Hallo allemaal,
Ik heb 2 Maltezers van 3 en 4 jaar oud een teefje en reu (gecastreerd).
We hebben er nu sinds een week een Golden Retriever pup bij. Onze Maltezer reu aanvaardde hem eerst totaal niet. Ondertussen mag de puppy wel al naast hem komen liggen of voorbij wandelen zonder dat de reu gromt. Maar wanneer de puppy onverwachts iets doet dan gromt hij meteen en bijt hij naar de puppy.
Ons teefje aanvaard de puppy wel en speelt graag met hem, maar onze puppy is zeer ruw en bijt ons teefje in haar hals en vangt achter haar staart. Ze vindt dit niet leuk maar gromt niet, ze piept omdat het pijn doet waarschijnlijk en probeert weg te lopen terwijl de puppy haar achterna zit.
Dus 2 vragen :
1) hoe kan ik ervoor zorgen dat onze reu hem meer aanvaard? Of moet ik gewoon wachten en gaat dat vanzelf?
2) Moet ik de pup telkens van ons teefje afhalen of moet ons teefje van zich leren 'afbijten' en eens leren grommen zodat het gedrag van de pup stopt?
In mijn omgeving zegt de ene dat ik niet moet tussenkomen want een roedel verdeelt zelf de plaatsen en de pup moet zijn plaats nog leren, terwijl iemand anders zegt dat ik ertussen moet komen en me boos moet maken op het gegrom van de reu en op de pup als ze de teef 'pijn' doet.
Iemand goede raad? :-)
Net een weekje een pup erbij, dat is voor iedereen wennen, als je ziet dat het te ver gaat het niet op dat moment accepteren dan haal je ze even uit elkaar, boos worden is niet nodig maar wel even scheiden zodat ze elkaar niet in de haren vliegen, jij moet wel de orde handhaven zodat er niets kan gebeuren, ben je er niet bij dan zet je ze apart, desnoods scheiden met traphekjes zodat ze elkaar wel zien maar elkaar met rust laten .
Je hoeft je niet boos te maken maar wel je oudere honden beschermen. Hou ze eerst een beetje gescheiden als je pup niet van ophouden weet, of zet er een rennetje tussen.
Normaal gesproken bijt een hond niet zo snel een pup, dat je reu dat wel doet geeft aan dat jij iets moet doen.
Veel plezier met je pup!
Als je dit in goede banen wil laten leiden, kan ik je 1 tip geven: houdt ze gescheiden van elkaar de komende weken of zelfs maanden.
Ik heb 3 honden, waarvan 1 niks van andere honden moet hebben, en al helemaal niet van puppies. Op deze manier geef jij je honden teveel redenen om iets met de pup te moeten en er op te reageren.
Door ze volledig gescheiden te houden van elkaar, leren je andere 2 honden dat ze niks met de pup hoeven, en de pup kan op deze manier ook geen dingen uit lokken waardoor de andere een negatieve associatie gaan krijgen.
Mijn pup heb ik tot een maand of 4 binnens huis volledig gescheiden gehouden van de rest. Zo ontstaan er geen triggers. Na een week mochten ze samen wandelen, en pas toen de oudste honden tijdens een wandeling niet meer naar de pup keken, mochten ze samen (onder toezicht) in de tuin. Binnen altijd apart, en om de beurt los in huis bij mij.
Nu is de pup bijna 6 maanden oud en weet hij dat hij zich rustig moet gedragen. Hij heeft nog nooit een slechte associatie met 1 van de 2 gehad omdat ik er simpelweg voor zorgde dat dit niet kon gebeuren. Ze kunnen nu prima los in huis met zijn allen (wederom alleen onder toezicht) en gaat de pup apart wanneer hij de andere niet met rust kan laten. Zo simpel is het.
Als je zo door blijft gaan, is de kans groot dat het op een gegeven moment gaat escaleren. En dan is het wel jouw grote Golden retriever tegen een kleine Maltezer. Met een beetje pech is de situatie dan niet meer te overzien en gebeurd er op een dag echt iets ergs.
Gescheiden houden dus. Jij bent de baas en moet zorgen dat AL jouw honden zich veilig en comfortabel kunnen voelen in huis. De maltezer geeft duidelijke signalen aan dat hij met rust gelaten wil worden. Aan jou om te zorgen dat hij dit krijgt en dat jouw pup niet bij hem kan komen.
