Rambo heeft maandag de uitslag gehad van te laag vitamine b12 en foliumzuur en chronische alvleesklierontsteking, ik vond hem al langer niet echt hond, sjokt achter me aan, slaapt veel, buik maakt overuren.. we komen van ver echt waar! Maar soms vraag ik me wel eens af; liever ben je wel gelukkig of heb je de heledag buikpijn.. hij vertoont geen tekenen van pijn maarja tis een Stafford-_- ik wil hem zo graag helpen en heel snel maar dit proces duurt sws nog 9 weken voor we weer bloed gaan prikken of de waardes van z’n alvleesklier gezakt zijn.. sorry moest ff m’n verhaal kwijt! Het maakt me allemaal zo onzeker! :( het is niet direct levensbedreigend maar straks heeft hij z’n hele leven buikpijn, of heeft hij last van de rest van z’n lichaam door die alvleesklierontsteking.. soms weet ik het even niet meer..:(
Het ging de laatste tijd toch goed met hem dat schreef je in het laatste topic, je maakt zoveel topics aan.
Klopt maar soms twijfel ik.. heeft hij off dagen ofzo
Dit schreef je op 21 juli.
Twijfel is normaal, maar leg het een beetje naast je neer, zodat jij en je hond een plezierig dag hebben, en als het eens wat minder gaat, okee dat is naar, maar je moet niet te veel twijfelen, de 21 schreef je dat het zo goed gaat…
Ik snap de zorgen en de onzekerheid. En ja, dan kunnen je gedachten wel es met je aan de haal gaan. Maar dan kan het ook nuttig zijn om te beseffen dat veel van die gedachten ook eigen invullingen kunnen zijn.
Probeer op zo'n momenten zelf tot rust te komen en de situatie wat meer vanop afstand te bekijken. Is de gezondheid van je hond echt dramatisch of gaat het over je eigen projectie (door de opstapeling van bezorgdheid).
En besef ook: een leven is nooit pijnvrij. Uiteraard wensen we dit niet, voor niemand, maar ongeluk, pijn, verdriet, ziekte, ongemak,.. het is er deel van. Dus is de hond de ene dag okee en heeft ie vervolgens een mindere dag, probeer dan niet te pessimistisch te denken en het zwaarder te maken dan nodig is. Niet voor hem, en ook niet voor jou.
Honden pikken snel stemmingen en emoties op. Jouw innerlijke onrust en grote bezorgdheid gaat ie zeker voelen. Probeer dit dus voor jezelf en voor hem in goeie banen te leiden en het positieve te blijven zien.
Mee eens
Dit soort gedachtes en gevoelens zijn naar mijn mening wel ontzettend normaal hoor. Twijfel over hoe het echt gaat en dergelijke. Daar hebben wij met het hele circus met Chester ook last van.
Ik ben het er wel mee eens om de twijfels m.b.t. hoe Rambo erin staat wat los te laten. Jullie weten nu wat mankeert en kunnen stappen zetten in de juiste richting. Dat is wat op dit moment telt. Uitvogelen in hoeverre er voor de hond al verbetering in zit is al zwaar genoeg zonder er grote emotionele lading aan te geven.
Ga vooral lekker richten op herstel en de toekomst.
Ik vind loslaten zooo lastig! Ik zoek overal wat achter omdat hij heel lang heel ziek is geweest en probeer geen scheve gezichten te krijgen van mensen wat ze van me vinden of dat mensen vinden dat ik te weinig doe voor hem.. straks komt de tijd dat ik los moet laten, dan is de hond van de buurman bijwijze van veeel ouder geworden terwijl daar nooit naar om gekeken wordt terwijl die van mij misschien maar 10 wordt… ik maak me zo druk over wat anderen van ons vinden en denken.. :( ik wil altijd meer meer meer meer… en beter beter beter beter..
Da's best intens, Talitha, en die drang om door iedereen perfect te worden gevonden en alles altijd te kunnen managen slorpt vast veel energie op.
Heb je hier professionele hulp bij? Want het klinkt alsof dit jou behoorlijk parten speelt en dan zal het vermoedelijk niet enkel om de hond draaien, maar ook in andere aspecten van je leven voor jou veel zorgen, onzekerheid en stress geven. En dat is zwaar om dragen.
Dus ik hoop dat iemand jou hierbij kan helpen om deze issues te ontrafelen, want alleen kom je daar niet zo makkelijk uit.
Sterkte!
Klopt, is indd heeel vermoeiend, en er zijn dagen dat ik denk stil allemaal maar doe zoals ik het zelf wil, en dan ineens zie ik weer een vieze tand in z’n mond hij mag op dit moment niet onder narcose en dan kunnen ze ook heel slecht worden van een slechte tand, nou hupseee dan heb je me alweer! Paniekkkk hoe ga ik dit oplossen? Moet morgen weer voor b12 dus laat dan ff naar z’n tanden kijken,,.
