Tweede hond?

Nero is 4,5 jaar en we hebben wel eens nagedacht over een tweede hond. Niet serieus, voornaamste reden om het niet te doen zijn de extra kosten. En als we op bezoek zijn met iemand met een hond, is Nero er ook snel klaar mee en vindt hij het naar ons idee om lekker om weer thuis te zijn in alle rust.

Aan de andere kant vraagt hij enorm veel aandacht van ons. We proberen te geven wat we kunnen. Maar overdag werken wij gewoon. Er is altijd iemand thuis, waardoor hij nooit alleen zit. Hij gaat wel eens naar de opvang, maar die zit nu in de vakantieperiode vol.

Dus er komt veel op ons aan. Sochtends en smiddags wordt hij uitgelaten, savonds na het eten wat langer. Een uur ongeveer. Vaak mag hij dan ook loslopen, ligt eraan waar we heen gaan. En zodra we thuiszijn van die avondwandeling (rond half 8/8 uur) moet ik hem vermaken. Logisch, want overdag heeft hij voornamelijk geslapen.

Maar het is nu 21.30 en hij is nog niet verzadigd. Ik heb zelf inmiddels ook wel enorm de behoefte om lekker op de bank te zitten en niets meer te doen. Maar hij blijft maar speeltjes pakken en mij aankijken, mij naar buiten trekken, etc. En ik voel me schuldig om daar niet in mee te gaan. Wil niet dat hij zich verveelt. En dan denk ik wel eens dat een tweede hond misschien toch beter is; dat het vermaken niet altijd alleen op mij of mijn vriend aankomt en ze elkaar ook kunnen vermaken. Pff, ik weet het even niet.

Kun je voor overdag niet af en toe iemand inhuren die een flinke wandeling met hem maakt?

Een tweede hond is niet alleen duurder, maar het is maar de vraag of je er dan minder werk van hebt. Vaak moet je toch wat managen, als ze al met elkaar overweg kunnen.

Ik zou het niet doen.

Als je nu  best weinig tijd en energie over hebt, heb je straks 2 honden die aandacht en actie willen. 

Ik zou eerst inzetten om meer met je huidige hond te doen.

Dat is het probleem een beetje; ik doe al heel veel met mijn huidige hond. Hij is niet erg snel tevreden, maar op een gegeven moment ben ik ook gewoon moe. Uiteindelijk is ie nu gaan liggen en kan ik van mijn avond genieten.

" Kun je voor overdag niet af en toe iemand inhuren die een flinke wandeling met hem maakt?
 
Een tweede hond is niet alleen duurder, maar het is maar de vraag of je er dan minder werk van hebt. Vaak moet je toch wat managen, als ze al met elkaar overweg kunnen. "

Kees

Ik zal inderdaad eens vragen of hij weer wat vaker naar mijn schoonmoeder kan overdag als wij werken zijn.

Ik zou er inderdaad niet aan beginnen, een tweede hond vind ik juist meer werk. Ze willen dan uiteindelijk ook individuele aandacht. Misschien kan je ook eens kritisch kijken naar het type activiteit dat met hem onderneemt. Zit daar ook voldoende mentale uitdaging en afwisseling in? Speuren is bijvoorbeeld een activiteit die mentaal meer voldoening geeft dan een simpele wandeling. Verder ga ik ook niet altijd in op het vragen van aandacht. Het kan dan ook een soort circel zijn waar ze in gaan zitten, de aandacht werkt belonend waardoor ze die gedraging (bijvoorbeeld een speeltje brengen) blijven doen.

Verder vind ik het ook heel verstandig om er geen hond bij te nemen als dat financieel niet uitkomt. Met een beetje pech kunnen dierenartskosten ontzettend oplopen.

Dank voor je reactie! Yes zo'n 2x per maand gemiddeld speurt hij (via hondenschool) en gemiddeld 1x per maand daarnaast Detectie speuren. (In het weekend is dit altijd). Volgende maand ga ik een workshop Reddingswerk doen met hem (dus zoekwerk onder puin enz). Dat zijn zeg maar de activiteiten buitenshuis.

