geluiden. 

Eerst zorgen voor rust en de rest komt later wel. Laat je pup niet janken. Slaap er naast of neem haar een tijdje mee naar boven en bouw dit langzaam weer af. Hoe meer tijd je er nu voor neemt, hoe meer profijt je er straks van hebt. Dat het je nu veel tijd zou gaan kosten, hebben jullie neem ik aan ook op gerekend. Wij hadden ook een pup die 10 weken lang nog geen minuut alleen kon zijn, alle tijd voor genomen en ze doet het nu fantastisch. We laten uit principe de honden nooit langer dan 4.5 u alleen, maar dat zou ze prima kunnen.

Mischien kun je haar als er bezoek komt in het begin even laten snuffelen en kennismaken,

en haar daarna in een andere kamer zetten zodat ze rust heeft. Je moet niet alles gaan

ontwijken door haar, dan is het ook niet leuk. Het eerste wat je nu moet doen is rustig aan

elkaar wennen en de rest komt daarna. Ik zou haar geen probleemhond noemen trouwens, het is

logisch dat ze zich een beetje gek gedraagt als ze zo vroeg van haar moeder is gescheiden.

Geef niet op!

Heel veel succes nog! 

Hee Lisa,

Ik wilde even vragen hoe het inmiddels gaat na het lezen van je verhaal. Poeh, klinkt echt heftig. Gelukkig heb je al veel tips gekregen. Hier ook last van een uitgeblust gevoel, en dan is onze pup nog niet eens extreem druk of ziek. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat het inmiddels al wat beter gaat.

Goedemiddag lieve iedereen. 

Ik wilde  iedereen even laten weten dat het ondertussen ontzettend goed gaat! 

Eerste week was echt even onwijs schrikken maar na alle gezondheidkwaaltjes en een beter ritme gevonden te hebben zijn we er weer helemaal bovenop! 

Een Aussie is nou eenmaal pittig maar wat kan ik juist genieten van haar eigenwijsheid! 

Manlief en pup hebben ook een onwijs hechte band gekregen en zijn niet meer te scheiden :)

Dank jullie voor alle hulp, tips en geruststelling! 

Lisa, wat goed dat je het niet opgeeft, ik ken het ras, pittig maar ozo baasgericht..jullie komen er wel, en als er even iets niet gaat , niets ergs , zolang ze nog pup zijn en puberzijn, zijn het stapjes vooruit en af en toe een achteruit….   Zodra ze volwassen zijn heb je een vriend voor het leven. 

Wat fijn zeg!

Ik ben blij voor jullie