Er is een omslag moment geweest dat ik hem heeeeel dicht bij heb laten komen en hem ook echt zielig ben gaan vinden! En hem lezen vind ik lastig, hij is nooit een stuiter Stafford geweest altijd heel chill vind alles goed niet hysterisch.. heb 4,5 jaar moeten strijden voor deze uitslag vaak hebben ze gezegd dat het aan mij lag, ben gaan twijfelen aan mn eigen ik.. maar ik wist dat ik niet gek was en de aanhouder wint.. en dan krijg je z’n k*t uitslag waar je net niet niks mee kan, brokken? Oké huisstofmijt allergie, vlees? Omgerekend 16% vet terwijl ze graag 10% zien, ik zou graag het idee krijgen; prima jonge geniet maar lekker van je leven zolang het nog kan want het eeuwige leven hebben ze helaas niet, heb een tattoo laten zetten van de hond met m’n zoontje op mn bovenbeen.. dese hond is zoveel meer voor mij als zomaar een hond! Ik wil niet dat hij ziek is, ik wil hem beter maken, wanneer zie ik dat hij echt ziek is? Is het prima als hij gewoon mee sjokt en niet hard voor me uit rent? Ze kunnen 16 worden. Moet ik mij daar ook aan vast pinnen dat ik wil dat hij 16 wordt? Ben ik dan een goed baasje als ik hem dat laat halen? Een inkijkje in m’n gedachtes de heledag -_-
Weet je, ik denk dat we soms gewoon een keer moeten proberen om meer hond te zijn.
We maken ons zoveel zorgen. Vaak terecht, daar niet van. En als je er -zoals jij- een lange weg op hebt zitten qua zorgen dan beland je in een soort hyperalertheid.
Maar je hond... die geeft niet om wat vreemden van jou denken, of van hem, of van hoe jullie samenleven.
Je hond stelt zich ook geen doel in hoeveel jaar hij of jij zal leven. Je hond wenst gewoon dat jij je goed in je vel voelt, dat er een innige band is, dat hij zich geliefd voelt en hij zelf jullie ook graag mag zien. Ondanks ziekte, of ondanks pijn.
Je schrijft: hij is heel chill... misschien is dat wel de boodschap die hij aan je wil meegeven: Relax. Hobbel maar een beetje in het leven, op je gemakje, er hoeft niet altijd zoveel stress te zijn.
Soms kunnen we veel van onze honden leren, over de essentie van ons samenleven.
Is ook wel zo, als ik z’n riem pak komt hij van de bank, ploft op de mat en wacht op zn beurt.. buiten kwispelt hij sjokt hij wat mee.. hij geloofd het allemaal wel misschien moet ik ook wennen aan het idee dat hij ouder wordt! Het gaat ons lukken! Die alvleesklier krijgt hem niet kapot! We komen hier weer boven op! Straks weer ff shotje b12 ophalen.. en lekker door gaan! Genieten is op moment want ik mis, genieten van het samen zijn, genieten van de kleine dingen omdat ik indd de heledag aan sta.. mijn man zegt; laat het er maar een keer op aan komen dan Issie zoek een dagje is toch geen schade? Hij knapt wel weer op! Laat hem maar even..
Goed zo
Kijk hou dit goed in gedachten , dan ben je al op de goede weg en samen van elkaar genieten he..
Ik moet accepteren dat ik alles voor hem heb gedaan wat in m’n macht ligt, als hij wil gaan gaat hij toch wel.. april zei de dierenarts dat hij echt heel ziek is en dat we de 16 niet halen, oké prima. We hebben alweer 16 weken samen extra gekregen:D situatie accepteren en zolang hij er is en vrolijk is en eet, plast, kwispelt en poept gaat het goed.. en deze kleur is ook zo door gefokt dat ik persoonlijk vind dat 9 al een mooie leeftijd is wat we met hem hebben mogen halen, elke maand is weer extra samen en moet ik dankbaar voor zijn!
Jouw zorgen begrijp ik hoor, ik heb een hond met een omgevingspollen allergie, dat heeft ook op en neer gezondheid….toch proberen te genieten als het goed gaat, en als er dan een dag is dat het minder gaat doe je rustig aan met je hond, trouwens een mooie profiel foto van Rambo.