Elke avond maak ik in elk geval een langere wandeling met hem. Maar zoals jij zelf ook zegt, worden ze daar niet heel moe van per se. Wel is hij altijd een enorme snuffelaar en wat dat betreft best op zichzelf. Als hij een hond tegenkomt, wil hij altijd even snuffelen, maar gaat vrijwel nooit spelen. Als hij eenmaal heeft gesnuffeld, doet ie weer zijn eigen ding. Mensen die we tijdens wandelingen tegenkomen, vinden hem altijd heerlijk rustig. Maar dan denk ik.. je moest eens weten :D. Ik heb vroeger wel eens balletjes enzo meegenomen, maar daar is hij totaal niet in geïnteresseerd tijdens wandelingen. Hij is dan echt even in zijn eigen wereld.

Daarna verstopt ik snoepjes in de woonkamer voor hem die hij mag zoeken, of snuffelmat, en/of wobbler. Daarna geef ik hem een kauwsnack, maar zodra hij die op heeft staat ie alweer bij de kast omdat ie dan nog wel een snack wil. Vaak geef ik hem dan nog een tweede.. hij krijgt natuurlijke snacks dus dat vind ik dan prima. Vaak probeerd ie het daarna nog een keer, maar dan is het even klaar met snacken. Dan sleept ie me vaak naar buiten om te spelen, dus daar ga ik dan ook in mee want we hebben nog niet op die manier gespeeld. Dus ik wil dat ook niet 'afstraffen' dat voelt ook weer oneerlijk.

Dus touw trekken of met knuffels spelen.. prima maar niet m'n hobby. Mijn hond springt vaak waarbij hij zijn voorpoten om mijn armen heen klemt. Dat doet pijn, ik heb met dit weer blote armen en ik heb er alweer krassen op zitten. Dus dan stop ik met spelen maar blijft hij drammen en heb ik het idee dat ik nog niet voldoende met hem heb gedaan. En ja, dan denk ik.. een maatje voor hem had hij nu vast leuk gevonden. 

Ik vind het wel fijn om meerdere honden te hebben, ze hebben toch echt wel interactie met elkaar.

in huis doe ik niets met ze, dus het is wel leuk dat ze even samen kunnen rollebollen, dat doen ze toch wel meerdere keren per dag.

met name ‘s morgens hebben ze altijd een speelmoment.

Vaak vinden honden het helemaal niet zo leuk als wij denken, een maatje er bij. Mijn ervaring met twee honden is dat het niet dubbel maar drie x zoveel werk is. Apart wandelen, apart aandacht geven, apart leren alleen zijn. Op visite met een hond of in een winkel, restaurant ben je nog wel welkom met twee honden vaak niet, 

Ik denk dat jij moet beginnen je hond het commando klaar aan te leren. Want hoe meer en langer je met hem bezig blijft hoe meer hij zal vragen van je. Je had het hier in eerdere topics ook over. Dat je zoveel uur dit deed en zoveel uur dat en dan nog anderhalf uur denkspelletjes. Je hond staat dan continue aan. Begin om de spelletjes in de avond bv iedere dag 5 minuten te korten in de eerste week, de tweede week weer vijf minuten tot er tien minuten overblijven. Dat is met alles wat je daarnaast doet meer dan genoeg. Jij stopt het spel en niet de hond. Jij bent moe, dus houd jij er mee op. Je zal eens zien hoe snel je hond daaraan gewend is.

Met twee honden zullen ze beiden aan jou dit soort dingen gaan vragen..,,,,,,

Ik had twee honden die graag met elkaar optrokken en dus veel onderlinge interactie hadden, maar ik kan niet zeggen dat dat voor mij dan 'makkelijker' werd. Integendeel, 2 x hond = 2x aandacht en inzet. Zo heb ik dat ervaren. Nu ik weer 1 hond heb, voel ik hoe eenvoudiger dat is. 

Als je van mening bent dat je aan 't eind van de dag voldoende met je hond hebt ondernomen, dan mag je gerust je eigen ruimte en tijd nemen. Dan is het klaar. Met een 2e hond erbij zou je dit ook van hen verlangen, toch? Als de ene hond rust wil en de andere blijft hem bestoken, dan zou je dit ook afkappen en de ene hond zijn rust gunnen? Wel, dat is voor jou net zo.  Tenslotte is samen in huis tot rust komen ook gewoon gezellig.   

