Abel: voeding, medisch en de zoektocht naar wat werkt

Ik snap dat je er graag weer wat voeding in wilt hebben, maar doe niet teveel.

Gaat het drinken wel goed? Met zulke heftige diarree ligt vooral bij de kleine hondjes uitdroging heel snel op de loer.

Je kan wel drie dagen zonder eten, maar geen 3 dagen zonder vocht.

Vocht is heel belangrijk.

Drinken gaat matig. Maar als hij echt niet drinkt krijgt hij wat extra botten bouillon. Ik snap je, wil ook eigenlijk niet het hele plan in de war schoppen. Voedingsdeskundige is ook geen fan van deze brokken (en dat snap ik). Maar hij wil ze wel heel graag eten. Ik zet een klein beetje vlees neer s ochtends met iig zijn enzymen en digestivo. Hij haalt echt zn neus ervoor op. De brokjes (als ik er een paar bij in doe in het bakje) eet hij heel graag op. 

Misschien bij de brokjes wat extra vocht doen en daardoor ook de enzymen en degstivo?

Is dat zymoral? Dat is ook vies. 

Hij krijgt de enzymen van vitals. Zit geen geur aan. De digestivo van de groene os ruik je wel, maar die was nooit een probleem.. 

Hoe gaat het? Nog diarree of aan de beterende hand.

Het gaat redelijk. Maar hij voelt zich nog niet lekker. De diarree is gestopt. Hij eet wat brokjes maar daar houdt het op. Gister overleg gehad met de dierenarts. Een scopie durft hij niet aan bij abel omdat hij zo klein is. Hij is bang dat ie dan niet goed genoeg in de darm terecht komt om ook biopten te nemen. 
toen Abel in december zo ziek was  hebben we het over mijn vermoeden van een shunt gehad, hij vond dat niet vreemd gedacht en dacht daar zelf ook aan. IBD ook aan gedacht Maar bloedwaarden spraken dat tegen. Enige echte manier om zeker te weten is die scopie. Toen knapte abel zo op. En nu lijkt hij weer een terugval te hebben die vermoedelijk toch wel met die galblaas te maken heeft. Advies is nu: medicijnen 2 weken proberen en dan stoppen om te kijken of hij dan weer zo terugvalt. Als hij weer zo terugvalt wil de dierenarts hem openmaken bij zijn buik en vanaf daar zn darmen bekijken en dan direct met contrastvloeistof kijken of er niet toch een shunt zit. Ik vind het heel heftig. Arm ventje. Volgens de dierenarts is het voor abel qua wond en herstel vergelijkbaar met een sterilisatie. Ik vind het zo ongelofelijk moeilijk waar ik goed aan doe. Als het shunt is; grote kans op herstel en ben ik van veel problemen af. (Ik zeg dat overigens al van pup af aan en iedere dierenarts verklaarde me voor gek). Tegelijk wordt dat dan zn 3de narcose dit jaar. Hij is nog niet eens 4. Ik gun hem zoveel meer.. 

Gelukkig is de diarree gestopt.

Ik snap ergens wel dat de dierenarts de scopie niet goed durft.

Jammer dat veel dingen niet gemaakt zijn op kleine hondjes.

Ja, Abeltje open maken is zeker heftig Jolanda. Maar misschien is dit wel de enige manier om erachter te komen wat het is.

Ja, waar doe je goed aan, moeilijk.

De derde narcose dit jaar is veel, maar stel dat je er wel wat mee opschiet en Abel weer gezond kan worden? Dan zou ik toch wel voor de derde narcose gaan.

Mijn wijlen Maltezer moest elk jaar bijna onder narcose om tanden te reinigen, helaas liet ze dat niet toe als ze wakker was. Moest ook vaak wel wat getrokken worden, dus maar goed dat ze onder narcose ging.

Ze heeft er niks aan over gehouden denk ik.

Is ook zo. Ik neig ook naar het wel te doen, ook omdat hij nog zo jong is. Maar ik houd ook de CM in mijn achterhoofd. En wat als er niks uitkomt? Dit is het laatste wat de dierenarts voor me kan uitsluiten. 

Geen idee wat als er niks uit komt... ja, dan ben je terug bij af en dat is niet mooi.

Misschien dan een second opinion bij een andere dierenarts? 

Moeilijk.

Ik twijfel absoluut niet aan deze dierenarts. Deze is goud. Alleen om hem zal ik iedereen met een hond aanraden hier te gaan wonen ;-). Hij heeft al zoveel voor Abel gedaan. Het is meer mijn twijfel, doe ik die operatie nog. Aan de andere kant is het kennelijk een heel sterk hondje. Dat heeft hij me al zo vaak bewezen. :-) en echt, ik hou zoveel van die gekke aap. Ik wil alles voor hem doen. Maar help ik hem? Dat is het meer. 

Het ging me ook niet om twijfel aan de dierenarts hoor. Maar meer, als je eens een andere dierenarts bezoekt, eens zien wat die kan vinden. Misschien een gespecialiseerde dierenarts ofzo.

Iedereen, ook een dierenarts, kan natuurlijk eens iets over het hoofd zien, zich misschien blind staren op iets of het gewoon ook niet meer weten. Dat is niet erg. We zijn allemaal maar mens.

Deze is gespecialiseerd. Ik ben door mijn eigen dierenarts hierheen gestuurd omdat dit een gespecialiseerde kliniek is. Menig dierenarts schrikt van Abel zijn kaart. En mijn eigen dierenarts heeft het überhaupt al ‘opgegeven’. Het is een specialistische kliniek waar ze bijna alles kunnen doen wat ze in een dierenziekenhuis kunnen. 