Mijn oudste (kleine hond) houdt niet zo van andere honden. Ze is daar heel duidelijk in en corrigeert heel fel (meestal wel eerlijk trouwens). Ik heb ze niet gescheiden (was ook geen optie) maar wel heel erg opgelet. Als ik zag dat mijn jongste als pup ergens wilde komen waar mijn oudste al lag haalde ik de pup weg en hield ik haar even bij me als ze weer terug wilde. Als de pup iets deed waardoor mijn oudste uitviel en corrigeerde, haalde ik ook de pup weg. Mijn oudste heeft zo geleerd dat ze best haar grenzen mag aangeven en dat die ook gerespecteerd moeten worden, de jongste heeft geleerd dat ze op zo'n moment ook gewoon braaf iets anders moet gaan doen. Groeide uiteindelijk wel naar elkaar toe. Nu ze een stuk ouder zijn loopt het heel soepeltjes. Heel af en toe is de grote wat te lomp en krijgt ze op haar donder, maar daar luistert ze dan ook netjes naar.
Of het vanzelf goedkomt hangt van de honden af, in geval van mijn honden denk ik dat dat wel het geval was geweest omdat mijn jongste héél tolerant en zacht is en geen problemen wil, maar zonder mijn hulp was het voor beide honden wel onaangenamer geweest. Ik vind het zelf altijd wel handig om bij een pup goed in de gaten te houden hoe de communicatie verloopt, je mag echt best bijsturen. Ik zou niet luisteren naar mensen die zeggen dat je boos moet worden omdat je hondje gromt. Grommen is gewoon communicatie, hij geeft aan dat hij iets niet leuk vindt. Dat moet je niet de mond willen snoeren, daar moet je gewoon naar luisteren. Ik riep altijd gewoon de pup bij me als mijn oudste ging grommen omdat ze te dichtbij kwam, ze had al vrij snel door dat ook ik het niet goed vond als ze in de buurt kwam als er gegromd werd en toen was het probleem over. Het komt sowieso sneller goed als je oudere hondjes de pup niet telkens zien als een lastpak dat telkens over hun grenzen walst.
Het is erg afhankelijk van de verschillende karakters, de omstandigheden, de 'vibe' die er hangt, en van wat je zelf wil zien.
Je reu zet strakke grenzen en is gesteld op zijn personal space. Als de pup dit begrijpt en de situatie is rechtvaardig (dus het gaat niet over claimgedrag bijvoorbeeld) dan kunnen honden onderling zelf leren wat wel en niet hoort. Maar als de situatie onrechtvaardig is, is het verstandig dat jij aangeeft wat jij wenst (respect, tolerantie).
Wat je teef betreft: ze speelt zelf graag met de pup, schrijf je? Puppies mogen vaak heel erg veel van volwassen honden: in de wangen gaan hangen, poten en oren bijten, aan de staart hangen,... Als de energie goed zit tussen de honden, kan en mag dit. Maar als je aan de lichaamstaal van je teef merkt dat zij zich hier heel onprettig bij voelt, dan grijp je uiteraard in en zet je zelf de grenzen voor de pup.
Er is dus geen eenvoudig antwoord, omdat het van heel veel factoren afhangt. Let op de sfeer, de omstandigheden, de lichaamstaal. En dan zal je zien dat het maatwerk is. De ene keer moet je ingrijpen, de andere keer laat je hen onderling communiceren, elkaar op hun eigen manier beter leren kennen en met elkaar rekening leren houden.
Puppies zijn druk dus wil je ze van tijd op tijd scheiden van de oudjes. Ga met je pup ff apart een hondenpuzzeltje doen als je oudjes aangeven dat ie nu echt wel lastig aan het worden is. Gevulde kong of wobbler werkt ook maar net als mensen babbies, heeft het energie maal 20 aan alles ontdekken.
Heb je een reu of Teef ? Golden retriever zijn mooi honden
Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat ik deed om hem boos te maken, maar zodra hij mij zag, beet hij me.
Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat ik deed om hem boos te maken, maar zodra hij mij zag, beet hij me.
In het "spel" wil dat nog wel eens gebeuren denk ik. Juist dan is het belangrijk om grenzen te leggen.
En dan natuurlijk voor het uit de hand loopt. Maar ik snap dat dat niet heel gemakkelijk is, en het moet ook van teef zelf komen..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?