Jouw hond heeft jullie gewoon héél goed opgevoed 

Als hij zeurt om aandacht krijgt hij het. Nogal logisch dat hij met speeltjes blijft aankomen 

Je versterkt z'n gedrag enorm.

Je hond krijgt niet te weinig beweging of aandacht, je schrijft zelf dat jullie heel veel met hem doen. Dan is het gewoon een kwestie van geen aandacht schenken aan z'n aandachtvragend gedrag. Of geef hem een kauwbot, waarop hij rustig in z'n mand mag kauwen. 

Mijn ervaring: waar je nu 1 hond hebt die om aandacht vraagt, met je wil spelen, speeltjes blijft aanbieden, heb je er dan 2 die dat doen. Ik heb 3 honden, en de tijd die ze daadwerkelijk met elkaar door brengen en spelen, is heel minimaal. Het komt op mij aan. Ook is het zo dat, wanneer ze samen in huis / in de tuin zijn, ik constant een oogje in het zeil moet houden. De pup is nog irritant, Willow heeft snel ergens genoeg van gehad en kan snauwde, waar Kahlúa zich weer mee wil bemoeien. Dus als ik met werk bezig ben oid of aan het werk ben, zitten ze sowieso gescheiden van elkaar. Nu zal dat met jouw ras wellicht wat minder risico zijn, maar toch iets om rekening mee te houden. 

Verder zou ik gewoon duidelijker zijn naar hem toe. Hier is de regel dat er in huis niet gespeeld wordt. In huis is er rust, en als er gespeeld wordt in huis, is het op mijn initiatief, en ik ga ten allen tijde niet in op hun aanbod tot spelen. 

Daarbij is individuele aandacht ontzettend belangrijk voor honden. Denk er dus aan dat je vrijwel dubbel zoveel tijd en energie kwijt bent om zowel met Nero en toekomst pup/hond de individuele aandacht te geven die ze verdienen. 

Ik heb er nu 3, en hoewel ik er enorm van geniet, en accepteer dat ik soms dus eenmaal niet s avonds lekker op de bank kan ploffen voordat de honden voldaan zijn, kost het gewoon veel tijd. Puppy die apart uitgelaten wordt (op grote boswandeling na) om het trekken af te leren, Willow die veel meer energie heeft en ook apart wil rennen / spelen met bal en frisbee. Kahlúa die 11 is en dus veel liever een rondje rond snuffelt. Het is zo veel meer werk dan 1 hond. 

Uiteraard is het hebben van meerdere honden leuk. Maar als je er aan begint, doe het dan echt alléén voor jezelf, omdat jij dat heel graag wil, en niet voor je andere hond, die er met een beetje pech ook helemaal niet op zit te wachten. 

Hoi !

Ik zou zeggen nee. Als je al niet heel veel tijd hebt voor Nero. Straks heb je 2 honden die andacht van je willen! En Nero is ook niet zo gek op anderen honden zeg je, en je hebt dan ook 2 keer zoveel werk en kosten. 

Dat is mijn mening

Je zou hem natuurlijk ook anders kunnen vermaken, met denkspelletjes of een lekker groot bot. Daar worden honden ook moe van.

Ik stop wel heel veel tijd in Nero, alleen voor hem is het niet snel genoeg.

Ohh, ja dat is anders, ik had het verkeert begrepen.

Hij krijgt genoeg aandagt/beweging,  dus dan kun je hem het beste gewoon negeren als hij zo om aandagt vraagt, dan stopt ie er wel mee. Als je hem steeds geeft wat ie wil, blijft hij er om vragen. 

Ik vraag me wel af of dat klopt. Komt hij echt tekort of heb je snel een schuldgevoel waardoor je ingaat op al zijn pogingen om extra aandacht te krijgen? Het zou ook kunnen dat het aangeleerd gedrag is. Aandacht is altijd belonend, ook wanneer een hond wel voldaan is. Soms is het ook helemaal prima om ze even weg te sturen en rust te laten pakken. Heb je dat al weleens geprobeerd? 