Ah oke, dacht dat dit je eigen da nog was.

Hoe gaat het nu?

Het gaat redelijk. We hebben het zwaar, allebei. Als ik eropuitga met hem en brokjes meenemen gaat er wel wat in. Vanavond brokjes met wat bouillon en een klein likje recovery voer van Royal canin ging er wel in. Hij is timide en trekt zich verder terug in zijn bench. Ik zie dat het iets beter gaat, maar zie ook doffe, moeie oogjes en als een croissant in zn bench, tegelijk ogen open want niet de rust om ze dicht te doen. 

Och dat klinkt triest.

Tegelijkertijd denk ik; is het niet ook de reactie op het onvolledige voer dat ie te lang heeft gehad. Omdat ie wel opknapt. Maar ik durf hem ook niet zomaar nu wat anders te geven. Ik vind het moeilijk waar ik nu goed aan doe. En dat voelt ie, want ik kan daar lastig mee om gaan. 

Als het voer niet volledig is en je bent bang dat hij niet genoeg mineralen en vitamines binnen krijgt, is het dan geen idee om te bespreken met de voedingdeskundige of dierenarts om wat vitaminen bij te geven?

Dan zou je het voer kunnen blijven geven waar het goed op gaat, en vul je dat aan met vitaminen, het is misschien een dom idee, maar ik zeg het toch..

Sterkte hoor..

Het opbouwen van de vitaminen en groente was juist het probleem. Dus daar staakte het proces steeds. Hij weigert de ritzenberger sinds zijn diarree. Dus ik moet op zoek naar een andere gekookte geit, die waar ik een goed gevoel bij heb, heeft de voedingsdeskundige geen goed gevoel bij vanwege de tijm die erin zit. Van de dierenarts mag hij hypoallergenic. Daar wordt niemand blij van. ;). Dus zoals t nu gaat, gaat het niet. 

misschien dat ik morgen toch eigenwijs ben en een rol van voorheen meatlove geit bestel. (En dat natuurlijk wel aangeef bij voedingsdeskundige). En hem daar een hapje van geef. Ik zie snel genoeg hoe het valt bij hem. 

Ik was ook heftig tegen de hypoallergenic, nu anallergenic. Maar het heeft destijds wel mijn hond gered. Ik was op advies vd holistische da zelf aan het koken gegaan, ook nog onvolledig,  en het ging alleen maar slechter, heftige diarree. Zo erg dat ik in de nacht drie keer buiten stond. 

Uiteindelijk was hij zo ziek dat ik bij de da stond te huilen, wat moet ik doen. Toen proefzakjes hypoallergenic meegekregen en binnen een dag was hij zover opgeknapt en geen diarree meer, dat hij nooit meer iets anders heeft gehad. De holistische dierenarts zei toen ook, houden zo hij kan dus niet tegen dierlijk eiwit. Hij knapte verder op, kreeg weer vlees op zijn botjes en glans op zijn haren. Deze hond had daarnaast een autoimmuun bloedziekte.

Dit was wel ruim tien jaar geleden, toen waren er volgens mij nog geen voedingsdeskundigen.

Als hij de brokjes uit zichzelf zou eten zou ik al blij zijn. Want ik zie ook dat ie ervan opknapt. Idd glans terug in zn vacht. Al 100 gram aangekomen. Dus er zijn ook echt positieve dingen. Ik zie alleen zn levenslust nog niet echt. Maar misschien is dat ook het gevolg van hoe ziek hij was. Ook loopt hij nog met stijve achterpoten zo nu en dan. Het buik uitrekken wordt wel minder. Ik heb nog nooit een week onophoudelijke diarree meegemaakt met hem. En dan was het ook nog warm. De dierenarts vroeg zich af hoe hij nog niet uitgedroogd kon zijn, dat komt denk ik echt door de botten bouillon die hij kreeg steeds en dat hij nog wel at, maar het kwam er direct weer uit. Ik merk vooral aan mezelf dat ik het moeilijk vind hem zo te zien. Daar zal hij ook op reageren. Tot ik het antwoord heb blijf ik er brokjes onder de wandeling in brengen, en overleg ik woensdag nog even met de voedingsdeskundige. Maar ritzenberger is het kennelijk sowieso niet voor hem.  

Dat is wel buikpijn, die stijve pootjes en uitrekken.

Vraag eens naar moro wortelsoep. Ik ben fan sinds het mij is aangeraden.

Ik ken morosoep. Dat maakt het op het moment eerder erger dan beter. 

Ik duim heel hard!

Zeker duim ik hard.

Vanochtend een lang gesprek gehad. de dierenarts vraagt zich af of een scopie van darmen iets gaat toevoegen. IBD is best heel aannemelijk namelijk. Echo beelden laten geen andere zaken zien. En daarmee kan hij dus niet zoveel oplossen met de scopie. Zelfde geldt voor levershunt: als hij die zou hebben, is het de vraag of het operabel is, en lost het het darmprobleem niet op. Lang verhaal kort: ik zou prednison kunnen proberen en daarna werken aan goede voeding die hij goed verteert. Ik vind het lastig. Hij eet nu 1.5 dag rauwe geit (met kokend water) en hij knapt aanzienlijk op. 

Wat lastig is dat toch. Maar wel fijn dat het nu opknapt, op de geit. Dan is er toch iets met voeding waar hij niet tegen kon?