Weglopen

Wat is de reden dat een hond, wanneer hij er de kans krijgt, wegloopt?

- Niet goed op hem letten (met iets anders bezig zijn)

- Hij komt te weinig buiten of alleen aan de lijn en nooit eens los (om uit te rennen)

- Hij heeft maling aan zijn eigenaar, omdat die hem te veel verwent en zijn slappe houding verveelt hem

De oorzaak van het weglopen is, kort gezegd, het zoeken naar iets anders, naar meer aantrekkelijke afleiding. De hond geeft weinig of liever gezegd niets om zijn eigenaar en voelt zich niet tot hem aangetrokken

Om deze moeilijkheid te kunnen wegwerken, moet je eerst jezelf testen

Geef je de hond echt de nodige aandacht en belangstelling? Doe je wel eens iets met hem? Ga je tijdens een wandeling wat leuks met hem doen? Stoeien, spelen, etc? Loop je hem niet te veel achterna? Verwen je hem niet te veel?

Honden doe weglopen hebben waarschijnlijk nog meer ongewenste manieren

De neiging om weg te lopen, hoe onschuldig dit lijkt, is moeilijk af te leren. Als jij niet laat merken dat jij en alleen jij van de twee iets te zeggen hebt, kan dit heel lang gaan duren

Om te beginnen moet je een onomkoopbare handelwijze toe passen, beginnen met absolute gehoorzaamheid in huis en ook buiten.

Dit is voor een goede verstandhouding tussen eigenaar en hond onmisbaar

Deze heb je al eens eerder neergezet.

En ook hier ga je weer van bepaalde dingen uit die niet zo zwart wit zijn als je stelt.

Mijn eerste teef ging de hort op omdat ze domweg leek te weten dat ik toch niet weg zou gaan, na haar ronde te hebben gedaan stond ze doodleuk weer achter mij en de andere hond, totaal niet onder de indruk dat ik uit zicht gegaan was om op haar gevoel van alleen ervoor staan in te spelen..

Was goed leermomentje, ze ging dus ook niet meer los in het donker.

Zij was trouwens ook zo'n bitch die als een ander haar meenam en ze even geen zin had om te luisteren domweg wegliep om naar huis te lopen en daar bij de voordeur te gaan liggen wachten.

Heel zelfstandige dame eigenlijk.. 

--

Teef uit buitenland liep niet weg, maar raakte in paniek als ze dacht ons kwijt te zijn. 1x gezien en tijdig door springen en aandacht te roepen de paniek weg te krijgen doordat ze me toch weer doorkreeg.. en 1x binnen een paar seconden dat ik mijn ogen van haar af had is het gebeurd en was ze dus de richting uitgerend vanwaar we waren gekomen. Absoluut dus niet om weg te lopen van mij.. maar door paniek de verkeerde kant op gevlogen. Door op de gok die richting op te lopen en met een piepbal gaan piepen, herkende of hoorde ze dat geluid toch en kwam ze in 1 streep uit de verte weer terug rennen dolblij om me weer gevonden te hebben, idem ik want het was duingebied 

Sindsdien zorg ik dat ik regelmatig contact blijf houden met haar, want ik gun haar ook gewoon fijn los lopen maar weet dat als ze me denkt te missen en niet bewust meer ziet staan ze blind wegrent naar een plek waar we vandaan kwamen.

Verwennerij zorgt niet voor weglopers. Het gebrek aan gestelde grenzen dat soms bij verwennerij komt kijken, zal wellicht wel voor een hond zorgen die de recall niet het hoogst op de prioriteitenlijst heeft staan.