Ik lees hier toch wel vooral dat je de hond volgt in alles wat hij wil, ook als het over jouw grens gaat.

Een tweede hond zou hem op een gegeven moment wel weg snauwen, dat mag jij ook wel eens doen. Een hond heeft ook gewoon rust nodig.

Ik moet er niet aan denken dat ik de hele tijd mijn honden zou moeten vermaken. Nou ben ik ook wel een luie baas. 

Als ik dat allemaal lees, dan dramt jouw hond gewoon enorm en jij versterkt zijn gedrag om daar in mee te gaan. Hier mogen ze best wel eens het spel beginnen, maar als ik er klaar mee ben dan ben ik er ook klaar mee. Ik heb hier twee honden en ik ga echt wel mee in wat Pascale zegt, het is echt wel werk hoor.

Daarbij mijn honden spelen totaal niet met elkaar, nooit gedaan. Ik heb Fudge voor mijzelf gekozen en niet voor Maylo, die kan haar missen als kiespijn. Dus die kans heb je ook, dat de honden helemaal niet met elkaar spelen en overigens vind ik het helemaal niet erg dat ze niet spelen met elkaar. Want spel kan nog wel eens uit de hand lopen bij honden en met name bij sommige rassen zoals terriërs die al heetgebakerd zijn.

Daarnaast stop ik altijd het spel en geeft het commando 'Klaar' of 'Nu is het klaar' en dan stoppen ze ook en gaan ze hun eigen ding doen. Best commando ooit die ik tot nu toe aan ze heb geleerd. 

Wat andere ook zeggen: zolang jij blijft spelen als hij aankomt met een speeltje, zal hij blijven aankomen met een speeltje. Hij heeft geen uit-knop omdat hij altijd wordt beloond met zijn ‘aan’gedrag. 

Het is belachelijk voor woorden dat jij pas op de bank gaat zitten, als hij gaat liggen. Het zou andersom moeten zijn: jij zitten, hij rust en liggen. Hij heeft jouw sturing nodig hoe zich te gedragen maar momenteel stuurt hij jou hoe te gedragen. En waarom zou hij hiermee stoppen, hij wordt er continu voor beloond? Ik bedoel het niet onaardig hoor, maar het is wel van de zotte deze situatie voor jou. Zolang de hond jouw stuurt, ipv andersom, is een tweede hond echt geen oplossing. De oplossing zit in jouw sturing. Het is voor een hond veel fijner als hij niet de hele tijd prikkels nodig heeft. 

Ik vind het wel opmerkelijk dat hier niemand enig initiatief van zijn honden aanvaardt.

Mijn honden zijn de godganse dag met me aan het communiceren, ik vind dat heerlijk. Ze komen even een bal tonen, ze maken even contact, tegen etenstijd krijg ik "DE BLIK" toegeworpen van Piiri zodat ik zeker niet vergeet dat het eten is, ze vragen om naar buiten te gaan, ze vragen om naar binnen te komen...

Zo'n alleenheerserij zoals bij al de rest dat enkel "Baas" iets van initiatief mag tonen, is totaal niet aan mij besteed. Ik leef nog altijd samen met mijn honden. Op dat vlak vind ik meerdere honden ook gewoon fijn en geen massa's werk. Integendeel, naast mij, communiceren ze ook met elkaar. Heerlijk vind ik dat, die spontane en vrije interacties.

Net daarom zijn ze in huis ook best braaf en niet drammerig vermoed ik. Gaat de ene niet in op een uitnodiging, zijn er nog opties genoeg immers.

Zo zwart wit is het bij mij niet hoor, maar er zijn wel grenzen. 

Ik denk dat er een heel groot verschil is tussen nooit en altijd. Natuurlijk communiceer ik veel met mijn honden en ga ik ook vaak in op hun eigen initiatief. Wanneer het overgaat in obsessief drammerig gedrag kap ik het wel af. Net zoals dat mijn honden initiatief mogen nemen, mag ik dat zelf ook. Dat is denk ik een balans die je moet vinden met elkaar. Soms ben ik even met iets anders bezig en dan laat ik niet direct alles uit mijn handen vallen omdat mijn honden aandacht willen. Soms ben ik met iets minder belangrijks bezig en stop ik wel om me tot mijn honden te richten. 