Gisteren de 2e prik opgehaald de dierenarts zei dat hij er goed uit ziet, z’n tanden zijn wel beetje vies maar voor dit wil ze hem liever niet onder narcose brengen dus we blijven lekker poetsen:p, vandaag weer een nieuwe dag! Kijken wat die ons brengt :D
aah lief dankjewel zit ook echt wel een aparte kop op hè, hihi vaak gaan mensen heeeel enthousiast knuffelen met hem en dan vragen ze wat is het ras dan? En dan durf ik het bijna niet te zeggen.. puur omdat hij beter een doodle had kunnen zijn qua karakter haha
De angsten worden steeds erger lijkt het, en uiteindelijk lijd het in je hoofd z’n eigen leven..:( en ik ben helaas afgekeurd dus zit 24/7 op z’n lip, ben zelf 33 en zit sinds november thuis en afgekeurd ben ik nu 2 maand.. valt tegen hoor alles zien en alles voelen alles op willen lossen.. maar we gaan door! Gisteren de 2e shot gehad vitamines.. hij ligt nu nog lekker te snurken zo ff wandelen eten kan hij nog ff slapen en vanmiddag lopen we wat langer lekker relaxt! :)
uiteindelijk zal niet alles 100% goed komen geldt voor jou maar ook voor ons, maar het is dan fijn als je kunt denken; het is prima zo.. geniet van je dag en doe je ding.. en dat punt hoop ik snel te bereiken..:p
Ja dat ken ik wel. Ook wij zijn veel thuis. Dat je moet loslaten is altijd veel sneller gezegd dan gedaan, maar het is wel mogelijk. Voor mij door "deadlines" te zetten: "Na twee weken medicatie gaan we het 'oude rondje' lopen en kijken dan in hoeverre hij dezelfde klachten blijft houden". Dan kan ik het twee weken even naast me neerleggen.
Ik las dat de dierenarts hem goed uit vond zien, dus dat is super om te horen! En chronische klachten zijn inderdaad helaas levenslang, maar voor nu is het inderdaad goed zo. En als er een punt komt waarop de klachten weer op de voorgrond komen, dan is dat het moment om er weer wat mee te doen. Voor die tijd kun je er toch niks mee.
Oewhh ff met julie delen! Wat een geluks moment net, we hebben samen 15 min met de bal gespeeld in de tuin, ik weg schoppen en Rambo er achter aan.. :D trots op dese jonge!!!
Kijk de kleine korte momentjes dat is toch heerlijk , geniet er van hoor.
Aan zulke geluksmomentjes kan je je vasthouden op dagen dat het minder gaat
Gisteren een k*t dag gehad, hij was al niet fit ‘s morgens maar dacht knapt wel weer op in de loop van de dag, wou bij mn ouders geen koekje ging in de tuin liggen en bleef daar liggen; rond 16:00 z’n eten gegeven om om 16:10 alles onverteerd uit gespuugt,, toen om 20:30 weer een maaltijd aangeboden die hij wel binnen heeft gehouden! heb vannacht met hem op de bank geslapen, hij was best heel kalm tot een uur of 5 toen hij begon te smakken, heb hem bij me geroepen en z’n buikje gevreven en toen is hij weer wat in slaap gevallen.. ik standaard cerenia in huis maar heb hem die niet gegeven omdat ik dacht z’n eten kan ook een keer verkeerd vallen.. net even een plasje gedaan ( meneer houd niet van regen) en net ook gegeten.. hij is nog niet helemaal fit maar nu duimen dat ook deze maaltijd er in blijft en hij in de loop van de dag weer wat opknapt :).. zo lastig dat je niet weet wanneer die opvlammingen komen. Hij heeft niks anders gehad als wat hij normaal krijgt.. gelukkig is het een half jaar geleden geweest dat hij zich echt zo slecht heeft gevoeld zoals gisteren.. :)
Misschien was het achter de bal aanrennen toch wat teveel?
Ik weet het is lastig, want als een hond wil spelen dan willen ze dat, maar soms moet je ze een beetje dimmen.
Heb je het bij de DA toen je de prik liet zetten nog wel gehad over de enzymen over voer in combi met zijn ontlasting?
En waarom die enzymen Zymosan zijn voorgeschreven?
Ik had in andere topic van je wat getikt, maar daar reageer je niet meer in zie ik.
Toen je de voeding gaf gisteren, had je daar de enzymen poeder toen bij gedaan of niet?
Schiet mij maar lek hoor, pfff heb al zoveel geprobeerd en onderzocht.. :(
Z’n ontlasting kon ff zo zijn omdat z’n dunne darm ook niet naar behoren werkt, dus ga gewoon door, ja gisteren heb ik het gewoon gegeven, en hij heeft al jaren niet z’n eten uit gespuugd… kan een incident zijn maar pfff wordt er zelf ook helemaal gek van dat ik niet meer weet wat ik moet of kan doen..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?