Dat is wel heel zwart wit gedacht. 
Ik kan zeker ingaan op eigen initiatief. Drammerig of dwingend gedrag niet op momenten waarop ik het niet wil of het niet handig/veilig is niet. Een hond dient dat te accepteren ipv nog drammiger te worden om te krijgen wat hij wil. Die uit- en aanknop is belangrijk. En volgens mij ervaar je ook geen problemen ermee. De topicstarter wel. 

Hetzelfde met spel. Met trekspelletjes mag mijn hond vaak genoeg winnen. Maar hij moet ook kunnen lossen. Met pakwerk mag een hond bijten, maar hij moet ook kunnen lossen. Met apporteren moet een hond iets ophalen maar hij moet ook z’n impulsen kunnen bedwingen en wachten op het commando. In dit geval mag een hond best initiatief tonen, maar hij moet ook accepteren en in kunnen rust gaan. Het is niet zwart wit. 

Dit is wel heel gemakkelijk gedacht, en erg zwart wit. Maar het gaat hier om een hond dat, hoe TS het beschrijft, alles voor elkaar krijgt en geen goede off switch heeft. 

Hier staan er ook 6 paar ogen naar mij te kijken rond etenstijd, hoef ik maar naar buiten te stappen of er sprint er 1 naar de bal toe die voor mijn voeten wordt neergelegd (in huis geen speelgoed ivm triggers wat kan leiden tot vechten) weet Willow precies  wanneer de yoghurt bak open gaat en staat naast me omdat ze altijd een lepel krijgt etc. Maar niet alles is aan hen. Als ik rustig wil zitten, hebben ze dat te accepteren en dit weten ze ook. Ze komen dan of tegen mij aan liggen of zoeken zelf een plekje. Heeft de 1 teveel energie, mag hij / zij zichzelf buiten vermaken zonder mij wanneer ik hier geen zin in heb. Maar obsessief aandacht op eisen waardoor je om 21.30 niet fatsoenlijk je dag rustig kan afsluiten, gebeurd hier inderdaad niet nee. Daar ga ik niet op in en de honden weten dit ook. 

Er staat in de openingspost ook

"En zodra we thuiszijn van die avondwandeling (rond half 8/8 uur) moet ik hem vermaken. Logisch, want overdag heeft hij voornamelijk geslapen."

Zo ontzettend veel is in mijn ogen dan ook nog niet gedaan, gezien er grotendeels van de dag geslapen is geweest (logisch, merendeel van de mensen werken nu eenmaal). Dan vind ik het niet zo extreem absurd dat een gezonde fitte 4,5 jarige hond nog wel zin heeft om iets te doen. En gezien dat enkel mogelijk is met baas want die is er alleen, is dat ook de enige optie, dat kun je de hond (die ook gewoon mensgericht is gefokt), niet kwalijk nemen.

Als ik thuiswerk kan ik ook niets actiefs doen met de honden, maar gedurende de werkdag krijgen ze wel aandacht, waardoor ze wel in die behoefte voldaan worden. Ik praat er tegen, roep ze eens, haal ze aan... Ga er in pauze eens mee naar buiten,... ze slapen dan ook niet de ganse dag & daarnaast hebben ze elkaar om te entertainen.

Het staat er zwart wit ja, maar de reacties waarop ik reageer, staan er ook zwart wit. Even een eye opener kan nooit kwaad ;) 

Maar alsnog is er altijd iemand thuis en wordt er drie keer per dag gewandeld. Het is dus niet zo dat de hond van 8 tot 5 in de bench zit te wachten op de avond. 
Verzadiging is uiteraard heel belangrijk. Evenals die uit-knop ;).

Bedankt voor de reacties! Ik heb ze allemaal gelezen, maar reageer even in het algemeen. Een tweede hond lijkt me inderdaad toch ook niet de oplossing. Het was even iets wat plotseling in mij opkwam als een mogelijke 'oplossing' dat mijn hond zich meer vermaakt.

Ik wil even zeggen dat Nero zeker wel een goede offswitch heeft. Als het echt klaar is, en ik geef dat duidelijk aan, dan legt hij zich er snel bij neer en dan is het prima. Wel probeert hij het natuurlijk altijd even als hij iets wil, en soms dramt ie wat meer door dan de andere keer. Maar het ligt vooral bij mij. Als ik de hele dag heb gewerkt, na het eten met hem ga wandelen, 10 minuten ga spelen ga ik niet al zeggen tegen hem dat het Klaar is en verwachten dat hij rustig moet zijn.

Hij krijgt overdag ook aandacht, er is altijd iemand thuis. Buiten de vakantieperiode gaat ie wel eens naar de opvang (hier geen vaste dagen voor, gewoon wanneer het nodig is). Als er iemand thuiswerkt, laat diegene hem ook altijd uit in de pauze. Maar dat is dan niet een uur of langer.. maar eerder 30 hooguit 45 minuten. Hij krijgt tijdens het thuiswerken ook zeker wel aandacht, maar niet veel. Hij is overdag zelf ook vrij rustig, wat opzich ook wel weer fijn is als je moet werken. 

Ik begrijp ook heel goed dat hij dus s'avonds die energie heeft. Dat is het nou juist.. Maar ik weet gewoon soms even niet wanneer het 'genoeg' moet zijn. Ik blijf maar doorgaan met hem pleasen omdat ik hem niet wil dwingen rustig te zijn als hij nog niet voorzien is in zijn behoeften. Vooral als hij wat langer doordramt, heb ik het gevoel dat ik hem nog niet voldoende ben tegemoetgekomen. En ja ik heb hier al eerder een topic over gemaakt. Meestal wordt hij dan ook vanzelf rustig als we het een ander gedaan hebben, maar er zijn periodes waarbij hij s'avonds veel minder snel tevreden is. De vorige keren had het te maken met een loops teefje in de buurt, toen bleef hij mega actief. Wellicht dat dat nu ook wel aan de hand is. 

Ook dat is zeker waar. Hij krijgt vaak zijn zin, we behandelen hem echt wel (misschien te veel) als een prinsje  Als het een kind was geweest had ik hem een verwende rotblaag gevonden

Degene die meer van mijn topics heeft gelezen, zal het opvallen. Hij heeft een tijdje echt ongezonde kauwsnacks gekregen, omdat hij zijn neus ophield voor gezonde natuurlijke snacks. Hij trekt ons s'avonds letterlijk met mijn hand in zijn bek naar de kast waar de snacks liggen en 'eist' bijna een snack. Nu hebben we hem gelukkig op natuurlijke snacks gezet, om hem gewoon alleen maar gezonde snacks aan te bieden. In het begin liep ie gewoon weg, dan hoefde hij niets. Maar inmiddels eet hij dus ook gewoon gezonde snacks. Hij trekt zijn neus op voor zijn voer en staat vervolgens voor de koelkast voor een plakje kaas. Heeft een heel duidelijke voorkeur waar hij wil wandelen, gaat echt op de rem als hij liever een andere kant op loopt (en loopt netjes mee als we 'zijn' route gaan lopen). Laatst was ik bij de verjaardag van mijn schoonmoeder (waar hij regelmatig komt), we waren net binnen, ik was mijn schoonmoeder nog aan het feliciteren en hij stond al voor de kast te blaffen waar de snacks in liggen 

En nee natuurlijk krijgt hij dan niet altijd zijn zin hoor. Hij krijgt heus niet altijd een snack als hij dat wil of 'eist', als ik duidelijk één (of twee) keer 'Nee' zeg, dan loopt ie morrend weg. Maar hij weet dus wel dondersgoed hoe hij ons dingen kan duidelijkmaken en weet dat hij ook heel vaak wel zijn zin krijgt. 

Je kan nog proberen s ochtends een uurtje eerder op te staan.

En met je hond een wandeliing maken waar ie misschien los kan en z'n energie eruit kan gooien.

Dan kan ie overdag rustig zijn zoals het nu ook gaat.